Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Το έχω ξεκαθαρίσει στο παρελθόν και για πολύ ακόμη καιρό θα το στηρίζω, πως στην εποχή μας δεν υπάρχει κανένας άλλος καλύτερος, για να ντυθεί την στολή του action performer από τον Jason Statham. Ο Εγγλέζος, φυσικά δεν φτάνει καν ούτε σαν σκέψη σε μέγεθος τα μεγαλεία του Sly ή του Schwarz, έχει όμως καταφέρει σε μια μακροχρόνια πορεία και συμμετέχοντας σε μεγάλο αριθμό περιπετειών, να διατηρεί ένα σταθερό τέμπο στις εκρηκτικές του πρωταγωνιστικές επιλογές, που τον ανεβάζουν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, σε σύγκριση με τον σπουδαιότερο αντίπαλο του, μα κολλημένο σχεδόν αποκλειστικά στο πρότζεκτ των Furious, Vin Diesel. Άποψη μου για τον Transporter, Crank, Parker, Blitz, Expendable και δεν συμμαζεύεται, που δεν αλλάζει, κατόπιν του παρόντος φασαριόζικου Mechanic 2, που το θεωρώ ως το πιο αδύναμο όλων όσων έχει συμμετάσχει.

Αποτραβηγμένος από τις επικίνδυνες αποστολές, που τον έχουν καταστήσει ως υπ αριθμόν ένα επαγγελματία εκτελεστή, στην ηρεμία του Ρίο Ντε Τζανέιρο, επιμένει εδώ και χρόνια ο Άρθουρ Μπίσοπ, αποφεύγοντας και την παραμικρή παράνομη δραστηριότητα. Ηρεμία που δεν θα διατηρηθεί όμως για πολύ ακόμη, από την ώρα που απροσδιόριστης, για εκείνον, προέλευσης συμμορία, θα εντοπίσει την καινούργια του ταυτότητα και θα τον θέσει άμεσα στο στόχαστρο επιδιώκοντας την εξόντωση του.

Απειλή που θα σημάνει καινούργια διαφυγή για τον σκληροτράχηλο πιστολά, νέος δρόμος που θα τον οδηγήσει ίσαμε τις τροπικές παραλίες της Απωανατολικής Ασίας. Εκεί που καλά κρυμμένος σε φιλικό θέρετρο, θα γνωρίσει και θα νιώσει μέσα του την φλόγα του έρωτα για την πανέμορφη Τζίνα, ακτιβίστρια που μάχεται κατά της εμπορίας λευκής σαρκός. Η οποία συνάμα, εν αγνοία του, όμως, αποτελεί δόλωμα του ανήθικου πρώην συνεργάτη του Κρέιν, για να τον ωθήσει και πάλι να αρματωθεί και να φέρει εις πέρας τρεις θανάσιμες αποστολές, εξοντώνοντας απειλητικούς και πανίσχυρους εχθρούς, κάνοντας τους θανάτους τους να φανούν σαν ατύχημα. Και το παραμικρό λάθος που ενδέχεται να υποπέσει ο παγιδευμένος Μπίσοπ, μπορεί να αποβεί μοιραίο για την ζωή της αγαπημένης του.

Το θετικό είναι που η εξέλιξη της πλοκής, ταξιδεύει την κάμερα σε μετρημένες μια χούφτα γωνιές του πλανήτη, καθιστώντας το φιλμ, αν μη τι άλλο σαν έναν πολύ ενδιαφέροντα τουριστικό οδηγό. Και τίποτα περισσότερο όμως, αφού γενικότερα το όλο θέμα, δεν διαθέτει ούτε ικανό σεναριακό σπινθήρα, ούτε σοβαρή με την έννοια του έστω και ελάχιστα πιστευτού πορεία. Οι απιθανότητες, από το τύπου Μποντ intro κιόλας χορεύουν καρσιλαμά, με κίνδυνο απώλειας κώμης, αμά τη πτώση του σούπερ ήρωα, από ουρανοξύστη της Olympic City, στα φτερά διερχόμενου parapente, ως εκ τούτου δεν περιμένει και κανείς η συνέχεια να ανεβάσει ποτέ το συναίσθημα του ρεαλισμού. Μάλιστα το ημίωρο του μελώματος, στα γαλαζοπράσινα νερά του Κο Σαμούι, πριν περάσουμε στο δεύτερο ημίχρονο των Mission Impossible, μάλλον χαρακτηρίζεται ως πολύ γλυκανάλατο για τα μέτρα του Statham.

Με την έννοια του εδώ καράβια χάνονται και βατραχάνθρωποι μας έχουν κυκλώσει, εμείς χεράκι χεράκι θα βαδίσουμε στην άμμο χορεύοντας σάμπα, με την καλή μας Jessica Alba, που εντάξει είναι πειρασμός απίθανου βεληνεκούς, για να πάρεις ρίσκο και να μην πέσεις στην αγκάλη της, οτιδήποτε κι αν είναι εκείνο που γνωρίζεις πως κρύβει. Νυσταγμένος λοιπόν ο απορημένος για τι ακριβώς παρακολουθεί, θεατής, σίγουρα θα ξυπνήσει στην επανάληψη που το θέαμα ζωηρεύει εντυπωσιακά, δύσκολα όμως μπορεί να αποδεχθεί το Resurrection σαν ένα ολοκληρωμένο πακέτο δράσης και σασπένς. Προφανώς το ντεμπούτο του Γερμανού σκηνοθέτη στο Χόλιγουντ Dennis Gansel (δημιουργού του Die Welle παρακαλώ) δεν είναι το αναμενόμενο, στην απόπειρα του να φτιάξει κάτι σαν Mission Impossible και Bourne Identity μαζί.

Ο Jason από την μεριά του το παλεύει και μάλιστα δυνατά να κρατήσει την φήμη του ψηλά, σαλτάρωντας από τον ένα πύργο στον άλλο, σε σεκάνς που σίγουρα θα φέρουν στο μυαλό το επίτευγμα των Abrams / Cruise στην κορυφή του Μπουρζ Καλίφα. Όμως η ζημιά έχει γίνει πάνω στο κτίσιμο της ιστορίας νωρίτερα, με την παρεμβολή που ούτε ρομαντικά στέκει, ούτε ρυθμικά, ούτε καν βεβαίως συναρπαστικά. Συνεπώς η επιστροφή του Mechanic, που ανεξήγητα διατήρησε τον συγκεκριμένο τίτλο έργο που υπήρξε προ ετών ως ριμέικ παλιότερης ταινίας με τον Bronson, μάλλον φέρνει σε ευκαιρίακή επιθυμία του στούντιο να επαναλάβει το ημι-χιτ (κόστισε 40 απέφερε 60 εκατομμύρια) της πρώτης φοράς, από το να βάλει γερές τις βάσεις ενός franchise στιβαρού και δυναμικού, όπως ας πούμε υπήρξε εκείνο του Bessonικού Transporter.