του Julian Jarrold. Με τους Sarah Gadon, Bel Powley, Jack Reynor, Rupert Everett, Emily Watson, Roger Allam
Άστα τα κορίτσια καημένε...
του zerVo (@moviesltd)
Είναι γνωστή τοις πάσι η σχέση λατρείας των Βρετανών για την γαλαζοαίματη φαμίλια, που εθιμοτυπικά κατά βάση, ορίζει την κεφαλή της (πάλαι ποτέ κραταιάς, μα μονίμως φαντασμένα θαμμένης στην νοσταλγία της) Γηραίας Αλβιόνας. Δεν πρέπει να υπάρχει Εγγλέζος που να μην έχει να αφηγηθεί ένα προσωπικό βίωμα σε σχέση με την Βασιλική του οικογένεια, συνήθως μεγεθύνοντας το σε Γκριμικά επίπεδα. Μια τέτοια αληθινή ιστορία, που έλαβε χώρα σε μια από τις ιστορικότερες ημέρες της ανθρωπότητας, βρίσκεται στο επίκεντρο του αφελούς, πλην ευχάριστου A Royal Night Out.
8 Μαΐου 1945, γνωστή και ως Victory in Europe Day. Με τα Γερμανικά στρατεύματα να έχουν μόλις παραδοθεί στον στρατό των Συμμάχων, στις μεγάλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχει στηθεί ένα ξέφρενο πανηγύρι εορτασμού του οριστικού τέλους του πολέμου. Η μητέρα των εορτασμών λαμβάνει χώρα στο Λονδίνο, όπου εκατομμύρια πολίτες, αναμεμειγμένοι με φαντάρους και αξιωματικούς έχουν κατακλύσει από άκρου εις άκρο την πρωτεύουσα, υψώνοντας τις σημαίες τους θριάμβου κόντρα στις ορμές του φασισμού. Πάρτι από το οποίο δεν θα μπορούσε με τίποτα να απουσιάσει το παλάτι και ο Βασιλεύς Γεώργιος, που ήδη ετοιμάζει το επίσημο ραδιοφωνικό του διάγγελμα.
Ταυτόχρονα όμως έχει να αντιμετωπίσει και τα παρακάλια από τα δύο του κορίτσια, τις πριγκίπισσες του θρόνου, την εικοσάχρονη Ελισάβετ και την μικρότερη Μάργκαρετ, που επιθυμούν κι εκείνες να συμμετάσχουν στο λαϊκό πάρτι, απαίτηση που εξ ορισμού θα βρει ενάντια της, τόσο το πρωτόκολλο, όσο και την αρνητική βασιλομήτορα, που τρέμει μην τυχόν και συμβεί το παραμικρό στις θυγατέρες της. Η επιμονή τους εντέλει θα έχει αποτέλεσμα κι έτσι υπό την επίβλεψη δύο αξιωματικών, ντυμένες λιτά και ουχί αριστοκρατικά, οι δύο αδελφές θα διαβούν την πύλη του Μπάκινγχαμ, για να χαρούν κι εκείνες ινκόγκνιτο, το πέρας των εχθροπραξιών. Ούτε οι φύλακες όμως θα έχουν το νου του, ούτε οι πιτσιρίκες θα φερθούν ενάρετα και πολύ σύντομα η μία θα χάσει την άλλη, μέσα στον πρωτοφανή κουρνιαχτό.
Αληθινή, αληθινότατη η ιστορία που αφηγείται το ανάλαφρο ετούτο βρετανικό φιλμάκι, που μοιάζει σαν να έχει κοπεί από την ίδια πρέσα με εκείνη του The King's Speech. Όχι φυσικά κινούμενο στο ίδιο επίπεδο, άλλωστε από τις πρώτες του κιόλας στιγμές, μπορεί να δείχνει παρόμοιο στην αισθητική, είναι εντελώς διαφορετικό όμως στην προσέγγιση, αφού ουσιαστικά δείχνει να θέλει να βγάλει από το συμβάν την γλαφυρή τους όψη. Με μικρές αποκλίσεις από όσα συνέβησαν στην πραγματικότητα, η αφήγηση εστιάζει στην περιπέτεια των δύο κοριτσιών μέσα στην γεμάτη κινδύνους πόλη, καθώς η παιδεία τους ουδέποτε τις προετοίμασε για μια τέτοια νυχτερινή βόλτα. Η Λίλιμπετ από την μια, πιο συνετή, πιο προσεχτική, πιο υπεύθυνη για την μικρή της αδελφούλα, θα νιώσει τον φόβο στην προσωρινή της απώλεια, θα βιώσει όμως και το σκίρτημα καρδούλας για τον ένστολο Λοχία, που αγνοώντας παντελώς ποια είναι, θα της πληρώσει μέχρι και το αντίτιμο του εισιτηρίου στο τραμ. Απεναντίας η Μάγκι, μόλις στα 15 της, μετά από ένα δύο απανωτά κοκτέιλ, θα ξεκινήσει τος τρέλες, ζορισμένη προφανώς από το άκρως περιοριστικό καθεστώς των ανακτόρων.
Στα θετικότερα στοιχεία του A Royal Night Out ανήκει η όμορφη απεικόνιση της συγκεκριμένης ημέρας από τον κατά βάση τηλεοπτικό σκηνοθέτη Julian Jarrold, ο οποίος φροντίζει να γεμίσει με κόσμο αλαλάζοντα την Τραφάλγκαρ, στήνοντας ένα ολοζώντανο ντεκόρ, πίσω από την ιντριγκαδόρικη εξέλιξη. Που σε νότες γρήγορες σουίνγκ, δεν σε αφήνει στιγμή να πάρεις ανάσα, έχοντας ως μόνιμα στολίδια, τα χαμόγελα των δύο πριγκιπισσών, που για την πορεία της κομεντί, σε μια χαρά ενζενί αποδόθηκαν οι ρόλοι τους.
Για πες: Η φρονιμούλα Λίζι, φέρνει και φυσιογνωμικά στην επιλογή της Καναδέζας Sarah Gadon, του Dracula Untold και των Enemy, Maps To The Stars, Belle, ενώ η πιο άσημη Bel Powley μάλλον παίρνει το πιο πολύ παλαμάκι, βγάζοντας πιο εκφραστικότητα στις κινήσεις της. Η μεγάλη έκπληξη πάντως είναι το ότι στο καστ αναγράφεται το όνομα του Rupert Everett στον ρόλο του Μονάρχη Μπέρτι, που ακόμη κι ακτινογραφία αν τον περάσεις, δεν πρόκειται να πιστέψεις πως είναι εκείνος...
Ταυτόχρονα όμως έχει να αντιμετωπίσει και τα παρακάλια από τα δύο του κορίτσια, τις πριγκίπισσες του θρόνου, την εικοσάχρονη Ελισάβετ και την μικρότερη Μάργκαρετ, που επιθυμούν κι εκείνες να συμμετάσχουν στο λαϊκό πάρτι, απαίτηση που εξ ορισμού θα βρει ενάντια της, τόσο το πρωτόκολλο, όσο και την αρνητική βασιλομήτορα, που τρέμει μην τυχόν και συμβεί το παραμικρό στις θυγατέρες της. Η επιμονή τους εντέλει θα έχει αποτέλεσμα κι έτσι υπό την επίβλεψη δύο αξιωματικών, ντυμένες λιτά και ουχί αριστοκρατικά, οι δύο αδελφές θα διαβούν την πύλη του Μπάκινγχαμ, για να χαρούν κι εκείνες ινκόγκνιτο, το πέρας των εχθροπραξιών. Ούτε οι φύλακες όμως θα έχουν το νου του, ούτε οι πιτσιρίκες θα φερθούν ενάρετα και πολύ σύντομα η μία θα χάσει την άλλη, μέσα στον πρωτοφανή κουρνιαχτό.
Αληθινή, αληθινότατη η ιστορία που αφηγείται το ανάλαφρο ετούτο βρετανικό φιλμάκι, που μοιάζει σαν να έχει κοπεί από την ίδια πρέσα με εκείνη του The King's Speech. Όχι φυσικά κινούμενο στο ίδιο επίπεδο, άλλωστε από τις πρώτες του κιόλας στιγμές, μπορεί να δείχνει παρόμοιο στην αισθητική, είναι εντελώς διαφορετικό όμως στην προσέγγιση, αφού ουσιαστικά δείχνει να θέλει να βγάλει από το συμβάν την γλαφυρή τους όψη. Με μικρές αποκλίσεις από όσα συνέβησαν στην πραγματικότητα, η αφήγηση εστιάζει στην περιπέτεια των δύο κοριτσιών μέσα στην γεμάτη κινδύνους πόλη, καθώς η παιδεία τους ουδέποτε τις προετοίμασε για μια τέτοια νυχτερινή βόλτα. Η Λίλιμπετ από την μια, πιο συνετή, πιο προσεχτική, πιο υπεύθυνη για την μικρή της αδελφούλα, θα νιώσει τον φόβο στην προσωρινή της απώλεια, θα βιώσει όμως και το σκίρτημα καρδούλας για τον ένστολο Λοχία, που αγνοώντας παντελώς ποια είναι, θα της πληρώσει μέχρι και το αντίτιμο του εισιτηρίου στο τραμ. Απεναντίας η Μάγκι, μόλις στα 15 της, μετά από ένα δύο απανωτά κοκτέιλ, θα ξεκινήσει τος τρέλες, ζορισμένη προφανώς από το άκρως περιοριστικό καθεστώς των ανακτόρων.
Στα θετικότερα στοιχεία του A Royal Night Out ανήκει η όμορφη απεικόνιση της συγκεκριμένης ημέρας από τον κατά βάση τηλεοπτικό σκηνοθέτη Julian Jarrold, ο οποίος φροντίζει να γεμίσει με κόσμο αλαλάζοντα την Τραφάλγκαρ, στήνοντας ένα ολοζώντανο ντεκόρ, πίσω από την ιντριγκαδόρικη εξέλιξη. Που σε νότες γρήγορες σουίνγκ, δεν σε αφήνει στιγμή να πάρεις ανάσα, έχοντας ως μόνιμα στολίδια, τα χαμόγελα των δύο πριγκιπισσών, που για την πορεία της κομεντί, σε μια χαρά ενζενί αποδόθηκαν οι ρόλοι τους.
Για πες: Η φρονιμούλα Λίζι, φέρνει και φυσιογνωμικά στην επιλογή της Καναδέζας Sarah Gadon, του Dracula Untold και των Enemy, Maps To The Stars, Belle, ενώ η πιο άσημη Bel Powley μάλλον παίρνει το πιο πολύ παλαμάκι, βγάζοντας πιο εκφραστικότητα στις κινήσεις της. Η μεγάλη έκπληξη πάντως είναι το ότι στο καστ αναγράφεται το όνομα του Rupert Everett στον ρόλο του Μονάρχη Μπέρτι, που ακόμη κι ακτινογραφία αν τον περάσεις, δεν πρόκειται να πιστέψεις πως είναι εκείνος...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 30 Ιουλίου 2015 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική