Τα Κορίτσια
της Céline Sciamma. Με τους Karidja Touré, Assa Sylla, Lindsay Karamoh, Mariétou Touré, Cyril Mendy, Idrissa Diabaté
Shine Bright Like A Diamond
του zerVo (@moviesltd) 
Αυτός είναι ο πραγματικός της ρόλος, να λάμπει, να γυαλίζει, σε βαθμό που να σηκώνεις βραχίονα για σκίαστρο, να αστράφτει σαν διαμάντι στην πρώτη γραμμή, σημαιοφόρα και όχι να παραπαίει καταχωνιασμένη δευτεραντζα. Κι όταν το αρσενικό κατανοήσει αυτή την αληθινή θέση του θηλυκού δίπλα του, τότε θα έχει πετύχει διάνα. Όσο πολεμάει για να κερδίσει αυτό το περιβόητο όσο και παραμυθένιο "πάνω χέρι", τόσο θα είναι ο χαμένος της ιστορίας. Ένα μάθημα που εδώ, στο διδάσκει ένα κοριτσάκι σκάρτων δεκαέξι χρόνων.
Με καταγωγή από τις πρώην αποικίες, μεγαλωμένη στα θεόρατα και απρόσωπα μπλοκ των φτωχικών παρισινών προαστίων, η έφηβη Μαριάμ, θα αναζητήσει διέξοδο από το καταπιεστικό περιβάλλον του σπιτιού της και την ανείπωτη μανία του μεγάλου της αδελφού Τζιμπριλ.Το διάβα της θα την φέρει κοντά στην κοριτσίστικη ομάδα της όμορφης Λέιντυ εκεί που θα συναντήσει την συντροφικότητα, την φιλία, την αλληλεγγύη που αναζητά, προκειμένου να νιώσει ανεξάρτητη από τον τρόμο που βιώνει κατ οίκον. Ακόμη κι αν η συμμετοχή της στην έφηβη τετράδα δεν συμβαδίζει απόλυτα με τις ηθικές αρχές που μέσα της κρύβει.
Διπλής διάστασης λοιπόν η ανάλυση που επιχειρεί μέσα από την σοσιολογική της πραγματεία η ικανότατη Γαλλίδα σκηνοθέτις Celine Sciamma που στο παρελθόν είχε παρουσιάσει δύο παρόμοιας υφής προβληματισμούς σε Water Lillies (2007) και Tomboy (2011) συνθέτοντας έτσι ένα άτυπο τρίπτυχο. Πρωτίστως μελέτη της δυσμενούς και απότομης ενηλικίωσης που βιώνουν οι νέοι των κατωτέρων στρωμάτων μιας δυτικής, υποτίθεται προοδευτικής, κοινωνίας. Εκεί που ανάμεσα και σε μέλη του ίδιου φύλου πρέπει να δείξει κανείς στοιχεία λιονταριού για να επιβιώσει. Κι εδώ η Μαριάμ ανεβαίνει ένα προς ένα τα σκαλοπάτια. Αρχικά για να εισέλθει στο ιντιπέντανς κουαρτέτο, ακολούθως για να αποσπάσει την εκτίμηση των κομπανιέρων, κατόπιν να λάβει μέρος στον πόλεμο με τις γειτονικές συμμορίες και τέλος (σε μια σκληρή σεκάνς, μιας μιλάμε ακόμη για παιδιά) να επικρατήσει επί του ισχυρότερου της περιοχής.
Είναι και η μοναδική στιγμή που θα αποσπάσει τα εύσημα από τον κέρβερο αδελφό που έβγαλε το όνομα της φαμίλιας αλώβητο, που έδειξε άντρας! Σε κάθε άλλη περίπτωση η Μαριάμ ανήκει στο περιθώριο μαζί με την μικρούλα αδελφή της, εκεί που απλώς πρέπει να καρτερεί τον χρόνο να περάσει για να πιάσει κι εκείνη την σφουγγαρίστρα όπως η παραδουλεύτρα μάνα τους. Τα φτερά της Γαλλοαφρικάνας ανοίγουν περισσότερο από όσο τα δεσμεύει η πατριαρχική καταπίεση τίποτα όμως δεν δείχνει ικανό να την σταματήσει. Ακόμη κι αν στην νέα της επιλογή κανείς δεν της εγγυάται πως δεν θα πέσει στα νύχια ενός νέου αρσενικού λυκορνιου. It's a man's world κι αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε πότε.
Δυνατή η κινηματογράφηση των περιχώρων της πόλης του φωτός, με τα κτίρια να ορθώνονται σαν τείχη ώστε να μη διανοείται κανείς να κοιτάξει παραπέρα τους, δοσμένη με ρεαλισμό και αληθινή ματιά σαν να πρόκειται για ντοκιμαντέρ. Ίσως το σενάριο να απαιτούσε λίγη περισσότερη προσοχή στην αποφυγή επαναλαμβανόμενων σκηνών, που αναίτια οδήγησαν την χρονική διάρκεια κοντά στο δίωρο. Εκφραστικές (και επιλεγμένα όμορφες) οι πιτσιρίκες, μεταμορφώνονται υπέροχα από άμαθες παιδούλες σε επαναστατημένες (όσο τις παίρνει) δεκαεξάρες, προσφέροντας ένα άριστα στημένο ανσάμπλ ερμηνειών.
Για πες: Πολύ ενδιαφέρουσα ευρωπαϊκή παραγωγή το Bande De Filles, που εστιάζει με ευαισθησία πάνω σε ένα υπαρκτό ζόρι των μοντέρνων κοινωνιών, ειδικά της Γαλλικής που διακρίνεται από πολυπολιτισμικότητα, αλλά και έντονες διακρίσεις ανάμεσα στις κάστες. Τέσσερις υποψηφιότητες στα βραβεία της τρικολόρ ακαδημίας σινεμά και μία στα ευρωπαικά Lux, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Απριλίου 2015 από την Weird Wave
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική