The Purge: Anarchy
του James DeMonaco. Με τους Frank Grillo, Kiele Sanchez, Michael K. Williams, Zach Gilford, Carmen Ejogo, Zoe Soul, Justina Machado
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!
του zerVo (@moviesltd) 
Τεράστια επιτυχία. Χωρίς μάλιστα κανένα ιδιαίτερο προμόσιον, το The Purge όχι μόνο έφτασε μέχρι το νούμερο ένα του Αμερικάνικου box office - βάζοντας πλάτη μεγαθήρια σαν το Fast And Furious 6 και Now You See Me - αλλά κατάφερε να μπει σε εκείνη την στατιστική ομάδα που εικοσαπλασίασαν (τουλάχιστον) τον αρχικό τους προϋπολογισμό, σε έσοδα. Με αυτόν ακριβώς τον γνώμονα κινήθηκε η παραγωγός Universal, ανεβάζοντας τρεις φορές επάνω τον πήχη του μπάτζετ (9 αντί για 3 εκατομμύρια δολάρια) και προσφέροντας σε έναν μόλις χρόνο το αναμενόμενο σίκουελ. Λογικά όμως ούτε η η προσέλευση στο Anarchy, όπως τιτλοφορείται η συνέχεια, ήταν πανομοιότυπη, αλλά ούτε και το θεματικό ενδιαφέρον του εφάμιλλο του ορίτζιναλ.
Για έκτη χρονιά έφτασε η ετήσια ημέρα της Κάθαρσης, ένα δωδεκάωρο που έχει θεσπίσει η σωτήρια κυβέρνηση των Εθνοπατέρων, δίνοντας την ευκαιρία στους πολίτες, χωρίς να έχουν τον φόβο του Νόμου, να προβούν ακόμη και στο πλέον ακραίο έγκλημα, εκτονώνοντας τα βίαια ένστικτά τους και παραμένοντας σύμφωνα με τους κανόνες ατιμώρητοι. Με την ώρα να πλησιάζει επτά, στιγμή που θα ηχήσουν οι σειρήνες έναρξης των βιαιοπραγιών, οι περισσότεροι κρύβονται με ασφάλεια πίσω από τα θωρακισμένα τείχη των οικιών τους, ενώ όσοι θα συμμετάσχουν στην σφαγή ακονίζουν σπαθιά και φουλάρουν γεμιστήρες, για να ξεδιψάσουν τις αιμοσταγείς τους προθέσεις.
Λίγο πριν σημάνουν οι κόρνες, ζευγάρι που βρίσκεται τα πρόθυρα του χωρισμού, θα δει το αυτοκίνητο του να μένει στο κέντρο της πόλης, πολύ μακριά από το καταφύγιο του και ανάμεσα στους οπλισμένους μασκοφόρους που πλησιάζουν απειλητικά. Κάποιες γειτονιές παραπάνω, φτωχή καμαριέρα και η κόρη της, θα αντιληφθούν πως βρίσκονται στο στόχαστρο ομάδας στρατιωτών που αναζητούν θύματα για τους πλούσιους Εξαγνιστές. Καθώς η απελπισμένη τετράδα κινείται χωρίς ελπίδα στους φλεγόμενους δρόμους, ένας πρώην - άγνωστος τους - πεζοναύτης, θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να τους σώσει από τα νύχια των δολοφόνων.
Το πρώτο θέμα που τίθεται σε σύγκριση με το πρωτότυπο, που επίσης υπέγραψε σκηνοθετικά και σεναριακά ο James DeMonaco, που επιστρέφει στον τόπο του θριάμβου, είναι πως πλέον το θέμα δεν επικεντρώνεται σε μία και μόνο ιστορία, μιας καλοβαλμένης φαμίλιας, που κυνηγιέται από πλήθος αφιονισμένου κόσμου, μέσα μάλιστα στο ίδιο της το σπίτι, αλλά αποτελεί σύνολο επιμέρους παζλ, που κτίζουν το στόρι, με την κούρσα θανάτου να μεταφέρεται από τα δωμάτια, στα στενά θεοσκότεινα σοκάκια. γεγονός που αυτομάτως αφαιρεί από την συνέχεια το κλειστοφοβικό ατού του πρώτου επεισοδίου, μετατρέποντας το σε κάτι πιο αόριστο και σαφώς μικρότερου ενδιαφέροντος στην ματιά του θεατή, για το αν θα επιβιώσουν εντέλει οι καταδιωκόμενοι. Αλλά το σημαντικότερο είναι πως το φιλμ ουσιαστικά χάνει και το σοσιολογικό του μήνυμα, έστω κι αν κάποια στιγμή παίρνουν μπροστά οι ορδές των παρτιζάνων, κάτω από τις εντολές του μαχητή αντάρτη, με το μπασκετικό προσωνύμιο...Καρμέλο.
Για πες: B-Movie αξιοπρεπής προέκταση του αρχικού πλάνου, που δεν θα συγκινήσει ιδιαίτερα τον απαιτητικό φίλο των action θρίλερς, δεν θα τον χαλάσει κιόλας όμως, καθώς το τέμπο δεν χάνει ποτέ στροφές, ενώ και οι σεκάνς είναι επιδέξια φιλμαρισμένες, με τον Frank Grillo σε πρώτο πλάνο να παίζει τον ηθικών αρχών πολεμιστή. Το ότι σίγουρα κάπου τις έχεις ξαναδεί είναι το στοιχείο που καθιστά το The Purge: Anarchy κοινότυπο και δεν του δίνει την ώθηση να ξεχωρίσει από το σωρό.
Λίγο πριν σημάνουν οι κόρνες, ζευγάρι που βρίσκεται τα πρόθυρα του χωρισμού, θα δει το αυτοκίνητο του να μένει στο κέντρο της πόλης, πολύ μακριά από το καταφύγιο του και ανάμεσα στους οπλισμένους μασκοφόρους που πλησιάζουν απειλητικά. Κάποιες γειτονιές παραπάνω, φτωχή καμαριέρα και η κόρη της, θα αντιληφθούν πως βρίσκονται στο στόχαστρο ομάδας στρατιωτών που αναζητούν θύματα για τους πλούσιους Εξαγνιστές. Καθώς η απελπισμένη τετράδα κινείται χωρίς ελπίδα στους φλεγόμενους δρόμους, ένας πρώην - άγνωστος τους - πεζοναύτης, θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να τους σώσει από τα νύχια των δολοφόνων.
Το πρώτο θέμα που τίθεται σε σύγκριση με το πρωτότυπο, που επίσης υπέγραψε σκηνοθετικά και σεναριακά ο James DeMonaco, που επιστρέφει στον τόπο του θριάμβου, είναι πως πλέον το θέμα δεν επικεντρώνεται σε μία και μόνο ιστορία, μιας καλοβαλμένης φαμίλιας, που κυνηγιέται από πλήθος αφιονισμένου κόσμου, μέσα μάλιστα στο ίδιο της το σπίτι, αλλά αποτελεί σύνολο επιμέρους παζλ, που κτίζουν το στόρι, με την κούρσα θανάτου να μεταφέρεται από τα δωμάτια, στα στενά θεοσκότεινα σοκάκια. γεγονός που αυτομάτως αφαιρεί από την συνέχεια το κλειστοφοβικό ατού του πρώτου επεισοδίου, μετατρέποντας το σε κάτι πιο αόριστο και σαφώς μικρότερου ενδιαφέροντος στην ματιά του θεατή, για το αν θα επιβιώσουν εντέλει οι καταδιωκόμενοι. Αλλά το σημαντικότερο είναι πως το φιλμ ουσιαστικά χάνει και το σοσιολογικό του μήνυμα, έστω κι αν κάποια στιγμή παίρνουν μπροστά οι ορδές των παρτιζάνων, κάτω από τις εντολές του μαχητή αντάρτη, με το μπασκετικό προσωνύμιο...Καρμέλο.
Για πες: B-Movie αξιοπρεπής προέκταση του αρχικού πλάνου, που δεν θα συγκινήσει ιδιαίτερα τον απαιτητικό φίλο των action θρίλερς, δεν θα τον χαλάσει κιόλας όμως, καθώς το τέμπο δεν χάνει ποτέ στροφές, ενώ και οι σεκάνς είναι επιδέξια φιλμαρισμένες, με τον Frank Grillo σε πρώτο πλάνο να παίζει τον ηθικών αρχών πολεμιστή. Το ότι σίγουρα κάπου τις έχεις ξαναδεί είναι το στοιχείο που καθιστά το The Purge: Anarchy κοινότυπο και δεν του δίνει την ώθηση να ξεχωρίσει από το σωρό.
Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική