Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Δαίμονες που δεν τους πιάνεις πουθενά, είναι αυτοί οι Κινέζοι. Στην μαρκίζα της ονομασίας της πατρίδας τους, φέρουν φαρδύ πλατύ εκείνον τον Σοβιετικό προσδιορισμό People's Republic κι όμως στην πραγματικότητα ούτε ο λαός έχει το πάνω χέρι, όσο για την δημοκρατία ως καθεστώς, μάλλον κρίνεται ως αμφίβολο. Οι κοινωνική ψαλίδα ανάμεσα στην άρχουσα τάξη και στα μιλιούνια των εργαζομένων στις φημισμένες φάμπρικες ανοίγει διαρκώς, όσο η χώρα ορίζει τον κινητήριο μοχλό της παγκόσμιας οικονομίας. Οι πλούσιοι καπιταλιστές, μέρα με την ημέρα τιγκάρουν ολοένα και περισσότερο με δολάρια τους κατάμεστους λογαριασμούς τους, την ίδια στιγμή που ένα δισεκατομμύριο ψυχές, στοιβάζονται στα μπλοκ μεγαλουπόλεων, δομημένων μόλις χθες, σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. People's Republic και κουραφέξαλα. Θα έρθει κάποια ώρα που αυτός ο κοσμάκης θα την πάρει την κατάσταση στα χέρια του, όμως και ύστερα όποιον πάρει ο χάρος. Εν ονόματι του Μάο, πάντα...

Σε πάμφτωχη βιομηχανική εργατούπολη της Σινικής επαρχίας, ο Νταχάι, εργάτης στην ραγδαία εξελισσόμενη τοπική φάμπρικα, εκδηλώνει δημοσίως την δυσαρέσκεια του για την συμπεριφορά του ζάπλουτου αφέντη, προς το προσωπικό του. Μια αντίδραση που δεν θα βρει πουθενά ανταπόκριση, αφού οι συνάδελφοι είτε φοβούνται μην τυχόν και χάσουν την δουλειά τους, είτε αποτελούν τσιράκια της διοίκησης. Η άφιξη με το ιδιωτικό τζετ και κάτω από τυμπανοκρουσίες του μεγιστάνα, θα σημάνει την αφετηρία της επανάστασης για τον ζορισμένο άντρα. Την ίδια στιγμή στους λαβύρινθους της Τσόνγκινγκ στις όχθες του Γαλάζιου Ποταμού, ένας αινιγματικός πιτσιρικάς συντηρεί την πολυμελή οικογένεια του, εμφανίζοντας υψηλά έσοδα που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από καμία νόμιμη εργασία. Η πραγματικότητα θα είναι ακόμη πιο οδυνηρή, από εκείνη που φαντάζεται ακόμη και η σκληραγωγημένη μάνα που τον μεγάλωσε.

Σε παραδιπλανή μεγαλούπολη, μια προβληματισμένη από την τροπή που έχει πάρει ο παράνομος ερωτικός της δεσμός με έναν αμφιταλαντευόμενο παντρεμένο, ρεσεψιονίστ σε πονηρό χαμάμ, θα βιώσει την επιθετικότητα των πλούσιων πελατών της επιχείρησης, που θα της συμπεριφερθούν σαν μια κοινή πόρνη. Ενόσω σε γειτονικό μπορντέλο, έφηβος που επιχειρεί να πιάσει την καλή, εργάζεται ως καμαροτάκι και τσιμπά γερά μπουρμπουάρ από τους επισκέπτες, δίχως να υπολογίσει τον απροσδόκητο έρωτα για τα μάτια συνομήλικης του, που παρέχει τις υπηρεσίες της ως ιερόδουλη.

Τέσσερις φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες, ορίζουν τον κύκλο της ζωής της νέας δημιουργίας του παγκοσμίως φεστιβαλικά αναγνωρισμένου Κινέζου σκηνοθέτη Jia Zhangke, Κατόχου Χρυσού Λέοντα Βενετίας από το 2006 για το πολύ πιο αργού τέμπο, εξίσου κοινωνικού προβληματισμού όμως, Still Life. Η κάμερα του αξιόλογου δημιουργού, ταξιδεύει από την ερημική και σκονισμένη ενδοχώρα, μέχρι τις παράκτιες γιγάντιες μητροπόλεις του Γιανγκτσέ, φωτογραφίζοντας με πανέμορφη αισθητική, χωρίς να θυσιάζει τον ρεαλισμό, την καθημερινότητα μιας αχανούς χώρας, που σταδιακά μεταλλάσσεται, διαφοροποιείται - βασικά προς το χειρότερο - από την εικόνα που όλος ο κόσμος γνώριζε μέχρι πρότινος. Με την κουλτούρα χιλιάδων ετών, να περνά σε δεύτερη μοίρα, κατόπιν υπόδειξης της καθημερινής ανάγκης και με την βαναυσότητα να επικρατεί σε οποιοδήποτε δούναι και λαβείν, ενός υπαλλήλου με το στυγερό και κυνικό του μπος, δεν είναι διόλου τυχαία η βίαιη αντίδραση, στην αναλόγου ύφους δράση των αφεντικών, που λεπτό με το λεπτό δείχνει να παίρνει την μορφή χιονοστοιβάδας. Και που σημειωτέον δεν διακρίνει παραλήπτη, αυτός μπορεί να είναι ένας απλός συντοπίτης ή ο τσαμπουκαλεμένος γείτονας, αιματηρή πορεία που σταδιακά οδηγεί προς τον υπαίτιο της συμφοράς. Οι παντιέρες δεν σηκώνονται ποτέ όμως από έναν, αφού έτσι περνούν γρήγορα στην λήθη και την λησμονιά. Και η αναποτελεσματικότητα τους, το πιθανότερο είναι να στρέψει το φονικό επαναστατικό μαχαίρι προς τον ίδιο τον εξεγερμένο, σε ένα βουτηγμένο στον πεσιμισμό και την απελπισία φινάλε.

Για πες: Βραβείο σεναρίου δίκαια για το A Touch Of Sin στις τελευταίες Κάννες, που πετυχαίνει μέσα από μια χούφτα παραδείγματα αν αναδείξει την μουτσούνα της διαφθοράς, της αφιλίας, της μηδενικής αλληλεγγύης, της ανασφάλειας, του πόνου που φορά η σύγχρονη Κίνα. Εικόνες σκληρές, υπέρ το δέον βίαιες, που αναδύουν όμως την τραγικότητα της ανέχειας, σε μια στάση εκδίκησης προς το "People's Republic" γίγνεσθαι. Οργή Λαού, Φωνή Θεού. Έρχεται. Λίαν συντόμως...