Στο Δρόμο για το Σχολείο
του Pascal Plisson. Με τους Jackson Saikong, Samuel J. Esther, Zahira Badi, Carlito Janez
Φέγγε μου να περπατώ...
του zerVo (@moviesltd) 
Από το μυαλό μου πέρασε εκείνη η ματαιόδοξη και επιδεικτική συμπεριφορά κάποιων νεόπλουτων, που - και καλά - χρησιμοποιούν την οικονομική τους ισχύ μέσω δωρεών, ούτως ώστε το σχολικό να παρκάρει κάθε πρωί μπροστά ακριβώς στην αυλή τους, για να παραλάβει το βλαστάρι τους. Θα μου πεις σου μπαίνουν στο μάτι οι γονείς που επιθυμούν το καλύτερο για τα παιδιά τους και κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να τους προσφέρουν μια ζωή πλούσια σε ανέσεις? Όχι φυσικά, δικαίωμα τους άλλωστε, μου μπαίνει όμως στο μάτι εκείνος εκεί πάνω, που μοίρασε τα πάντα σε αυτόν τον άδικο κόσμο, ζυγίζοντας τα με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Μην σου πω και τρία...
Έρημος της Κένυα, λόφοι της Παταγονίας, κόλπος της Βενγκάλης, κορυφές του όρου Άτλας. Τέσσερις γωνίες του πλανήτη, φτωχικές και δίχως υπαρκτά πλεονεκτήματα για τους κατοίκους τους, που ακόμη και για να καλύψουν τις πιο βασικές τους ανάγκες, υποχρεώνονται σε μικρές καθημερινές Οδύσσειες. Όπως ο μικρός αφρικάνος Τζάκσον που μαζί με την μικρή του αδελφούλα Σαλόμ, ξεκινούν από τα χαράματα για να καλύψουν το τρίωρο ταξίδι τους μέχρι το σχολειό. Όπως ο Αργεντίνος Καρλίτο, που καβάλα στο αλογάκι του, υπομονετικά τρώει την μακρινή απόσταση στις ράχες των βουνών. Όπως η Μαροκίνα Ζαχίρα, που καλύπτει χωρίς αντίρρηση, συντροφιά με τις συμαθήτριές της, δεκάδες χιλιόμετρα αγκαλιά με την τσαντούλα της. Όπως ο φουκαράς παραπληγικός Ινδός Σάμουελ, που ο δρόμος πάνω στο αναπηρικό καροτσάκι μέχρι την αίθουσα, μοιάζει με Μαραθώνιο...
Η κάμερα του ντοκιμαντερίστα Pascal Plisson, με ευαισθησία πλανάρει σε τέσσερις διαφορετικές φαινομενικά περιπτώσεις, που όμως μοιάζουν τόσο κοινές μεταξύ τους, αφού το νήμα που κόβει ο κάθε ταξιδιώτης, σε κάθε επιμέρους ρουμπρίκα, είναι την στιγμή που κάθεται στο (υποτυπώδες) θρανίο για να συναντήσει τον δάσκαλο, που θα τον κάνει καλύτερο άνθρωπο. Δύσκολα οι εξαίρετα κινηματογραφημένες εικόνες με τα ανήλικα δωδεκάχρονα να στέκονται κόντρα στις ορμές της πανέμορφης όσο κι επικίνδυνης φύσης για να επιτελέσουν το καθήκον τους, δεν παραμένει κολλημένη στην μνήμη του θεατή, τόσο για τον συγκινησιακά φορτισμένο τρόπο αφήγησης, όσο και για το μήνυμα που αναδίδει, για τον ρόλο και την σημασία της εκπαίδευσης, στους τριτοκοσμικούς λαούς.
Για πες: Πέρα από το προφανές μήνυμα, το Sur Le Chemin De L'Ecole, λειτουργώντας με αισιοδοξία αλλά και επιφανειακή κάλυψη, δεν εμβαθύνει περισσότερο στο πρόβλημα, ίσως και γιατί αυτός να μην είναι ο πραγματικός του σκοπός. Με την στήριξη της Walt Disney France, που είναι προφανές πως έχει βάλει το χεράκι της, έχουμε μπροστά μας μια πλούσια σε φολκλορικά και εθνολογικά στοιχεία πραγματεία, που προβάλλει τις αντιξοότητες Στον Δρόμο για το Σχολείο, τονίζει όμως και την ψυχική δύναμη κάθε ζορισμένου σπουδαστή για να τις ξεπεράσει.
Η κάμερα του ντοκιμαντερίστα Pascal Plisson, με ευαισθησία πλανάρει σε τέσσερις διαφορετικές φαινομενικά περιπτώσεις, που όμως μοιάζουν τόσο κοινές μεταξύ τους, αφού το νήμα που κόβει ο κάθε ταξιδιώτης, σε κάθε επιμέρους ρουμπρίκα, είναι την στιγμή που κάθεται στο (υποτυπώδες) θρανίο για να συναντήσει τον δάσκαλο, που θα τον κάνει καλύτερο άνθρωπο. Δύσκολα οι εξαίρετα κινηματογραφημένες εικόνες με τα ανήλικα δωδεκάχρονα να στέκονται κόντρα στις ορμές της πανέμορφης όσο κι επικίνδυνης φύσης για να επιτελέσουν το καθήκον τους, δεν παραμένει κολλημένη στην μνήμη του θεατή, τόσο για τον συγκινησιακά φορτισμένο τρόπο αφήγησης, όσο και για το μήνυμα που αναδίδει, για τον ρόλο και την σημασία της εκπαίδευσης, στους τριτοκοσμικούς λαούς.
Για πες: Πέρα από το προφανές μήνυμα, το Sur Le Chemin De L'Ecole, λειτουργώντας με αισιοδοξία αλλά και επιφανειακή κάλυψη, δεν εμβαθύνει περισσότερο στο πρόβλημα, ίσως και γιατί αυτός να μην είναι ο πραγματικός του σκοπός. Με την στήριξη της Walt Disney France, που είναι προφανές πως έχει βάλει το χεράκι της, έχουμε μπροστά μας μια πλούσια σε φολκλορικά και εθνολογικά στοιχεία πραγματεία, που προβάλλει τις αντιξοότητες Στον Δρόμο για το Σχολείο, τονίζει όμως και την ψυχική δύναμη κάθε ζορισμένου σπουδαστή για να τις ξεπεράσει.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 5 Μαρτίου 2015 από την Seven / Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική