TIFF 14 Live

by Takis Garis (@takisgaris)

TIFF 40: Election Day

Ψεκάστε - Ψηφίστε - Τελειώσατε. Τόχει ρε φίλε η εποχή. Εσύ τώραδωδά, το TIFF40 πάλε και ξανάς σήμερις, το καναδέζικο πόπολο σε ένα μήνα (παρά μια μέρα) από την αποφράδα τούτη μέρα. Έχεις μια στηθάγχη (το τσιγάρο’ναι κόψτο το ρημαδιασμένο); Κι εγώ. People’s Choice Awards γιατί σ’αυτή την εκπομπή ναούμ ΕΣΥ αποφασίζεις (μπαρμπούτσαλαν). Να κριθεί μια κυβέρνηση, ένα Φεστιβάλ, να κρισαριστούμε ούλοι. Και για να κρατήσω μπόσικα θα κορσαριστώ σε μια ενατένιση του 4ου διεμέ προσωπίκαλυ σέρκιτ από την άφιξή μου στα καναδικά εδάφη. Με πατριωτικό κοπετό λοιπόν διαπιστώνω ότι - αν και το κρατάμε λιγουλάκι κρυφίως - το Κολοράντο (Telluride) πόνεσε κομμάτι. Τρεις λόγοι: Steve Jobs, Carol, Suffragette. Οσκαρικοί πλέηας που αφήρεσαν γκλάμουρ πάι από το (κυρίως προερχόμενο από Κάννες - Βενετία) ρόστερ που δυστυχώς το κριτικό σινάφι έσπευσε να καταποντίσει αύτανδρα, δικαιώνοντας τον Inarritu στην περίφημη σκηνή του Birdman όπου κατατροπώνει την αμαμήτου - γωνία κριτικό του Μπρόντγουέη για την μικροαστική της μιζέρια.

Anomalisa

Οπότε το Beasts of No Nation έκανε πολύ μπρουτάλ, η Anomalisa (που αγοράστηκε πάραυτα από την Paramount) είναι μια καταθλιπτική ταινία ανημέησον, ο Αστακός πολύ γουήερντ, το High-Rise καταθλιπτικό, φευγάτο και υπερβολικά εγγλέζικο. Ο νέος Michael Moore (Where to Invade Next) αναζητά ακόμη αγοραστή (!) παρότι αποτελεί τη λιγότερο βιτριολική απόπειρα του πληθωρικού διασημότερου παγκοσμίως ντοκυμαντερίστα. Διαφωνώ σε όλα, ειδικά με τις συγκεκριμένες αναφορές αλλά και για άλλες εκ διαμέτρου αντίθετες. Με κορυφαία την ταινία – ατζέντα (τρανστζέντερ) The Danish Girl που σε ταΐζει LGBTQ με το κουταλάκι της αντιβίωσης (χιλιάρας). Προς Θεού στο Τορόντο ζούμε και στο Pride θα πάμε συν γυναιξί και τέκνοις κάθε παραχρόνο αλλά εδώ είναι σινεμά κι όχι ιλουστρασιόν αφιέρωμα του cosmo “φόρεσα τον μαζαζοκορσέ της γυναίκας μου κι άκουσα το θηλυκό μέσα μου να φωνάζει φτουξελευτερία”.

Όμως, τα του καίσαρος στο μεγα-Eddie: Δε θα με καταπλήξει μια μπακ-του-μπακ νίκη του Redmayne (The Theory of Everything) με ως τα τώρα αντίπαλο τον ανανήψαντα Johnny Depp (Black Mass) και ακροβολισμένο τον Leo DiCaprio (The Revenant). Υποστηρικτικά το ζεύγος διεκδικητών λέει Idris Elba (Beasts of No Nation) και Mark Ruffalo (Spotlight). Στις κυρίες ξεχώρισαν οι Brie Larson (The Room), Saoirse Ronan (Brooklyn), Charlotte Rampling (45 Years), ενώ στα δεύτερα θα παίξει κατά πάσα πιθανότητα (παρότι Α’ ρόλος) η Alicia Vikander (The Danish Girl) στην κόντρα με όποια πλασαριστεί ως Β’ ρόλος από το Carol (Blanchett, φαβορί που δε με έπεισε πάντως στο Truth ή Rooney Mara που της έκλεψε το βραβείο στη Βενετιά).

Room

Πρόβλεψη για το Grolsch People’s Choice Award; Ασκαρδαμυκτί το Spotlight (μου φαίνεται αδιανόητο ότι υπογράφεται από τον σκηνοθέτη του καραγκαγκάν φλοπ The Cobbler) με διαφορά από τα υπόλοιπα. Η αίσθηση πάντως ότι για πρώτη φορά την τελευταία 10ετία δε θα έχουμε νικήτρια ταινία στα όσκαρς μια που υποχρεωτικά έκανε πρεμιέρα σε Βενετία - Telluride - Τορόντο φαίνεται να παίρνει το μπόνας των 50 εδρών αλλά δε φκιάνει και αυτοδύναμη κυβέρνηση. Οπόταν, καλά νάμαστε μωρέ λεβέντες να ψηφίζουμε…#vote_until_you_drop

Οι Νικητές των Βραβείων του Φεστιβάλ

- Καλύτερη Καναδική Μικρού Μήκους ταινία - Overpass του Patrice Lalibert
- Καλύτερη Μικρού Μήκους ταινία - Maman(s) της Maimouna Doucoure
- Καλύτερο Καναδικό φιλμ Πρωτοεμφανιζόμενου - Sleeping Giant του Andrew Cividino
- Καλύτερη Καναδική ταινία - Closet Monster του Stephen Dunn
- Βραβείο FIPRESCI Discovery - Eva Nova του Marko Skop
- Βραβείο FIPRESCI Ειδικές Παρουσιάσεις - Desierto του Jonas Cuaron
- Βραβείο NETPAC για την καλύτερη Ασιάτικη Πρεμιέρα - The Whispering Sun του Sion Sono
- Βραβείο Πλατφόρμας Τορόντο - Hurt του Alan Zweig
- Βραβείο Κοινού Grolsch - Room του Lenny Abrahamson
- Βραβείο Κοινού Grolsch Midnight Madness - Hardcore του Ilya Naishuller
gaRis

TIFF 14 ADVANCE ACCOUSTIC