9 Mois Ferme
του Albert Dupontel. Με τους Albert Dupontel, Sandrine Kiberlain, Nicolas Marié, Philippe Uchan, Philippe Duquesne, Bouli Lanners, Christian Hecq
25 εβδομάδων έγκυος?
του zerVo (@moviesltd) 
Ως καυστικό σχόλιο το εξέλαβα, που έχει ως στόχο όλες εκείνες τις κυρίες οι οποίες πάνω στην φούρια τους να μην χάσουν ούτε μισό δευτερόλεπτο επαγγελματικής καριέρας, λησμονούν πως έχουν και μια ακόμη πιο σημαντική αποστολή σε αυτή την σύντομη ζωή: να γίνουν κάποια στιγμή μανούλες. Εκτός από ευθύβολη η κριτική όμως, είναι και λίαν χοντροειδής, σε βαθμό που μόνο όποιος μέσα του δεν κρύβει ίχνος ορθολογισμού (το είπα όσο πιο ευγενικά μπορούσα) δύναται να παρακολουθήσει την εξέλιξη της ιστορίας. Διότι βεβαίως και είναι πιθανό μια γυναίκα να καταλάβει πως κουβαλάει στην κοιλίτσα της παιδί, την 25η εβδομάδα κυοφορίας! Στους Μάο Μάο και στο Μπανγκλαντές. Και όχι στους μορφωμένους παριζιάνικους χάι σοσάιτυ κύκλους ε?
Το όνομα της είναι Αριάν Φελντέρ και αποτελεί το υπ' αριθμόν ένα φόβητρο όποιου φουκαρά κακοποιού διαβεί το κατώφλι του γραφείου της, προκειμένου να ανακριθεί. Άτεγκτη δικαστής, έχει αφιερώσει ψυχή και σώμα στον βωμό της Θέμιδος, με συνέπεια να απέχει από κάθε κοινωνική δραστηριότητα, ακόμη κι αν εκείνη λαμβάνει χώρα την πιο γιορτινή μέρα του χρόνου, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Μια βραδιά όπως όλες οι άλλες είναι για την μοναχική νομικό, ίσως μάλιστα να είναι κι η χειρότερη από όλες, αφού το ξημέρωμα της θα σημάνει την απαρχή ενός ακόμη μαραθωνίου δικογραφιών που πρέπει να μελετήσει.
Κι όμως αυτή η τόσο αυστηρή ανακριτής, με την καλοκουρδισμένη ρουτινιάρικη ζωή, θα δει την στείρα καθημερινότητα της να παίρνει ανάποδη στροφή, καθώς θα πληροφορηθεί πως είναι έξι μηνών έγκυος και εντός τριμήνου θα φέρει στον κόσμο το αγοράκι της. Το ζόρι που θα ζώσει σαν φίδι την συντηρητική Παριζιάνα, έχει να κάνει με το γεγονός πως δεν θυμάται καν ούτε το πότε, ούτε με ποιον ήρθε σε ερωτική επαφή. Το βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας πέριξ του δικαστικού μεγάρου, από όπου αποχώρησε μετά το πρωτοχρονιάτικο πάρτι, τρεκλίζοντας σε κατάσταση μέθης θα είναι αποκαλυπτικό: Ο πατέρας του παιδιού είναι ένας περαστικός αλήτης...
...και μάλιστα όχι όποιος κι όποιος, μα ο φερόμενος ως δράστης κανιβαλιστικής επίθεσης κατά ενός ανυπεράσπιστου εύπορου γέρου, που πλέον έχει μείνει μισιακός πέφτοντας θύμα της όρεξης του ανθρωποφάγου λωποδύτη. Το γαϊτανάκι των απιθανοτήτων φυσικά θα έχει συνέχεια στο γραφείο της δικαστικής λειτουργού, εκεί που οι μάσκες - και οι περούκες - θα πέσουν και οι πραγματικές ταυτότητες θα αποκαλυφθούν. Εκτιμώ πως θα πρέπει να βρισκόταν σε κατάσταση εκρηκτικά κεφάτης έμπνευσης την στιγμή που συνέγραφε το σενάριο ο Albert Dupontel, για να οδηγηθεί σε τέτοιες αφύσικες ακρότητες, τονίζοντας τις μάλιστα με αδέξιους Monty Pythonικούς χειρισμούς κατά την πέμπτη μεγάλου μήκους σκηνοθετική του απόπειρα.
Ο τρίτος της μοιραίας κομπανίας του κορυφαίου φραντσέζικου φιλμ της μετα-μιλένιουμ εποχής, του Irreversible - αν είσαι προσεχτικός κάπου θα πετύχεις για λίγα δευτερόλεπτα τον δημιουργό του, Gaspar Noe εδώ πέρα - διατηρεί (ως πρωταγωνιστής πλέον) τον μανδύα του σκληρού άντρα, που όμως παρόλες τις τρανταχτές αποδείξεις της αστυνομικής έρευνας περί του αντιθέτου, κρύβει μέσα του μια χρυσή καρδιά, κάτι που δεν θα περάσει απαρατήρητο από την κοφτερή, επιλεκτικά, ματιά της εκπροσώπου του νόμου, που τυγχάνει και μαμά του επερχόμενου παιδιού του! Και την οποία υποδύεται η πάντα αξιόλογη Sandrine Kiberlaine, που ούτε καν συμπαθητική ή χαριτωμένη δεν την λες κι όμως έχει την ερμηνευτική ικανότητα να το παίξει και ηθικών αρχών μεγαλοκοπέλα και κακό κορίτσι που ερωτοτροπεί σε δημόσιο χώρο, αποσπώντας για πάρτη της το τιμητικότατο βραβείο Cesar του 2013...
Για πες: ...που μάλιστα είναι και το δεύτερο μετά από εκείνο για το καλύτερο ορίτζιναλ σκριπτ που απέσπασε το 9 Mois Ferme, από τα έξι που υπήρξε υποψήφιο, πείθοντας με πως η περασμένη χρονιά δεν ήταν κι η καλύτερη για το γαλλικό σινεμά
Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική