Σεφ
του Jon Favreau Με τους Jon Favreau, Sofía Vergara, John Leguizamo, Scarlett Johansson, Oliver Platt, Bobby Cannavale, Dustin Hoffman, Robert Downey, Jr.
Γκουρμέ του δρόμου
του zerVo (@moviesltd) 
Μια χαρά διατηρείται, στην κινηματογραφική μυθοπλασία τουλάχιστον, το παραμύθι του Αμερικάνικου ονείρου, τι κι αν έχουν δυσκολέψει οι εποχές, τι κι αν πλέον η κάτω από αμφισβητήσεις Υπερδύναμη έχει χάσει μεγάλο μέρος από την εμπορική αξία της ως αγορά, ελέω κρίσης. Κι όμως. Για εκείνους τους καταφρονεμένους που οραματίζονται μέσα από την σωστή δουλειά τους ένα καλύτερο και ποιοτικότερο αύριο, υπάρχει φως στο τούνελ, αρκεί να ακολουθήσουν την μόντα της σύνεσης και της εργατικότητας. Όλα τα άλλα, τα ανθρώπινα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα και μια ενδεχόμενη αποτυχία τους, είναι πιθανόν να καλύψει το επερχόμενο επαγγελματικό χιτ. Όπως λέει άλλωστε κι ο ήρωας μας εδώ "σαν σύζυγος μπορεί να μην ήμουν σωστός, σαν πατέρας μπορεί να απέτυχα, στην δουλειά μου όμως είμαι άριστος."
Ανάμεσα στην λίστα των διασημότερων σεφ του Λος Άντζελες, συγκαταλέγεται και το όνομα του Καρλ Κάσπερ, ευφάνταστου αρχιμάγειρα ενός από εκ των πλέον αναγνωρισμένων ρεστοράν της πόλης. Ιδιότροπος, όσο και πειθαρχημένος με το προσωπικό του, είναι ο ηγέτης στην κουζίνα του και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, γεγονός που του δίνει την δυνατότητα να έρχεται ακόμη και σε άμεση ρήξη με το αφεντικό του, πάνω στα ζητήματα της οργάνωσης του μενού. Η επίσκεψη του πιο σκληρού και αυστηρού κριτή γεύσεων στο μαγαζί, θα ορίσει και την απαρχή της λύσης της συνεργασίας του Καρλ με αυτό, καθώς όχι μόνο θα δυσανασχετήσει με τα όσα θα γράψει στο σάιτ του για τα φαγητά του, αλλά θα έρθει και σε άμεση ρήξη μαζί του, μπροστά στα εμβρόντητα μάτια των συνδαιτυμόνων.
Τον σκούφο του και σε άλλο μαγειρείο λοιπόν ο φουκαράς Chef, που θα δει λόγω της συμπεριφοράς τους, τις πόρτες να κλείνουν η μία μετά την άλλη, βυθίζοντας τον στην απόγνωση της ανεργίας. Η βόλτα μέχρι το ηλιόλουστο Μαϊάμι, μαζί με την πρώην σύζυγό του και τον δεκάχρονο γιο τους, θα του ξυπνήσει την ιδέα να ασχοληθεί με όση δημιουργική έμπνευση διαθέτει, με την μεξικάνικη κουζίνα, φροντίζοντας να περάσει τις ιδιαίτερες ιδέες του στο φαστ φουντ του δρόμου. Η προμήθεια μιας αυτοκινούμενης καντίνας, θα είναι το πρώτο βήμα στην πραγματοποίηση του σκοπού του...
Φυσικά δεν χρειάζεται να ζοριστεί ο θεατής για να προβλέψει αν το πλάνο του μανιώδη και εφευρετικού φαγητοπλάστη θα επιτύχει. Εκ των ουκ άνευ λύνεται τούτη η απορία. Ούτε φυσικά για το αν θα ευτυχίσει κατοπινά του μόχθου του και στον φαμιλιάρικο τομέα. Το θέμα είναι πως από την πρώτη κιόλας στιγμή, που πάνω στο μάτι της (περιοριστικής για το πνεύμα του ήρωα) κουζίνας πέφτει το πρώτο υλικό, μέχρι το λαμπερό φινάλε στην Φλόριντα, το φιλμ κυλά γάργαρα και ευχάριστα, ως μια ιδιαίτερα προσεγμένη και μελετημένη σε διαλόγους και σενάριο κομεντί με σοσιάλ προεκτάσεις. Άλλωστε ο σκηνοθέτης John Favreau, πολλά - πολλά όμως - κιλά και πόντους περιφέρειας βαρύτερος από τον καιρό που μας είχε συστηθεί μόνο ως ηθοποιός, γνωρίζει καλά την μέθοδο της πιασάρικης στο κοινό έκφρασης, όντας εκείνος που πέτυχε ένα από τα καλύτερα Marvel σκορς με τα πρώτα τεύχη του κινηματογραφικού Iron Man. Ζεστή αφήγηση, πλουμιστή με ρυθμούς Oye Como Va, με εστίαση στην σχέση πατέρα και γιου που προβάλλεται πολύ περισσότερο από το ανεκτό, αλλά και συνθήματα όπως θάνατος στα αφεντικά και φωτιά στους καταπιεστές, που πάντοτε έχουν πέραση στην πλατεία, που επιθυμεί να χαλαρώσει με ένα χαρούμενο happily ever after ταξιδάκι.
Για πες: Δεν συμφωνώ με την επιλογή του δημιουργού να δώσει τον βασικό ρόλο στον ίδιο του τον εαυτό, παρότι διαθέτει την απαιτούμενη χορευτικότητα στις κινήσεις του, όχι όμως και στην έκφραση, που παραείναι υπερβολική. Αντίθετα ο πολύ γνώριμος περίγυρος, με Downey Jr, Johansson, Hoffman αλλά και την ηφαστειακών αναλογιών Sofia Vergara, δίνουν μια άλλη οντότητα στο όλο εγχείρημα.
Τον σκούφο του και σε άλλο μαγειρείο λοιπόν ο φουκαράς Chef, που θα δει λόγω της συμπεριφοράς τους, τις πόρτες να κλείνουν η μία μετά την άλλη, βυθίζοντας τον στην απόγνωση της ανεργίας. Η βόλτα μέχρι το ηλιόλουστο Μαϊάμι, μαζί με την πρώην σύζυγό του και τον δεκάχρονο γιο τους, θα του ξυπνήσει την ιδέα να ασχοληθεί με όση δημιουργική έμπνευση διαθέτει, με την μεξικάνικη κουζίνα, φροντίζοντας να περάσει τις ιδιαίτερες ιδέες του στο φαστ φουντ του δρόμου. Η προμήθεια μιας αυτοκινούμενης καντίνας, θα είναι το πρώτο βήμα στην πραγματοποίηση του σκοπού του...
Φυσικά δεν χρειάζεται να ζοριστεί ο θεατής για να προβλέψει αν το πλάνο του μανιώδη και εφευρετικού φαγητοπλάστη θα επιτύχει. Εκ των ουκ άνευ λύνεται τούτη η απορία. Ούτε φυσικά για το αν θα ευτυχίσει κατοπινά του μόχθου του και στον φαμιλιάρικο τομέα. Το θέμα είναι πως από την πρώτη κιόλας στιγμή, που πάνω στο μάτι της (περιοριστικής για το πνεύμα του ήρωα) κουζίνας πέφτει το πρώτο υλικό, μέχρι το λαμπερό φινάλε στην Φλόριντα, το φιλμ κυλά γάργαρα και ευχάριστα, ως μια ιδιαίτερα προσεγμένη και μελετημένη σε διαλόγους και σενάριο κομεντί με σοσιάλ προεκτάσεις. Άλλωστε ο σκηνοθέτης John Favreau, πολλά - πολλά όμως - κιλά και πόντους περιφέρειας βαρύτερος από τον καιρό που μας είχε συστηθεί μόνο ως ηθοποιός, γνωρίζει καλά την μέθοδο της πιασάρικης στο κοινό έκφρασης, όντας εκείνος που πέτυχε ένα από τα καλύτερα Marvel σκορς με τα πρώτα τεύχη του κινηματογραφικού Iron Man. Ζεστή αφήγηση, πλουμιστή με ρυθμούς Oye Como Va, με εστίαση στην σχέση πατέρα και γιου που προβάλλεται πολύ περισσότερο από το ανεκτό, αλλά και συνθήματα όπως θάνατος στα αφεντικά και φωτιά στους καταπιεστές, που πάντοτε έχουν πέραση στην πλατεία, που επιθυμεί να χαλαρώσει με ένα χαρούμενο happily ever after ταξιδάκι.
Για πες: Δεν συμφωνώ με την επιλογή του δημιουργού να δώσει τον βασικό ρόλο στον ίδιο του τον εαυτό, παρότι διαθέτει την απαιτούμενη χορευτικότητα στις κινήσεις του, όχι όμως και στην έκφραση, που παραείναι υπερβολική. Αντίθετα ο πολύ γνώριμος περίγυρος, με Downey Jr, Johansson, Hoffman αλλά και την ηφαστειακών αναλογιών Sofia Vergara, δίνουν μια άλλη οντότητα στο όλο εγχείρημα.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 21 Αυγούστου 2014 από την Village
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική