του Danis Tanović. Με τους Nazif Mujić, Senada Alimanović, Šemsa Mujić, Sandra Mujić
Πεντακόσια ευρώ η ζωή σου
του zerVo (@moviesltd)
Ε, μα τώρα είναι ζωή αυτή? Το γνωμικό όπου φτωχός κι η μοίρα του ξεδιπλώνεται μέσα σε εβδομήντα λεπτά, σε όλο του το εύρος, για να καταλάβει ακόμη κι ο πιο αδαής πως η ανέχεια όρια δεν γνωρίζει, όπως όμως και το αρχέγονο ένστικτο για επιβίωση, που θα την βρει την λύση ακόμη και κάτω από τις πλέον αβάσταχτες συνθήκες. Κι αν η περηφάνια δεν περισσεύει πολλές φορές, ας όψεται η καλοσύνη του περίγυρου, που κοστολογεί την ανθρώπινη ύπαρξη σε υπάρχον νόμισμα. 1000 Μάρκα Βοσνιακά. Ούτε ένα πεντακοσάρικο Ευρώ. Το διαθέτεις? Ζεις. Αν, όχι φουκαρά μου? Άμωμοι εν οδώ, αλληλούια...
Μεροδούλι, μεροφάι για τον δύσμοιρο Νασίφ, έναν Βόσνιο Ρομά, που ολημερίς περιπλανιέται στις λάσπες της αποκεντρωμένης κωμόπολης που ζει, για να εντοπίσει σκουριασμένα μέταλλα, προκειμένου να τα ανταλλάξει στον μαντρά, για λίγες πενταροδεκάρες. Τρία τα στόματα που περιμένουν να τα ταίσει πίσω στην πάμφτωχη τρώγλη που διαμένουν, η σύζυγος και τα δύο τους κοριτσάκια, που μακριά από τις ανέσεις των δυτικών αστικών οικογενειών, τους είναι αρκετό το πλύσιμο στην σκάφη, μια σακαράκα να τους πηγαινοφέρνει και το αγαπημένο τηλεοπτικό πρόγραμμα, λίγο πριν πουν το καλό ξημέρωμα. Κι αν προκύψει αναποδιά? Έχει ο Θεός...
Ο Νασίφ όμως δεν έχει και η δύσκολη ώρα μόλις έφτασε, καθώς οι φρικτοί πόνοι στην κοιλιά της καλής του Σενάντα, κρύβουν πίσω τους μια επικίνδυνη ζημιά, καθώς εκείνη έχασε το παιδί που κυοφορεί. η πιθανότητα σήψης είναι ορατή και πρέπει εσπευσμένα να χειρουργηθεί. Χίλια Μάρκα η ταρίφα του νοσοκομείου, μιας και δεν υπάρχει ασφάλιση. Στο χέρι και μπροστά, αλλιώς τραβάτε σπίτι να την κλάψετε εκεί την μάνα σας, αδειάστε μας και την γωνιά βρωμόγυφτοι. Απόγνωση! Απόγνωση και φόβος...
Έστω κι αν αρέσκονται σε αυτού του είδους την νομαδική ζωή, με τα ελάχιστα κομφόρ, τους μηδενικούς παράδες αλλά και την φημισμένη τους κουτοπονηριά να παίζει σε πρώτη ζήτηση - φυσικά και έτσι λύνεται το πρόβλημα - οι τσιγγάνοι διαθέτουν πολύ μεγάλη καρδιά. Όχι μόνο για να αγαπούν πέρα από τους δικούς τους κι όλο τον κόσμο, αλλά και για να ξεπερνούν τις αντιξοότητες, δίχως ποτέ να χάνουν την ελπίδα. Το σαν ντοκιμαντέρ δομημένο αληθινό φιλμ του Danis Tanovic, δημιουργού του μεγαλειώδους No Man's Land, προβάλλει μια μόλις ημέρα από την ζωή του ρακοσυλλέκτη και της φαμίλιας του, με το ένα δεινό να διαδέχεται κατά ριπάς το άλλο, αλλά ποτέ εκείνος να μην το βάζει κάτω. Σοκάρουν οι εικόνες που πιστεύεις - μπορεί και να είναι κι έτσι, τέτοιος ρεαλισμός - πως είναι πραγματικές και σε πολλές στιγμές αλλάζουν και την λογική των μπαλαμών που ξινίζουν μούτρα στην θωριά τους. Σκέψου το καλύτερα. Αυτά τα δύο αγγελουδάκια με τις λιγοστές απαιτήσεις ως παιδιά - που σαν διαβολάκια ξεσήκωσαν την κλινική με τις σκανταλιές τους - για μια χούφτα δολάρια θα μέναν ορφανά. Άδικο...
Για πες: Και πιο μεγάλο κρίμα για εκείνον τον ταλαίπωρο τον Νασίφ. Στο φινάλε δακρύζεις. Ο αποκαμωμένος μετά από τέτοια αναστάτωση ψήνει τούρκικο καφέ στην αγάπη της ζωής του, που ξεπέρασε τον κίνδυνο. Πόσοι ευγενείς, λευκοί και καθαροί που τα έχουν όλα, το έχουν πράξει έστω μια φορά με την καρδιά τους?
Στις δικές μας αίθουσες? Την 1η Μαΐου 2014 από την Seven
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική