Movies Ltd

Σάρσα Υπερωκεάνεια

του gaRis (@takisgaris)

Δεν ξέρς τι εστί εμιγκρές ότι κι αν σούχουν είπει. Να αγωνιά ο νους στη Νέα Γη και να αφιονίζεται η καρδία στην αιθάλη του αέναα πατρώου εψές. Έναν ωκεανό (πες: Ατλαντικός) απόστα, με ένα συνεχές καρδιοχτύπι για το άδηλο φιούτσρ. Καινούρια πατρίδα, ναι, όμως ο λώρος δε κόβεται ποτέ - ανάθεμά τον. Να παλέψω, να προκόψω γιατί είμαι εντελώς φτου-απτήν-αρχή κι όμως στο άκουσμα της γενέθλιας μιζεροκατάστας ο νόστος βγάζει βρογχόσπασμο. Σε καταλαβαίνω Έιλιςς (sh) από το ιρλανδέζικο Enniscorthy, είναι δέος και ζόρικο το Brooklyn. Όπως οδυνηρή στέκεται και με κοιτά από το γκρίζο καμίνι της Νίκαιας η θύμηση στο παγερό χορτάρι της Μισσισσάγκα.

Το Brooklyn του ιρλανδού ημιαγνώστου John Crowley (Boy A, Intermission) αποκλείεται να γίνει η αγαπημένη σου ταινία για τον απλούστατο λόγο ότι έχει ξαναματαειπωθεί εμφατικά πιο ελεγκάντ και με περισσότερα τουίστ (ακόμη και το πρόσφατο The Immigrant (Κάποτε Στη ΝΈα Υόρκη) υπερέχει στα σημεία). Σκέψου αυτό που λέμε filler στην οσκαρική γλώσσα, δλδ η ταινία που επιδεικνύει κοσμιοτάτη διαγωγή τόσο-όσο (ερμηνείες + σενάριο + σχεδιασμός παραγωγής) και μέλλεται να κοσμήσει καμπόσες κατηγορίες ως υποψηφιότητα, με κοντινότερο αποτέλεσμα κοντά στο μηδέν σε πιθανή επικράτηση. Ιρλανδία-Νέα Υόρκη με το παπόρο, σε αναζήτηση καλύτερης τύχης (δουλειά + υποψήφιος γαμπρός) στα έρλι φίφτις, ότου το αμέρικαν ντρημ σήμαινε λαχείο για τον κάθε πτωχό πλην τίμιο μετανάστη. Μάνα κι αδερφή να περιμένουν τη μικρά Έιλιςς που γρήγορα θα σπουδάσει βοηθός λογίστρια και θα μάθει να τρώει το σπαγγέτι για χάρι του ιταλικής καταγωγής φτωχού υδραυλικού Τόνυ (Emory Cohen, ο τέρμα εντυπωσιακός μαγκάκος στο The Place Beyond the Pines (Στο Τέλος του Δρόμου) που σκορπά αφελή γοητεία εκρανιστί). Όμως μια απώλεια θα τη φέρει πίσω στην πατρίδα προσωρινά όπου απλώνει τα δίχτυα της γοητείας του ο τζέντλης πλουσιόπαις Domhnall Gleeson (που έσκασε το αυγό με το φετινό εξαίσιο Ex Machina (Από Μηχανής)).

Δε το παιδεύω άλλο. Η προστακτική είναι μία και προφέρεται δύσκολα – αλλά είναι ηθοποιαρούμπα με κάργα μέλλοντα: Saoirse (Σάρσα) Ronan, αυτό το αντιπαθητικό υποψήφιο για όσκαρ κοριτσάκι που δεν καταλάβαμε ότι ήταν η πραγματική σταρ του Atonement (2007). Λάμπεις κυρά μου-το καταλαβαίνεις; Συνέβη να τη δω μπακ-του-μπακ με την ερμηνεία της φαβορούχου Brie Larson στο Room και θωρώ πως νικάει την θρου-εντ-θρου. Κρύσταλλο και γράδο, πλήρης έλεγχος κίνησης -έκφρασης - εκφοράς λόγου που λες – δεν μπορεί-δαύτη είναι βετεράνα του βασιλικού θεάτρου. Η πένα του φορμαρισμένου ως διασκευαστή σεναρίων εσχάτως Nick Hornby (Wild) πασάρει αλήθειες και καταπιεσμένα συναισθήματα που κάνουν μια ρετρό γλασέ κινηματογράφηση να περνιέται για ζεστή και οικεία. Η μεγαλοκοπέλα μέσα σου (γκουχ - γκουχ) θα σφουγγίσει δάκρυο και η Fox Searchlight θα εξαργυρώσει τα 9 εκατ. που έδωσε (για να το αρπάξει από το Sundance) με μπαράζ πρεστίζ υποψηφιοτήτων σε σημαίνουσες κατηγορίες κατά τις 23 Φλεβάρη 2016 μεριά. Η δε W Channel καριέρα δε το συζητάμε - θρίαμβος!

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 31 Δεκεμβρίου 2015 από την Odeon