Ξενοδοχείο Για Τέρατα 2
του Genndy Tartakovsky. Με τις φωνές των Adam Sandler, Andy Samberg, Selena Gomez, Kevin James, David Spade, Steve Buscemi, Keegan-Michael Key, Molly Shannon, Fran Drescher, Mel Brooks
It's A Boy!
του zerVo (@moviesltd) 
Παραδοσιακά τέτοιες εμπορικές ευκαιρίες δεν τις αφήνει εύκολα να πάνε χαμένες η Sony Animation, φροντίζοντας να διανθίσει κάθε επιτυχημένο της βήμα, με τουλάχιστον ένα σίκουελ. Όπως ακριβώς λοιπόν συνέβη στις περιπτώσεις των Smurfs και φυσικά του Cloudy With A Chance Of Meatballs, έτσι ακριβώς και με το Hotel Transylvania, ένα δεύτερο αδελφάκι ακολούθησε με κάποια χρόνια διαφορά την γνώριμη συνταγή που απέφερε αρκετά κέρδη στα απανταχού box office. Και για να μιλάμε με νούμερα, ο τετραπλασιασμός του αρχικού κόστους των 85 εκατομμυρίων, που επέστρεψε περισσότερα από 350 εκ. στα ταμεία του στούντιο, δεν μπορεί παρά να είναι άκρως δελεαστικός στον οδηγηθεί κανείς πανεύκολα στην πανεύκολη απόφαση της θεματικής συνέχειας.
Παρουσία τεράτων από την μεριά της νύφης και ανθρώπων από εκείνη του γαμπρού, θα λάβει χώρα ο λαμπερός γάμος της κόρης του Δράκουλα, Μέισι και του συνεσταλμένου και χαμηλότονου Τζίνι, μια ολόκληρη επταετία μετά την γνωριμία τους στο ξενοδοχείο του μπαμπά. Η μεγάλη έκπληξη για τον Κόμη με τα σουβλερά δοντάκια, θα επέλθει λίγες στιγμές κατόπιν της τελετής, όταν η θυγατέρα του θα τον πληροφορήσει πως μέσα στο προσεχές διάστημα πρόκειται να γίνει παππούς, αφού η ίδια βρίσκεται σε ενδιαφέρουσα.
Το εννιάμηνο της προσμονής θα περάσει γοργά και στον κόσμο θα έρθει ο κατ εικόνα και ομοίωση του πατρός του, επίσης κοκκινοτρίχης Ντένις, για τον οποίο ο Ντρακ έχει μεγαλεπήβολα και φιλόδοξα σχέδια κατά νου. Πεπεισμένος πως στις φλέβες του εγγονού του κυλάει δρακουλίσιο αίμα, θα αναζητήσει την ευκαιρία να τον διδάξει την τέχνη του καλού στοιχειού, πως να φοβίζει τον κόσμο όντα και ο ίδιος τρομακτικός. Για να τα καταφέρει απλώς θα χρειαστεί να περάσουν λίγα χρόνια, να φτάσει σε ηλικία σχολική, ε και κάποια στιγμή οι γονείς του να του τον εμπιστευτούν, γνωρίζοντας πως θα τον προσέξει σαν να είναι γιος του...
Πως λέει ο σοφός λαός λοιπόν? Των παιδιών μου το παιδί, είναι δυο φορές παιδί μου. Κάπως έτσι θα σκεφτεί και ο, σε χιουμοριστική έκφανση εδώ, Άρχοντας του Σκότους, που δεν διανοείται να πιστέψει πως ο εγγονός του δεν έχει την τάση ούτε να βγάζει νυχτεριδόφτερα, ούτε να πετάει ψηλά, ούτε οι κυνόδοντες του να είναι ασυνήθιστα μεγαλύτεροι από το κανονικό. Λίγες ημέρες θα του είναι απλά αρκετές, όταν οι γονείς του θα θελήσουν να βγουν για λίγο από την πόρτα της Πανσιόν, για να επισκεφτούν τον πραγματικό κόσμο, για να τον ρίξει τον πεντάχρονο στα βαθιά και να τον υποβάλλει σε όλες τις δοκιμασίες του τρόμου.
Φυσικά απευθυνόμενο στο πολύ νεαρό κοινό, το πόνημα του - ίδιου με την πρώτη φορά - σκηνοθέτη Gennady Tartakowsky, φροντίζει να μην ξεφύγει στιγμή από το χαλαρότατο ύφος των κινουμένων σχεδίων για παιδιά, συνεπώς δεν πρόκειται να συμβεί κάτι άσχημο στον πιτσιρίκο, παρότι οι μπόμπιρες σινεφίλ, θα βρουν ακραίο το δοκιμαστικό ρίξιμο του Ντένις στο κενό, για να δοκιμαστεί η ικανότητα του στο πέταγμα. Όχι ιδιαίτερα ευρηματικά τα αστεία, που επιμελείται εδώ ο έτσι κι αλλιώς γνώριμος για το ιδιαίτερα αμερικάνικο χιούμορ του Adam Sandler, που πέραν τούτου, φροντίζει να υποδυθεί και φωνητικά τον παππουλάκο Δράκουλα, που έχει υπέρμετρες βλέψεις για τον απόγονο του.
Για πες: Είναι γνωστό σε όλους όμως, πως το animation εδώ και δύο δεκαετίες έχει ξεφύγει από το υπεραπλουστευμένο στυλάκι "η πιτσιρικαρία να κόψει εισιτήριο για να διασκεδάσει" και έχει προχωρήσει πολλά βήματα παρακάτω, προσφέροντας το προαναφερθέν στοιχείο σε συνδυασμό με τον κοινωνικό προβληματισμό, ακόμη και για τους μικρούς θεατές, τυλιγμένο με την αρτιότητα του σκίτσου. Η Sony στην τρίτη τη τάξει δημοτικότητας δημιουργία της, υψηλά (όχι πανύψηλα και φυσικά μακριά από τα κορυφαία) στάνταρντς προσφέρει μόνο στην περίπτωση του σχεδιασμού, αφήνοντας σε εκκρεμότητα όλες τις υπόλοιπες απαιτήσεις που πρέπει να τσεκάρει το καρτούν του 21ου αιώνα...
Το εννιάμηνο της προσμονής θα περάσει γοργά και στον κόσμο θα έρθει ο κατ εικόνα και ομοίωση του πατρός του, επίσης κοκκινοτρίχης Ντένις, για τον οποίο ο Ντρακ έχει μεγαλεπήβολα και φιλόδοξα σχέδια κατά νου. Πεπεισμένος πως στις φλέβες του εγγονού του κυλάει δρακουλίσιο αίμα, θα αναζητήσει την ευκαιρία να τον διδάξει την τέχνη του καλού στοιχειού, πως να φοβίζει τον κόσμο όντα και ο ίδιος τρομακτικός. Για να τα καταφέρει απλώς θα χρειαστεί να περάσουν λίγα χρόνια, να φτάσει σε ηλικία σχολική, ε και κάποια στιγμή οι γονείς του να του τον εμπιστευτούν, γνωρίζοντας πως θα τον προσέξει σαν να είναι γιος του...
Πως λέει ο σοφός λαός λοιπόν? Των παιδιών μου το παιδί, είναι δυο φορές παιδί μου. Κάπως έτσι θα σκεφτεί και ο, σε χιουμοριστική έκφανση εδώ, Άρχοντας του Σκότους, που δεν διανοείται να πιστέψει πως ο εγγονός του δεν έχει την τάση ούτε να βγάζει νυχτεριδόφτερα, ούτε να πετάει ψηλά, ούτε οι κυνόδοντες του να είναι ασυνήθιστα μεγαλύτεροι από το κανονικό. Λίγες ημέρες θα του είναι απλά αρκετές, όταν οι γονείς του θα θελήσουν να βγουν για λίγο από την πόρτα της Πανσιόν, για να επισκεφτούν τον πραγματικό κόσμο, για να τον ρίξει τον πεντάχρονο στα βαθιά και να τον υποβάλλει σε όλες τις δοκιμασίες του τρόμου.
Φυσικά απευθυνόμενο στο πολύ νεαρό κοινό, το πόνημα του - ίδιου με την πρώτη φορά - σκηνοθέτη Gennady Tartakowsky, φροντίζει να μην ξεφύγει στιγμή από το χαλαρότατο ύφος των κινουμένων σχεδίων για παιδιά, συνεπώς δεν πρόκειται να συμβεί κάτι άσχημο στον πιτσιρίκο, παρότι οι μπόμπιρες σινεφίλ, θα βρουν ακραίο το δοκιμαστικό ρίξιμο του Ντένις στο κενό, για να δοκιμαστεί η ικανότητα του στο πέταγμα. Όχι ιδιαίτερα ευρηματικά τα αστεία, που επιμελείται εδώ ο έτσι κι αλλιώς γνώριμος για το ιδιαίτερα αμερικάνικο χιούμορ του Adam Sandler, που πέραν τούτου, φροντίζει να υποδυθεί και φωνητικά τον παππουλάκο Δράκουλα, που έχει υπέρμετρες βλέψεις για τον απόγονο του.
Για πες: Είναι γνωστό σε όλους όμως, πως το animation εδώ και δύο δεκαετίες έχει ξεφύγει από το υπεραπλουστευμένο στυλάκι "η πιτσιρικαρία να κόψει εισιτήριο για να διασκεδάσει" και έχει προχωρήσει πολλά βήματα παρακάτω, προσφέροντας το προαναφερθέν στοιχείο σε συνδυασμό με τον κοινωνικό προβληματισμό, ακόμη και για τους μικρούς θεατές, τυλιγμένο με την αρτιότητα του σκίτσου. Η Sony στην τρίτη τη τάξει δημοτικότητας δημιουργία της, υψηλά (όχι πανύψηλα και φυσικά μακριά από τα κορυφαία) στάνταρντς προσφέρει μόνο στην περίπτωση του σχεδιασμού, αφήνοντας σε εκκρεμότητα όλες τις υπόλοιπες απαιτήσεις που πρέπει να τσεκάρει το καρτούν του 21ου αιώνα...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 22 Οκτωβρίου 2015 από την Feelgood Ent.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική