του David Ayer. Με τους Arnold Schwarzenegger, Sam Worthington, Olivia Williams, Mireille Enos, Terrence Howard, Joe Manganiello, Josh Holloway, Harold Perrineau, Martin Donovan, Max Martini, Kevin Vance
Αιματοκύλισμα σε ζωντανή μετάδοση
του zerVo (@moviesltd)
Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται τον ερχόμενο Οκτώβρη από την στιγμή που ένας πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής του body building και σχετικά αδόκιμος πρωταγωνιστής μυθολογικών περιπετειών, έπαιρνε την σφραγίδα του κορυφαίου action performer, κρατώντας τον βασικό ρόλο σε ένα από τα ιστορικότερα φιλμ δράσης της κινηματογραφικής ιστορίας. Αφού έκανε την φιλοδοξία του πραγματικότητα, φτάνοντας μέχρι το ύπατο αξίωμα της πολιτείας της Καλιφόρνια - ως Αυστριακός, μη Αμερικανός δηλαδή, δεν θα μπορούσε να πάει ψηλότερα - στα εξήντα φεύγα του πια, επιχειρεί την επιστροφή στο φιλμικό πεδίο των μαχών. Το ότι ο καλομαθημένος στα ακριβά ντεκόρ, Arnie, ρισκάρει, συμμετέχοντας σε ημι-ανεξάρτητου ύφους παραγωγές, ανεβάζοντας κάθετα το επίπεδο τους με το κύρος του, αυτό από μόνο του αποδεικνύει το τεράστιο μέγεθος του.
Η καλά οργανωμένη έφοδος στο κρησφύγετο του καρτέλ, για την επίλεκτη ομάδα του Σώματος Δίωξης Ναρκωτικών, όχι μόνο θα έχει σαν αποτέλεσμα τον θάνατο ενός εξ αυτών, αλλά θα επιφέρει και την τιμωρία τους από την υπηρεσία, που θα τους θέσει σε διαθεσιμότητα, εξαιτίας των χαμένων δέκα εκατομμυρίων δολαρίων, που όλοι στην DEA θα πιστέψουν πως καταχράστηκαν. Οκτώ μήνες μετά και ενώ οι εσωτερικές υποθέσεις δεν κατάφεραν να αποδείξουν το παραμικρό εις βάρος τους, οι ιδιότροποι μυστικοί, θα πάρουν πίσω όπλα και ταυτότητες, προκειμένου να επανέλθουν στην γνώριμη δραστηριότητα τους.
Τίποτα πλέον όμως δεν θα είναι το ίδιο, καθώς οι δεσμοί φιλίας και αλληλεγγύης έχουν σχεδόν διαλυθεί, καθήκον που πέφτει στην πλάτη του φύση και θέση έμπειρου ηγέτη τους, Τζον "Μπρίτσερ" Γουόρτον να τους ενώσει και πάλι σε μία γροθιά. Έργο που με μακάβριο τρόπο δεν θα επιτευχθεί, καθώς ο ένας μετά τον άλλο οι καλά εκπαιδευμένοι ασφαλίτες, θα βρουν τραγικό θάνατο, από έναν άγνωστο αντίπαλο που τους έχει βάλει στο στόχαστρο. Με την Ομοσπονδιακή Αστυνομία να έχει μπλέξει πλέον στα πόδια του, ο Μπρίτσερ, καλείται να φέρει εις πέρας την πιο δύσκολη αποστολή της καριέρας του. Να εντοπίσει και να εξοντώσει τον αόρατο εχθρό...
Πέρα από την (περίπου) Se7enική πορεία των φόνων των Αναλώσιμων, που ανατριχιάζει τους επιζώντες, υπάρχει ακόμη μια πτυχή στο στόρι, που έχει να κάνει με τον Κάπτεν τους και αφορά στην εξίσου βίαιη εξόντωση της φαμίλιας του, από το κύκλωμα των βαρόνων των ναρκωτικών, στοιχείο που δίνει στην ίντριγκα μια Death Wish τροπή, καθώς το πρώτο πράγμα που ζητά ο ηλικιωμένος μαχητής είναι η οφθαλμόν αντί οφθαλμού εκδίκηση.
Αστυνομικό μυστήριο και ουεστερνικός όρκος τιμής γίνονται ένα, όχι και με τον πιο εύπεπτο τρόπο στην δημιουργία του David Ayer, σεναριογράφου του βίαιου Training Day και σκηνοθέτη από τους λίγους που στην ματιά τους διαθέτουν μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Ο υπεύθυνος για το (καλύτερο από το παρόν) End Of Watch, με την ντοκιμαντερίστικη υφή, όπου ο θεατής νομίζει πως τα πάντα εκτυλίσσονται ζωντανά σε πραγματικό χρόνο, ακολουθεί εδώ την ίδια ακριβώς τακτική, στήνοντας κάμερα στην ράχη των χαρακτήρων του, παίζοντας με τον κόκκο και εκθέτοντας τα καταιγιστικά πλάνα του σαν τραβηγμένα από την live κάλυψη των ταγμάτων εφόδου. Στην μελέτη του όμως δεν υπάρχει κανένα μέτρο, η υπερβολή στην ανάπτυξη των μπρουτάλ εικόνων, αποκεφαλισμών και ξεκοιλιασμάτων επιπέδου Hostel κυριαρχεί, το αίμα ρέει άφθονο και αυτό από ένα σημείο και μετά μάλλον ενοχλεί, παρά λειτουργεί σαν δείκτης ρεαλισμού της βίας.
Για πες: Σοβαρός και μετρημένος ο Schwartz θα ικανοποιήσει τους φανς του, κάνοντας για μια ακόμη φορά την ταινία δική του, ντυμένος την στολή που αγαπήθηκε σε βάθος χρόνου. Ακόμη κι αν το level του Sabotage, θεματικά περισσότερο και όχι ως παραγωγή, αφού το καστ είναι φουλαρισμένο με γνώριμα πρόσωπα, δεν αγγίζει τα υψηλά εκείνα στάνταρντς που τον κατέστησαν για δυο δεκαετίες ως τον πρώτο των πρώτων...
Τίποτα πλέον όμως δεν θα είναι το ίδιο, καθώς οι δεσμοί φιλίας και αλληλεγγύης έχουν σχεδόν διαλυθεί, καθήκον που πέφτει στην πλάτη του φύση και θέση έμπειρου ηγέτη τους, Τζον "Μπρίτσερ" Γουόρτον να τους ενώσει και πάλι σε μία γροθιά. Έργο που με μακάβριο τρόπο δεν θα επιτευχθεί, καθώς ο ένας μετά τον άλλο οι καλά εκπαιδευμένοι ασφαλίτες, θα βρουν τραγικό θάνατο, από έναν άγνωστο αντίπαλο που τους έχει βάλει στο στόχαστρο. Με την Ομοσπονδιακή Αστυνομία να έχει μπλέξει πλέον στα πόδια του, ο Μπρίτσερ, καλείται να φέρει εις πέρας την πιο δύσκολη αποστολή της καριέρας του. Να εντοπίσει και να εξοντώσει τον αόρατο εχθρό...
Πέρα από την (περίπου) Se7enική πορεία των φόνων των Αναλώσιμων, που ανατριχιάζει τους επιζώντες, υπάρχει ακόμη μια πτυχή στο στόρι, που έχει να κάνει με τον Κάπτεν τους και αφορά στην εξίσου βίαιη εξόντωση της φαμίλιας του, από το κύκλωμα των βαρόνων των ναρκωτικών, στοιχείο που δίνει στην ίντριγκα μια Death Wish τροπή, καθώς το πρώτο πράγμα που ζητά ο ηλικιωμένος μαχητής είναι η οφθαλμόν αντί οφθαλμού εκδίκηση.
Αστυνομικό μυστήριο και ουεστερνικός όρκος τιμής γίνονται ένα, όχι και με τον πιο εύπεπτο τρόπο στην δημιουργία του David Ayer, σεναριογράφου του βίαιου Training Day και σκηνοθέτη από τους λίγους που στην ματιά τους διαθέτουν μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Ο υπεύθυνος για το (καλύτερο από το παρόν) End Of Watch, με την ντοκιμαντερίστικη υφή, όπου ο θεατής νομίζει πως τα πάντα εκτυλίσσονται ζωντανά σε πραγματικό χρόνο, ακολουθεί εδώ την ίδια ακριβώς τακτική, στήνοντας κάμερα στην ράχη των χαρακτήρων του, παίζοντας με τον κόκκο και εκθέτοντας τα καταιγιστικά πλάνα του σαν τραβηγμένα από την live κάλυψη των ταγμάτων εφόδου. Στην μελέτη του όμως δεν υπάρχει κανένα μέτρο, η υπερβολή στην ανάπτυξη των μπρουτάλ εικόνων, αποκεφαλισμών και ξεκοιλιασμάτων επιπέδου Hostel κυριαρχεί, το αίμα ρέει άφθονο και αυτό από ένα σημείο και μετά μάλλον ενοχλεί, παρά λειτουργεί σαν δείκτης ρεαλισμού της βίας.
Για πες: Σοβαρός και μετρημένος ο Schwartz θα ικανοποιήσει τους φανς του, κάνοντας για μια ακόμη φορά την ταινία δική του, ντυμένος την στολή που αγαπήθηκε σε βάθος χρόνου. Ακόμη κι αν το level του Sabotage, θεματικά περισσότερο και όχι ως παραγωγή, αφού το καστ είναι φουλαρισμένο με γνώριμα πρόσωπα, δεν αγγίζει τα υψηλά εκείνα στάνταρντς που τον κατέστησαν για δυο δεκαετίες ως τον πρώτο των πρώτων...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 19 Ιουνίου 2014 από την Feelgood