This is not a coup
του Άρη Τριανταφύλλου
Just another day in the EU
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969) 
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ρε pussies!
Ποιες τράπεζες επέβαλαν τη δημιουργία του ευρώ; Ποιος διέταξε την ανατροπή εκλεγμένων πρωθυπουργών και πώς οδηγηθήκαμε στο κλείσιμο των τραπεζών; Μπορεί να μεταρρυθμιστεί ένα σύστημα που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τις ισχυρότερες οικονομίες της Ευρώπης; Όπως και τα τρία προηγούμενα ντοκιμαντέρ της Infowar Productions, τα οποία παρακολούθησαν πάνω από 6.5 εκατομμύρια άτομα στο ίντερνετ, το This is not a coup χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τους θεατές του.
Το σενάριο υπογράφει ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου και την επιστημονική επιμέλεια ο οικονομολόγος και δημοσιογράφος Λεωνίδας Βατικιώτης. Η σκηνοθετική επιμέλεια και το μοντάζ είναι του Άρη Τριανταφύλλου, κάμερα και post production κάνει ο Θάνος Τσάντας, ενώ τη μουσική γράφει ο Ερμής Γεωργιάδης.
Η υπόθεση: Οι δημιουργοί των ντοκιμαντέρ «Debtocracy», «Catastroika» και «Fascism Inc» επιστρέφουν. Στο «This is not a coup», ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου παρακολουθεί τις «πραξικοπηματικές» παρεμβάσεις της ΕΕ και της ΕΚΤ σε χώρες, όπως η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Ελλάδα και συνομιλεί με πρώην αρχηγούς κρατών και πολιτικούς που καθόρισαν τις εξελίξεις μπροστά και πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας.
Η άποψή μας: Τα παιδιά του infowar επιστρέφουν με ένα ακόμα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ. Και παρουσιάζουν σ' αυτό πράγματα που δεν θα μάθουμε (μάθετε) μέσα από τα... Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ή όντως, Εξημέρωσης). Πράγματα που εξηγούν το οικονομικό χάλι στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Δεν είμαστε τεμπέληδες οι Έλληνες. Δεν έχουμε πολλούς δημοσίους υπαλλήλους. Απλά, όπως λέει κι ένας άλλος φίλτατος «Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε». Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι των λαών, είναι των τραπεζιτών.
Παρακολουθούσα το ντοκιμαντέρ, μεγάλο μέρος του οποίου διαδραματίζεται στην έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τη Φρανκφούρτη, και σκεφτόμουνα πως η γενέθλια πόλη μου (ναι, λαζοντόιτς είμαι!) αποτελεί πλέον το κέντρο του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού. Κυβερνήσεις που δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις, απλώς αλλάζουν και τη θέση τους παίρνουν άλλες, πιο φιλικές προς τις τράπεζες. Το πιο ενδιαφέρον που τονίζει το ντοκιμαντέρ είναι το γεγονός ότι τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, με τα χάλια που έχει, με την αδιαφορία που δείχνει στους λαούς της και με τη στοχοπροσήλωσή της στο κέρδος των πλουσιότερων χωρών, των πολυεθνικών και των τραπεζών, αυτήν την Ευρώπη της οποίας της πρέπει το europsofos που συχνά πυκνά αναφέρει σε post του ο φίλτατος συνάδελφος Ηλίας Φραγκούλης, την υποστηρίζουν οι κυβερνήσεις των φτωχών κρατών!
Την στηρίζουν αριστερές κυβερνήσεις (αν ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι αριστερή – το μεγαλύτερο αστείο και απογοήτευση στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας). Κι αυτό επειδή οι εξουσίες τους, οι κυβερνήσεις τους, πιστεύουν (θεωρητικά, έτσι;) ότι μπορούν να αλλάξουν το σύστημα από μέσα! Μουάχαχαχαχα! Και βλέπεις τραγικά φαινόμενα, να αντιτίθενται στη φασιστική Ενωμένη Ευρώπη ακροδεξιοί τύπου Λεπέν στη Γαλλία και Φαράντς στην Αγγλία!
Η παραγωγή της ταινίας είναι άκρως φροντισμένη και «γυαλισμένη», χρησιμοποιούνται πολλοί γερανός και κάμερα από ψηλά, στα talking heads συναντάμε από τον Λαφοντέν μέχρι ανθρώπους που έπαιξαν βασικό ρόλο στη δημιουργία αυτού του τεράστιου ευρω-φιάσκου. Μικρή μας ένσταση: η κόπια που είδαμε δεν είχε υποτίτλους. Εντάξει, τα ελληνικά μας είναι καλά (!), με τα αγγλικά τα καταφέρνουμε και κάτι λίγα γερμανικούλια τα θυμόμαστε. Αλλά γαλλικά και ιταλικά, δεν. Οπότε ενδεχομένως να χάσαμε στη μετάφραση κάποια από όσα τρομερά και τρομακτικά λέγονται στο ντοκιμαντέρ. Μικρό το κακό: εσείς οι θεατές στις αίθουσες θα δείτε την ταινία έτσι όπως πρέπει. Και πρέπει να τη δείτε.
Η υπόθεση: Οι δημιουργοί των ντοκιμαντέρ «Debtocracy», «Catastroika» και «Fascism Inc» επιστρέφουν. Στο «This is not a coup», ο δημοσιογράφος Άρης Χατζηστεφάνου παρακολουθεί τις «πραξικοπηματικές» παρεμβάσεις της ΕΕ και της ΕΚΤ σε χώρες, όπως η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Ελλάδα και συνομιλεί με πρώην αρχηγούς κρατών και πολιτικούς που καθόρισαν τις εξελίξεις μπροστά και πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας.
Η άποψή μας: Τα παιδιά του infowar επιστρέφουν με ένα ακόμα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ. Και παρουσιάζουν σ' αυτό πράγματα που δεν θα μάθουμε (μάθετε) μέσα από τα... Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ή όντως, Εξημέρωσης). Πράγματα που εξηγούν το οικονομικό χάλι στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει τίποτε το μεταφυσικό. Δεν είμαστε τεμπέληδες οι Έλληνες. Δεν έχουμε πολλούς δημοσίους υπαλλήλους. Απλά, όπως λέει κι ένας άλλος φίλτατος «Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε». Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι των λαών, είναι των τραπεζιτών.
Παρακολουθούσα το ντοκιμαντέρ, μεγάλο μέρος του οποίου διαδραματίζεται στην έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τη Φρανκφούρτη, και σκεφτόμουνα πως η γενέθλια πόλη μου (ναι, λαζοντόιτς είμαι!) αποτελεί πλέον το κέντρο του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού. Κυβερνήσεις που δεν συμμορφώνονται με τις υποδείξεις, απλώς αλλάζουν και τη θέση τους παίρνουν άλλες, πιο φιλικές προς τις τράπεζες. Το πιο ενδιαφέρον που τονίζει το ντοκιμαντέρ είναι το γεγονός ότι τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, με τα χάλια που έχει, με την αδιαφορία που δείχνει στους λαούς της και με τη στοχοπροσήλωσή της στο κέρδος των πλουσιότερων χωρών, των πολυεθνικών και των τραπεζών, αυτήν την Ευρώπη της οποίας της πρέπει το europsofos που συχνά πυκνά αναφέρει σε post του ο φίλτατος συνάδελφος Ηλίας Φραγκούλης, την υποστηρίζουν οι κυβερνήσεις των φτωχών κρατών!
Την στηρίζουν αριστερές κυβερνήσεις (αν ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι αριστερή – το μεγαλύτερο αστείο και απογοήτευση στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας). Κι αυτό επειδή οι εξουσίες τους, οι κυβερνήσεις τους, πιστεύουν (θεωρητικά, έτσι;) ότι μπορούν να αλλάξουν το σύστημα από μέσα! Μουάχαχαχαχα! Και βλέπεις τραγικά φαινόμενα, να αντιτίθενται στη φασιστική Ενωμένη Ευρώπη ακροδεξιοί τύπου Λεπέν στη Γαλλία και Φαράντς στην Αγγλία!
Η παραγωγή της ταινίας είναι άκρως φροντισμένη και «γυαλισμένη», χρησιμοποιούνται πολλοί γερανός και κάμερα από ψηλά, στα talking heads συναντάμε από τον Λαφοντέν μέχρι ανθρώπους που έπαιξαν βασικό ρόλο στη δημιουργία αυτού του τεράστιου ευρω-φιάσκου. Μικρή μας ένσταση: η κόπια που είδαμε δεν είχε υποτίτλους. Εντάξει, τα ελληνικά μας είναι καλά (!), με τα αγγλικά τα καταφέρνουμε και κάτι λίγα γερμανικούλια τα θυμόμαστε. Αλλά γαλλικά και ιταλικά, δεν. Οπότε ενδεχομένως να χάσαμε στη μετάφραση κάποια από όσα τρομερά και τρομακτικά λέγονται στο ντοκιμαντέρ. Μικρό το κακό: εσείς οι θεατές στις αίθουσες θα δείτε την ταινία έτσι όπως πρέπει. Και πρέπει να τη δείτε.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 12 Μαΐου 2016 από την Infowar Productions
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική