Θα Μείνει Μεταξύ Μας
του Jean-François Richet. Με τους Vincent Cassel, François Cluzet, Alice Isaaz, Lola Le Lann
D.I.L.F.
του zerVo (@moviesltd) 
Είναι 1977 και ο (κορυφαίος μαέστρος και μνημονεύσαντας στο εισαγωγικό intro, υπό τους ήχους του La Mer του Charles Trenet) Claude Berri, προσφέρει μια από τις πιο πολυσυζητημένες δημιουργίες του, το Un Moment D'Egarement. Με ούτε δεκαετία συμπληρωμένη από τα γεγονότα του Γαλλικού Μάη, στο ανατρεπτικό πόνημα του σπουδαίου Γάλλου, είναι εμφανέστατη η τάση σεξουαλικής απελευθέρωσης της νεολαίας, ειδικότερα του περιορισμένης έκφρασης μέχρι πρότινος θηλυκού φύλου, που μάχεται να ξεφύγει από τις πουριτανικές προσταγές μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Το άδοξο και μάταιο αμερικάνικο ριμέικ με τον Michael Caine στο Ρίο από το 1984, ακολουθεί ακόμη μια γαλλόφωνη εκδοχή, που πλέον με τα προνόμια των εφήβων δεδομένα, λυμένα και εξασφαλισμένα, εστιάζει σε μια εντελώς διαφορετική σχέση, εκείνη της φιλίας μεταξύ των ενηλίκων, που θα δοκιμαστεί από τα τερτίπια των ανεύθυνων σπλάχνων τους.
Προβληματισμένος από αρνητική τροπή που έχει πάρει ο βαριεστημένος γάμος του, ο πενηντάρης Αντουάν θα επιχειρήσει να περάσει λίγες καλοκαιρινές ημέρες ξενοιασιάς, στον τόπο που μεγάλωσε, στην πανέμορφη Κορσική. Μαζί του στο ταξίδι, θα πάρει τον καλύτερο του φίλο Λοράν κι ο καθένας τους θα συνοδευτεί από την θυγατέρα του, ο πρώτος την έφηβη Λουνά και ο δεύτερος την μόλις ενήλικη Μαρί, που επίσης είναι κολλητές και αχώριστες. Το οικογενειακό κλίμα ανάμεσα στην φιλική τετράδα θα διαλυθεί μονομιάς, όταν μετά από μια ξέφρενη νύχτα διασκέδασης, η απαιτητική και χωρίς ίχνος ντροπής Λουνά, θα κάνει ερωτική επίθεση στον χαλαρών αντιστάσεων Λολό και εκεί κάπου δίπλα στα γαλανά μεσογειακά νερά θα συμβεί το ανεπανόρθωτο...
Ο αρχικός φόβος για τον ενδώσαντα στα λάγνα καλέσματα της πιτσιρίκας μεσήλικα, θα εξελιχθεί σε πραγματικό τρόμο, καθώς εκείνη μονομιάς θα θεωρήσει την αγκαλιά τους σαν δεσμό και δείχνοντας άγνοια των περαιτέρω κινδύνων, θα θελήσει να αποκαλύψει τα πάντα στην - σχεδόν - ανυποψίαστη ομήγυρη. Ενόσω ο Λοράν αποφεύγει το πιπίνι όμως, αυτή θα πέσει σε μελαγχολία για την απόρριψη, κάτι που δεν θα διαφύγει της αντίληψης του, κυριολεκτικά στον κόσμο του, πατρός της. Είναι η στιγμή που αυτός από μεριάς του θα αρπάξει το δίκαννο και κηρύξει ανένδοτο αγώνα, ενάντια στον μισητό, πλην άγνωστο διακορευτή του παιδιού του.
Και κάπου εδώ το θέμα αποκαλύπτει την δυναμική του, η οποία διόλου ξεφεύγει από αντίστοιχες φάρσες που έχουμε συναντήσει πολλάκις σε αξιόλογες στιγμές και του δικού μας παλιού κωμικού σινεμά. Ο κυνηγός να ωρύεται μαινόμενος για το κακό που τον βρήκε, ο φιλαράκος του να παλεύει να κρύψει τα πειστήρια του εγκλήματος, η μια κόρη να κλαίει ολημερίς νοσταλγώντας την θαλπωρή της αγκάλης του ώριμου ανδρός και η άλλη να πετά ένθεν κακείθεν σπόντες περί βεβαιωμένων ανώμαλων σεξουαλικών ορέξεων του μπαμπά της. Έξυπνες οι ατάκες της περίστασης, πιπεράτες δίχως όρια αφού η φραντσέζικη γραφίδα τα πάντα επιτρέπει, βγάζουν διασκέδαση και ενίοτε γέλιο, καθώς οι περιστάσεις ενδεχόμενα να οδηγήσουν στην μοιραία αποκάλυψη του μυστικού. Που αναμένεται κυριολεκτικά να διαλύσει τα πάντα.
Σε ένα ηλιόλουστο παραθαλάσσιο περιβάλλον, ο ικανότατος σκηνοθέτης Jean Francois Richet, αλλάζει ολοκληρωτικά θεματική φόρμα και από την crime ομπρέλα του (επίσης ριμέικ) Assault On Precinct 13 και του συγκλονιστικού δίπτυχου Mesrine, περνά σε μια πιο ανάλαφρη και ανθεκτική, παρόλη την μεγάλη διάρκεια της, περίεργη, αν και γνώριμη στους πιο πολλούς, ιστορία. Δεν είναι και λίγες οι στιγμές, όμως, που ο Γάλλος μπερδεύει τα είδη και το γλαφυρό εισέρχεται πανεύκολα σε καταστάσεις ακραίου δράματος, που ενδεχόμενα μπορεί να οδηγήσουν και σε τραγωδία και αυτό είναι το αρνητικότερο στοιχείο της έμπνευσης του. Μαζί με τους νεωτερισμούς που εφηύρε για να εισάγει στην αφήγηση του όπλα και φυσίγγια - μια αόριστη κουταμάρα για τα αγριογούρουνα - που δεν βοηθούν και πολύ στην γενικότερη ανάπτυξη του θέματος. Μιας και είναι πασιφανές, ο μαριονετίστας της εξέλιξης, δηλαδή ο αλλού γι αλλού σπιτονοικοκύρης και πατήρ της "μαγαρισμένης", μέσα στο απόλυτα συντηρητικής υφής μυαλουδάκι του, θα την βρει πανεύκολα την λύση, που και την πίτα θα αφήσει ολόκληρη, μα και τον σκύλο χορτάτο.
Είναι η πρώτη φορά που δύο κορυφαία ονόματα της τρικολόρ κινηματογραφίας ενώνουν τις ερμηνευτικές δυνάμεις τους, μολονότι αναγνωρισμένοι αμφότεροι όμως, το δέσιμο τους δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση στα συνήθως πολυεκατομμυριούχα γκισέ της πατρίδας τους. Συνήθης εκφραστικοί τρόποι και για τους δύο, με τον Francois Cluzet (με μέτρια Κορσικανή προφορά) να προβάλει με κάπως πιο αφελές βλέμμα από το συνηθισμένο, νιώθοντας κομματάκι άβολα μέσα στο πουκάμισο του γεροπαράξενου, την ώρα που ο σαφώς πιο φορμέ και φιτ Vincent Cassel, παίζει στα δάκτυλα τον ρόλο του παιχνιδιάρη πενηντάρη. Τα τετ α τετ τους είναι πραγματικά όλα τα λεφτά, σε ώρες που κι οι δυο τους βαδίζουν πάνω σε τεντωμένο σκοινί για να μην έρθει στην επιφάνεια το κακό μαντάτο.
Για πες: Παρόντων των αγαπημένων τοτέμ πάντως, το ότι μια 19χρονη στέκει πανάξια σαν καταλύτης ανάπτυξης του στόρι, αυτό αποτελεί από μόνο του σημαντική επιτυχία για την πρωτοεμφανιζόμενη Lola Le Lann. Εξωτικής ομορφιάς, μικροκαμωμένη μα με έλξη που τείνει στα βάθη του απείρου, με βλέμμα που λιώνει και την πιο καυτή άμμο του νησιού και με κινήσεις τεχνηέντως προκλητικές πολύ πιο πέρα των ορίων, η πιο πρόσφατη Λολίτα δεν πρόκειται να αφήσει ούτε έναν θεατή ασυγκίνητο στην θωριά της. Η θηλυκή μεριά της πλατείας δεν θα σταματήσει λεπτό να την έχει την Λουνά για πουτανάκι, την ώρα που τα αρσενικά στασίδια θα χοροπηδούν μανιασμένα για να εμφανιστεί ξανά στο εκράν. Με τους δεύτερους να λησμονούν κατά κάποιο τρόπο, το γεγονός πως όσο μπορούν την μια στιγμή να βρεθούν στο πόστο του Λολό, άλλο τόσο εύκολα είναι πιθανόν να σκάσουν στην άβολη θέση του Αντουάν.
Ο αρχικός φόβος για τον ενδώσαντα στα λάγνα καλέσματα της πιτσιρίκας μεσήλικα, θα εξελιχθεί σε πραγματικό τρόμο, καθώς εκείνη μονομιάς θα θεωρήσει την αγκαλιά τους σαν δεσμό και δείχνοντας άγνοια των περαιτέρω κινδύνων, θα θελήσει να αποκαλύψει τα πάντα στην - σχεδόν - ανυποψίαστη ομήγυρη. Ενόσω ο Λοράν αποφεύγει το πιπίνι όμως, αυτή θα πέσει σε μελαγχολία για την απόρριψη, κάτι που δεν θα διαφύγει της αντίληψης του, κυριολεκτικά στον κόσμο του, πατρός της. Είναι η στιγμή που αυτός από μεριάς του θα αρπάξει το δίκαννο και κηρύξει ανένδοτο αγώνα, ενάντια στον μισητό, πλην άγνωστο διακορευτή του παιδιού του.
Και κάπου εδώ το θέμα αποκαλύπτει την δυναμική του, η οποία διόλου ξεφεύγει από αντίστοιχες φάρσες που έχουμε συναντήσει πολλάκις σε αξιόλογες στιγμές και του δικού μας παλιού κωμικού σινεμά. Ο κυνηγός να ωρύεται μαινόμενος για το κακό που τον βρήκε, ο φιλαράκος του να παλεύει να κρύψει τα πειστήρια του εγκλήματος, η μια κόρη να κλαίει ολημερίς νοσταλγώντας την θαλπωρή της αγκάλης του ώριμου ανδρός και η άλλη να πετά ένθεν κακείθεν σπόντες περί βεβαιωμένων ανώμαλων σεξουαλικών ορέξεων του μπαμπά της. Έξυπνες οι ατάκες της περίστασης, πιπεράτες δίχως όρια αφού η φραντσέζικη γραφίδα τα πάντα επιτρέπει, βγάζουν διασκέδαση και ενίοτε γέλιο, καθώς οι περιστάσεις ενδεχόμενα να οδηγήσουν στην μοιραία αποκάλυψη του μυστικού. Που αναμένεται κυριολεκτικά να διαλύσει τα πάντα.
Σε ένα ηλιόλουστο παραθαλάσσιο περιβάλλον, ο ικανότατος σκηνοθέτης Jean Francois Richet, αλλάζει ολοκληρωτικά θεματική φόρμα και από την crime ομπρέλα του (επίσης ριμέικ) Assault On Precinct 13 και του συγκλονιστικού δίπτυχου Mesrine, περνά σε μια πιο ανάλαφρη και ανθεκτική, παρόλη την μεγάλη διάρκεια της, περίεργη, αν και γνώριμη στους πιο πολλούς, ιστορία. Δεν είναι και λίγες οι στιγμές, όμως, που ο Γάλλος μπερδεύει τα είδη και το γλαφυρό εισέρχεται πανεύκολα σε καταστάσεις ακραίου δράματος, που ενδεχόμενα μπορεί να οδηγήσουν και σε τραγωδία και αυτό είναι το αρνητικότερο στοιχείο της έμπνευσης του. Μαζί με τους νεωτερισμούς που εφηύρε για να εισάγει στην αφήγηση του όπλα και φυσίγγια - μια αόριστη κουταμάρα για τα αγριογούρουνα - που δεν βοηθούν και πολύ στην γενικότερη ανάπτυξη του θέματος. Μιας και είναι πασιφανές, ο μαριονετίστας της εξέλιξης, δηλαδή ο αλλού γι αλλού σπιτονοικοκύρης και πατήρ της "μαγαρισμένης", μέσα στο απόλυτα συντηρητικής υφής μυαλουδάκι του, θα την βρει πανεύκολα την λύση, που και την πίτα θα αφήσει ολόκληρη, μα και τον σκύλο χορτάτο.
Είναι η πρώτη φορά που δύο κορυφαία ονόματα της τρικολόρ κινηματογραφίας ενώνουν τις ερμηνευτικές δυνάμεις τους, μολονότι αναγνωρισμένοι αμφότεροι όμως, το δέσιμο τους δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση στα συνήθως πολυεκατομμυριούχα γκισέ της πατρίδας τους. Συνήθης εκφραστικοί τρόποι και για τους δύο, με τον Francois Cluzet (με μέτρια Κορσικανή προφορά) να προβάλει με κάπως πιο αφελές βλέμμα από το συνηθισμένο, νιώθοντας κομματάκι άβολα μέσα στο πουκάμισο του γεροπαράξενου, την ώρα που ο σαφώς πιο φορμέ και φιτ Vincent Cassel, παίζει στα δάκτυλα τον ρόλο του παιχνιδιάρη πενηντάρη. Τα τετ α τετ τους είναι πραγματικά όλα τα λεφτά, σε ώρες που κι οι δυο τους βαδίζουν πάνω σε τεντωμένο σκοινί για να μην έρθει στην επιφάνεια το κακό μαντάτο.
Για πες: Παρόντων των αγαπημένων τοτέμ πάντως, το ότι μια 19χρονη στέκει πανάξια σαν καταλύτης ανάπτυξης του στόρι, αυτό αποτελεί από μόνο του σημαντική επιτυχία για την πρωτοεμφανιζόμενη Lola Le Lann. Εξωτικής ομορφιάς, μικροκαμωμένη μα με έλξη που τείνει στα βάθη του απείρου, με βλέμμα που λιώνει και την πιο καυτή άμμο του νησιού και με κινήσεις τεχνηέντως προκλητικές πολύ πιο πέρα των ορίων, η πιο πρόσφατη Λολίτα δεν πρόκειται να αφήσει ούτε έναν θεατή ασυγκίνητο στην θωριά της. Η θηλυκή μεριά της πλατείας δεν θα σταματήσει λεπτό να την έχει την Λουνά για πουτανάκι, την ώρα που τα αρσενικά στασίδια θα χοροπηδούν μανιασμένα για να εμφανιστεί ξανά στο εκράν. Με τους δεύτερους να λησμονούν κατά κάποιο τρόπο, το γεγονός πως όσο μπορούν την μια στιγμή να βρεθούν στο πόστο του Λολό, άλλο τόσο εύκολα είναι πιθανόν να σκάσουν στην άβολη θέση του Αντουάν.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 23 Ιουλίου 2015 από την Seven / Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική