Ο Άνθρωπος από τη Μασσαλία
του Cédric Jimenez. Με τους Jean Dujardin, Gilles Lellouche, Céline Sallette, Mélanie Doutey, Benoît Magimel, Guillaume Gouix, Bruno Todeschini, Moussa Maaskri
Με γοητεία από τα 70s
του zerVo (@moviesltd) 
Αν ανήκεις σε εκείνους τους μερακλήδες, που έχουν καταφέρει να αποκτήσουν τα άπαντα του Lautner και του Melville στις πιο εξελιγμένες τεχνολογικά βερσιόν τους σε ψηφιακό δίσκο, δεν νομίζω να χρειάζεσαι δα και την γνώμη μου, ήδη έχεις τρέξει στον γκισέ και έχεις κόψει μπιλιέτο, για να νοσταλγήσεις εκείνο το αξεπέραστο κινηματογραφικό παρελθόν. Αν είσαι από τους άλλους, που έχουν κολλήσει σε εκείνο το παλαιολιθικό βίντεο κι έχουν λιώσει στην κασέτα την σεκάνς με την πλάτη του Μπε-Μπελ να βαδίζει - μάταια - προς το ελικόπτερο, ε, μάλλον έφτασε η στιγμή να πατήσεις το Stop και να βγεις στον πηγαιμό για την αίθουσα, που σε περιμένει ένα flic story αλλοτινού καιρού, σύγχρονης όμως κοπής.
Έχοντας διανύσει καριέρα ολόκληρη, στην εισαγγελία ανηλίκων, ο διακεκριμένος ανακριτής Πιερ Μισέλ, θα λάβει την εντολή από τον προϊστάμενο του, να αναλάβει το δύσκολο χαρτοφυλάκιο που αφορά στο οργανωμένο έγκλημα, που εδώ και μια δεκαετία έχει καταστήσει ως πρωτεύουσα του την Μασσαλία. Κάτω από την ηγεσία του Ναπολιτάνου στην καταγωγή Τάνι Ζαμπά, το μεσογειακό λιμάνι έχει εξελιχθεί στην υπ αριθμόν ένα δίοδο διακίνησης ναρκωτικών προς τις ΗΠΑ, γεγονός που αποφέρει στις τσέπες του στυγνού βαρόνου της ηρωίνης, απίστευτα κέρδη, ισχυροποιώντας την θέση του στις βαθμίδες της Μαφίας.
Με τους εργαζόμενους στις παράνομες επιχειρήσεις του να αρνούνται πεισματικά να δώσουν στοιχεία που πιθανόν θα ενοχοποιούσαν τον γκάνγκστερ, αλλά και με τις διεφθαρμένες αστυνομικές αρχές να του βάζουν διαρκώς τρικλοποδιές, ο πεισμωμένος δικαστικός, θα πρέπει να εντοπίσει καινούργιες μεθόδους προκειμένου να παγιδεύσει την καλά οργανωμένη La French Connection. Ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι ξεκινά δίπλα στις μασαλιώτικες αποβάθρες, που στο τέλος του θα έχει σαν νικητή μόνο έναν. Ίσως και κανέναν...
Κλασσική περίπτωση ανθρώπου που πιστεύει στους νόμους και στο ηθικό, ακόμη κι αν χρειαστεί πολλές φορές να ακολουθήσει μεθόδους που δεν συνάδουν με όσα προστάζει η Θέτις, είναι ο διάδοχος του Έλιοτ Νες, σκληροτράχηλος και πρόθυμος να βάλει το χέρι του στην φωτιά, Ζους Μισέλ. Τυπικό δείγμα μπαρουτοκαπνισμένου κακοποιού, που έχει κερδίσει με το σπαθί του τον σεβασμό του περιβάλλοντος του, γνωρίζοντας καλά πως υπάρχουν φίδια που διεκδικούν για εκείνους τα πρωτεία, είναι ο λιγομίλητος, όσο και αδίστακτος Γκαετάν. Κοινό χαρακτηριστικό αμφότερων η λατρεία για την φαμίλια τους, για τα παιδιά τους, για τις συζύγους τους, κοινό ιδίωμα του χαρακτήρα τους, η ευφυία, η διορατικότητα και η ταχύτητα στην σκέψη, που τους βοηθά στο να αποφεύγουν τις λακκούβες. Οι δύο όψεις του κοινού νομίσματος - με το δίκαιο να εκπροσωπείται στην κεφαλή και το ανήθικο στα γράμματα - που βουτηγμένο στην λάσπη και στο αίμα, κυλιέται καθορισμένο από την μοίρα του, να καθίσει σε μια του πλευρά. Η άλλη θα μηδενιστεί, αλλά κι αυτή που θα βλέπει προς τα επάνω δεν θα βγει αλώβητη από την μάχη.
Με επιρροές από τις ανεπανάληπτες εκείνες καθηλωτικές στιγμές του φραντσέζικου σινεμά, αλλά και με προστάγματα μοντέρνα Χολιγουντιανά, ο σκηνοθέτης Cedric Jimenez, παίρνει στα χέρια του την πραγματική ιστορία που συγκλόνισε την κοινή γνώμη της Γαλλίας την εποχή της ανόδου στην κυβέρνηση του σοσιαλιστή Μιτεράν, κτίζοντας ένα θρίλερ που κόβει ανάσες, από το πρώτο του κιόλας δευτερόλεπτο. Χωρίς ποτέ να κατεβάζει στροφές, παρά μόνο στις στιγμές που οι οικογενειακές αγκαλίτσες ανεβάζουν την δραματουργία στις πιο χαμηλότονες σεκάνς, το φιλμ στέκεται επάξια τόσο σαν διάδοχη κατάσταση των θρυλικών φιλμς της όμορφης εκείνης δεκαετίας, όσο και ισότιμα δίπλα στις πιο πρόσφατες δυνατές στιγμές των δύο Mesrine. Στα βασικά ατού, η σκηνογραφία, μοιάζει σαν βγαλμένη από εκείνες τις ημέρες του παλιού καλού καιρού, πείθει ακόμη και τον πιο απαιτητικό πως δεν πέρασε ούτε λεπτό, με την προσοχή που έχουν στηθεί τα ιδεολογικά στοιχεία της περιόδου. Οι Citroen βάτραχοι, οι άλλης μόδας Le Figaro, οι μπαουλοτηλεοράσεις που αναπαραγάγουν τα επίκαιρα της εποχής.
Για πες: Εκεί που πιότερο θα το ευχαριστηθεί όμως ο διψασμένος για φραντσέζικη γκανγκστερική περιπέτεια θεατής, είναι στο τετ α τετ δύο σπουδαίων αστέρων, δύο απίθανου βεληνεκούς ηθοποιών, που εσχάτως σηκώνουν ψηλά την ερμηνευτική σημαία του Γαλλικού σινεμά. Ο Οσκαρούχος Jean Dujardin είναι ο καλός του στόρι κι ο στενός του φίλος στην πραγματικότητα Gilles Lellouche, ποζάρει την Νέμεση του, σε μια συνάντηση κορυφής, που δεδομένα οι παλιότεροι θα αντικρίσουν με συγκίνηση και νοσταλγία.
Με τους εργαζόμενους στις παράνομες επιχειρήσεις του να αρνούνται πεισματικά να δώσουν στοιχεία που πιθανόν θα ενοχοποιούσαν τον γκάνγκστερ, αλλά και με τις διεφθαρμένες αστυνομικές αρχές να του βάζουν διαρκώς τρικλοποδιές, ο πεισμωμένος δικαστικός, θα πρέπει να εντοπίσει καινούργιες μεθόδους προκειμένου να παγιδεύσει την καλά οργανωμένη La French Connection. Ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι ξεκινά δίπλα στις μασαλιώτικες αποβάθρες, που στο τέλος του θα έχει σαν νικητή μόνο έναν. Ίσως και κανέναν...
Κλασσική περίπτωση ανθρώπου που πιστεύει στους νόμους και στο ηθικό, ακόμη κι αν χρειαστεί πολλές φορές να ακολουθήσει μεθόδους που δεν συνάδουν με όσα προστάζει η Θέτις, είναι ο διάδοχος του Έλιοτ Νες, σκληροτράχηλος και πρόθυμος να βάλει το χέρι του στην φωτιά, Ζους Μισέλ. Τυπικό δείγμα μπαρουτοκαπνισμένου κακοποιού, που έχει κερδίσει με το σπαθί του τον σεβασμό του περιβάλλοντος του, γνωρίζοντας καλά πως υπάρχουν φίδια που διεκδικούν για εκείνους τα πρωτεία, είναι ο λιγομίλητος, όσο και αδίστακτος Γκαετάν. Κοινό χαρακτηριστικό αμφότερων η λατρεία για την φαμίλια τους, για τα παιδιά τους, για τις συζύγους τους, κοινό ιδίωμα του χαρακτήρα τους, η ευφυία, η διορατικότητα και η ταχύτητα στην σκέψη, που τους βοηθά στο να αποφεύγουν τις λακκούβες. Οι δύο όψεις του κοινού νομίσματος - με το δίκαιο να εκπροσωπείται στην κεφαλή και το ανήθικο στα γράμματα - που βουτηγμένο στην λάσπη και στο αίμα, κυλιέται καθορισμένο από την μοίρα του, να καθίσει σε μια του πλευρά. Η άλλη θα μηδενιστεί, αλλά κι αυτή που θα βλέπει προς τα επάνω δεν θα βγει αλώβητη από την μάχη.
Με επιρροές από τις ανεπανάληπτες εκείνες καθηλωτικές στιγμές του φραντσέζικου σινεμά, αλλά και με προστάγματα μοντέρνα Χολιγουντιανά, ο σκηνοθέτης Cedric Jimenez, παίρνει στα χέρια του την πραγματική ιστορία που συγκλόνισε την κοινή γνώμη της Γαλλίας την εποχή της ανόδου στην κυβέρνηση του σοσιαλιστή Μιτεράν, κτίζοντας ένα θρίλερ που κόβει ανάσες, από το πρώτο του κιόλας δευτερόλεπτο. Χωρίς ποτέ να κατεβάζει στροφές, παρά μόνο στις στιγμές που οι οικογενειακές αγκαλίτσες ανεβάζουν την δραματουργία στις πιο χαμηλότονες σεκάνς, το φιλμ στέκεται επάξια τόσο σαν διάδοχη κατάσταση των θρυλικών φιλμς της όμορφης εκείνης δεκαετίας, όσο και ισότιμα δίπλα στις πιο πρόσφατες δυνατές στιγμές των δύο Mesrine. Στα βασικά ατού, η σκηνογραφία, μοιάζει σαν βγαλμένη από εκείνες τις ημέρες του παλιού καλού καιρού, πείθει ακόμη και τον πιο απαιτητικό πως δεν πέρασε ούτε λεπτό, με την προσοχή που έχουν στηθεί τα ιδεολογικά στοιχεία της περιόδου. Οι Citroen βάτραχοι, οι άλλης μόδας Le Figaro, οι μπαουλοτηλεοράσεις που αναπαραγάγουν τα επίκαιρα της εποχής.
Για πες: Εκεί που πιότερο θα το ευχαριστηθεί όμως ο διψασμένος για φραντσέζικη γκανγκστερική περιπέτεια θεατής, είναι στο τετ α τετ δύο σπουδαίων αστέρων, δύο απίθανου βεληνεκούς ηθοποιών, που εσχάτως σηκώνουν ψηλά την ερμηνευτική σημαία του Γαλλικού σινεμά. Ο Οσκαρούχος Jean Dujardin είναι ο καλός του στόρι κι ο στενός του φίλος στην πραγματικότητα Gilles Lellouche, ποζάρει την Νέμεση του, σε μια συνάντηση κορυφής, που δεδομένα οι παλιότεροι θα αντικρίσουν με συγκίνηση και νοσταλγία.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 29 Ιανουαρίου 2015 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική