Καθηγητής με το Ζόρι
του Marc Lawrence. Με τους Hugh Grant, Marisa Tomei, Bella Heathcote, Allison Janney, J. K. Simmons, Chris Elliott
Σε αναζήτηση σπινθήρα...
του zerVo (@moviesltd) 
Κι έρχεται εκείνη η αναθεματισμένη στιγμή, που παρότι επιτυχημένος στον τομέα σου επί χρόνια, για χίλιους δυο λόγους δεν καταφέρνεις να αποδώσεις όπως τον παλιό καλό καιρό και νιώθεις καυτή την ανάσα της απόρριψης, από τον μέχρι πρότινος φίλιο, σε βαθμό παρεξηγήσιμο, περίγυρο σου. Με την ταυτότητα, επισήμως να δηλώνει ηλικία άνω των πενήντα, πλέον δεν σε έχουν ζώσει μόνο τα φίδια, αλλά το σύνολο των κροκοδείλων της Αυστραλίας, γεγονός που κάνει το άγχος μεγαλύτερο, εκτοξεύοντας στα ύψη την πρόσκαιρη (?) ανικανότητα. Αγωνία, απόγνωση και διαρκή διλήμματα σε περιβάλλουν. Να το παλέψεις μέχρι τέλους, ακόμη κι αν χρειαστεί να απωλέσεις σε αυτή την μάχη την αξιοπρέπεια σου εξαιτίας του κλακάζ ή να ρίξεις μύτη και σιγά σιγά να την κάνεις προς το περιθώριο, βγάζοντας τουλάχιστον ένα μεροκαματάκι, λεφτά που μια φορά κι έναν καιρό θα κονόμαγες σε ένα και μόνο τέταρτο απασχόλησης..?
Πριν από μια δεκαετία, το όνομα του φιγούραρε στην λίστα των κορυφαίων σεναριογράφων του Χόλιγουντ, με αποκορύφωμα στην καριέρα του το βραβείο όσκαρ που απέσπασε για το original screenplay της μεγάλης επιτυχίας Paradise Misplaced. Έκτοτε όμως κενό! Με το στείρο σκοτάδι να έχει κυριαρχήσει στο μυαλό του Βρετανού μεσήλικα - πια - Κιθ Μάικλς, το να παραδώσει καινούργια δουλειά στην απαιτητική μάνατζερ του, φαντάζει κάτι παντελώς απίθανο, εξού και ο παραγκωνισμός του από το καλλιτεχνικό στερέωμα, φαντάζει πλέον δεδομένος. Άνεργος, με την σύζυγό του να τον έχει παρατήσει κρίνοντας τον ως αποτυχημένο, στερώντας του την δυνατότητα να βλέπει έστω τον 18χρονο γιο του, ο Κιθ θα πάρει μια απόφαση γεμάτη ρίσκο, αφήνοντας το τροπικό κλίμα του Μαλιμπού για να ταξιδέψει στην επαρχία της Νέας Υόρκης, αναλαμβάνοντας χρέη καθηγητή σεναριογραφίας, σε περιφερειακό, πλην έγκυρο πανεπιστήμιο της περιοχής.
Η αρχική του αντίδραση στην καινούργια αυτή πρόκληση, θα είναι ιδιαίτερα βαριεστημένη, καθώς θα νιώσει πως οι σπουδαστές του δεν έχουν το ταλέντο που απαιτεί το επάγγελμα που θέλουν να ακολουθήσουν. Ερχόμενος σε ρήξη μάλιστα με την αρχαιότερη καθηγήτρια της σχολής, θα έρθει σε πολύ δύσκολη θέση, που θα γίνει ακόμη πιο δεινή όταν αποκαλυφθεί πως έχει συνάψει και ερωτική σχέση με μαθήτρια του. Η γνωριμία του με την καλοσυνάτη, ευγενική και μονίμως χαμογελαστή Χόλι, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, που εργάζεται όλη μέρα για να τα βγάλει πέρα, παρακολουθώντας συνάμα το σεμινάριο του, θα πείσει τον μπλαζέ με το ζόρι καθηγητή, πως στον μουντό και συννεφιασμένο αυτό τόπο, υπάρχει και μια μικρή αχτίδα φωτός να του δώσει την ελπίδα που αναζητά.
Λανθασμένα εκτιμώ πως έχει δοθεί στο φιλμ η θεματική σφραγίδα της ρομαντικής κομεντί, αφού ουσιαστικά ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο είναι. Δεδομένα παίζει ένα φλερτ μεταξύ των δύο άγνωστων μέχρι τα χθες συνομηλίκων, όπως και σίγουρα, μια δυο εξυπνάδες περισσότερο, δίνουν έναν πιο γλαφυρό τόνο στην αφήγηση. Στην πραγματικότητα όμως η ταινία που σκηνοθετεί ο Marc Lawrence - σταμπαρισμένος στο genre του rom com δημιουργός - περισσότερο είναι μια δραματική αναζήτηση μια βαλτωμένης, μα και ταλαντούχας, προσωπικότητας, στον εντοπισμό του πραγματικού του εαυτού.
Μέσα από τα μαθήματα, συνεδρίες πιο πολύ ψυχαναλυτικές για τον ίδιο, ο πάλαι ποτέ αναγνωρισμένος σκρίπτερ, θα ανακαλύψει αλήθειες που ο ίδιος αγνοούσε για την ίδια του την ύπαρξη, την διαλυμένη του οικογένεια, τις έννοιες της φιλίας και της συναδελφικότητας, με συνέπεια να οδηγηθεί σε διαγραφή του υποτιμητικού τρόπο που αντιμετώπιζε πρόσωπα και καταστάσεις. Δεν θα έλεγα ακριβώς τάλε κουάλε, μα σημαντικά κοντινή, περίσταση για τον πρωταγωνιστή Hugh Grant, που κι ο ίδιος δεν διάγει τις καλύτερες ημέρες της διαδρομής του κι εδώ φαντάζει ικανοποιητικά ταιριαστός, μέσα στην μελαγχολία της ματιάς του, για να υποδυθεί τον ζορισμένο ψυχικά συγγραφέα. Και μάλιστα χωρίς να νιώθε μοναξιά σε αυτή του την υποκριτική μάχη, καθώς δίπλα του έχει πλήθος σημαντικών ρολιστών, από την Marisa Tomei, σε παρουσία μακρινή από τις πρόσφατες σέξι, κοντινότερη ίσως σε αυτές των συνετσαλμένων νιάτων της, τον Οσκαρούχο πλέον J,K, Simmons ως μονίμως συγκινημένου φαμιλιάρη - διευθυντή, έως την Allison Janney, που ενσαρκώνει την μονόχνωτη, παγιδευμένη στα βιβλία της Jane Austin φιλόλογο.
Για πες: Χωρίς έντονες συναισθηματικές φορτίσεις στην εξέλιξη του όμορφα δομημένου σεναρίου, αλλά και με δίχως εκπλήξεις στην προβλέψιμη πορεία του, το The Rewrite, στέκεται αξιοπρεπώς ως μια αξιοπρεπής μελέτη ενός χαρακτήρα, που μεταβαίνει από το μπλαζέ και την αδιαφορία, σε βαθμό απομονωτισμού, στην ανθρωπιά και την φιλία, στοιχεία που λείπουν μάλλον από την ψυχή μιας βεντέτας, όπως ο εδώ ήρωας μας, Που ο Gramt τον ζωντανεύει με την γνώριμη μανιέρα του, πιθανόν στην καλύτερη του στιγμή, κατόπιν του About A Boy.
Η αρχική του αντίδραση στην καινούργια αυτή πρόκληση, θα είναι ιδιαίτερα βαριεστημένη, καθώς θα νιώσει πως οι σπουδαστές του δεν έχουν το ταλέντο που απαιτεί το επάγγελμα που θέλουν να ακολουθήσουν. Ερχόμενος σε ρήξη μάλιστα με την αρχαιότερη καθηγήτρια της σχολής, θα έρθει σε πολύ δύσκολη θέση, που θα γίνει ακόμη πιο δεινή όταν αποκαλυφθεί πως έχει συνάψει και ερωτική σχέση με μαθήτρια του. Η γνωριμία του με την καλοσυνάτη, ευγενική και μονίμως χαμογελαστή Χόλι, μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, που εργάζεται όλη μέρα για να τα βγάλει πέρα, παρακολουθώντας συνάμα το σεμινάριο του, θα πείσει τον μπλαζέ με το ζόρι καθηγητή, πως στον μουντό και συννεφιασμένο αυτό τόπο, υπάρχει και μια μικρή αχτίδα φωτός να του δώσει την ελπίδα που αναζητά.
Λανθασμένα εκτιμώ πως έχει δοθεί στο φιλμ η θεματική σφραγίδα της ρομαντικής κομεντί, αφού ουσιαστικά ούτε το πρώτο, ούτε το δεύτερο είναι. Δεδομένα παίζει ένα φλερτ μεταξύ των δύο άγνωστων μέχρι τα χθες συνομηλίκων, όπως και σίγουρα, μια δυο εξυπνάδες περισσότερο, δίνουν έναν πιο γλαφυρό τόνο στην αφήγηση. Στην πραγματικότητα όμως η ταινία που σκηνοθετεί ο Marc Lawrence - σταμπαρισμένος στο genre του rom com δημιουργός - περισσότερο είναι μια δραματική αναζήτηση μια βαλτωμένης, μα και ταλαντούχας, προσωπικότητας, στον εντοπισμό του πραγματικού του εαυτού.
Μέσα από τα μαθήματα, συνεδρίες πιο πολύ ψυχαναλυτικές για τον ίδιο, ο πάλαι ποτέ αναγνωρισμένος σκρίπτερ, θα ανακαλύψει αλήθειες που ο ίδιος αγνοούσε για την ίδια του την ύπαρξη, την διαλυμένη του οικογένεια, τις έννοιες της φιλίας και της συναδελφικότητας, με συνέπεια να οδηγηθεί σε διαγραφή του υποτιμητικού τρόπο που αντιμετώπιζε πρόσωπα και καταστάσεις. Δεν θα έλεγα ακριβώς τάλε κουάλε, μα σημαντικά κοντινή, περίσταση για τον πρωταγωνιστή Hugh Grant, που κι ο ίδιος δεν διάγει τις καλύτερες ημέρες της διαδρομής του κι εδώ φαντάζει ικανοποιητικά ταιριαστός, μέσα στην μελαγχολία της ματιάς του, για να υποδυθεί τον ζορισμένο ψυχικά συγγραφέα. Και μάλιστα χωρίς να νιώθε μοναξιά σε αυτή του την υποκριτική μάχη, καθώς δίπλα του έχει πλήθος σημαντικών ρολιστών, από την Marisa Tomei, σε παρουσία μακρινή από τις πρόσφατες σέξι, κοντινότερη ίσως σε αυτές των συνετσαλμένων νιάτων της, τον Οσκαρούχο πλέον J,K, Simmons ως μονίμως συγκινημένου φαμιλιάρη - διευθυντή, έως την Allison Janney, που ενσαρκώνει την μονόχνωτη, παγιδευμένη στα βιβλία της Jane Austin φιλόλογο.
Για πες: Χωρίς έντονες συναισθηματικές φορτίσεις στην εξέλιξη του όμορφα δομημένου σεναρίου, αλλά και με δίχως εκπλήξεις στην προβλέψιμη πορεία του, το The Rewrite, στέκεται αξιοπρεπώς ως μια αξιοπρεπής μελέτη ενός χαρακτήρα, που μεταβαίνει από το μπλαζέ και την αδιαφορία, σε βαθμό απομονωτισμού, στην ανθρωπιά και την φιλία, στοιχεία που λείπουν μάλλον από την ψυχή μιας βεντέτας, όπως ο εδώ ήρωας μας, Που ο Gramt τον ζωντανεύει με την γνώριμη μανιέρα του, πιθανόν στην καλύτερη του στιγμή, κατόπιν του About A Boy.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 18 Ιουνίου 2015 από την Seven / Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική