του Thomas Vinterberg. Με τους Carey Mulligan, Matthias Schoenaerts, Michael Sheen, Tom Sturridge, Juno Temple
Ποθητή και Απόρθητη!
του zerVo (@moviesltd)
Τρανή απόδειξη διαχρονικής πένας. να έχεις εκθέσει σκέψεις και εμπνεύσεις στο χαρτί από τον 19ο αιώνα κι εκείνες κοντά διακόσια χρόνια κατοπινά, ακόμη να στέκονται φρέσκες, ανανεωτικές, τωρινές, στο σήμερα, καιρό μετά την έλευση του μιλένιουμ. Χάρισμα διακριτό άλλωστε για την γραφίδα του Thomas Hardy, που επιστρέφει στην κινηματογραφική επικαιρότητα, για δεύτερη φορά με τον ίδιο τίτλο (μετά την πρώτη φορά του '67 από τον John Schlesinger) και μετά από τα παρόμοιας αισθητικής Tess και Jude, που γνώρισαν επιτυχία με τις υπογραφές των Polanski και Winterbottom αντίστοιχα.
200 μίλια έξω από το Λονδίνο, η νεαρή, άμαθη, άπειρη, αλλά δυναμική, άφοβη και ατρόμητη Μπαθσέμπα Έβερντιν, προσπαθεί να βάλει μια τάξη στο αγρόκτημα που μόλις κληρονόμησε από τον εύπορο θείο της. Δεξί χέρι στην προσπάθεια της αυτή, ο πεπειραμένος επιστάτης Κύριος Όουκ, γνώριμος της από παλιά, πριν η κτηνοτροφική μονάδα που συντηρούσε καταστραφεί ολοσχερώς. Ο χαρισματικός αγρότης, ουδέποτε έκρυψε τα συναισθήματα του για την ατίθαση αφεντικίνα του, άλλωστε φέρει βαριά την απόρριψη της πρότασης γάμου, που της έκανε κάποτε, όντας ίσος μαζί της ταξικά. Δεν είναι και ο μόνος όμως που διεκδικεί την καρδιά της, αφού ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει τόσο ο σεβάσμιος γείτονας τζέντλεμαν, Ουίλιαμ Μπόλντγουιν, όσο και ο γοητευτικό νεαρός ένστολος, Φρανκ Τρόυ.
Μολονότι το τριπλό αυτό κτύπημα, προς την απλοϊκά όμορφη και ζωηρή κοπέλα, ορίζει ουσιαστικά το όνειρο που θα μπορούσε να βιώσει οποιοδήποτε κορίτσι στην ηλικία της, ιδίως στην περίοδο που εκτυλίσσεται η δράση, εντούτοις η αρνητική της στάση, προς όλους, είναι εκείνη που διαφοροποιεί την εξέλιξη της, από τα τετριμμένα. Η Μιςς Εβερντίν είναι μια δεσποινίς προερχόμενη από τα μέσα κοινωνικά στρώματα, η αριστοκρατία δεν έχει φθείρει τις αξίες της, ούτε έχει προκαλέσει ζημιά στα πιστεύω της, ώστε να συμπεριφέρεται με πομπή και υπεροψία. Δεν διστάζει μάλιστα να τσαλακώσει την φόρμα της, δεν αρνείται να ριχτεί κι η ίδια στην χειρωνακτική μάχη, σε αντίθεση με τις προσταγές της σειράς της, δεν είναι μια άδικη εργοδότης, φροντίζοντας να έχει τους εργάτες της πάντα ευχαριστημένους, ενώ δεν κρύβεται και πίσω από τα φοδράτα ανδρικά κοστούμια. προωθώντας η ίδια στην αγορά την πραμάτεια, την σοδειά της.
Στην ουσία όμως, παρότι το σκληρό της πρόσωπο δείχνει το αντίθετο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα τρυφερό κορίτσι, που σίγουρα θα υποπέσει σε σφάλματα επιλογών. Σε αυτή την δύσκολη στιγμή, θα ανακαλύψει το στήριγμα που χρειάζεται για να ανταπεξέλθει? Θα βρει την δύναμη να στυλώσει χαρακτήρα και να κοιτάξει μπροστά? Κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, ποιος από όλους τους απορριπτέους μνηστήρες θα θελήσει ξανά να σταθεί στο πλευρό της, να γίνει ο πυλώνας της?
Αυτό το ρομάντζο εποχής, που προβάλλει το πορτρέτο μιας ανορθόδοξων μεθόδων γυναίκας, σεναριακά υποστηρίζεται από την επίδοξη φροντίδα του γνώστη David Nichols, που δίνει τόνους Great Expectations στην αφήγηση του. Αίσθημα και περιπέτεια συμβαδίζουν διαρκώς, ενόσω κτίζεται η περσόνα της wannabe Σκάρλετ Ο'Χάρα, μιας πραγματικής πρωτοπόρας επαναστάτριας, σε έναν αμιγώς αντρικό κόσμο. Αν θα περίμενα μια πιο ριζοσπαστική ματιά, πάνω στην γραμμική εξέλιξη του κλασικού μυθιστορήματος, αυτή θα ήταν από μεριά τους Σκανδιναβού Thomas Vinterberg, που αποδεικνύεται πολύ πιο μαλθακός και συντηρητικός, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις στην έκφραση του, πιθανόν κατώτερος του αναμενομένου. Στα ατού πάντως του πονήματος του ανήκουν η ζεστή κι ανθρώπινη φωτογραφία της υπαίθρου της Αλβιόνας, που στέκει ως επιλεγμένο φυσικό κάδρο και φυσικά οι μελετημένες προτάσεις της διανομής, που δίνουν μια άλλη διάσταση στο πιο πρόσφατο Far From The Madding Crowd.
Για πες: H Carey Mulligan δεν είναι το καλύτερο μου, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει, την θεωρώ πολύ νερόβραστη για να φτάσει ποτέ στο ανώτερο ερμηνευτικό λέβελ. Εδώ όμως είναι εξαιρετική στην απόδοση της σουφραζέτας - που λανθασμένα από το σκριπτ δεν γερνά ποτέ - ακόμη κι αν οι δυνατές και αβανταδόρικες σεκάνς ανήκουν στον αρσενικό της περίγυρο. Εκεί που και βέβαια διακρίνεται ο συμπατριώτης της Michael Sheen, ο πιο άξιος ρολίστας του τιμ, που στήνει ένα έξοχο τρίγωνο υποψήφιων κύριων της Μπαθσέμπα, παρέα με τον ταχύτατα ανερχόμενο Βέλγο μορφονιό Matthias Schoenaerts και τον κάπως επίπεδο ως αξιωματικό της βασιλίσσης Tom Sturridge.
Μολονότι το τριπλό αυτό κτύπημα, προς την απλοϊκά όμορφη και ζωηρή κοπέλα, ορίζει ουσιαστικά το όνειρο που θα μπορούσε να βιώσει οποιοδήποτε κορίτσι στην ηλικία της, ιδίως στην περίοδο που εκτυλίσσεται η δράση, εντούτοις η αρνητική της στάση, προς όλους, είναι εκείνη που διαφοροποιεί την εξέλιξη της, από τα τετριμμένα. Η Μιςς Εβερντίν είναι μια δεσποινίς προερχόμενη από τα μέσα κοινωνικά στρώματα, η αριστοκρατία δεν έχει φθείρει τις αξίες της, ούτε έχει προκαλέσει ζημιά στα πιστεύω της, ώστε να συμπεριφέρεται με πομπή και υπεροψία. Δεν διστάζει μάλιστα να τσαλακώσει την φόρμα της, δεν αρνείται να ριχτεί κι η ίδια στην χειρωνακτική μάχη, σε αντίθεση με τις προσταγές της σειράς της, δεν είναι μια άδικη εργοδότης, φροντίζοντας να έχει τους εργάτες της πάντα ευχαριστημένους, ενώ δεν κρύβεται και πίσω από τα φοδράτα ανδρικά κοστούμια. προωθώντας η ίδια στην αγορά την πραμάτεια, την σοδειά της.
Στην ουσία όμως, παρότι το σκληρό της πρόσωπο δείχνει το αντίθετο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα τρυφερό κορίτσι, που σίγουρα θα υποπέσει σε σφάλματα επιλογών. Σε αυτή την δύσκολη στιγμή, θα ανακαλύψει το στήριγμα που χρειάζεται για να ανταπεξέλθει? Θα βρει την δύναμη να στυλώσει χαρακτήρα και να κοιτάξει μπροστά? Κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, ποιος από όλους τους απορριπτέους μνηστήρες θα θελήσει ξανά να σταθεί στο πλευρό της, να γίνει ο πυλώνας της?
Αυτό το ρομάντζο εποχής, που προβάλλει το πορτρέτο μιας ανορθόδοξων μεθόδων γυναίκας, σεναριακά υποστηρίζεται από την επίδοξη φροντίδα του γνώστη David Nichols, που δίνει τόνους Great Expectations στην αφήγηση του. Αίσθημα και περιπέτεια συμβαδίζουν διαρκώς, ενόσω κτίζεται η περσόνα της wannabe Σκάρλετ Ο'Χάρα, μιας πραγματικής πρωτοπόρας επαναστάτριας, σε έναν αμιγώς αντρικό κόσμο. Αν θα περίμενα μια πιο ριζοσπαστική ματιά, πάνω στην γραμμική εξέλιξη του κλασικού μυθιστορήματος, αυτή θα ήταν από μεριά τους Σκανδιναβού Thomas Vinterberg, που αποδεικνύεται πολύ πιο μαλθακός και συντηρητικός, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις στην έκφραση του, πιθανόν κατώτερος του αναμενομένου. Στα ατού πάντως του πονήματος του ανήκουν η ζεστή κι ανθρώπινη φωτογραφία της υπαίθρου της Αλβιόνας, που στέκει ως επιλεγμένο φυσικό κάδρο και φυσικά οι μελετημένες προτάσεις της διανομής, που δίνουν μια άλλη διάσταση στο πιο πρόσφατο Far From The Madding Crowd.
Για πες: H Carey Mulligan δεν είναι το καλύτερο μου, ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει, την θεωρώ πολύ νερόβραστη για να φτάσει ποτέ στο ανώτερο ερμηνευτικό λέβελ. Εδώ όμως είναι εξαιρετική στην απόδοση της σουφραζέτας - που λανθασμένα από το σκριπτ δεν γερνά ποτέ - ακόμη κι αν οι δυνατές και αβανταδόρικες σεκάνς ανήκουν στον αρσενικό της περίγυρο. Εκεί που και βέβαια διακρίνεται ο συμπατριώτης της Michael Sheen, ο πιο άξιος ρολίστας του τιμ, που στήνει ένα έξοχο τρίγωνο υποψήφιων κύριων της Μπαθσέμπα, παρέα με τον ταχύτατα ανερχόμενο Βέλγο μορφονιό Matthias Schoenaerts και τον κάπως επίπεδο ως αξιωματικό της βασιλίσσης Tom Sturridge.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 25 Ιουνίου 2015 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική