Movies Ltd

Πάντα υπάρχει χώρος για καλές – και για κακές! - ταινίες!

Μου τη δίνει που αργώ πάντοτε να κάνω ανασκοπήσεις. Οι συνάδελφοι από την Αθήνα τις έχουν έτοιμες από τα μέσα του Δεκέμβρη! Λογικό, βεβαίως βεβαίως. Μπορούν να το κάνουν αυτό, μιας που έχουν προλάβει να δουν όλες τις ταινίες οι οποίες βγαίνουν μέσα στο έτος. Συμβάλλουν σε αυτό τόσο οι δημοσιογραφικές προβολές (που δεν γίνονται στη Θεσσαλονίκη – καλώς, δυστυχώς!) όσο και οι επισκέψεις τους σε διάφορα κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Προσωπικά, αγκομαχώ να καλύπτω τα κενά που δημιουργούνται κάθε βδομάδα. Έτσι, έχουν μείνει πολλές ταινίες, οι οποίες ακούγονται ενδιαφέρουσες, εκτός της λίστας που θα σας παρουσιάσω σε λίγες αράδες παρακάτω. Θα προσπαθήσω να τις δω κι αυτές μέχρι τις 17 Ιανουαρίου, οπότε έχουμε deadline από την ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου), της οποίας είμαι περήφανο μέλος. Κι αυτό ίσως να διαφοροποιήσει κατά τι τη λίστα που παρουσιάζω εδώ. Ίσως πάλι και όχι...

Από τις ταινίες που είδα, στη λίστα δεν χώρεσαν πολλές που αγάπησα, όπως «Το τραγούδι του Φοίνικα» του Christian Petzold, «Η φυλή» του Miroslav Slaboshpitsky, «Με σειρά εξαφάνισης» του Hans Petter Moland, «Μάκβεθ» του Justin Kurzel, «Ατίθασες» της Deniz Gamze Ergüven, «Ο κύριος Χολμς» του Bill Condon, «Ο κος Τέρνερ» του Mike Leigh, «Ταξίδι στην Ιταλία» του Michael Winterbottom, «Slow West» του John Maclean, «Spy» του Paul Feig, «Ο γιος του Σαούλ» του László Nemes, «45 χρόνια» του Andrew Haigh, «Μαχητές των δρόμων 7» του James Wan και «Τα μυαλά που κουβαλάς» των Pete Docter και Ronnie Del Carmen.

Σε αυτές που μου έχουν μείνει να δω αναφέρω μεταξύ των άλλων τις «Η διάσωση» του Ridley Scott, «Δίδυμοι θρύλοι» του Brian Helgeland, «Βόλτα στο κενό» του Robert Zemeckis, «Το αλάτι της γης» των Juliano Ribeiro Salgado και Wim Wenders, «Mommy» του Xavier Dolan, «Έρωτας με την πρώτη μπουνιά» του Thomas Cailley, «Μήπως είσαι ο τύπος μου;» του Lucas Belvaux και «Ένα κορίτσι γυρίζει σπίτι μόνο του τη νύχτα» της Ana Lily Amirpour.

Και με αυτά και με αυτά, without further ado, ιδού η δεκάδα μου για τις πιο αγαπημένες μου ταινίες μέσα στο 2015 (η σειρά είναι απόλυτα αξιολογική):

1) «Λεβιάθαν» (Leviafan) του Andrey Zvyagintsev
2) «Ο νόμος της αγοράς» (La loi du marché) του Stéphane Brizé
3) «Mad Max: Ο δρόμος της οργής» (Mad Max: Fury Road) του George Miller
4) «Birdman» του Alejandro González Iñárritu
5) «Μακριά από τους ανθρώπους» (Loin des hommes) του David Oelhoffen
6) «Ανωτέρα βία» (Force Majeure) του Ruben Östlund
7) «Ο αστακός» (The Lobster) του Γιώργου Λάνθιμου
8) «Σε ακολουθεί» (It Follows) του David Robert Mitchell
9) «Ο ηλίθιος» (Durak) του Yuriy Bykov
10) «Kingsman: Η μυστική υπηρεσία» (Kingsman: The Secret Service) του Matthew Vaughn

Νομίζω όμως πως έχει πλάκα να αναφέρουμε και τις λιγότερο αγαπημένες μας ταινίες για το 2015. Ήταν πολλές, αλλά οι... χειρότερες ήταν οι παρακάτω (και πάλι αξιολογικά):

1) «Η δεύτερη αλήθεια» (En chance til) της Susanne Bier
2) «Το πεπρωμένο της Τζούπιτερ» (Jupiter Ascending) των The Wachowskis
3) «Ο αρχάριος» (The Intern) της Nancy Meyers
4) «Τρελό θηριοτροφείο: Η νέα γενιά» (Vacation) των John Francis Daley, Jonathan M. Goldstein
5) «Ευχήσου κι όλα γίνονται» (Absolutely Anything) του Terry Jones
6) «Μπερδέματα στο Broadway» (She's Funny That Way) του Peter Bogdanovich
7) «Καταδίωξη σε δύο ηπείρους» (Survivor) του James McTeigue
8) «Ο εκατοντάχρονος που πήδηξε από το παράθυρο κι εξαφανίστηκε» (Hundraåringen som klev ut genom fönstret och försvann) του Felix Herngren
9) «Ελεύθερος σκοπευτής» (American Sniper) του Clint Eastwood
10) «Μεγάλα μάτια» (Big Eyes) του Tim Burton

Άντε, και του χρόνου (φέτος δηλαδή!) καλύτερα!

Θόδωρος Γιαχουστίδης