Movies Ltd

Rebooting Depp

του gaRis (@takisgaris)

Από τον best- horror flick- ever -Εφιάλτη στο Δρόμο με τις Λεύκες (1984, RIP Wes…) έχουν περάσει γιοματάρι 30 χρόνια. Ο 21 Jump Street (1987) Johnny Depp παρέμεινε, εκτός από τον διαχρονικό μούσο του Burton, μια αντι-συμβατική leadin man περσόνα, με ήδη 3 οσκαρικές υποψηφιότητες την 5ετία 2002 - 2007 (και ερμηνεία καριέρας arguably, τον Sweeney Todd). Ο Τζόνη που έπαιξε μπαλίτσα με την Disney, ως εμβληματικός Κάπτεν Σπάροου στους (έχοντας τον ατέλειωτο δυστυχώς) Πειρατές της Καραϊβικής. εφηβικό απωθημένο απειράριθμων γυναικών (γκουχ-γκουχ, ονόματα γυναίκα μου δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε) σε φάση δημιουργικής στασιμότητας. Συμφωνάμε ωσταδώ; Πως όχι να μου πεις. Εκεί λοιπόν που ο Depp εξαντλείται εσχάτως σε εμφανίσεις μεταξύ Golden Globes και MTV Movie Awards, έρχεται με μπαρουτιασμένο αφιόνι το Black Mass του πρώην ηθοποιού και (με την τρίτη ταινία του) ενδιαφέροντος ως σκηνοθέτη Scott Cooper (Crazy Heart, Out of the Furnace) να τον διασώσει από το ελώδες υποκριτικό τέλμα. Το λες και ρημπούτ αυτούνο δα τώρα.

Άλλο ένα Βοστωνέζικο mobster flick θα σκεφτείς. Σωστά. Mystic River, Gone Baby, Gone και υπεράνω το διασκευασμένο άπω ανατολίτικο The Departed το οποίο σημειωτέον (δες καρτουνίστικη παραφορά Jack Nicholson) έπαιξε με το θρύλο του Jimmy (Whithey) Bulger, FBI’s Most Wanted Man, του μόνο πίσω από τον Μπιν Λάντεν πιότερο καταζητούμενου φυγά για 16 χρόνια (συνελήφθη το 2011). Του αρχινονού Μπάλτζερ, αδερφού τοπικού Γερουσιαστή παρακαλώ, μια δεσπόζουσα εγκληματική μορφή (καταδικάστηκε για 11 από τους 19 φόνους του εναντίον του κατηγορητηρίου) της νοτιοβοστωνέζικης ιρλανδικής μαφίας που συνεργάστηκε με το FBI με αντάλλαγμα να βγάλει «εκτός κάδρου» τους ιταλογενείς αντιπάλους. Εξού και το Black Mass (κάτι σαν ανίερη συμμαχία) της δουλειάς των Boston Globe ζουρναλιστών Dick Lehr και Gerard O’Neill που έφτιαξαν μαγιά για ένα σκοταδένιο, πνιγμένο στο αίμα και την κυριαρχική διαστροφή του Μπάλτζερ τριπ σε ένα μπάντφελλας σκορσέιζικο ριφφ.

Με διαλόγους τίγκα στο φακ (254 φορές) και μπρούχαχα νταηλίκι, o Depp έχει να παίξει περισσότερο με το φοβερό φιζίκ του και τα καταφέρνει περίφημα. Μπριγιαντιναρισμένος σταχτόξανθος καραφλογέρακας με φακό επαφής φιδίσιο μπλε και ψιλοκάβαλο παντελόνι σετάκι με μεσάτο τζάκετ. Σκληρά ζυγωματικά και σφιγμένα δόντια, σα το αγγόνι του σβούρα του James Cagney στα ασπρόμαυρα γκανγκστερικά του σαράντα. Ο Τζόνη έχει παίξει μην ξεχνάς και τον Ντίλιτζερ στο Public Enemies. Τιμώ την εδώ ερμηνεία και τη βλέπω ίσαμε πεντάδα. Όμως δε κρύβω πως την αισθάνθηκα one-note και κομμάτι oscar-bait. O Cooper έδωσε αγαλματίδιο στον The Dude και νομινέσο στη Maggie (Crazy Heart) – πιθανό να οδηγήσει ωστακεί εκτός του Depp και τον Joel Edgerton (παρεμπί δες το φετινό The Gift όπου σκηνοθετεί κιόλα να γουστάρεις), αν δεν τον προδώσει το aussie - βοστωνέζικο αξάν του John Connoly (o κολλητός του Whitey στο FBI) που υποδύεται. Στεναχωρέθηκα, μιλώντας για αξάν, με το μέγα και τρανό Benedict Cumberbutch, που παραμένει Λονδρέζος στο ρόλο του γερουσιαστή- αδερφού του Depp με τον οποίο δεν έδεσε χημικά.

Στον ματσίσμο υπόκοσμο του προβλέψιμα φαταλιστικού Black Mass οι γυναίκες είναι διακοσμητικά μπακγκράουντ ή ενοχοποιητικά στοιχεία προς εξαφάνιση. Όπως και νάχει, διακρίνεις μια μεζουράτα πνιγμένη αγωνία από τη Julianne Nicholson και μια ρημάδα αισθαντικότητα από την διασήμων γονιδίων Dakota Johnson. O Cooper σπέρνει κατά ριπάς τον τρόμο, γυρεύοντας μεγάλο ψάρι στα βρομόνερα της φιλμικής Μαφίας. Μπροστά στους γίγαντες του είδους Κοπολασκορσέιζηδες φαντάζει σα να ψαρεύει με αθερινόδιχτο. Και καλά στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας πιάσανε ξιφία 360 κιλών (ναταφήσω;) φέτο τον Ιούλιο αλλά μη το δένεις τώρα κόμπο και συ…

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 15 Οκτωβρίου 2015 από την Tanweer