Το Αλάτι της Γης
των Wim Wenders, Juliano Ribeiro Salgado. Με τους Sebastião Salgado, Lelia Wanick Salgado, Juliano Ribeiro Salgado, Sebastiao Ribeiro Salgado, Hugo Barbier, Regis Muller, Jacques Barthelemy
Σαράντα Χρόνια Ιστορίας σε ένα Άσπρο Μαύρο Καρέ
του zerVo (@moviesltd) 
Φωτογραφία. Πόσο σπουδαία τέχνη! Μαγική, καθώς σε εκείνο το κλάσμα του δευτερολέπτου που αναβοσβήνει το κλείστρο της μηχανής, μπορούν να καταγραφούν στιγμές που δύνανται να γράψουν μυθικά ενσταντανέ. Σε βάθος χρόνου η εξέλιξη του σκοτεινού κουτιού, που πέρασε από το ντεμοντέ κι ανύπαρκτο πλέον φιλμ, στην ψηφιακή φόρμα (του πυροβολάτε αδιακρίτως, τα καρέ δεν είναι μόνο 39) μετέτρεψε πολύ κόσμο σε δυνητικό φωτορεπόρτερ, που καλύπτει από διασκεδαστικές παρείστικες σέλφι, τουριστικές ατραξιόν μέχρι και γιορτινές εικόνες γάμων και πανηγυριών. Εδώ στο ντοκιμαντέρ The Salt δεν είμαστε προσκεκλημένοι απλώς να παρακολουθήσουμε την δράση ενός τυπάκου που έχει κρεμασμένη στον λαιμό την πανίσχυρη SLR με τον τηλεφακό μακρυνάρι. Αλλά την πορεία ζωής ενός άντρα, που αφιέρωσε σαράντα ολόκληρα χρόνια από τον βίο του στο πάτημα του καταγραφικού κουμπιού, αποτυπώνοντας πλάνα ισοδύναμα με την συγγραφή της παγκόσμιας ιστορίας, του τελευταίου μισού αιώνα...
Μεγαλωμένος στην φτωχική πλην πανέμορφη άγρια περιφέρεια της Βραζιλίας, ο Σεμπαστιάο Σαλγάδο, αναγκάστηκε λόγω των αριστερών του πεποιθήσεων, από τις διωκτικές συνθήκες του δικτατορικού καθεστώτος, να διαφύγει στο εξωτερικό και την Γαλλία, που τον φιλοξένησε μαζί με την οικογένεια του. Σπουδαγμένος οικονομικές επιστήμες, θα αναζητήσει εργασία στο Παρίσι, οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες όμως, θα τον ωθήσουν στο να προμηθευτεί φωτογραφικό εξοπλισμό και να ασχοληθεί αρχικά με την διαφήμιση και τα περιοδικά. Ωσότου, πήρε την μεγάλη απόφαση να ξεκινήσει τις μακρόβιες εκστρατείες ανά τον κόσμο, αφήνοντας πίσω την φαμίλια του, αποτυπώνοντας στο ασπρόμαυρο Ilford του το αληθινό πρόσωπο του κόσμου που μας φιλοξενεί.
Κάθε πολυετής απόδραση του Σαλγάδο καταγράφηκε στα πολυτελή λευκώματα που φιλοξένησαν τις εικόνες του, περιγράφοντας σε κάθε σελίδα πολύ περισσότερες από τις χίλιες λέξεις που ο θρύλος αναφέρει πως ισοδυναμούν. Οι προοπτικές του φωτογράφου, διάρκειας βιώματος από τρία μέχρι επτά έτη, χωρίστηκαν και ταξινομήθηκαν θεματικά, αρχικά με γνώμονα τον τόπο του ταξιδιού και κατοπινά με πιο διεισδυτικά κοινωνικά κριτήρια. Το πρώτο "παιδί" του Σαλγάδο ήταν εκείνο που γεννήθηκε στην βόλτα του στις Άλλες Αμερικές, το επόμενο βγήκε μετά από την προσέγγιση που είχε με τους ιθαγενείς πληθυσμούς της πατρίδας του, Οι μεγάλες του στιγμές όμως και εκείνες που διαλάλησαν το όνομα του σε όλο τον φωτογραφικό κόσμο, φτιάχτηκαν όταν πήρε την μεγάλη απόφαση να ταξιδέψει στην πολύπαθη Μαύρη Ήπειρο. Τόπο που βίωσε για κοντά δέκα χρόνια την σκληρότητα και την βαναυσότητα που μπορεί να πηγάσει από τον ανθρώπινο νου, στις γενοκτονίες που έλαβαν χώρα σε Ρουάντα, Αιθιοπία και Κογκό. Μετά από τα άλμπουμ Εργάτες, Πρόσφυγες και Παιδιά (το άλμπουμ που όπως ομολογεί στην συνέντευξη του κατακερμάτισε την ψυχή, θα επιστρέψει στα μέρη του και θα βάλει σκοπό της ζωής του, να αναμορφώσει την γενέτειρα του, δίνοντας της την καταπράσινη φόρμα που είχε όταν τον μεγάλωνε σαν παιδί. Είναι η οικολογική περίοδος της διαδρομής του φωτογράφου, που πλέον άφησε πίσω του στο παρελθόν κατατρεγμούς, γενοκτονίες και χιλιάδες αθώα πτώματα, που στιγμάτισαν την μνήμη και το φακό του
Έξοχος ντοκιμαντερίστας ο Wim Wenders, χρησιμοποιεί εντυπωσιασμένος το έργο ενός σπουδαίου καλλιτέχνη της κάμερας, για να αναδείξει σημαντικά ιστορικά ζητήματα που απασχόλησαν την ανθρωπότητα μέσα στην τελευταία τεσσαρακονταετία. Με απεριόριστη χρήση των καρέ που σούταρε, εναλλασσόμενα με λήψεις της μορφής του αφηγητή και αυτόπτη μάρτυρα Salgado ενσωματωμένης σε αυτά, ο Γερμανός στήνει το δικό του κινηματογραφικό αυτή τη φορά άλμπουμ, που ανά στιγμές ανατριχιάζει και συγκλονίζει. Σε συνεργασία με τον γιο του Σεμπαστιάο, Τζουλιάνο, επιλέγει πολύ προσεχτικά εικόνες και στιγμιότυπα, προκειμένου το πόνημα του να έχει σωστή και ομαλή ροή, γραμμικότητα και ξεχωριστές πράξεις, ώστε να το παρουσιάσει με όσο το δυνατόν πιο προσιτό και κατανοητό τρόπο στο κοινό. Προσθέτοντας κατά αυτό τον τρόπο έναν ακόμη κρίκο στην πανέμορφη docu αρτιστίκ συλλογή του, μετά από την μουσική (Buena Vista), το χορό (Pina Bausch), την αρχιτεκτονική (Cathedrals).
Για πες: Επίκεντρο της μελέτης του σημαντικού σκηνοθέτη, που για το The Salt of The Sea τιμήθηκε με πάμπολλα βραβεία κατά την περσινή διοργάνωση των Καννών, ο άνθρωπος, όπως τον αγκαλιάζει το black and white φιλμ του τιμώμενου προσώπου του. Το Αλάτι της Γης, όπως το αποκαλεί κι ο ίδιος, που τον ώθησε να μελετήσει την συμπεριφορά του επί χρόνια ξεσπιτωμένος, γεμάτος αστείρευτη έμπνευση, έντονο προαίσθημα και εντέλει απαράμιλλη θέληση, συστατικά που απαιτούνται για να αποκτήσει το υποκείμενο μετά από τέτοια σπουδαία πορεία, τον τίτλο της αυθεντίας.
Κάθε πολυετής απόδραση του Σαλγάδο καταγράφηκε στα πολυτελή λευκώματα που φιλοξένησαν τις εικόνες του, περιγράφοντας σε κάθε σελίδα πολύ περισσότερες από τις χίλιες λέξεις που ο θρύλος αναφέρει πως ισοδυναμούν. Οι προοπτικές του φωτογράφου, διάρκειας βιώματος από τρία μέχρι επτά έτη, χωρίστηκαν και ταξινομήθηκαν θεματικά, αρχικά με γνώμονα τον τόπο του ταξιδιού και κατοπινά με πιο διεισδυτικά κοινωνικά κριτήρια. Το πρώτο "παιδί" του Σαλγάδο ήταν εκείνο που γεννήθηκε στην βόλτα του στις Άλλες Αμερικές, το επόμενο βγήκε μετά από την προσέγγιση που είχε με τους ιθαγενείς πληθυσμούς της πατρίδας του, Οι μεγάλες του στιγμές όμως και εκείνες που διαλάλησαν το όνομα του σε όλο τον φωτογραφικό κόσμο, φτιάχτηκαν όταν πήρε την μεγάλη απόφαση να ταξιδέψει στην πολύπαθη Μαύρη Ήπειρο. Τόπο που βίωσε για κοντά δέκα χρόνια την σκληρότητα και την βαναυσότητα που μπορεί να πηγάσει από τον ανθρώπινο νου, στις γενοκτονίες που έλαβαν χώρα σε Ρουάντα, Αιθιοπία και Κογκό. Μετά από τα άλμπουμ Εργάτες, Πρόσφυγες και Παιδιά (το άλμπουμ που όπως ομολογεί στην συνέντευξη του κατακερμάτισε την ψυχή, θα επιστρέψει στα μέρη του και θα βάλει σκοπό της ζωής του, να αναμορφώσει την γενέτειρα του, δίνοντας της την καταπράσινη φόρμα που είχε όταν τον μεγάλωνε σαν παιδί. Είναι η οικολογική περίοδος της διαδρομής του φωτογράφου, που πλέον άφησε πίσω του στο παρελθόν κατατρεγμούς, γενοκτονίες και χιλιάδες αθώα πτώματα, που στιγμάτισαν την μνήμη και το φακό του
Έξοχος ντοκιμαντερίστας ο Wim Wenders, χρησιμοποιεί εντυπωσιασμένος το έργο ενός σπουδαίου καλλιτέχνη της κάμερας, για να αναδείξει σημαντικά ιστορικά ζητήματα που απασχόλησαν την ανθρωπότητα μέσα στην τελευταία τεσσαρακονταετία. Με απεριόριστη χρήση των καρέ που σούταρε, εναλλασσόμενα με λήψεις της μορφής του αφηγητή και αυτόπτη μάρτυρα Salgado ενσωματωμένης σε αυτά, ο Γερμανός στήνει το δικό του κινηματογραφικό αυτή τη φορά άλμπουμ, που ανά στιγμές ανατριχιάζει και συγκλονίζει. Σε συνεργασία με τον γιο του Σεμπαστιάο, Τζουλιάνο, επιλέγει πολύ προσεχτικά εικόνες και στιγμιότυπα, προκειμένου το πόνημα του να έχει σωστή και ομαλή ροή, γραμμικότητα και ξεχωριστές πράξεις, ώστε να το παρουσιάσει με όσο το δυνατόν πιο προσιτό και κατανοητό τρόπο στο κοινό. Προσθέτοντας κατά αυτό τον τρόπο έναν ακόμη κρίκο στην πανέμορφη docu αρτιστίκ συλλογή του, μετά από την μουσική (Buena Vista), το χορό (Pina Bausch), την αρχιτεκτονική (Cathedrals).
Για πες: Επίκεντρο της μελέτης του σημαντικού σκηνοθέτη, που για το The Salt of The Sea τιμήθηκε με πάμπολλα βραβεία κατά την περσινή διοργάνωση των Καννών, ο άνθρωπος, όπως τον αγκαλιάζει το black and white φιλμ του τιμώμενου προσώπου του. Το Αλάτι της Γης, όπως το αποκαλεί κι ο ίδιος, που τον ώθησε να μελετήσει την συμπεριφορά του επί χρόνια ξεσπιτωμένος, γεμάτος αστείρευτη έμπνευση, έντονο προαίσθημα και εντέλει απαράμιλλη θέληση, συστατικά που απαιτούνται για να αποκτήσει το υποκείμενο μετά από τέτοια σπουδαία πορεία, τον τίτλο της αυθεντίας.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 19 Μαρτίου 2015 από την Filmtrade
2 σχόλια:
Wenders introduces us to an intelligent, rigorous man who thinks hard about the structures that impose hardship on the powerless.
Obviously the brief synopsis and cover images on here are WAY off base but the film itself is great, I've been a fan of Salgado since I saw the show on the Ethiopian famine back in the mid 80's. If you're looking for a film about nature photography this isn't it, it is a powerful, moving and gut wrenching account of the human condition spanning decades.
Rowena
Great data for SEO Seattle info
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική