Movies Ltd

του Bryan Singer. Με τους Hugh Jackman, James McAvoy, Patrick Stewart, Michael Fassbender, Ian McKellen, Jennifer Lawrence, Halle Berry, Anna Paquin, Ellen Page, Nicholas Hoult, Kelsey Grammer, Peter Dinklage, Shawn Ashmore, Omar Sy, Daniel Cudmore, Evan Peters, Fan Bingbing, Adan Canto, Booboo Stewart, Josh Helman, Lucas Till, Evan Jonigkeit, Mark Camacho

Επιστροφή στο Μεταλλαγμέλλον...

του zerVo (@moviesltd)

Λίγο προτού εκπνεύσει η πρώτη μετά-μιλένιουμ χρονιά ήταν, όταν με μια σοφή κίνηση της, η κραταιά στον χώρο του κόμικ Marvel, άλλαζε δια παντός την σχέση του κινηματογράφου, με τους ήρωες που ξεπηδούν από τις πολύχρωμες σελίδες των δημοφιλών περιοδικών της. Οι πρώτοι φιλμικοί X-Men, πέρα από τον σεισμό που προκάλεσαν στην παρθενική τους προβολή εντός της αίθουσας, μετέβαλλαν, συμβολικά όπως η υφή τους, ολοκληρωτικά τον τρόπο παρουσίασης των superheroes στην μεγάλη οθόνη, που μέχρι στιγμής περιοριζόταν απλώς στο "καλός κι αγαθός ισχυρός κοντράρει κακό και ανήθικο πανίσχυρο.

Λογικό λοιπόν το franchise, που από την πρώτη στιγμή τέθηκε κάτω από την εποπτεία ενός αδόκιμου μεν στο είδος, που είχε υπογράψει όμως μια από τις σπουδαιότερες εκπλήξεις των 90s, κινηματογραφιστή, να αποτελέσει εμπορικό θρίαμβο, που στην εισαγωγική του φάση απέκτησε δύο ακόμη σίκουελ, ενώ στην δεύτερη, εξίσου εντυπωσιακή αναγέννηση του, που διανύουμε τώρα, να ορίζει μια ακόμη τριλογία, με ανάλογη απήχηση στους σινεφίλ. Τόμος β' λοιπόν, Κεφάλαιο ii, Ημέρες ενός Ξεχασμένου Παρελθόντος...

Μέλλον. Ο πόλεμος ανάμεσα στους ιδιαίτερους Mutants και τους πανίσχυρους Sentinels, βρίσκεται στο απόγειο του, με τους δεύτερους να έχουν κυριαρχήσει ολοσχερώς, αφανίζοντας, όπως διατάχθηκαν το γένος των μεταλλαγμένων. Σε μια πρωτοφανή κίνηση αλληλεγγύης, οι από δεκαετίες μισητοί αντίπαλοι, Δρ. Ξαβιέ και Μαγκνέτο, μπροστά στο φάσμα της εξολόθρευσης θα ενώσουν δυνάμεις, αποφασίζοντας να στείλουν στο παρελθόν, με την βοήθεια των time travel ικανοτήτων της Κίττυ Πράιντ, τον δυναμικότερο των X-Men, τον πολεμιστή Γούλβεριν, προκειμένου να βάλει τέλος στις ορέξεις του μεγιστάνα των τεχνολογιών, Δρ, Μπολιβάρ Τρασκ, στο να κτίσει το υπερόπλο, που θα εξοντώσει όλους όσους έχουν ξεχωριστές δυνατότητες.

1973. Ταξιδεύοντας μέσα στην δίνη του χρόνου ο Λόγκαν, θα κληθεί να ενώσει και πάλι τους δύο αντιμαχόμενους πόλους, που διεκδικούν την κυριαρχία των μεταλλαγμένων, ευρισκόμενος όμως μπροστά σε μια τεράστια έκπληξη. Καθώς αμφότεροι, βρίσκονται σε δεινή θέση, καθώς ο πρώτος ο καθηγητής Τσαρλς, πλέον για να σταθεί στα πόδια του και να μην κινείται με το αναπηρικό καροτσάκι, εμβολιάζεται περιοδικά με φάρμακο που τον σταθεροποιεί μεν, του μηδενίζει όμως τις τρομακτικές πνευματικές του επιρροές, ενώ ο δεύτερος, ο Μαγκνέτο, βρίσκεται δέσμιος στα βάθη γυάλινης φυλακής της Ουάσινγκτον, έχοντας κριθεί ένοχος για την δολοφονία του Προέδρου Κένεντι. Και χωρίς την δική τους σύμπραξη, όσο κι αν κάτι τέτοιο φαντάζει αδιανόητο, η αποστολή του δεν μπορεί να έλθει εις πέρας.

Ουσιαστικά λοιπόν, η ταινία ξεκινά ως ένας τέταρτος τόμος του αρχικού σίριαλ, για να εξελιχθεί στο δεύτερο τσάπτερ του τρέχοντος ριμπούτ, αφού τα πάντα αρχίζουν εκεί που τελείωσε το Last Stand για να ολοκληρωθούν στο πόιντ που μας άφησε το First Class, συγχέοντας κατά κάποιο τρόπο Παλαιά και Καινή X-Men Διαθήκη σε ένα, δίχως μάλιστα να αφεθεί η παραμικρή σεναριακή τρύπα, με αυτό το φρενήρες χρονικό πέρα δώθε. Πως είπε ο ψάλτης βήχοντας? Μα ο Ξαβιέ είναι από καιρό μακαρίτης? Στον ρεαλιστικό και ορθολογικό κόσμο μπορεί. Σε αυτόν που οι πάντες μπορούν να κόβουν βόλτες στο χθες ή το αύριο, όλα μπορούν να διορθωθούν. Κι αφού κάτι τέτοιο συμβαίνει μια φορά μπροστά μας - τώρα δηλαδή - πως είμαστε τόσο βέβαια πως η ομήγυρη δεν διέταξε κάποια στιγμή κάποιον άλλο Γούλβεριν, να σώσει από του Χάρου τα δόντια τον εμβληματικότερο των Mutants?

Που πλέον, αρχές των 70s, διάγει τις πλέον άτυχες ημέρες της ζωής του, με την σχολή να έχει σφραγιστεί και τον ίδιο να κλαίει την μοίρα του από το αντίο της λατρεμένης του Ρέιβεν, που μέσα στην βαθυμπλέ ερπετική κοστουμιά της, εκτελεί πλέον συμβόλαια θανάτου τρίτων. Όπως? Όπως στο να στέκει ενάντια στις ορέξεις της Trask, σώζοντας από τα νύχια του κολοσσού τους ομοίους της. Που να φανταστεί η ασυμβίβαστη πως όχι μόνο ταυτόχρονα κινείται κι άλλο πλάνο κατά του πειράματος Sentinel, αλλά και πως εκείνη, άθελα της θα σταθεί ως ο βασικός άξονας παρασκευής των ενάντιων κλώνων.

Χωρίς συνεχείς σκηνές σκηνές ανούσιας ακατάπαυστης δράσης, αλλά με το σασπένς να βαράει κόκκινο σε όλη την διάρκεια του δίωρου το Future Past ακολουθεί πιστά τις προσταγές αφήγησης τους πατρός του, δίχως ευτυχώς να παρεκκλίνει στιγμή από αυτές. Διατηρώντας ως ηθικές σταθερές τις γνώριμες μορφές του περίγυρου του Ξαβιέ, όχι όμως και των απέναντι που διαρκώς μεταβάλλονται από φίλιοι σε οχτροί, προσδίδοντας στο σενάριο την γοητεία που το διακρίνει από τον λοιπό υπερηρωικό ανταγωνισμό. Πάντοτε άλλωστε ο Bryan Singer με αυτή την προοπτική πορεύτηκε στις μεγάλες του στιγμές, την άγνωστη χ δράση - αντίδραση του φαντομά Κάιζερ Σόζε, που εδώ παίρνει μορφή στο αγγελικό, εντέχνως ανέκφραστο και ιδανικό για την επερχόμενη ανατροπή, πρόσωπο του Michael Fassbender.

Χάρη στην διαρκή εναλλαγή του κεντρικού προσώπου της εκάστοτε σεκάνς, το μεγάλο χάρισμα της X-Men αφήγησης άλλωστε, το φιλμ ουδέποτε βαραίνει ή κάνει κοιλιές, κρατώντας φυσικά και την υπόσχεση για την εντυπωσιακή έξοδο του φινάλε, όταν στον χορό μπαίνουν όλοι, νέοι, γέροι, παλιοί, νεοσύλλεκτοι, ετοιμοθάνατοι κι αναστημένοι. Απαιτείται ενδελεχής ανάγνωση όλων των προηγούμενων τσάπτερς - όλων όμως - για να εντοπιστεί ενδεχόμενη λακκούβα που μπορεί να πέφτει το στόρι, εφόσον μεταβάλλει σημαντικά δεδομένα που είχαν πορευτεί στην δεκαπενταετή διαδρομή τους οι μεταλλαγμένοι. Στην πρώτη όψη, δεν έβγαλα ποτέ βελόνα για να ράψω μπάλωμα. και ούτε θέλω να επιφυλαχθώ. Το Days Of Future Past με ικανοποίησε σχεδόν όσο και τα δύο προηγούμενα X υπογραφής Singer κι αυτό από μόνο του δίνει ρολάρισμα στην ιστορία για να πέσει με φόρα στο φώτο φίνις του Apocalypse, σε δυο χρονάκια από τώρα...

Για πες: Κυρίαρχος και πολύ πιο άνετος στο ομαδικό παιχνίδι, παρά στο ανιαρό ατομικό ο Γούλβεριν του Jackman, σέξι σε βαθμό κοπής ανάσας, ακόμη και με το ντύμα της Μυστίκ η JLaw, έμπειροι όπως συνήθως οι πεπειραμένοι Διόσκουροι McKellen και Stewart, την παράσταση την κλέβει άλλος όμως. Κουικσίλβερ το ονοματάκι του, που θα χαρίσει στους φανατικούς της δράσης, την πιο καλογυρισμένη 3-D σεκάνς που έχει γνωρίσει το σταθεροποιημένο φορμά, όσο καιρό υφίσταται.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 22 Μαΐου 2014 από την Odeon