Τα Δυο Πρόσωπα του Ιανουαρίου
του Hossein Amini. Με τους Viggo Mortensen, Kirsten Dunst, Oscar Isaac, Yigit Ozsener, Ali Kalaba, Daisy Bevan
Τα φαινόμενα απατούν
του zerVo (@moviesltd) 
Περίπου είκοσι φορές μυθιστόρημα της θρυλικής Patricia Highsmith, έχει μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη, από την εποχή που ο Μέτρ διάλεξε το έργο της Strangers on A Train για να το κάνει ταινία, σε διαφορετικού διαμετρήματος παραγωγές. Πιο διάσημη από όλες, αφού αποτέλεσε συνύπαρξη μεγάλων αστέρων και ικανότατου σκηνοθέτη, δέκα πέντε χρόνια πριν ο Talented Mr Ripley, σύστησε την Αμερικανίδα διανοούμενη και στα νεότερης ηλικίας κοινά, που βρήκαν το έργο της τρομακτικά ενδιαφέρον, όσο και φιλοσοφημένα διαχρονικό. Σε αυτά τα μονοπάτια κινείται και το πανομοιότυπου θρίλερ ύφους The Two Faces Of January, που εκτιμώ πως θα βρει σημαντική ανταπόκριση στο εγχώριο κοινό. Για λόγους προφανείς...
Αθήνα, 1962. Το κοσμοπολίτικο ζευγάρι των Μακ Φάρλαντ, ο γοητευτικός μεσήλικας Τσέστερ, από τους πλέον διακεκριμένους Αμερικάνους χρηματιστές και η σημαντικά νεαρότερη και κομψότατη σύζυγός του, Κολέτ, περνούν λίγες ημέρες ξενοιασιάς απολαμβάνοντας τα τουριστικά τοπία της Ελληνικής πρωτεύουσας, τον Παρθενώνα, το Μοναστηράκι, την Πλάκα, την φημισμένη νυχτερινή ζωή. Από το πουθενά θα εισβάλει στην ζωή τους, ο συμπατριώτης τους Ράινταλ, που βγάζει όχι με τόσο τίμιο τρόπο τα προς το ζην, παριστάνοντας τον ξεναγό στις Αθηναϊκές αρχαιότητες, παρότι όπως υποστηρίζει, είναι απόφοιτος του Γιέιλ και διαθέτει υψηλού επιπέδου μόρφωση.
Εντελώς αναπάντεχα ο νεαρός, θα γίνει αυτόπτης μάρτυρας της στιγμής που ο καλοβαλμένος μπίζνεσμαν θα επιχειρήσει να βγάλει από την μέση τον ιδιωτικό ντετέκτιβ, που οι εξαπατημένοι πελάτες του έχουν προσλάβει για να διεκδικήσουν τα καταχρασμένα χρήματα τους. Με την απόγνωση να σκεπάζει την μέχρι πρότινος ευθυτενή ματιά του μπον βιβέρ Τσέστερ, ο τυχοδιώκτης θα προσφερθεί να παράσχει την βοήθεια του, καθώς οι γνωριμίες του στον υπόκοσμο της μεγαλούπολης, μπορούν να εξασφαλίσουν στο ζευγάρι των φυγάδων, τα απαιτούμενα έγγραφα προκειμένου να το σκάσουν από την χώρα.
Έλα όμως που ο ιδιωτικός αστυνομικός είναι νεκρός από τα χέρια του στόχου του, τα ραδιόφωνα έχουν βουίξει και οι αστυνομικές αρχές έχοντας στα χέρια τους περιγραφές των υπόπτων έχουν εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για να τους εντοπίσουν. Κι ενώ τα ψεύτικα διαβατήρια καθυστερούν να εκδοθούν, ο Ράινταλ θα πείσει το ζευγάρι πως μπορεί για λίγες ημέρες να κρυφτεί στην απομονωμένη Κρήτη. Κι έτσι το ταξίδι της τριάδας συνεχίζεται στην Μεγαλόνησο από εκεί που με τόσο ιλουστρασιόν τρόπο είχε ξεκινήσει στα νάιτ κλαμπς της Αθήνας, πλάι στο (φανταστικό) υπερπολυτελές Γκραντ Οτέλ, όπου οι Μακ Φάρλαντς ξόδευαν αφειδώς και εν αγνοία (?) της Κυρίας, τις περιουσίες των πιστωτών τους.
Σημείο που κτίζεται ολοκληρωτικά το πλαίσιο των χαρακτήρων του ισοσκελούς (και ουχί ισόπλευρου) τριγώνου: Ο πενηντάρης τζέντλεμαν, τσαλακωμένος πια, με την βαλίτσα που είναι κρυμμένοι οι παράδες να μην φεύγει ποτέ από την αγκαλιά του, τρέμει στην ιδέα πως η λατρεμένη του γυναίκα μπορεί να τον απορρίψει εξαιτίας της παράνομης στάσης του. Ο τριαντάχρονος μικροαπατεώνας, έχοντας πέσει στην παγίδα της υπόθαλψης εγκληματία, τρέμει κι αυτός στο πάλεμα να βρει οδό διαφυγής και τα μέχρι προ ολίγου αεράτα λινά στο κορμί του, κολλάνε από τον κρύο ιδρώτα που τον έχει λούσει. Κι στυλάτη Μίσιζ Μακ Φάρλαντ, χωρίς να έχει κατανοήσει την δεινότητα της κατάστασης που έχει μπλεχτεί, δεν αλλάζει στιγμή ύφος από το αρχικό, παρά μόνο δυσανασχετεί που οι πολυτέλειες έχουν λοξοδρομήσει από τον υποτιθέμενα ειδυλλιακό μήνα του μέλιτος.
Με σταθερό τέμπο στην πρώτη πράξη, που το αυξάνει με σταδιακούς ρυθμούς όσο η ίντριγκα πλησιάζει στο φινάλε της, ο πρωτόπειρος σκηνοθέτης Hossein Amini, γνωστός στους σινεφίλ ως ο σεναριογράφος του Drive, σερβίρει ένα εύπεπτο μενού, που περιέχει μπόλικο σασπένς, αρκετές δόσεις διπλοπροσωπείας, φονικά και θανάτους, αλλά και αγωνία για το αν οι αντι-ήρωες στο φινάλε ξεφύγουν από το μακρύ χέρι του Νόμου. Στιλιστικά το The Two Faces Of January, θυμίζει εκείνες τις εξαιρετικές βρετανικές παραγωγές που αναπαριστούσαν τα μνημειώδη έργα της Agatha Christie, με τον μεσογειακό ήλιο να λούζει τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών και το τουριστικό φόντο να παίζει διαρκώς τον δικό του - και σημειολογικό - ρόλο.
Για πες: Στην καλύτερη στιγμή του, εδώ και αρκετό καιρό ο έμπειρος Viggo Mortensen, ορίζει την μια άκρη του προσωπείου - ή την μια πλευρά του νομίσματος με τις δύο κεφαλές αν θέλεις - υποδυόμενος την πατρική, υπερπροστατευτική, όσο και ευάλωτη μορφή του καταχραστή μπρόκερ με το κρυμμένο μυστικό. Στην φλιπ σάιντ ο Oscar Isaac, ο Llewyn Davies των Coen, δίνει μορφή στην εύθραυστη αν και εκ πρώτης όψης δυναμική εικόνα του λαμόγιου, που μπορεί να καταφέρει με την ευφυΐα και την σπιρτόζα γοητεία του τα πάντα, ουσιαστικά όμως είναι παγιδευμένος στα ψυχικά τραύματα που του έχει προκαλέσει το βαρύ οικογενειακό τους παρελθόν. Η Dunst από την μεριά της, με εμφανή προσθήκη κιλών ομοιόμορφα στο κορμί της, κρατά τον ρόλο κλειδί της ιστορίας και η γνώριμη υποτονικότητα της, δένει άψογα με τις απαιτήσεις στην απόδοση της άνευρης, σχετικά αμόρφωτης, γιάνκισας επαρχιωτοπούλας.
Εντελώς αναπάντεχα ο νεαρός, θα γίνει αυτόπτης μάρτυρας της στιγμής που ο καλοβαλμένος μπίζνεσμαν θα επιχειρήσει να βγάλει από την μέση τον ιδιωτικό ντετέκτιβ, που οι εξαπατημένοι πελάτες του έχουν προσλάβει για να διεκδικήσουν τα καταχρασμένα χρήματα τους. Με την απόγνωση να σκεπάζει την μέχρι πρότινος ευθυτενή ματιά του μπον βιβέρ Τσέστερ, ο τυχοδιώκτης θα προσφερθεί να παράσχει την βοήθεια του, καθώς οι γνωριμίες του στον υπόκοσμο της μεγαλούπολης, μπορούν να εξασφαλίσουν στο ζευγάρι των φυγάδων, τα απαιτούμενα έγγραφα προκειμένου να το σκάσουν από την χώρα.
Έλα όμως που ο ιδιωτικός αστυνομικός είναι νεκρός από τα χέρια του στόχου του, τα ραδιόφωνα έχουν βουίξει και οι αστυνομικές αρχές έχοντας στα χέρια τους περιγραφές των υπόπτων έχουν εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για να τους εντοπίσουν. Κι ενώ τα ψεύτικα διαβατήρια καθυστερούν να εκδοθούν, ο Ράινταλ θα πείσει το ζευγάρι πως μπορεί για λίγες ημέρες να κρυφτεί στην απομονωμένη Κρήτη. Κι έτσι το ταξίδι της τριάδας συνεχίζεται στην Μεγαλόνησο από εκεί που με τόσο ιλουστρασιόν τρόπο είχε ξεκινήσει στα νάιτ κλαμπς της Αθήνας, πλάι στο (φανταστικό) υπερπολυτελές Γκραντ Οτέλ, όπου οι Μακ Φάρλαντς ξόδευαν αφειδώς και εν αγνοία (?) της Κυρίας, τις περιουσίες των πιστωτών τους.
Σημείο που κτίζεται ολοκληρωτικά το πλαίσιο των χαρακτήρων του ισοσκελούς (και ουχί ισόπλευρου) τριγώνου: Ο πενηντάρης τζέντλεμαν, τσαλακωμένος πια, με την βαλίτσα που είναι κρυμμένοι οι παράδες να μην φεύγει ποτέ από την αγκαλιά του, τρέμει στην ιδέα πως η λατρεμένη του γυναίκα μπορεί να τον απορρίψει εξαιτίας της παράνομης στάσης του. Ο τριαντάχρονος μικροαπατεώνας, έχοντας πέσει στην παγίδα της υπόθαλψης εγκληματία, τρέμει κι αυτός στο πάλεμα να βρει οδό διαφυγής και τα μέχρι προ ολίγου αεράτα λινά στο κορμί του, κολλάνε από τον κρύο ιδρώτα που τον έχει λούσει. Κι στυλάτη Μίσιζ Μακ Φάρλαντ, χωρίς να έχει κατανοήσει την δεινότητα της κατάστασης που έχει μπλεχτεί, δεν αλλάζει στιγμή ύφος από το αρχικό, παρά μόνο δυσανασχετεί που οι πολυτέλειες έχουν λοξοδρομήσει από τον υποτιθέμενα ειδυλλιακό μήνα του μέλιτος.
Με σταθερό τέμπο στην πρώτη πράξη, που το αυξάνει με σταδιακούς ρυθμούς όσο η ίντριγκα πλησιάζει στο φινάλε της, ο πρωτόπειρος σκηνοθέτης Hossein Amini, γνωστός στους σινεφίλ ως ο σεναριογράφος του Drive, σερβίρει ένα εύπεπτο μενού, που περιέχει μπόλικο σασπένς, αρκετές δόσεις διπλοπροσωπείας, φονικά και θανάτους, αλλά και αγωνία για το αν οι αντι-ήρωες στο φινάλε ξεφύγουν από το μακρύ χέρι του Νόμου. Στιλιστικά το The Two Faces Of January, θυμίζει εκείνες τις εξαιρετικές βρετανικές παραγωγές που αναπαριστούσαν τα μνημειώδη έργα της Agatha Christie, με τον μεσογειακό ήλιο να λούζει τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών και το τουριστικό φόντο να παίζει διαρκώς τον δικό του - και σημειολογικό - ρόλο.
Για πες: Στην καλύτερη στιγμή του, εδώ και αρκετό καιρό ο έμπειρος Viggo Mortensen, ορίζει την μια άκρη του προσωπείου - ή την μια πλευρά του νομίσματος με τις δύο κεφαλές αν θέλεις - υποδυόμενος την πατρική, υπερπροστατευτική, όσο και ευάλωτη μορφή του καταχραστή μπρόκερ με το κρυμμένο μυστικό. Στην φλιπ σάιντ ο Oscar Isaac, ο Llewyn Davies των Coen, δίνει μορφή στην εύθραυστη αν και εκ πρώτης όψης δυναμική εικόνα του λαμόγιου, που μπορεί να καταφέρει με την ευφυΐα και την σπιρτόζα γοητεία του τα πάντα, ουσιαστικά όμως είναι παγιδευμένος στα ψυχικά τραύματα που του έχει προκαλέσει το βαρύ οικογενειακό τους παρελθόν. Η Dunst από την μεριά της, με εμφανή προσθήκη κιλών ομοιόμορφα στο κορμί της, κρατά τον ρόλο κλειδί της ιστορίας και η γνώριμη υποτονικότητα της, δένει άψογα με τις απαιτήσεις στην απόδοση της άνευρης, σχετικά αμόρφωτης, γιάνκισας επαρχιωτοπούλας.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 19 Ιουνίου 2014 από την Seven / Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική