Χάρτινες Πόλεις
του Jake Schreier. Με τους Nat Wolff, Cara Delevingne, Halston Sage, Austin Abrams, Justice Smith, Jaz Sinclair
...που δεν τό'χει ούτε ο χάρτης!
του zerVo (@moviesltd) 
Χαρτογραφικός είναι ο όρος και βασίζεται στην έξυπνη ιδέα ενός διδύμου σχεδιαστών γεωγράφων του περασμένου, να στήσουν παγίδα σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να αντιγράψει την δική τους κοπιαστική έρευνα. Paper Towns, χάρτινες, είναι εκείνες οι παρένθετες και ψεύτικες πόλεις, που οι μελετητές πρόσθεταν παραπλανητικά στους άτλαντες τους, για να διαπιστώσουν ποιοι κοπιάρουν το έργο τους, σε παλιές εποχές που δεν ίσχυε ο κανόνας της πατέντας. Χάρτινες και ψεύτικες είναι όμως κι εκείνες οι (συνήθως) γενέτειρες, που σε ελάχιστα σημεία μπορούν να καλύψουν τις φιλοδοξίες και τα όνειρα των ελπιδοφόρων νέων, που μη αντέχοντας τους περιορισμούς και τις ανασφάλειες, ανοίγουν τα φτερά τους, για άλλους τόπους, πιο ζωντανούς και ελπιδοφόρους.
Από την πρώτη στιγμή που την συνάντησε, δέκα χρόνια πριν, όταν μετακόμισε με τους γόνεις στο διπλανό σπίτι στα προάστια του Ορλάντο, ο Κουέντιν κατάλαβε πως η Μάργκο είναι το κορίτσι που έχουν γεννήσει τα όνειρα του. Σήμερα, λίγο πριν από την αποφοίτηση από το λύκειο, τα δύο παιδιά παρότι μεγάλωσαν αντάμα, από ένα σημείο και μετά είδαν τους δρόμους τους να χωρίζουν, με εκείνον, συνεσταλμένο και χαμηλών τόνων, να δείχνει ιδιαίτερη έφεση προς τα μαθήματα και την μόρφωση του κι εκείνη, πιο ατίθαση και επαναστατημένη, να αναζητά καινούργιους δρόμους που θα την οδηγήσουν στα όρια της ψυχικής της αναζήτησης.
Παρότι απόμακροι πλέον και δίχως κοινά ενδιαφέροντα, η Μάργκο θα ζητήσει μια ιδιαίτερη χάρη από τον πιστό στα συναισθήματα του Κιου, να την συνοδεύσει σε μια ξέφρενη νύχτα εκδίκησης, προς όλους όσους δεν της συμπεριφέρθηκαν με σεβασμό, κατά τα μαθητικά της χρόνια. Από το πρώην αγόρι της, την αντίζηλο της, μέχρι τους φασαριόζους τους σχολείου, άπαντες θα γνωρίσουν την οργή της, συνοδευόμενη από ένα τεράστιο σύμβολο Μ, αρχικό του ονόματος της. Προς μεγάλη έκπληξη του συνεργάτη της κι ενώ εκείνος θα περίμενε τα πάντα να κυλήσουν ομαλότερα στην σχέση τους στο εξής, η δύσκολη και ανατρεπτική έφηβη θα εξαφανιστεί από προσώπου γης, μην αφήνοντας το παραμικρό σημάδι για το που μπορεί να βρίσκεται...
Πρόκειται για την δεύτερη, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, συγγραφική έμπνευση του χαρισματικού John Green, μετά από το συγκινητικό και δακρύβρεχτο The Fault In Our Stars, που παίρνει τον δρόμο για το κινηματογραφικό εκράν. Πανομοιότυπης χροιάς το θέμα, ασχολείται με τους προβληματισμούς των νέων και τον πνιγμό που βιώνουν αρκετές φορές από τις στενές και περιοριστικές τους κοινωνίες, με πολύ λιγότερο δράμα στην εξέλιξη του όμως από το Λάθος Αστέρι, που πέρα από το τραγικό της βάσης του, είχε και πολύ πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη από την φθίνουσα στην δεύτερη πράξη της, των Χάρτινων Πόλεων.
Εκεί που η πιτσιρικαρία, με γνώμονα απλές ενδείξεις σε αφίσες, στίχους, ταπετσαρίες και εξώφυλλα δίσκων που άφησε πίσω της η απροσάρμοστη νεαρά, θα τις χρησιμοποιήσει ως tips για να διασχίσει οδικώς σχεδόν ολάκερη την ανατολική ακτή, ψάχνοντας τα χνάρια της. Σε αντίθεση με το πρωτότυπο του βιβλίου, αυτή η πορεία των πέντε νέων, που ο καθείς αποκτά και την δική τους οντότητα πια στο σκριπτ, καταλαμβάνει περίπου την μία (τελική) ώρα της συνολικής χρονικής διάρκειας, στοιχείο που πιθανόν να λειτουργεί αποπροσανατολιστικά από το βασικό πλάνο της κεντρικής δυάδας.
Την οποία συνθέτουν με διαφορετική ειδική βαρύτητα, ο Nat Wolff, ο ανατρεπτικός "τρίτος" ασθενής του Fault και μέλος της κομπανίας του Palo Alto, που βγάζει μια ανεκτή μελαγχολία στο βλέμμα, ορίζοντας αξιοπρεπώς τον φοβισμένο, κλειστό στον εαυτό του 17άρη, σε αντίθεση με την Cara Delevingne, που μάλλον δεν πείθει σαν δύσκολο και γεμάτο ανησυχίες νιάτο. Ίσως να μην της δίνει και τον πρέποντα χρόνο για να αναπτύξει την περσόνα της το σενάριο, για να μην την αδικώ, αφού εξαφανίζεται από το πανί, για αρκετά μεγάλο διάστημα, περίοδο που λαμβάνουν χώρα πράγματα και θαύματα στις αύρες των ταξιδευτών.
Για πες: Πιθανότατα οι νεαρότερης ηλικίας σινεφίλ, που αρέσκονται στην ανεξάρτητης θωριάς αμερικάνικη αφήγηση, να βρουν στο τιγκαρισμένο με ευαίσθητες μουσικές νότες young adult φιλμάκι, που υπογράφει με θέρμη ο Jake Schreier, στοιχεία της καθημερινότητας τους και αυτό να τους ικανοποιήσει. Στην ουσία όμως το Paper Towns, παρόλο τον αλληγορικό και γεμάτο υποσχέσεις τίτλο του, δεν είναι σε καμία περίπτωση το έργο που θα σημαδέψει την σχέση τους με την Έβδομη Τέχνη για πάντα...
Παρότι απόμακροι πλέον και δίχως κοινά ενδιαφέροντα, η Μάργκο θα ζητήσει μια ιδιαίτερη χάρη από τον πιστό στα συναισθήματα του Κιου, να την συνοδεύσει σε μια ξέφρενη νύχτα εκδίκησης, προς όλους όσους δεν της συμπεριφέρθηκαν με σεβασμό, κατά τα μαθητικά της χρόνια. Από το πρώην αγόρι της, την αντίζηλο της, μέχρι τους φασαριόζους τους σχολείου, άπαντες θα γνωρίσουν την οργή της, συνοδευόμενη από ένα τεράστιο σύμβολο Μ, αρχικό του ονόματος της. Προς μεγάλη έκπληξη του συνεργάτη της κι ενώ εκείνος θα περίμενε τα πάντα να κυλήσουν ομαλότερα στην σχέση τους στο εξής, η δύσκολη και ανατρεπτική έφηβη θα εξαφανιστεί από προσώπου γης, μην αφήνοντας το παραμικρό σημάδι για το που μπορεί να βρίσκεται...
Πρόκειται για την δεύτερη, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, συγγραφική έμπνευση του χαρισματικού John Green, μετά από το συγκινητικό και δακρύβρεχτο The Fault In Our Stars, που παίρνει τον δρόμο για το κινηματογραφικό εκράν. Πανομοιότυπης χροιάς το θέμα, ασχολείται με τους προβληματισμούς των νέων και τον πνιγμό που βιώνουν αρκετές φορές από τις στενές και περιοριστικές τους κοινωνίες, με πολύ λιγότερο δράμα στην εξέλιξη του όμως από το Λάθος Αστέρι, που πέρα από το τραγικό της βάσης του, είχε και πολύ πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη από την φθίνουσα στην δεύτερη πράξη της, των Χάρτινων Πόλεων.
Εκεί που η πιτσιρικαρία, με γνώμονα απλές ενδείξεις σε αφίσες, στίχους, ταπετσαρίες και εξώφυλλα δίσκων που άφησε πίσω της η απροσάρμοστη νεαρά, θα τις χρησιμοποιήσει ως tips για να διασχίσει οδικώς σχεδόν ολάκερη την ανατολική ακτή, ψάχνοντας τα χνάρια της. Σε αντίθεση με το πρωτότυπο του βιβλίου, αυτή η πορεία των πέντε νέων, που ο καθείς αποκτά και την δική τους οντότητα πια στο σκριπτ, καταλαμβάνει περίπου την μία (τελική) ώρα της συνολικής χρονικής διάρκειας, στοιχείο που πιθανόν να λειτουργεί αποπροσανατολιστικά από το βασικό πλάνο της κεντρικής δυάδας.
Την οποία συνθέτουν με διαφορετική ειδική βαρύτητα, ο Nat Wolff, ο ανατρεπτικός "τρίτος" ασθενής του Fault και μέλος της κομπανίας του Palo Alto, που βγάζει μια ανεκτή μελαγχολία στο βλέμμα, ορίζοντας αξιοπρεπώς τον φοβισμένο, κλειστό στον εαυτό του 17άρη, σε αντίθεση με την Cara Delevingne, που μάλλον δεν πείθει σαν δύσκολο και γεμάτο ανησυχίες νιάτο. Ίσως να μην της δίνει και τον πρέποντα χρόνο για να αναπτύξει την περσόνα της το σενάριο, για να μην την αδικώ, αφού εξαφανίζεται από το πανί, για αρκετά μεγάλο διάστημα, περίοδο που λαμβάνουν χώρα πράγματα και θαύματα στις αύρες των ταξιδευτών.
Για πες: Πιθανότατα οι νεαρότερης ηλικίας σινεφίλ, που αρέσκονται στην ανεξάρτητης θωριάς αμερικάνικη αφήγηση, να βρουν στο τιγκαρισμένο με ευαίσθητες μουσικές νότες young adult φιλμάκι, που υπογράφει με θέρμη ο Jake Schreier, στοιχεία της καθημερινότητας τους και αυτό να τους ικανοποιήσει. Στην ουσία όμως το Paper Towns, παρόλο τον αλληγορικό και γεμάτο υποσχέσεις τίτλο του, δεν είναι σε καμία περίπτωση το έργο που θα σημαδέψει την σχέση τους με την Έβδομη Τέχνη για πάντα...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 23 Ιουλίου 2015 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική