του Arthur Benzaquen. Με τους Kev Adams, Jean-Paul Rouve, Éric Judor, Michel Blanc, Vanessa Guide, Audrey Lamy, William Lebghil, Nader Boussandel
Χίλιες και μια...νύστες!
του zerVo (@moviesltd)
Τέσσερα εκατομμύρια, τριακόσιες είκοσι έξι χιλιάδες, διακόσια ογδόντα τρία! Κι αν θέλεις να το δεις αριθμητικά γραμμένο, 4.326.283! Τόσα ακριβώς είναι τα εισιτήρια που έκοψε στην πρώτη του προβολή, αυτό εδώ το διασκεδαστικό παραμυθάκι, στην πατρίδα του την Γαλλία. κάτι που σημαίνει με μια πρόχειρη αναγωγή πως ένας στους δεκαπέντε κατοίκους της πιο κινηματογραφικά γαλουχημένης χώρας της Γηραιάς Ηπείρου, πέρασε από τον γκισέ για να απολαύσει τις Νέες Περιπέτειες του ενός και μοναδικού Αλαντίν. Νούμερο θριαμβευτικό, που αυτομάτως απενοχοποιεί την οποιαδήποτε μέτρια καλλιτεχνική αξία του πονήματος, αφού με όλο αυτό τον εμπορικό κουρνιαχτό που σήκωσε - ως γνωστόν - θα χρηματοδοτηθούν, καμιά εικοσαριά ακόμη αξιολογότερες και πιο arthouse παραγωγές, που θα κρατήσουν υψηλά το τρικολόρ λάβαρο του Ευρωπαίου κυρίαρχου της Έβδομης Τέχνης.
Μια φορά κι έναν καιρό, πολλούς αιώνες πριν στην πολύβουη και γεμάτη κόσμο Βαγδάτη, ένας τυχοδιώκτης λοπωδυτάκος, ο Αλαντίν, παρέα με τον στενό του φίλο Καλέντ, γυροφέρνουν τους περαστικούς της τεράστιας αγοράς που εκτείνεται στην σκιά του γιγάντιου παλατιού του Σουλτάνου και με ταχύτατες, αέρινες κινήσεις, πετυχαίνουν να τους αδειάσουν τις τσέπες από ότι πολύτιμο κουβαλούν. Ενίοτε, στήνουν αυτοσχέδια κόλπα, επιδεικνύοντας τις ψεύτικες θαυματουργές τους ικανότητες, που θα συναρπάσουν το κοινό ώστε να τους συνεισφέρει εκστασιασμένο τον οβολό τους. Μια παράσταση που θεατής της θα γίνει ένα ηλιόλουστο πρωινό και η πανέμορφη πριγκίπισσα Σάλια Σοφία, σε μια σκαστή έξοδο της από το παλάτι και όχι απλά θα μείνει ενθουσιασμένη από τις ικανότητες του Αλαντίν, αλλά θα νιώσει κι ένα τσίμπημα στην καρδούλα της για τα έξυπνα μάτια του μελαψού κανάγια...
Με ποιον ακριβώς τρόπο μεταφερόμαστε χρονικά στην εποχή των ονειρεμένων ημερών της Ανατολής, όπως τις ύμνησε για χίλιες και μία νύχτες η οδαλίσκη Σεχραζάντ, στους διαβόητους μύθους της? Μα ακολουθώντας την φαντασία ενός σύγχρονου μικρο κακοποιού, του Σαμ (που εμφανισιακά είναι ακριβώς ο ίδιος ο Αλαντίν) που ντυμένος Άι Βασίλης θα εισέλθει στη Γκαλερί Λαφαγιέτ, με σκοπό να γεμίζει κλοπιμαία το υπεράνω πάσης υποψίας σακί του. Έλα όμως που η κατακόκκινη στολή του, μέρες Χριστουγεννιάτικες θα γίνει στόχος όλων των μπόμπιρων του πολυκαταστήματος, που δεν θα σταματήσουν την γκρίνια, παρά μόνο όταν ο Σάντα τους πει ένα παραμύθι. Με φωλιά λερωμένη και όντας στο στόχαστρο του υπεύθυνου ασφαλείας, ο φουκαριάρης ο Σαμ δεν έχει άλλη επιλογή από το να ρίξει κλότσο στην ανέμη, για να ξετυλιχθεί η δεμένη πάνω της κόκκινη κλωστή...
Η πλάκα είναι που η πιτσιρικαρία θα αφεθεί ολοκληρωτικά στην αφήγηση του κλεφτρονιού, που ΄θα στολίσει την ιστορία του με διαρκή ευρήματα και ανατροπές, προκαλώντας τους την αγωνία για το ποια θα είναι η σκηνή που θα ακολουθήσει. Και ο Σαμ, στο ταξίδεμα τους την εποχή του Ιζνογκούντ, όχι μόνο πρέπει να διατηρήσει το σασπένς στα ύψη, αλλά να είναι και προσεχτικός να μην τους χαλάσει την διάθεση, αν παρ ελπίδα το στόρι πάρει μια λυπηρή ή άσχημη τροπή.
Συνεπώς μιλώντας σε δεκάχρονα, είναι λογικό να εκστομίσει αστεία και ανέκδοτα που μόνο παιδάκια ετούτης της νεαρότατης ηλικίας θα θεωρήσουν σαν χιουμοριστικά. Και όλα αυτά φυσικά αποτυπώνονται σε εικόνα, που ναι μεν ξεχειλίζει από κέφι και ραπ διάθεση (ένα ολάκερο ξεκάρφωτο βίντεο κλιπ μάλιστα, παρεμβαίνει στο μέσον της φανταστικής νουβέλας) όχι όμως και από έμπνευση, μιας και εκτιμώ πως οι φίλοι μας οι Φραντσέζοι είναι πολύ πιο ικανοί στα αστεία τους, από όσα βιώνει ο Αλαντίν.
Χωρίς άλλο πάντως, το βασικό τάργκετ γκρουπ, επί της παρούσης δηλαδή οι μικροί θεατές, δύσκολα δεν θα περάσει καλά, παρασυρμένο από το εξωτικό κλίμα της παλιάς πόλης, τα καταγάλανα ουράνια, το χλιδάτο σεράι, τα ιπτάμενα χαλιά που διαθέτουν μέχρι και μίζα για να τα ξαφρίσεις, τα τζίνια που πετάγονται μέσα από τα λυχνάρια για να κάνουν πραγματικότητα τις απαιτήσεις του αφεντικού τους, ακόμη και τις μονομαχίες με τα γιαταγάνια, ανάμεσα στους φαντάρους του κακού Βεζίρη και τον ήρωα μας. Οι πιο ενήλικες νότες του σεναρίου, άλλοτε δίνουν μια πιο ρομαντζαδούρικη νότα, από τα διάφορα ειδύλλια που αναπτύσσονται επί της οθόνης, ενίοτε όμως καζαντούν κι ενοχλητικά, όπως η παρένθεση με τον γκέι μάγο, που μάλλον φαντάζει απρεπής.
Ο πρωταγωνιστής του Les Nouvelles Aventures D'Aladin, Kev Adams, είτε στην σύγχρονη φόρμα του, είτε στην Μεσανατολική, μάλλον προορίζεται να γίνει η Γαλλόφωνη εκδοχή του Adam Sandler, αφού και οι γκριμάτσες του είναι πανομοιότυπες, μα κυρίως οι χοντράδες του, που περιλαμβάνουν στο μενού τους όλων των λογιών τις σιχασιές. Ο πιο γνωστός, διεθνώς, ηθοποιός του καστ, ο Michel Blanc, μάλλον εξαφανίζεται πίσω από την τεράστια κοιλιά και το μούσι του Χαλίφη, οι περιφερειακοί συμπρωταγωνιστές, σαν τον Jean Paul Rouve (ο κακός υπασπιστής) και τον William Lebghil, μάλλον επιδεικνύουν περισσότερο τάλαντο από τον βασικό, ενώ αν υπάρχει λίγος χώρος στην (αρσενική) καρδιά σου, εύκολα θα τον γεμίσει η λάγνα μελαχρινή ματιά της μορφονιάς Vanessa Guide.
Πρόκειται για μια πανάκριβη παραγωγή, με ειδικά εφέ που άλλοτε τζαμάρουν και συναρπάζουν, άλλοτε όμως δεν είναι και τόσο πιασάρικα, αφού οι τεχνικές ατέλειες είναι εμφανείς, που ως κωμωδία δεν έχει και πολλά να πει, άντε ίσως κομματάκι παραπάνω σαν γιορτινό fairytale με στόχο τους λιγότερο απαιτητικούς της πλατείας. Λέγοντας γιορτινό, το εννοώ, αφού το φιλμάκι φανερά έχει σαφή περίοδο εξόδου στις αίθουσες - ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ - και όχι την προπασχαλινή που επέλεξε η δική μας διανομή για να το κυκλοφορήσει.
Με ποιον ακριβώς τρόπο μεταφερόμαστε χρονικά στην εποχή των ονειρεμένων ημερών της Ανατολής, όπως τις ύμνησε για χίλιες και μία νύχτες η οδαλίσκη Σεχραζάντ, στους διαβόητους μύθους της? Μα ακολουθώντας την φαντασία ενός σύγχρονου μικρο κακοποιού, του Σαμ (που εμφανισιακά είναι ακριβώς ο ίδιος ο Αλαντίν) που ντυμένος Άι Βασίλης θα εισέλθει στη Γκαλερί Λαφαγιέτ, με σκοπό να γεμίζει κλοπιμαία το υπεράνω πάσης υποψίας σακί του. Έλα όμως που η κατακόκκινη στολή του, μέρες Χριστουγεννιάτικες θα γίνει στόχος όλων των μπόμπιρων του πολυκαταστήματος, που δεν θα σταματήσουν την γκρίνια, παρά μόνο όταν ο Σάντα τους πει ένα παραμύθι. Με φωλιά λερωμένη και όντας στο στόχαστρο του υπεύθυνου ασφαλείας, ο φουκαριάρης ο Σαμ δεν έχει άλλη επιλογή από το να ρίξει κλότσο στην ανέμη, για να ξετυλιχθεί η δεμένη πάνω της κόκκινη κλωστή...
Η πλάκα είναι που η πιτσιρικαρία θα αφεθεί ολοκληρωτικά στην αφήγηση του κλεφτρονιού, που ΄θα στολίσει την ιστορία του με διαρκή ευρήματα και ανατροπές, προκαλώντας τους την αγωνία για το ποια θα είναι η σκηνή που θα ακολουθήσει. Και ο Σαμ, στο ταξίδεμα τους την εποχή του Ιζνογκούντ, όχι μόνο πρέπει να διατηρήσει το σασπένς στα ύψη, αλλά να είναι και προσεχτικός να μην τους χαλάσει την διάθεση, αν παρ ελπίδα το στόρι πάρει μια λυπηρή ή άσχημη τροπή.
Συνεπώς μιλώντας σε δεκάχρονα, είναι λογικό να εκστομίσει αστεία και ανέκδοτα που μόνο παιδάκια ετούτης της νεαρότατης ηλικίας θα θεωρήσουν σαν χιουμοριστικά. Και όλα αυτά φυσικά αποτυπώνονται σε εικόνα, που ναι μεν ξεχειλίζει από κέφι και ραπ διάθεση (ένα ολάκερο ξεκάρφωτο βίντεο κλιπ μάλιστα, παρεμβαίνει στο μέσον της φανταστικής νουβέλας) όχι όμως και από έμπνευση, μιας και εκτιμώ πως οι φίλοι μας οι Φραντσέζοι είναι πολύ πιο ικανοί στα αστεία τους, από όσα βιώνει ο Αλαντίν.
Χωρίς άλλο πάντως, το βασικό τάργκετ γκρουπ, επί της παρούσης δηλαδή οι μικροί θεατές, δύσκολα δεν θα περάσει καλά, παρασυρμένο από το εξωτικό κλίμα της παλιάς πόλης, τα καταγάλανα ουράνια, το χλιδάτο σεράι, τα ιπτάμενα χαλιά που διαθέτουν μέχρι και μίζα για να τα ξαφρίσεις, τα τζίνια που πετάγονται μέσα από τα λυχνάρια για να κάνουν πραγματικότητα τις απαιτήσεις του αφεντικού τους, ακόμη και τις μονομαχίες με τα γιαταγάνια, ανάμεσα στους φαντάρους του κακού Βεζίρη και τον ήρωα μας. Οι πιο ενήλικες νότες του σεναρίου, άλλοτε δίνουν μια πιο ρομαντζαδούρικη νότα, από τα διάφορα ειδύλλια που αναπτύσσονται επί της οθόνης, ενίοτε όμως καζαντούν κι ενοχλητικά, όπως η παρένθεση με τον γκέι μάγο, που μάλλον φαντάζει απρεπής.
Ο πρωταγωνιστής του Les Nouvelles Aventures D'Aladin, Kev Adams, είτε στην σύγχρονη φόρμα του, είτε στην Μεσανατολική, μάλλον προορίζεται να γίνει η Γαλλόφωνη εκδοχή του Adam Sandler, αφού και οι γκριμάτσες του είναι πανομοιότυπες, μα κυρίως οι χοντράδες του, που περιλαμβάνουν στο μενού τους όλων των λογιών τις σιχασιές. Ο πιο γνωστός, διεθνώς, ηθοποιός του καστ, ο Michel Blanc, μάλλον εξαφανίζεται πίσω από την τεράστια κοιλιά και το μούσι του Χαλίφη, οι περιφερειακοί συμπρωταγωνιστές, σαν τον Jean Paul Rouve (ο κακός υπασπιστής) και τον William Lebghil, μάλλον επιδεικνύουν περισσότερο τάλαντο από τον βασικό, ενώ αν υπάρχει λίγος χώρος στην (αρσενική) καρδιά σου, εύκολα θα τον γεμίσει η λάγνα μελαχρινή ματιά της μορφονιάς Vanessa Guide.
Πρόκειται για μια πανάκριβη παραγωγή, με ειδικά εφέ που άλλοτε τζαμάρουν και συναρπάζουν, άλλοτε όμως δεν είναι και τόσο πιασάρικα, αφού οι τεχνικές ατέλειες είναι εμφανείς, που ως κωμωδία δεν έχει και πολλά να πει, άντε ίσως κομματάκι παραπάνω σαν γιορτινό fairytale με στόχο τους λιγότερο απαιτητικούς της πλατείας. Λέγοντας γιορτινό, το εννοώ, αφού το φιλμάκι φανερά έχει σαφή περίοδο εξόδου στις αίθουσες - ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ - και όχι την προπασχαλινή που επέλεξε η δική μας διανομή για να το κυκλοφορήσει.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Φεβρουαρίου 2016 από την Feelgood Ent.
1 σχόλια:
Η ταινια περιεχε σκηνες σεξουαλικου περιεχομενου που παραπεμπουν σε πορνο παρα σε παιδικη ταινια αλλα και βιας μεχρι αποκεφαλισμο και αιμα!
Υπαρχει σκηνη που ο Αλαντιν ειναι στην ερημο και τον πλησιαζει ο μαγος (γερος/ ξεδοντιαρης) παρενοχλοντας τον σεξουλικα και αρχιζει να του χαιδευει τα μαλλια και να χωνει ο μεσαιο του δαχτυλο στο αυτι του Αλαντιν να εξτασιαζεται και να φερνει τον Αλαντιν δυσκολη θεση ..(και να κοιτανε με νοημα την καμερα και διακοκπεται η σκηνη) .Αλλη που Ο γαμπρος να κανει κινησεις τυπου στρπ τιζ μπροστα στην πριγκιπισσα προποιουμενος σεξ και να ιδρωνει απο εξταση η νταντα … κοκ…
Καμια απο αυτες τις σκηνες δεν φαινεται στο τρεηλερ της ταινιας φυσικα
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική