Λευκός Ελέφαντας
του Pablo Trapero. Με τους Ricardo Darín, Jérémie Renier, Martina Gusman
Η παραγκούπολη του Θεού
του zerVo (@moviesltd) 
Σύμφωνα με την Ταϊλανδέζικη παράδοση, ένα από τα σημαντικότερα δώρα που θα μπορούσε να κάνει ποτέ ο βασιλιάς του κράτους, σε ομόλογο του, ήταν ο Λευκός Ελέφαντας, ζώο ιερό κατά τις γραφές, εφόσον μια φορά κι έναν καιρό είχε μεταφέρει στην ράχη του τον ίδιο τον Βούδα. Συνεπώς, με βάση τον νόμο, το θηριώδες θηλαστικό, ουδέποτε θα έπρεπε από τον νέο του ιδιοκτήτη να χρησιμοποιηθεί για εργασίες ή κουβάλημα, παρά μόνο να συντηρείται για τα πενήντα χρόνια, που περίπου υπολογίζεται η ζωή του. Ο ορισμός της αχρηστίας δηλαδή, αφού παρά το τεράστιο κόστος του και την γιγάντια θωριά του, δεν έχει να προσφέρει τίποτα, πουθενά και σε κανέναν...
Έχοντας τον σε απεριόριστη εκτίμηση, χάρη στο έργο που επιτέλεσε στο ισοπεδωμένο από τους μανιασμένους αντάρτες - πλέον - χωριό του Αμαζονίου, ο Πατήρ Τζούλιαν, θα ζητήσει την βοήθεια του Γάλλου πάστορα Νικολά, προκειμένου να βάλει σε μια τάξη την ενορία του Μπουένος Άιρες, που έχει υπό την επίβλεψη του. Η οποία οριοθετημένη στα θεμέλια του δεκαόροφου σκυροδεμάτινου νοσοκομείου των 10 χιλιάδων τετραγωνικών, που ουδέποτε ολοκληρώθηκε, βιώνει την καθημερινή αγωνία μέσα στην φτώχεια, την ανέχεια, την μιζέρια, τις αρρώστιες, αλλά και τον πόλεμο των συμμοριών, που διαρκώς μάχονται για το ποιος θα κερδίσει την αρχηγία της παραγκούπολης.
Βασικός σκοπός του Αργεντίνου ιερέα είναι να δημιουργήσει τον φυσικό διάδοχο του, στην απαιτητική και κάτω από διαρκή απαλλοτρίωση ζώνη, γνωρίζοντας καλά, πως εξαιτίας του (όχι δημοσιοποιημένου) καρκίνου που τον ταλαιπωρεί, οι ημέρες του είναι μετρημένες. Καθώς τα έργα προχωρούν, με την επίβλεψη της Αρχιεπισκοπής, προκειμένου οι ρημαγμένοι πολίτες να βρουν την στέγη που επιθυμούν, οι δύο σεβάσμιοι από το σύνολο της κοινωνίας τους, ιερείς, θα έλθουν σε ρήξη, σε σχέση με τον ρόλο τους απέναντι στους γκάνγκστερς. Ο γηραιότερος απαιτεί αποστασιοποίηση του κλήρου από τους βαρόνους των ναρκωτικών και τις καθημερινές μάχες πίσω από τις παράγκες, ενώ ο Ευρωπαίος πιστεύει πως η παρέμβαση της Εκκλησίας, μπορεί να εξομαλύνει τα πάθη και να οδηγήσει στην ειρήνη τις αντιμαχόμενες φατρίες.
Το τρίτο πρόσωπο της ιστορίας, ακούει στο όνομα Λουτσιάνα και πρόκειται για μια κοινωνική λειτουργό που επιβλέπει τις εργασίες που εκτελούνται στην σκιά του γίγαντα, έχοντας ως ευθύνη της να καλμάρει τους εργάτες για τις διαρκείς καθυστερήσεις της καταβολής του μισθού στους εργολάβους. Στην μαχητικότητα της ο Πατήρ Νικολά θα διακρίνει μια ξεχωριστή γοητεία, που θα τον πείσει πως πρόκειται για την γυναίκα της ζωής του, ακόμη κι αν οι αυστηρές εκκλησιαστικές αρχές δεν επιτρέπουν καν τέτοιου είδους σκέψεις.
Αφορμή για την ύπαρξη του έργου, ο Αργεντίνος δημιουργός Pablo Trapero - δικιά του ταινία υπήρξε η εξίσου αξιόλογη Leonera - παίρνει από την ακτιβιστική δράση του μαρξιστή ιεραπόστολου Κάρλος Μουτζίκα, που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες αντικομμουνιστή τραμπούκου στα 1974, περίοδο που εκείνος μαχόταν για τα δίκαια των φτωχών, την στιγμή που η χώρα του βίωνε μια από τις χειρότερες δικτατορίες στα παγκόσμια χρονικά. Το σύμβολο του Μουτζίκα, υψωμένο στα χέρια των κληρικών της σύγχρονης ιστορίας, υποδηλώνει τον ανθρωπισμό και την μάχη μέχρι τέλους - κυριολεκτικά, για τα ισότιμα δικαιώματα των μη προνομιούχων, των παιδιών που γεννήθηκαν στην αγκαλιά ενός Κατώτερου Θεού. Ρεαλιστικός ο παλμός του Λατίνου, με μακροσκελή αληθινά μονοπλάνα και κάμερα ανά χείρας - στα χνάρια του Meirelles - που ορίζουν την ντοκιμαντερίστικη διάθεση του, στο να προβάλει ένα υπαρκτό παγκοσμιοποιημένο ζήτημα, του δοσίματος τιτάνιων ματαιόδοξων υποσχέσεων από τους έχοντες, που δεν εκπληρώνονται ούτε στο ελάχιστο, ώστε να παρέχουν στους καταφρονεμένους, έστω τις υποτυπώδεις συνθήκες διαβίωσης.
Για πες: Ο κορυφαίος Νοτιοαμερικάνος κινηματογραφικός ηθοποιός, Ricardo Darin, υποδυόμενος τον εμβληματικό παπά, προσφέρει μερικές συγκλονιστικές στιγμές πηγαίας έκφρασης, στις ώρες που ο χαρακτήρας του, ως άλλος Χριστός αναλαμβάνει να σηκώσει τον σταυρό του μαρτυρίου. Ιδανικοί συμπαραστάτες του ο Dardennικός ερμηνευτής Jeremie Renier και η μελαγχολική, όσο και φυσικά όμορφη Αργεντίνα Martina Gusman, που κτίζουν στην σκιά του ανώφελου μεγάρου ένα πανίσχυρο υποκριτικό τρίγωνο, σε μια ακόμη σημαντική φιλμική στιγμή του σινεμά από την χώρα της Πάμπας.
Βασικός σκοπός του Αργεντίνου ιερέα είναι να δημιουργήσει τον φυσικό διάδοχο του, στην απαιτητική και κάτω από διαρκή απαλλοτρίωση ζώνη, γνωρίζοντας καλά, πως εξαιτίας του (όχι δημοσιοποιημένου) καρκίνου που τον ταλαιπωρεί, οι ημέρες του είναι μετρημένες. Καθώς τα έργα προχωρούν, με την επίβλεψη της Αρχιεπισκοπής, προκειμένου οι ρημαγμένοι πολίτες να βρουν την στέγη που επιθυμούν, οι δύο σεβάσμιοι από το σύνολο της κοινωνίας τους, ιερείς, θα έλθουν σε ρήξη, σε σχέση με τον ρόλο τους απέναντι στους γκάνγκστερς. Ο γηραιότερος απαιτεί αποστασιοποίηση του κλήρου από τους βαρόνους των ναρκωτικών και τις καθημερινές μάχες πίσω από τις παράγκες, ενώ ο Ευρωπαίος πιστεύει πως η παρέμβαση της Εκκλησίας, μπορεί να εξομαλύνει τα πάθη και να οδηγήσει στην ειρήνη τις αντιμαχόμενες φατρίες.
Το τρίτο πρόσωπο της ιστορίας, ακούει στο όνομα Λουτσιάνα και πρόκειται για μια κοινωνική λειτουργό που επιβλέπει τις εργασίες που εκτελούνται στην σκιά του γίγαντα, έχοντας ως ευθύνη της να καλμάρει τους εργάτες για τις διαρκείς καθυστερήσεις της καταβολής του μισθού στους εργολάβους. Στην μαχητικότητα της ο Πατήρ Νικολά θα διακρίνει μια ξεχωριστή γοητεία, που θα τον πείσει πως πρόκειται για την γυναίκα της ζωής του, ακόμη κι αν οι αυστηρές εκκλησιαστικές αρχές δεν επιτρέπουν καν τέτοιου είδους σκέψεις.
Αφορμή για την ύπαρξη του έργου, ο Αργεντίνος δημιουργός Pablo Trapero - δικιά του ταινία υπήρξε η εξίσου αξιόλογη Leonera - παίρνει από την ακτιβιστική δράση του μαρξιστή ιεραπόστολου Κάρλος Μουτζίκα, που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες αντικομμουνιστή τραμπούκου στα 1974, περίοδο που εκείνος μαχόταν για τα δίκαια των φτωχών, την στιγμή που η χώρα του βίωνε μια από τις χειρότερες δικτατορίες στα παγκόσμια χρονικά. Το σύμβολο του Μουτζίκα, υψωμένο στα χέρια των κληρικών της σύγχρονης ιστορίας, υποδηλώνει τον ανθρωπισμό και την μάχη μέχρι τέλους - κυριολεκτικά, για τα ισότιμα δικαιώματα των μη προνομιούχων, των παιδιών που γεννήθηκαν στην αγκαλιά ενός Κατώτερου Θεού. Ρεαλιστικός ο παλμός του Λατίνου, με μακροσκελή αληθινά μονοπλάνα και κάμερα ανά χείρας - στα χνάρια του Meirelles - που ορίζουν την ντοκιμαντερίστικη διάθεση του, στο να προβάλει ένα υπαρκτό παγκοσμιοποιημένο ζήτημα, του δοσίματος τιτάνιων ματαιόδοξων υποσχέσεων από τους έχοντες, που δεν εκπληρώνονται ούτε στο ελάχιστο, ώστε να παρέχουν στους καταφρονεμένους, έστω τις υποτυπώδεις συνθήκες διαβίωσης.
Για πες: Ο κορυφαίος Νοτιοαμερικάνος κινηματογραφικός ηθοποιός, Ricardo Darin, υποδυόμενος τον εμβληματικό παπά, προσφέρει μερικές συγκλονιστικές στιγμές πηγαίας έκφρασης, στις ώρες που ο χαρακτήρας του, ως άλλος Χριστός αναλαμβάνει να σηκώσει τον σταυρό του μαρτυρίου. Ιδανικοί συμπαραστάτες του ο Dardennικός ερμηνευτής Jeremie Renier και η μελαγχολική, όσο και φυσικά όμορφη Αργεντίνα Martina Gusman, που κτίζουν στην σκιά του ανώφελου μεγάρου ένα πανίσχυρο υποκριτικό τρίγωνο, σε μια ακόμη σημαντική φιλμική στιγμή του σινεμά από την χώρα της Πάμπας.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 29 Μαΐου 2014 από την Seven
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική