του Henrik Ruben Genz. Με τους James Franco, Kate Hudson, Omar Sy, Tom Wilkinson, Anna Friel, Sam Spruell, Diarmaid Murtagh, Michael Jibson
Παραπλάνηση
του zerVo (@moviesltd)
Από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις, για το πως μπορεί να σε παραπλανήσει η μαρκίζα. Διαβάζεις τα ονόματα ένα προς ένα προσεχτικά και ούτε καν σου περνά από το μυαλό η περίπτωση της φόλας. Ο πλέον αναγνωρισμένος Αμερικάνος ζεν πρεμιέ, τόσο από το ανεξάρτητο κοινό, όσο και από τους φανς του εμπορικότερου σινεμά. Ένας από τους πιο σεβάσμιους Βρετανούς ρολίστες, που ανεβάζει πάντα το επίπεδο της παραγωγής με την εμπειρία του. Το πιο καυτό όνομα του νέου γαλλικού σινεμά και νούμερο ένα εξαγώγιμο προϊόν του. Θα μου πεις από την άλλη θα έπρεπε να σε ψυλλιάσει η παρουσία της Goldie Hawn θυγατέρας, που εδώ και πολύ, πολύ καιρό αποτελεί καμένο χαρτί ερμηνευτικά...
Η απελπισία τους για να τα φέρουν βόλτα οικονομικά, ήταν εκείνη που τους ώθησε να κάνουν το υπερατλαντικό ταξίδι και να εγκατασταθούν στο Λονδίνο, προκειμένου να διαμείνουν στο παλιό αρχοντικό - κληρονομιά και να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή. Η ανακαίνιση του όμως κοστίζει και τα καινούργια χρέη έχουν οδηγήσει στην απόγνωση το αγαπημένο αντρόγυνο της Άννα και του Τομ Ράιτ, που θα πρέπει να καλύψουν ένα τεράστιο οφειλόμενο ποσό, αν δεν θέλουν να τους πετάξει έξω από την φτωχική οικία που προσωρινά διαμένουν, ο ιδιοκτήτης. Συν όλα τα άλλα έχουν και το ζόρι να γίνουν γονείς, αφού οι φυσικές μέθοδοι δεν καρποφορούν και πρέπει να ακολουθήσουν τα τεχνάσματα της γενετικής...
Μάννα εξ ουρανού ή καλύτερα εξ υπογείου, θα είναι μια τσάντα γεμάτη χρήματα που θα εντοπίσουν σε κρυψώνα της κάτωθεν κατοικίας τους, εκεί που πριν λίγο άφησε την τελευταία του πνοή, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους, ο μοναχικός και αποξενωμένος γείτονας. Η πρώτη κι η μοναδική τους σκέψη είναι να κρατήσουν τα (πολλά) λεφτά και να καλύψουν όλες τους υποχρεώσεις. Δεν γνωρίζουν όμως πως τα χιλιάδες ευρώ, είναι αποτέλεσμα καλά οργανωμένης ληστείας που κατέληξε σε φιάσκο και που οι αφιονισμένοι πρώην συντρόφοι του θανόντα θα τα αναζητήσουν πάση θυσία. Όπως άλλωστε τον ψάχνει και ο Φραντσέζος βαρόνος των ναρκωτικών, που έχει ανακαλύψει μια καινούργια ψυχοτρόπο ουσία, η οποία και αυτή - από κλοπή - είχε περιέλθει στην κατοχή του μακαρίτη...
Η αρχική ιδέα δεν θα έλεγα πως είναι κακή, αντίθετα θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για ένα πιασάρικο θριλεράκι. Η εκτέλεση όμως είναι κυριολεκτικά αστεία, αφού αντί να ισχύσει το "πάρε τον παρά και τρέχα" οπότε θα είχαμε μια πρώτης τάξης περίπτωση καταδίωξης, εδώ οι (αντι)ήρωες μας, λειτουργώντας ηλιθιοδέστερα και από τους Dumb And Dumber, τσεπώνουν τα φράγκα και απλώς περιμένουν. Τους αιμοσταγείς κομπανιέρους, τους σαδομαζοχιστές εμπόρους του νέου κρακ και φυσικά τους αστυνόμους, που με την φήμη της περιβόητης Σκότλαντ Γιανρτν δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνιση τους.
Το σύνολο κολλάει από τις πρώτες του κιόλας στιγμές, καθώς η σκηνοθεσία του Δανέζου Henrik Genz, δεν είναι απλά επίπεδη αλλά και αποστασιοποιημένη από τα συμβάντα που λαμβάνουν χώρα στο πανί. Καμία απολύτως ένταση, κανένα πάθος, το παραμικρό νοιάξιμο στην θωριά του θεατή για το αν θα σωθούν από την καταστροφή και κατοπινά από τον θάνατο οι μονοιασμένοι γιάνκηδες που εντόπισαν τον θησαυρό. Τείνοντας μάλιστα προς μια ολοκληρωτικά καλτ (με την κάκιστη έννοια) εκδοχή του παλπ, οι κακοί της ιστορίας είναι τόσο εκνευριστικά αστείοι σε εκφράσεις και κινήσεις, που σου είναι κομματάκι δύσκολο να τους αποδεχθείς ως ακόμη ελεύθερους στην κοινωνία και όχι κλεισμένους στο πιο βαθύ μπουντρούμι του φρέσκου. Εξίσου όμως ανεκδοτικοί, παρότι αποδεδειγμένων ικανοτήτων, είναι τόσο ο drug dealer με τα λαμέ κοστούμια που συμπεριφέρεται σαν χιπ χοπ σταρ και φέρει την μορφή του Omar Sy σε μια επιλογή ρίσκο για την διαρκώς ανερχόμενη καριέρα του, όσο και ο λίγο πριν την συνταξιοδότηση μπάτσος Tom Wilkinson, που πρωταγωνιστεί μάλιστα και στην πιο αποτυχημένη σεκάνς πιστολιδιού, που είδα πρόσφατα στο εκράν.
Η παραπλάνηση όμως έχει ακριβές όνομα, που μάλιστα σκορπά και την απογοήτευση στην ανάγνωση του, καθώς ο James Franco δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια ολισθήματα. Ανέκφραστος, απαθής, άκεφος, άχρωμος, αταίριαστος με την περσόνα που υποδύεται, χαμηλότονος, ουδέτερος, ασαφής, φοβισμένος. Ένας άλλος ηθοποιός από εκείνον που καθήλωσε στις 127 Hours. Κι επειδή το κοινό πανεύκολα αλλάζει γνώμη και καίει τους σελιλόντι ήρωες του, ο Καλιφορνέζος θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα, γιατί ούτε στο This Is The End άρεσε, ούτε στον Oz ξεχώρισε. Και οι αρνητικές αναμνήσεις αρχίζουν και μαζεύονται...
Για πες: Στα 35 της μόλις χρόνια - κι ας δείχνει τουλάχιστον δέκα παραπάνω στο πρόσωπο - η Kate Hudson έχει χάσει το στοίχημα και δεν βλέπω πως μπορεί να επανέλθει στις επιτυχίες. Εμφανώς αγχωμένη η κάποτε γατούλα των Almost Famous, παλεύει με όλους τους τρόπους - αφήνοντας ακόμη και την πετσέτα να της πέσει στο λουτρό - για να τραβήξει το βλέμμα. Με συμμετοχή σε τέτοιου χαμηλού λέβελ σαχλαμάρες, πάντως, το μέλλον της δεν προβλέπεται ευοίωνο...
Μάννα εξ ουρανού ή καλύτερα εξ υπογείου, θα είναι μια τσάντα γεμάτη χρήματα που θα εντοπίσουν σε κρυψώνα της κάτωθεν κατοικίας τους, εκεί που πριν λίγο άφησε την τελευταία του πνοή, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους, ο μοναχικός και αποξενωμένος γείτονας. Η πρώτη κι η μοναδική τους σκέψη είναι να κρατήσουν τα (πολλά) λεφτά και να καλύψουν όλες τους υποχρεώσεις. Δεν γνωρίζουν όμως πως τα χιλιάδες ευρώ, είναι αποτέλεσμα καλά οργανωμένης ληστείας που κατέληξε σε φιάσκο και που οι αφιονισμένοι πρώην συντρόφοι του θανόντα θα τα αναζητήσουν πάση θυσία. Όπως άλλωστε τον ψάχνει και ο Φραντσέζος βαρόνος των ναρκωτικών, που έχει ανακαλύψει μια καινούργια ψυχοτρόπο ουσία, η οποία και αυτή - από κλοπή - είχε περιέλθει στην κατοχή του μακαρίτη...
Η αρχική ιδέα δεν θα έλεγα πως είναι κακή, αντίθετα θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για ένα πιασάρικο θριλεράκι. Η εκτέλεση όμως είναι κυριολεκτικά αστεία, αφού αντί να ισχύσει το "πάρε τον παρά και τρέχα" οπότε θα είχαμε μια πρώτης τάξης περίπτωση καταδίωξης, εδώ οι (αντι)ήρωες μας, λειτουργώντας ηλιθιοδέστερα και από τους Dumb And Dumber, τσεπώνουν τα φράγκα και απλώς περιμένουν. Τους αιμοσταγείς κομπανιέρους, τους σαδομαζοχιστές εμπόρους του νέου κρακ και φυσικά τους αστυνόμους, που με την φήμη της περιβόητης Σκότλαντ Γιανρτν δεν θα αργήσουν να κάνουν την εμφάνιση τους.
Το σύνολο κολλάει από τις πρώτες του κιόλας στιγμές, καθώς η σκηνοθεσία του Δανέζου Henrik Genz, δεν είναι απλά επίπεδη αλλά και αποστασιοποιημένη από τα συμβάντα που λαμβάνουν χώρα στο πανί. Καμία απολύτως ένταση, κανένα πάθος, το παραμικρό νοιάξιμο στην θωριά του θεατή για το αν θα σωθούν από την καταστροφή και κατοπινά από τον θάνατο οι μονοιασμένοι γιάνκηδες που εντόπισαν τον θησαυρό. Τείνοντας μάλιστα προς μια ολοκληρωτικά καλτ (με την κάκιστη έννοια) εκδοχή του παλπ, οι κακοί της ιστορίας είναι τόσο εκνευριστικά αστείοι σε εκφράσεις και κινήσεις, που σου είναι κομματάκι δύσκολο να τους αποδεχθείς ως ακόμη ελεύθερους στην κοινωνία και όχι κλεισμένους στο πιο βαθύ μπουντρούμι του φρέσκου. Εξίσου όμως ανεκδοτικοί, παρότι αποδεδειγμένων ικανοτήτων, είναι τόσο ο drug dealer με τα λαμέ κοστούμια που συμπεριφέρεται σαν χιπ χοπ σταρ και φέρει την μορφή του Omar Sy σε μια επιλογή ρίσκο για την διαρκώς ανερχόμενη καριέρα του, όσο και ο λίγο πριν την συνταξιοδότηση μπάτσος Tom Wilkinson, που πρωταγωνιστεί μάλιστα και στην πιο αποτυχημένη σεκάνς πιστολιδιού, που είδα πρόσφατα στο εκράν.
Η παραπλάνηση όμως έχει ακριβές όνομα, που μάλιστα σκορπά και την απογοήτευση στην ανάγνωση του, καθώς ο James Franco δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια ολισθήματα. Ανέκφραστος, απαθής, άκεφος, άχρωμος, αταίριαστος με την περσόνα που υποδύεται, χαμηλότονος, ουδέτερος, ασαφής, φοβισμένος. Ένας άλλος ηθοποιός από εκείνον που καθήλωσε στις 127 Hours. Κι επειδή το κοινό πανεύκολα αλλάζει γνώμη και καίει τους σελιλόντι ήρωες του, ο Καλιφορνέζος θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα, γιατί ούτε στο This Is The End άρεσε, ούτε στον Oz ξεχώρισε. Και οι αρνητικές αναμνήσεις αρχίζουν και μαζεύονται...
Για πες: Στα 35 της μόλις χρόνια - κι ας δείχνει τουλάχιστον δέκα παραπάνω στο πρόσωπο - η Kate Hudson έχει χάσει το στοίχημα και δεν βλέπω πως μπορεί να επανέλθει στις επιτυχίες. Εμφανώς αγχωμένη η κάποτε γατούλα των Almost Famous, παλεύει με όλους τους τρόπους - αφήνοντας ακόμη και την πετσέτα να της πέσει στο λουτρό - για να τραβήξει το βλέμμα. Με συμμετοχή σε τέτοιου χαμηλού λέβελ σαχλαμάρες, πάντως, το μέλλον της δεν προβλέπεται ευοίωνο...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 23 Οκτωβρίου 2014 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική