Movies Ltd

του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Κάνε παιδί να δεις καλό!

Η Julie Delpy είναι μια πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση καλλιτέχνιδος. Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 21 Δεκεμβρίου του 1969 (είμαι δηλαδή μεγαλύτερός της κατά 13 ολόκληρες μέρες!!!). Γύρισε την πρώτη της μικρού μήκους ταινία στα 12 της χρόνια, στα 15 της έγραψε το πρώτο της σενάριο και στα 16 της έπαιξε στο φιλμ «Detective» του Jean-Luc Godard! Οι κινηματογραφόφιλοι απανταχού της γης την έχουν λατρέψει ως Σελίν στην «Before...» τριλογία του Linklater, στο πλάι του Ethan Hawke: «Πριν το ξημέρωμα» (Before Sunrise, 1995), «Πριν το ηλιοβασίλεμα» (Before Sunset, 2004) και «Πριν τα μεσάνυχτα» (Before Midnight, 2014) – η τελευταία γυρισμένη στη χώρα μας βεβαίως – βεβαίως! Αυτή είναι η 6η μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί, στην οποία έχει γράψει και το σενάριο και πρωταγωνιστεί κιόλας! Πολυτάλαντη και χωρίς να είναι ιδιαίτερα όμορφη, είναι σέξι και ακαταμάχητη γιατί φαίνεται να διαθέτει κάτι πολύ ερεθιστικό για κάποιους άντρες: κοφτερό μυαλό και μια γλώσσα που τα λέει έξω από τα δόντια!

Σε τούτη την ταινία με τον τίτλο Lolo ασχολείται εν πολλοίς με τη γενιά boomerang. Τη γενιά δηλαδή των νέων που ζουν για ένα διάστημα μόνοι τους αλλά επιστρέφουν στο πατρικό τους για ποικίλους λόγους. Είτε επειδή είναι πιο εύκολο και βολικό να μένουν με τους δικούς τους, είτε επειδή δεν έχουν την οικονομική ευχέρεια να τα καταφέρουν μόνοι τους εκεί έξω. Πολλές ταινίες (όχι πάρα πολλές) έχουν ασχοληθεί με το φαινόμενο, με πιο χαρακτηριστική το «30άρης από σπίτι» (Failure to Launch, 2006), με τους Matthew McConaughey και Sarah Jessica Parker, που με τη σειρά της βασιζόταν στη γαλλική ταινία «Tanguy» του 2001!

Η υπόθεση: Η Βιολέτ είναι μια κομψή και εκλεπτυσμένη Παριζιάνα. Εργάζεται ως καλλιτεχνική διευθύντρια σε επιδείξεις μόδας, είναι 40something και είναι μόνη σαν το λεμόνι, καθώς έχει μια τάση να κάνει αποτυχημένες σχέσεις. Κατά τη διάρκεια διακοπών με την κολλητή της φίλη, την Αριάν στο γαλλικό νότο και συγκεκριμένα στο Μπιαρίτζ, θα γνωρίσει το συνομήλικό της Ζαν-Ρενέ. Η πρώτη τους συνάντηση θα είναι επεισοδιακή, αλλά μετά θα αποδειχθεί πως παρά το γεγονός ότι είναι εντελώς αντίθετοι ως χαρακτήρες, η ερωτική τους «χημεία» χτυπάει κόκκινο! Καθώς ο Ζαν-Ρενέ, μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, βρίσκει μια πολλά υποσχόμενη δουλειά στη γαλλική πρωτεύουσα, η σχέση του με τη Βιολέτ θάλλει. Μόνο που υπάρχει ένα... μικρό πρόβλημα: ο 19χρονος γιος της Βιολέτ, ο Ελουά ή αλλιώς, Λολό! Επίδοξος ζωγράφος με περισσή αυτοπεποίθηση και θράσος που κρύβουν την έλλειψη ταλέντου του, ο Λολό είναι αποφασισμένος να καταστρέψει την όμορφη αυτή ερωτική σχέση, καθώς θέλει τη μητέρα του μόνο για τον εαυτό του! Θα τα καταφέρει;

Η άποψή μας: Όπως έγραψε και ο φίλος Χάρης Παπαπαναγιώτου στο fb ποστάροντας το «Music To Watch Girls By» του Andy Williams στον τοίχο του: «Όταν μια ταινία φιλοξενεί αυτό το τραγούδι στα -animated- opening credits της, δεν μπορείς παρά να την συμπαθήσεις». Ναι, τούτη η ταινία είναι πολύ συμπαθητική. Και σκέφτεσαι πως είναι κρίμα γιατί θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ περισσότερο. Το... λάθος της Delpy είναι πως το φύλλο του Λολό, ενώ το χειρίζεται ως κρυμμένο άσο, ουσιαστικά δεν είναι τίποτε παραπάνω από... καμένο χαρτί! Από χέρι! Παρατηρείστε πόσο καλύτερα τσουλάει η ταινία όταν δεν εμφανίζεται ο γιος από την κόλαση στη μεγάλη οθόνη! Οι διάλογοι της Delpy με τη Karin Viard είναι σπαρταριστοί και διαθέτουν απίστευτα αστεία one-liners. Η ερωτική σχέση μεταξύ των δύο διαζευγμένων σαραντάρηδων, που βρίσκει ο ένας στον άλλο αυτό που του έλειπε στη ζωή, δίνει επίσης στοιχεία τόσο κωμωδίας όσο και ρομάντζου που σε αφήνουν με αίσθημα γλυκύτητας.

Ο Λολό, όμως, ο Λολό τα καταστρέφει όλα. Και δεν φταίει γι' αυτό ο Vincent Lacoste που τον υποδύεται. Φταίει η συμβολή του συγκεκριμένου χαρακτήρα, που βαφτίζει ολόκληρη την ταινία, στην ανέλιξη του στόρι. Εντάξει, ωραία φαντασιώνεται τα στήθη της μητέρας του. Και ναι, κάθε ζευγάρι βρασμένα αβγά παραπέμπει στα βυζγιά της μαμάς. Αλλά, ελάτε τώρα: φαγουρόσκονη; Και υπακτικό στο ποτό; Και γύψος; Come on! Ο Λολό παύλα Λολίτα (μία από τις πολλές κινηματογραφόφιλες αναφορές – ο ανάποδος Λολό στο παράθυρο δεν είναι ντάλε κουάλε βγαλμένος από το «Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα» πχ;), λοιπόν, αντί να βοηθάει στην κλιμάκωση της δράσης και την επιδιωκόμενη κορύφωση, σε αφήνει με το... πουλί στο χέρι! Μαλακό πουλί, εντάξει; Η επίσκεψη του Ζαν-Ρενέ στο γιατρό έχει πλάκα: ξύνεσαι ρε φίλε επειδή ήρθες από την επαρχία στο Παρίσι. Ο Ζαν-Ρενέ χαίρεται γιατί αγοράζει διαμέρισμα στο Παρίσι από το οποίο μπορεί και βλέπει τον Πύργο του Άιφελ! Καλά, μην φανταστείτε, μόνο τη... βάλανο του Πύργου βλέπει – και υπό συγκεκριμένες γωνίες από το σπίτι του...

Τεςπα, μια χαρά θα περάσετε βλέποντας την ταινία, ο Γιώργος Χωραφάς είναι ο greek lover ονόματι Sakis (!!!) που γνωρίζει ο χαρακτήρας της Viard στη Σαντορίνη και της εξηγεί πως όλες οι λέξεις έχουν ελληνική ρίζα, όπως η clitoris (ναι, δεν του είχα δώσει σημασία, αλλά όντως ρε σεις, κλειτορίδα, ψαχτείτε για την ετυμολογία, όλα στο πιάτο τα θέλετε πια, τς, τς, τς). Ρομαντική κομεντί γαλλικής παραγωγής κι ενώ την Παρασκευή αρχίζει το Euro 2016 σε ότι αφορά το ποδόσφαιρο; Ότι πρέπει για θερινό σινεμά!