Τιμπουκτού
του Abderrahmane Sissako. Με τους Ibrahim Ahmed, Toulou Kiki, Layla Walet Mohamed, Mehdi Ag Mohamed, Abel Jafri, Fatoumata Diawara
Ναζισμός!
του zerVo (@moviesltd) 
Περί Ναζισμού πρόκειται και μάλιστα στην χειρότερη του μετεξέλιξη κι ας μην έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη την σκληρότητα του, ειδικά στον πλήρως ουδέτερο σε τέτοιου είδους πολεμικές εξελίξεις,τόπο μας. Ναζισμός που στην θέση της σβάστικας έχει τοποθετήσει εκείνο το άραχλο πανί με τα ακαταλαβίστικα Αραβικά, που στο όνομα της αλάνθαστης αμώμου, άμεμπτης και λυτρωτικής θρησκείας, οδηγείται σε καταστάσεις ανείπωτης βίας, που με σταθερούς ρυθμούς πλέον, οδηγούν σε γενοκτονία. Και δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία πλέον για την διεθνή κοινότητα, για να στρέφει το βλέμμα της απαθής μπροστά στις σφαγές, αφού τόσο οι ίδιοι οι φονιάδες φροντίζουν να διαλαλήσουν τα κατορθώματα τους, αλλά και οι φωνές από τους τόπους που λαμβάνει χώρα το μακελειό αυξάνονται για να προβάλουν την τραγωδία που εκτυλίσσεται στις πλάτες ανυποψίαστων πολιτών. Μια από αυτές είναι το Timbuktu, που δικαίως ανήκει στο μπουκέτο των ποιοτικότερων μη αγγλόφωνων στιγμών της σεζόν.
Η έλευση των πολεμιστών της τζιχάντ, από τον αφρικάνικο βορρά και την Λιβύη, που στο όνομα του ισλάμ έχουν κηρύξει ανένδοτο πόλεμο κόντρα σε κάθε άπιστο, στην φτωχική περιοχή του Τιμπουκτού, στον νότο της ερήμου Σαχάρα, θα σημάνει πλήρη υποταγή των φοβισμένων και απροετοίμαστων για τέτοιου είδους απαγορεύσεις κατοίκων της, στις ορέξεις τους. Απαγορεύεται κάθε είδους συνάθροιση με πονηρό περιεχόμενο, απαγορεύεται το κάπνισμα, απαγορεύεται οι γυναίκες να κυκλοφορούν δίχως κάλτσες, χιτώνιο και γάντια, απαγορεύεται η μουσική που δεν έχει σχέση με την θρησκευτική λατρεία. Η τιμωρία σε κάθε περίπτωση παραβίασης του στρατιωτικού Ελέω Θεού νόμο, θα τιμωρείται αυστηρά, με ποινές εξοντωτικές και βάναυσες, έως και θανατηφόρες.
Απομονωμένος από το επίκεντρο των εξελίξεων, ο μεσήλικας βοσκός Κιντάν, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο Σατίμα, μεγαλώνουν στο αχυρένιο καλύβι τους την λατρεμένη τους κόρη Τόγια, ελπίζοντας πως σύντομα αυτός ο εφιάλτης θα λάβει τέλος και το παιδί τους θα ζήσει σε έναν ειρηνικό κόσμο. Η παρεξήγηση με τον γείτονα ψαρά, που αναίτια θα οδηγήσει στον θάνατο μιας από τις λιγοστές αγελάδες του κοπαδιού του, θα επιφέρει μια σειρά αλυσιδωτών εξελίξεων, που θα στείλουν τον ενάρετο μα και περήφανο άντρα, σε δίκη κάτω από το άτεγκτο καθεστώς της Σαρία. Οι ελπίδες του να ξαναδεί την φαμίλια του, ζωντανός, είναι πια λιγοστές...
Η ιστορία που αφηγείται το Timbuktu (μια από τις ιστορικότερες πόλεις της μαύρης ηπείρου, που διοικητικά ανήκει στο Μάλι) είναι βγαλμένη από πραγματικά περιστατικά, που έλαβαν χώρα κατά την σύντομη κατοχή της περιοχής από τα στρατεύματα των τζιχαντιστών του ISIL, τα οποία κάτω από τις εντολές του χασάπη Ανσάρ Ντιν, οδηγήθηκαν σε ανείπωτες θηριωδίες με εκατοντάδες θύματα. Κατόπιν της απελευθέρωσης της ζώνης από τον γαλλικό στρατό, ήρθαν στην επιφάνεια, όλες εκείνες οι περιπτώσεις που η φονταμενταλιστική παράνοια, κατέληξε στον εξευτελισμό του ανθρώπινου γένους.
Ο διεθνώς αναγνωρισμένος Μαυριτανός σκηνοθέτης Abderrahmane Sissako, από τους μόνιμους παρόντες των σπουδαίων κινηματογραφικών ραντεβού την τελευταία εικοσαετία, επηρεασμένος από το φονικό που έλαβε (και συνεχίζει να λαμβάνει) χώρα στην γειτονιά του, με την γνώριμα σκληρή, αφαιρετική, αλλά τόσο φορτισμένη ματιά του, δίνει στο κοινό μερικές από τις βαμμένες στο αίμα αθώων εικόνες, που πραγματικά συγκλονίζουν. Όχι με ιδιαίτερα γραμμική αφήγηση, αφού οι παρεμβολές στιγμιοτύπων καθημερινής τρέλας, εισέρχονται διαρκώς στο ναρέισον της κεντρικής πλοκής με πρωταγωνιστή τον οικογενειάρχη Τουαρέγκ, αλλά με διάθεση να ταράξει την πλατεία χρησιμοποιώντας ακόμη και το αταίριαστο στην περίσταση χιούμορ στις εκπληκτικά φωτογραφημένες σεκάνς, ο Αφρικάνος δημιουργός πετυχαίνει τον σκοπό του, σοκάροντας δια μέσου πλάνων ανατριχιαστικού ρεαλισμού.
Για πες: Αληθινές στιγμές που δεν πρόκειται να αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο, ποίηση και αλληγορία που δίνουν έναν ελαφρύ τόνο ανακούφισης και ελπίδας όμως στο (στενόχωρο κατά τα άλλα) φινάλε, με το δυναμικό αγρίμι να αντιστέκεται στις προσταγές των βολίδων του ΑΚ 47 που το κυνηγούν μανιασμένα. Δεν φτάνει όμως μόνο το τρέχω μακρυά, αλλά εδώ απαιτείται το έρχομαι σε ευθεία αντιπαλότητα με τον φασίστα που μου κτυπά την πόρτα. Δυστυχώς όπως ορίζει το ρητό όμως, η ανοησία, (σχεδόν) πάντα είναι ανίκητη...
Απομονωμένος από το επίκεντρο των εξελίξεων, ο μεσήλικας βοσκός Κιντάν, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο Σατίμα, μεγαλώνουν στο αχυρένιο καλύβι τους την λατρεμένη τους κόρη Τόγια, ελπίζοντας πως σύντομα αυτός ο εφιάλτης θα λάβει τέλος και το παιδί τους θα ζήσει σε έναν ειρηνικό κόσμο. Η παρεξήγηση με τον γείτονα ψαρά, που αναίτια θα οδηγήσει στον θάνατο μιας από τις λιγοστές αγελάδες του κοπαδιού του, θα επιφέρει μια σειρά αλυσιδωτών εξελίξεων, που θα στείλουν τον ενάρετο μα και περήφανο άντρα, σε δίκη κάτω από το άτεγκτο καθεστώς της Σαρία. Οι ελπίδες του να ξαναδεί την φαμίλια του, ζωντανός, είναι πια λιγοστές...
Η ιστορία που αφηγείται το Timbuktu (μια από τις ιστορικότερες πόλεις της μαύρης ηπείρου, που διοικητικά ανήκει στο Μάλι) είναι βγαλμένη από πραγματικά περιστατικά, που έλαβαν χώρα κατά την σύντομη κατοχή της περιοχής από τα στρατεύματα των τζιχαντιστών του ISIL, τα οποία κάτω από τις εντολές του χασάπη Ανσάρ Ντιν, οδηγήθηκαν σε ανείπωτες θηριωδίες με εκατοντάδες θύματα. Κατόπιν της απελευθέρωσης της ζώνης από τον γαλλικό στρατό, ήρθαν στην επιφάνεια, όλες εκείνες οι περιπτώσεις που η φονταμενταλιστική παράνοια, κατέληξε στον εξευτελισμό του ανθρώπινου γένους.
Ο διεθνώς αναγνωρισμένος Μαυριτανός σκηνοθέτης Abderrahmane Sissako, από τους μόνιμους παρόντες των σπουδαίων κινηματογραφικών ραντεβού την τελευταία εικοσαετία, επηρεασμένος από το φονικό που έλαβε (και συνεχίζει να λαμβάνει) χώρα στην γειτονιά του, με την γνώριμα σκληρή, αφαιρετική, αλλά τόσο φορτισμένη ματιά του, δίνει στο κοινό μερικές από τις βαμμένες στο αίμα αθώων εικόνες, που πραγματικά συγκλονίζουν. Όχι με ιδιαίτερα γραμμική αφήγηση, αφού οι παρεμβολές στιγμιοτύπων καθημερινής τρέλας, εισέρχονται διαρκώς στο ναρέισον της κεντρικής πλοκής με πρωταγωνιστή τον οικογενειάρχη Τουαρέγκ, αλλά με διάθεση να ταράξει την πλατεία χρησιμοποιώντας ακόμη και το αταίριαστο στην περίσταση χιούμορ στις εκπληκτικά φωτογραφημένες σεκάνς, ο Αφρικάνος δημιουργός πετυχαίνει τον σκοπό του, σοκάροντας δια μέσου πλάνων ανατριχιαστικού ρεαλισμού.
Για πες: Αληθινές στιγμές που δεν πρόκειται να αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο, ποίηση και αλληγορία που δίνουν έναν ελαφρύ τόνο ανακούφισης και ελπίδας όμως στο (στενόχωρο κατά τα άλλα) φινάλε, με το δυναμικό αγρίμι να αντιστέκεται στις προσταγές των βολίδων του ΑΚ 47 που το κυνηγούν μανιασμένα. Δεν φτάνει όμως μόνο το τρέχω μακρυά, αλλά εδώ απαιτείται το έρχομαι σε ευθεία αντιπαλότητα με τον φασίστα που μου κτυπά την πόρτα. Δυστυχώς όπως ορίζει το ρητό όμως, η ανοησία, (σχεδόν) πάντα είναι ανίκητη...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 5 Μαρτίου 2015 από την Weird Wave
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική