Anomalisa
των Charlie Kaufman, Duke Johnson. Με τις φωνές των David Thewlis, Jennifer Jason Leigh, Tom Noonan
“I don’t know what the hell a third act is” – Charlie Kaufman
του gaRis (@takisgaris) 
"Είμαι το μυαλό του Charlie Kaufman. Έκλεισα τα 57 μου την εβδομάδα που πέρασε. Μεγαλώνω και η φήμη μου καταπνίγει την ψυχή. Με λένε αυθεντικότερο (κάνει περίπου σαν «σπουδαιότερο» αλλά και δεν είναι) κινηματογραφικό γραφιά του 21ου αιώνα. Being John Malkovich - Human Nature - Adaptation - Confessions of α Dangerous Mind - The Eternal Sunshine of the Spotless Mind (πήρα Oscar, η ζωή μου δεν άλλαξε, εξακολουθώ να ζω στη Πασαντίνα με τη Ντενίζ και την κόρη μας Άννα). Έκανα μια ταινία πριν 7 χρόνια με τον απλό τίτλο Synecdoche, New York που όπως είθισται, άλλαξε τη ζωή μερικών και άφησε από αμήχανους ως περίπου ενοχλημένους τους υπόλοιπους. Τι έκανα; Πως ξόδεψα το χρόνο μου; Έγραψα ένα θεατρικό, την Anomalisa, με το παρόνομα Francis Fregoli. Ξέρεις από τη νόσο που όλοι γύρω σου φαίνονται ύποπτα ίδιοι, σα να πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο με ελαφρά αλλοιωμένη φωνή."
Χρειάστηκα 8 εκατομμύρια για να το γυρίσω σε stop-motion. Ειδικά η σκηνή σεξ στο ξενοδοχείο Fregoli μεταξύ του Michael / David Thewlis και της Anomalisa / Jennifer Jason Leigh χρειάστηκε 6 μήνες να γυριστεί στην πλήρη πλαστικότητά της από τον μάγο-συνσκηνοθέτη μου Duke Johnson. Όλοι οι χαρακτήρες του μονότονου σύμπαντος του μοτιβέισοναλ σπήκερ-συγγραφέα Michael Stone παίρνουν φωνή από τον Tom Noonan. H Λίσα είναι η μόνη γλυκειά, σωτήρια ανωμαλία στο κούκικάτερ σύμπαν του Μάικλ. Θα ερωτευτούν παράφορα παρότι φευγαλέα στο ξενοδοχείο Fregoli. Πρέπει να ευχαριστήσω τους 1.070 που συνέδραμαν χρηματικά στο Kickstarter. Βραβευμένος με όσκαρ, τεράστιας φήμης. Καλά. Το βιβλίο του Michael λέγεται «Πως μπορώ να σας βοηθήσω να τους βοηθήσετε» και είναι κοινότυπα λατρευτικό στο customer service όπως αυτό που κάνω εξαρχής και κάποιοι θεωρούν πως είμαι χαρτογράφος της ανθρώπινης ψυχής.
Είναι η Τέχνη μια ανακούφιση από τη Ζωή; Είναι βαρετή η Ύπαρξη και ο Έρωτας μια πόλαρόιντ περιπετειούλα της οκάς, που το υποτιθέμενο Εγώ εκτονώνεται μέσα από την με ημερομηνία λήξης αποδοχή από τον Άλλο; H γνώση σκοτώνει τον Έρωτα; Μισώ το να ανακαλύπτω την ετερότητα έναντι του γούστου μου; Υπάρχουν φαγητά-κουμπιά που πατώ απλά από υποχρέωση επιβίωσης; Είναι πάντοτε αργά να αλλάξω; Να είμαι ευτυχισμένος παρότι τα όνειρά μου σπάσανε κατάρτι καταμεσίς του πελάγους; Είναι σχεδία η επιστροφή; Αξίζω άλλη μια ευκαιρία; Αυτή η οικογένεια που με περιμένει στο σπίτι στο τέρμα του ταξιδιού είναι ότι μου έχει απομείνει; Υπήρξα στα αλήθεια ποτέ σημαντικός εξόν για μένα τον ίδιο; Τι μένει πίσω φεύγοντας; Τι σημαίνει μοναδικός; Αντικειμενικά, έστω ανεκτά, όμορφος; Είναι η ζωή μου το προσχέδιο ή μήπως μια αλληγορία κάποιας αυθεντικής ύπαρξης;
Η Anomalisa μου είναι μια τρωτή, ατελής, με εμφανή κατασκευαστικά ελαττώματα stop motion παρεκτροπή. Όπως Εγώ. Εσύ. Εμείς. Προβλέψιμοι και γεμάτοι απορίες. Στον αγώνα της επιβεβαίωσης μέσα από τις συμπληγάδες της ακύρωσης. Γιατί ο κόσμος προχωρά εμπρός αναπαλαιώνοντας τα προαιώνια άγχη του. Μεγαλώνω και αποφάσισα να μην αφήσω άλλο τη φήμη να μου καταπνίγει την ψυχή. Είμαι εδώ ξανά λοιπόν. Έλειψα καθόλου;"
Πολύ, Charlie Kaufman. Πάρα.
Είναι η Τέχνη μια ανακούφιση από τη Ζωή; Είναι βαρετή η Ύπαρξη και ο Έρωτας μια πόλαρόιντ περιπετειούλα της οκάς, που το υποτιθέμενο Εγώ εκτονώνεται μέσα από την με ημερομηνία λήξης αποδοχή από τον Άλλο; H γνώση σκοτώνει τον Έρωτα; Μισώ το να ανακαλύπτω την ετερότητα έναντι του γούστου μου; Υπάρχουν φαγητά-κουμπιά που πατώ απλά από υποχρέωση επιβίωσης; Είναι πάντοτε αργά να αλλάξω; Να είμαι ευτυχισμένος παρότι τα όνειρά μου σπάσανε κατάρτι καταμεσίς του πελάγους; Είναι σχεδία η επιστροφή; Αξίζω άλλη μια ευκαιρία; Αυτή η οικογένεια που με περιμένει στο σπίτι στο τέρμα του ταξιδιού είναι ότι μου έχει απομείνει; Υπήρξα στα αλήθεια ποτέ σημαντικός εξόν για μένα τον ίδιο; Τι μένει πίσω φεύγοντας; Τι σημαίνει μοναδικός; Αντικειμενικά, έστω ανεκτά, όμορφος; Είναι η ζωή μου το προσχέδιο ή μήπως μια αλληγορία κάποιας αυθεντικής ύπαρξης;
Η Anomalisa μου είναι μια τρωτή, ατελής, με εμφανή κατασκευαστικά ελαττώματα stop motion παρεκτροπή. Όπως Εγώ. Εσύ. Εμείς. Προβλέψιμοι και γεμάτοι απορίες. Στον αγώνα της επιβεβαίωσης μέσα από τις συμπληγάδες της ακύρωσης. Γιατί ο κόσμος προχωρά εμπρός αναπαλαιώνοντας τα προαιώνια άγχη του. Μεγαλώνω και αποφάσισα να μην αφήσω άλλο τη φήμη να μου καταπνίγει την ψυχή. Είμαι εδώ ξανά λοιπόν. Έλειψα καθόλου;"
Πολύ, Charlie Kaufman. Πάρα.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 18 Φεβρουαρίου 2016 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική