Movies Ltd

των Arnaud και Jean-Marie Larrieu. Με τους Mathieu Amalric, Sara Forestier, Maïwenn, Karin Viard, Denis Podalydès, Xavier Beauvois, Marion Duval, Damien Dorsaz

Ούτε τ. Μετρ

του zerVo (@moviesltd)

Είναι αρκετό εντέλει, από μόνο του, το γνωστικό επίπεδο του κτισίματος μιας ικανής θρίλερ ατμόσφαιρας, για να δικαιούται κανείς δημιουργός να υπερηφανεύεται πως μπορεί το πόνημα του να πάρει την στάμπα του Χιτσκοκικού? Ματαιοδοξία! Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα, όχι φυσικά να αγγίξει κάποιος τα ανυπέρβλητα στάνταρντς του Μετρ, αλλά να σταθεί έστω και με ένα πολύ μικρό ποσοστό, στην μακρά λίστα όσων έχουν αποπειραθεί να παίξουν στο τερέν του μάγου του σασπένς. Δεν είναι θέμα υλικού, είναι απλώς ζήτημα έμπνευσης και ικανοτήτων. Και το ντουετάκι των Larrieu, που ξεκίνησαν με μύριες ελπίδες από τα Πυρηναία για να κατακτήσουν το φραντσέζικο σινεμά, μπορεί από πιασάρικη advertising διάθεση να διαθέτουν μπόλικη, σε δυνάμεις όμως υστερούν απελπιστικά. Μέχρι και θανάσιμα...

Λέκτορας φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λοζάνης είναι ο Μαρκ, ένας πενηντάρης μοναχικός άντρας, που απολαμβάνει στο μέτρο του δυνατού, την πέραση που έχει στις πανέμορφες μαθήτριες του. Μια από αυτές, η Μπαρμπαρά, μετά από μια νύχτα φωτιά, στο απομακρυσμένο από την λίμνη σαλέ του καθηγητή, θα εξαφανιστεί από προσώπου γης, προκαλώντας την έκδηλη αγωνία για το που μπορεί να βρίσκεται συμμαθητών, καθηγητών, μα και του ιδίου του κρυφού εραστή της, που με τις ενδείξεις και μόνο, βρίσκεται στο διακριτικό στόχαστρο των σε σύγχυση αστυνομικών αρχών. Η εμφάνιση της μητριάς της πιτσιρίκας, της εντυπωσιακής και εγκαταλελειμμένης ερωτικά Αννά, που θα προσεγγίσει με μια ιδιαίτερη χάρη τον Δον Ζουάν εκπαιδευτικό, θα τον οδηγήσει σε ακόμη πιο μυστηριώδη και μπερδεμένα μονοπάτια από αυτά που ήδη βαδίζει...

Κομφούζιο που έχει κυρίως προκληθεί από την παράξενη, με αιμομικτικές εκφάνσεις, σχέση που έχει αναπτύξει με την συνομήλικη αδελφή του, Μαριάν, την βιβλιοθηκάριο της σχολής που ζαχαρώνει ο γλειώδης πρύτανης Ρισάρ, προκαλώντας την εν είδει ζηλοφθονίας, επιθετική αντίδραση του υφισταμένου του. Καθώς οι ημέρες κυλούν και η φοιτήτρια δεν εμφανίζει σημεία ζωής, η κατάσταση θα παίρνει ολοένα και δραματικότερες διαστάσεις, ένα στοιχείο που θα δημιουργεί μια ακόμη πιο ιντριγκαδόρικη διάθεση στον ψυχισμό του αινιγματικού αποτυχημένου συγγραφέα, πλην λάτρη της θηλυκής σαρκός, Μαρκ...

Όμορφο το μεταιχμιακό κλίμα, ανάμεσα στον παγωμένο χειμώνα και την ηλιόλουστη άνοιξη, μια πραγματικά εντυπωσιακή εικόνα που φτιάχνει το περικυκλωτικό σκηνικό των χιονισμένων Άλπεων και της παραλίμνιας Ελβετικής πόλης. Η φωτογραφία άλλωστε του L'Amour... είναι και το δυνατότερο στοιχείο στην αφήγηση μιας υπόθεσης, που θέλει να τραβήξει την ματιά του διψασμένου για αγωνία θεατή, από μόνη της όμως, δεν καταφέρνει και πολλά πράγματα. Κι αυτό γιατί το σενάριο, βασισμένο σε νουβέλα του αναγνωρισμένου Philippe Djian, πάλαι ποτέ τροφοδότη της ιστορίας της Betty Blue του Beineix, ποτέ δεν πετυχαίνει να αναπτύξει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα από τις τόσες συμμετέχουσες στην ίντριγκα, ούτε καν του κεντρικού πρωταγωνιστή του στόρι, αφήνωντας τον να περιπλανιέται έρμαιο από κρεβάτι σε κρεβάτι, διασκεδάζοντας με βλέμμα απλανές, σχεδόν απορημένο, το καλό που τον βρήκε.

Απορία που ζορίζει ακόμη πιότερο και τον ορθολογισμό της πλατείας, στην λύση της εξίσωσης, του καταπληκτικού ποσοστού επιτυχίας στο ωραίο φύλο, ενός ανιαρού μεσήλικα με μανιοκαταθλιπτικές τάσεις, κοντοπίθαρου, με ημιγουρλωτά μάτια όπως ο Mattheu Amalric, που είναι αξιόλογος ηθοποιός και το παλεύει με όλες του τις δυνάμεις να σώσει το φιλμικό πλάνο από τον πνιγμό, αλλά ένας κούκος μονάχος, ποτέ δεν έφερε το έαρ. Θα μου πεις τι μονάχος που τριγύρω του, χοροπηδούν πλάνο με το πλάνο σε full frontal γυμνές περφόρμανς, μορφονιές σαν την δημοφιλέστατη στην πατρίδα της Maiween (κάκιστη ερμηνεία ως stepmother), την γοητευτική Karin Viard (η αδελφή του ελέους) και την σουσουράδα Sara Forestier που και τι ΔΕΝ φοράει προκειμένου να τραβήξει το ερωτικό ενδιαφέρον του μέντορα της. Κενές παρουσίες όμως, ανυπόστατες, άδειες, που δεν συμπληρώνουν ποτέ το παζλ μιας έστω αξιοπρεπούς αστυνομικής με μπόλικο σεξ ιστορίας, η οποία επικεντρώνεται απλώς στο πως να εκπλήξει με το σχεδόν προβλέψιμο τουίστ του τέλους...

Για πες: Συνεπώς καλύπτοντας μονάχα μια πτυχή - κι αυτή μέτριας σημασίας - της αισθητικής του σινεφίλ, την ηδονοβλεπτική, το Amour Est Un Crime Parfait, δεν θα μπορούσε ποτέ του να περιμένει πως θα τζιράρει θετικότερα αποτελέσματα, από μια, δυο αξιομνημόνευτες σεκάνς στυλιζαρισμένης lingerie απεικόνισης. Με αδειανό το οπλοστάσιο το λοιπόν, το φιλμάκι όχι Χιτσκοκικό (όπως επιζητά το προμόσιον του) μπορεί να αποκληθεί, αλλά ούτε καν μαϊμού τ. (τύπου) Μετρ...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Μαρτίου 2014 από την Odeon