Σύμπτωμα
του Άγγελου Φραντζή. Με τους Κάτια Γκουλιώνη, Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, Μισέλ Βάλεϊ, Ελένη Βεργέτη, Γιάννη Νικολαϊδη
She Devil!
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969) 
Να πάρει ο διάολος να πάρει...
Είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι πλέον μπορούμε να δούμε ελληνικές ταινίες είδους, χωρίς να προσπαθούμε να κρυφτούμε από ντροπή και χωρίς να χασκογελάμε. Είναι κι αυτό μια κατάκτηση. Αν κρίνουμε από αυτά που είδαμε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που τελείωσε πριν λίγες μέρες, το επίπεδο των πρόσφατων ελληνικών ταινιών είναι ανεβασμένο. Κι αυτό όσο να πεις είναι παρήγορο σε μια άθλια, καταθλιπτική και άγρια περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Αυτή είναι η 4η μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο Άγγελος Φραντζής και είναι φανερό πως έχει διανύσει πολύ μεγάλη απόσταση από την πρώτη του, το «Polaroid» (2000). Ήδη βέβαια από τη δεύτερη ταινία του, το πολύ όμορφο «Το όνειρο του σκύλου» (2005) έδειχνε να τον ελκύει το σινεμά του φανταστικού, ένα σινεμά που συνήθως οι σκηνοθέτες μας οι οποίοι ασχολούνται μαζί του τα κάνουν μαντάρα! Η επόμενή του ταινία ήταν το πειραματικό «Μέσα στο δάσος» (2010), την οποία γύρισε εξολοκλήρου με μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή! Και ακολουθώντας το patern της μίας ταινίας ανά πέντε χρόνια έσκασε μύτη φέτος το «Σύμπτωμα». Πάντως, για την επόμενη ταινία του, τη διεθνή συμπαραγωγή «Virus» στην οποία χρήματα βάζουν η Ελλάδα, η Γαλλία και η Λετονία, δεν θα χρειαστεί κατά πως φαίνεται να περιμένουμε πέντε χρόνια, μιας που τα γυρίσματα θα ξεκινήσουν τον ερχόμενο χειμώνα στη Λετονία και τη Ρωσία με πρωταγωνιστές την Κάτια Γκουλιώνη, τον Ανδρέα Κωνσταντίνου και ξένους ηθοποιούς.
Η υπόθεση: Ένα χειμώνα, σ’ ένα απομονωμένο νησί κάνει την εμφάνισή του ένα πλάσμα με δερμάτινο μπουφάν και μάτια που λαμπυρίζουν στο σκοτάδι. Όποιος έρχεται σε επαφή μαζί του χάνει τα λογικά του. Οι κάτοικοι ζητούν τη βοήθεια μιας παράξενης κοπέλας που μοιάζει να είναι η μόνη που μπορεί να τα βάλει μαζί του. Προκειμένου να δυναμώσει την πίστη της, εκείνη οδηγείται σε πράξεις όλο και πιο ακραίες, που μοιάζουν να κρύβουν μια μυστική σχέση μαζί του.
Η άποψή μας: Ομολογώ πως δεν έχω τις αισθητικές και τεχνικές γνώσεις για να αποκρυπτογραφήσω τούτο το φιλμικό γρίφο. Μια ταινία που μου άρεσε οπτικά πάρα πολύ αλλά από την οποία δεν κατάλαβα Χριστό! Ό,τι κατάλαβα θα προσπαθήσω να το μοιραστώ εδώ μαζί σας. Συνεπικουρούμενος από μια δήλωση του ίδιου του σκηνοθέτη: «Το ''Σύμπτωμα'' είναι μια ταινία για όλα όσα νομίζουμε ότι είναι ο διάβολος… μια ποιητική έρευνα πάνω στην σκοτεινή και ανοίκεια πλευρά της ύπαρξης. Ένα φιλμ φανταστικού κινηματογράφου, με καρδιά μελοδράματος, που βυθίζεται στον υποσυνείδητο κόσμο μιας γυναίκας για να αγγίξει το σύμπτωμα της άγριας σύγκρουσης ανάμεσα στην ενόρμηση και την ηθική». Εγώ θα ήθελα να έχω ένα λεξικό, κάποιους κώδικες, για να νιώθω, να καταλαβαίνω, να εξηγώ. Όπως συμβαίνει με τον ήχο που παίζει στη φλογέρα ένας από τους ηθοποιούς της ταινίας. Βγάζει έναν χαρακτηριστικό ήχο: «Κίνδυνος», λέει. Βγάζει άλλον χαρακτηριστικό ήχο: «Ήσυχα», λέει. Βγάζει και τρίτο χαρακτηριστικό ήχο: «Κάτι συμβαίνει», εξηγεί.
Ανάλογα με τον ήχο της φλογέρας, λοιπόν, οι συγχωριανοί του συγκεκριμένου ανθρώπου καταλαβαίνουν τι γίνεται αναφορικά με τις δραστηριότητες αυτού του παράξενου πλάσματος, του διαβόλου εν πάση περιπτώσει. Ο θεατής δεν έχει τέτοιο βοήθημα λοιπόν. Φευ! Ο διάβολος πηδάει το βουνό. Ο διάβολος αναγκάζει μια γυναίκα να ξεγυμνωθεί εν μέσω κοπαδιού προβάτων (χωρίς πλάκα, εξαιρετική σκηνή, που σε ταράζει χωρίς να καταλαβαίνεις για ποιον λόγο ακριβώς). Ο διάβολος αναγκάζει άλλη γυναίκα να κατουρήσει αντίθετα στον άνεμο. Ο διάβολος μοιάζει λίγο με τον κουνελάνθρωπο στο «Donnie Darko». Γενικώς, η ταινία, βαριά σε συμβολισμούς, με παρέπεμψε σε μια στιγμή στο σινεμά του Apichatpong Weerasethakul, χωρίς τις πολιτικές αναφορές.
Σπουδαία ατμόσφαιρα, το χειμωνιάτικο τοπίο της Αμοργού και της Τήνου (όπου έγινε το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων) λειτουργεί εξαιρετικά, ελάχιστοι διάλογοι και ξαφνικά, στο μέσον της ταινίας, ένα γαμήλιο πάρτι με πολλούς συνδαιτημόνες και πολύ, πάρα πολύ λόγο! Αυτός που παντρεύεται είναι ο Μαρκουλάκης. Πολλά συζητιούνται στη συγκεκριμένη κουβέντα για την ηθική, το καλό κτλ κτλ. Εντέλει, ο Μαρκουλάκης φιλάει κρυφά την παράξενη κοπέλα, που είναι καλεσμένη στο γάμο και η γυναίκα την οποία είχε παντρευτεί, αυτοκτονεί! Για να πάμε μετά πάλι σε weird mode. Και ιδού, η παράξενη κοπέλα να πλησιάζει τον διάβολο! Και το συγκεντρωμένο πλήθος, έξω από ένα νταμάρι, αρχίζει να πετροβολά το παράξενο πλάσμα. Και το σκοτώνει. Ναι, αλλά τι σκοτώνει; Είπαμε, εξαιρετική ατμόσφαιρα, αισθητική τελειότητα, κυριαρχία του σκηνοθέτη στα αισθητικά του μέσα, αλλά αν καταλάβετε κάτι παραπάνω, σας παρακαλώ, εξηγείστε το και σε μένα.
Η υπόθεση: Ένα χειμώνα, σ’ ένα απομονωμένο νησί κάνει την εμφάνισή του ένα πλάσμα με δερμάτινο μπουφάν και μάτια που λαμπυρίζουν στο σκοτάδι. Όποιος έρχεται σε επαφή μαζί του χάνει τα λογικά του. Οι κάτοικοι ζητούν τη βοήθεια μιας παράξενης κοπέλας που μοιάζει να είναι η μόνη που μπορεί να τα βάλει μαζί του. Προκειμένου να δυναμώσει την πίστη της, εκείνη οδηγείται σε πράξεις όλο και πιο ακραίες, που μοιάζουν να κρύβουν μια μυστική σχέση μαζί του.
Η άποψή μας: Ομολογώ πως δεν έχω τις αισθητικές και τεχνικές γνώσεις για να αποκρυπτογραφήσω τούτο το φιλμικό γρίφο. Μια ταινία που μου άρεσε οπτικά πάρα πολύ αλλά από την οποία δεν κατάλαβα Χριστό! Ό,τι κατάλαβα θα προσπαθήσω να το μοιραστώ εδώ μαζί σας. Συνεπικουρούμενος από μια δήλωση του ίδιου του σκηνοθέτη: «Το ''Σύμπτωμα'' είναι μια ταινία για όλα όσα νομίζουμε ότι είναι ο διάβολος… μια ποιητική έρευνα πάνω στην σκοτεινή και ανοίκεια πλευρά της ύπαρξης. Ένα φιλμ φανταστικού κινηματογράφου, με καρδιά μελοδράματος, που βυθίζεται στον υποσυνείδητο κόσμο μιας γυναίκας για να αγγίξει το σύμπτωμα της άγριας σύγκρουσης ανάμεσα στην ενόρμηση και την ηθική». Εγώ θα ήθελα να έχω ένα λεξικό, κάποιους κώδικες, για να νιώθω, να καταλαβαίνω, να εξηγώ. Όπως συμβαίνει με τον ήχο που παίζει στη φλογέρα ένας από τους ηθοποιούς της ταινίας. Βγάζει έναν χαρακτηριστικό ήχο: «Κίνδυνος», λέει. Βγάζει άλλον χαρακτηριστικό ήχο: «Ήσυχα», λέει. Βγάζει και τρίτο χαρακτηριστικό ήχο: «Κάτι συμβαίνει», εξηγεί.
Ανάλογα με τον ήχο της φλογέρας, λοιπόν, οι συγχωριανοί του συγκεκριμένου ανθρώπου καταλαβαίνουν τι γίνεται αναφορικά με τις δραστηριότητες αυτού του παράξενου πλάσματος, του διαβόλου εν πάση περιπτώσει. Ο θεατής δεν έχει τέτοιο βοήθημα λοιπόν. Φευ! Ο διάβολος πηδάει το βουνό. Ο διάβολος αναγκάζει μια γυναίκα να ξεγυμνωθεί εν μέσω κοπαδιού προβάτων (χωρίς πλάκα, εξαιρετική σκηνή, που σε ταράζει χωρίς να καταλαβαίνεις για ποιον λόγο ακριβώς). Ο διάβολος αναγκάζει άλλη γυναίκα να κατουρήσει αντίθετα στον άνεμο. Ο διάβολος μοιάζει λίγο με τον κουνελάνθρωπο στο «Donnie Darko». Γενικώς, η ταινία, βαριά σε συμβολισμούς, με παρέπεμψε σε μια στιγμή στο σινεμά του Apichatpong Weerasethakul, χωρίς τις πολιτικές αναφορές.
Σπουδαία ατμόσφαιρα, το χειμωνιάτικο τοπίο της Αμοργού και της Τήνου (όπου έγινε το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων) λειτουργεί εξαιρετικά, ελάχιστοι διάλογοι και ξαφνικά, στο μέσον της ταινίας, ένα γαμήλιο πάρτι με πολλούς συνδαιτημόνες και πολύ, πάρα πολύ λόγο! Αυτός που παντρεύεται είναι ο Μαρκουλάκης. Πολλά συζητιούνται στη συγκεκριμένη κουβέντα για την ηθική, το καλό κτλ κτλ. Εντέλει, ο Μαρκουλάκης φιλάει κρυφά την παράξενη κοπέλα, που είναι καλεσμένη στο γάμο και η γυναίκα την οποία είχε παντρευτεί, αυτοκτονεί! Για να πάμε μετά πάλι σε weird mode. Και ιδού, η παράξενη κοπέλα να πλησιάζει τον διάβολο! Και το συγκεντρωμένο πλήθος, έξω από ένα νταμάρι, αρχίζει να πετροβολά το παράξενο πλάσμα. Και το σκοτώνει. Ναι, αλλά τι σκοτώνει; Είπαμε, εξαιρετική ατμόσφαιρα, αισθητική τελειότητα, κυριαρχία του σκηνοθέτη στα αισθητικά του μέσα, αλλά αν καταλάβετε κάτι παραπάνω, σας παρακαλώ, εξηγείστε το και σε μένα.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 19 Νοεμβρίου 2015 στην Ταινιοθήκη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική