Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Απoτελεί μια από τις βασικότερες αρχές της λειτουργίας του Χολιγουντιανού σταρ σύστεμ. Με όσο ταχύ ρυθμό θα αναρριχηθείς, χάρη στην αναμφίβολη αξία σου, στην ιεραρχία του, είναι εξόχως πιθανό, με άλλο τόσο ηχηρότερο κρότο να πάρεις τον δίχως σταματημό κατήφορο. Κι όσο τάλαντο κι αν διαθέτεις, ποτέ αυτό δεν πρόκειται να λειτουργήσει σαν φρένο στην ανεξέλεγκτη πορεία σου, μιας και η απόφαση έχει πλέον παρθεί. Δεν του κάνεις του συστήματος, σε ρούφηξε, σε πήγε τρένο όσο σε χρειάστηκε, σε έκανε να πιστέψεις πως ότι αγγίζεις αυτόματα γίνεται χρυσάφι και πλέον σε στέλνει πρόωρα για συνταξιοδότηση. Και πίστεψε με Babyface, έχουν υπάρξει και πολύ καλύτεροι από σένανε, που είδαν τα διαμάντια να γίνονται κάρβουνα μονομιάς. Δεν μου φαίνεται πως κανένας ιμπρεσάριος θα λυπηθεί την ομορφάδα σου και θα σε σώσει. Από το γκρεμό...

Με τα χρέη του στο βρετανικό δημόσιο να έχουν ξεπεράσει το υπέρογκο ποσόν των 8 εκατομμυρίων στερλινών, το μόνο που έχει απομείνει στον ξεπεσμένο μπον βιβέρ Τσάρλι Μόρντεκαϊ, είναι μια υποθηκευμένη έπαυλη, ένας πίνακας του Σέρινταν αμφιβόλου αξίας και το τσιγκελωτό μουστάκι που εκτρέφει εσχάτως, έχοντας πείσει εαυτόν πως αποτελεί σήμα κατατεθέν των προγόνων του. Ομοίως όμως δεν έχει πείσει και την περιφρονημένη, ξανθομαλλούσα κυρά του Τζοχάνα, που εγκλωβισμένη στο μαυσωλείο της, έχει βαρεθεί τα τερτίπια του ανδρός της και γι αυτό σκορπάει στον αέρα διχόνοιες, κάνοντας τα γλυκά ματιά, στον μορφονιό, πράκτορα της MI-5 και παλιό συμμαθητή της, Μάρτλαντ.

Κι όμως! Μια ικανότητα δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει ο ντεκαντάνς κοσμοπολίτης, που ως χαρισματικός έμπορος πανάκριβων έργων τέχνης, με την πονηριά και την καπατσοσύνη του, καταφέρνει αραιά και που να βγάζει καλό μεροκάματο, καταληστεύοντας τους δύσμοιρους συλλέκτες. Ατού, που γνωρίζουν καλά οι αστυνομικές αρχές και γι αυτό θα ζητήσουν την βοήθεια του, στο να επιλύσουν την μυστηριώδη εξαφάνιση ενός σπάνιου πίνακα του Γκόγια, που ο θρύλος αναφέρει πως στο πίσω μέρος του καμβά, είναι γραμμένος ο κωδικός του μυστικού λογαριασμού τραπέζης του Ναζί Γκέρινγκ.

Από το Χονγκ Κονγκ, στο Λονδίνο και από την Μόσχα στο Λος Άντζελες, τραβά λοιπόν αυτός ο σαχλαμαρίστικος αγώνας αναζήτησης του θησαυρού, που τον κυνηγούν πέραν από τους προφανείς συμμετέχοντες στην κούρσα, Ρώσοι μαφιόζοι, Εγγλέζοι ζάπλουτοι κολέκτορες και Γιάνκηδες φαντασμένοι νεόπλουτοι - με νυμφομανείς κόρες παρακαλώ. Σημείωσε το αυτό το τελευταίο, διότι αποτελεί και τον βασικό λόγο, μαζί με την ακατάπαυστη ερωτική επιθυμία του βοηθού του μυστακιοφόρου κοσμοπολίτη, Τζοκ, τον λόγο που το Mortdecai, (αυτο)πυροβολήθηκε με την στάμπα R κι έτσι έχασε ένα σημαντικό μέρος του κοινού που κατά βάση απευθυνόταν. Γιατί το μέτριο έως και κακό χιούμορ του, δεν μπορεί να έχει σαν κύριο τάργκετ γκρουπ του την ενήλικη πλατεία, μα τους νεότερους σινεφίλ, που θα θελήσουν να κάνουν τον χαβαλέ τους με τα Σεφερλικά ανέκδοτα του Μίστερ Μόρντεκάι...

Και εκεί είναι που μυστηριωδώς χάνει το (εμπορικό βασικά) παιχνίδι η wanabe κωμωδία του δεν τον λες και πετυχημένο ντιρέκτορα David Koepp, που τουλάχιστον σαν σεναριογράφος είχε κτίσει ένα αξιοπρεπές ονοματάκι δίπλα στον Spielberg, τον De Palma και τον Raimi. Χρησιμοποιώντας σαν βάση του σεναρίου την νουβέλα του Εγγλέζου Kyril Bonfiglioli, ο σκηνοθέτης, επιχειρεί να μπει στα παπούτσια του Blake Edwards προσφέροντας μια εναλλακτική περίπτωση γκαφατζή, μα στο φινάλε θριαμβευτή Ροζ Πάνθηρα, στην ουσία όμως αυτό που πετυχαίνει είναι να παρουσιάσει ένα ξέφρενο και πολύχρωμο κομφούζιο, δίχως αρχή, μέση και τέλος, που συμβαίνουν τα πλέον απίθανα και μάλιστα σερβιριζόμενα ως ευρηματικά ή σπαρταριστά. Το άδικο είναι που όλες αυτές οι χοντράδες διαρκώς πάνω τους φέρουν μια made in England σφραγίδα γνησιότητας, γεγονός παραπλανητικότατο για όσους έχουν γνώση του τι θα πει ανατρεπτικό χιούμορ της Αλβιόνας.

Καρικατούρα, κλόουν κι εντέλει στην χειρότερη φόρμα της καριέρας του, στην οποία διακρίθηκε και εκτοξεύτηκε σταρικά για την απόδοση προβληματικών σε κοψιά και συμπεριφορά χαρακτήρων, ο Johnny Depp προσθέτει ακόμη ένα κρικάκι στην αλυσίδα των άστοχων επιλογών των τελευταίων ετών. Είτε είναι θέμα ατζέντη, είτε κακής τύχης, ο 51χρονος αστέρας, πρέπει τάχιστα να αλλάξει μονοπάτι, αν επιθυμεί να τον βρει το κοντινό μέλλον στο πάνω ράφι των επιλογών της Μέκκας. Από εκεί που έχουν αποκαθηλωθεί καιρό δηλαδή, τα εδώ συνεταιράκια του, η Gwyneth - πιο σέξι από ποτέ είναι η αλήθεια - Paltrow, το καμάρι της Σκοτίας Ewan McGregor και ο Paul Bettany, που υποδυόμενος ο κακομοίρης τον άφοβο σωματοφύλακα / γαμίκο, βγάζει ένα δυο χαμογελάκια στο κοινό κι ας βλέπει το όνομα του στον πάτο της μαρκίζας.

Για πες: Εν ολίγοις, πρόκειται για μια φάρσα της πλάκας, δυστυχώς όμως στημένη όχι στο πόδι, για να έχει τουλάχιστον αυτήν την δικαιολογία για το φλοπ της. Ο ξέφρενος ρυθμός της, που τονίζει κατά βάση σλάπστικ παλιομοδίτικες και ξεπερασμένες αισθητικές, είναι τόσο κενός και άδειος θεματικά, που δεν σε συγκινεί να πληροφορηθείς τι πρόκειται να συμβεί παρακάτω. Αν έχει παρακάτω Johnny...