του Rob Minkoff. Με τις φωνές των Ty Burrell, Max Charles, Ariel Winter, Stephen Colbert, Leslie Mann, Allison Janney, Stephen Tobolowsky, Mel Brooks, Stanley Tucci, Patrick Warburton, Lake Bell
I Love You Dad!
του zerVo (@moviesltd)
Πρώτη φορά που εμφανίστηκε το ιδιόμορφο ντουέτο πατρός και υιού ενώπιον του κοινού, ήταν στα τέλη της δεκαετίας του '50, όταν κατά την διάρκεια της προβολής του δημοφιλούς τότε σόου, Rocky And Bullwinkle, αμφότεροι οι διοπτροφόροι genius πήραν το βάπτισμα του πυρός στην μικρή οθόνη. Έκτοτε οι σκέψεις της κινηματογραφικής μεταφοράς των animation περιπετειών του ευφυή μπόμπιρα και του απίστευτων ικανοτήτων τετράποδου μπαμπά του, που σημειωτέον αποτέλεσαν ως ιδέα και την βάση του θριάμβου Back To The Future για τον Zemeckis, έπεσαν πολλές φορές στο τραπέζι, με την Dreamworks να είναι εντέλει εκείνη που πήρε την απόφαση να αποτελέσει τον 28ο κρίκο, στις κινουμένου σχεδίου παραγωγές της, στην αλυσίδα που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1998 με το Antz...
Λαμπρός επιστήμονας και ερευνητής που για το έργο του έχει τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ, άσσος των πολιτικών επιστημών και συμβουλάτορας του εκάστοτε Προέδρου, άριστος αθλητής και δυο φορές Ολυμπιονίκης, χαρισματικός επιχειρηματίας με επενδύσεις σε κολοσσούς που του αποφέρουν τεράστια κέρδη, καταπληκτικός οργανοπαίκτης, ευφάνταστος μάγειρας, μέχρι και αεικίνητος μπάρμαν. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τον Κύριο Πίμποντι, τον πάνσοφο σκύλο, που ορίζει την εξυπνότερη οντότητα της ανθρωπότητας? Τι άλλο να ζητήσει κι ο ίδιος στην ζωή του, όταν πραγματικά έχει τα πάντα. Εκτός, ίσως, από ένα παιδί, έναν διάδοχο που θα μπορέσει να αναθρέψει σωστά, κληρονομώντας του όλη αυτή την γνώση που διαθέτει.
Η λύση στο πρόβλημα του, ακούει στο όνομα Σέρμαν, ένα αγόρι που πριν επτά χρόνια, εντόπισε εγκαταλελειμμένο σε ένα σοκάκι και όπου ακολουθώντας όλες τις νόμιμες διαδικασίες, υιοθέτησε, δίνοντας την υπόσχεση, πρωτίστως στον εαυτό του, να τον αναθρέψει σαν να είναι αίμα του. Οι δυσκολίες στην ανατροφή του ιδιοφυή πιτσιρίκου, θα εμφανιστούν την πρώτη κιόλας ημέρα στο σχολείο, όταν θα απαντήσει με δαγκωνιές, στις προκλήσεις της περιφρονητικής συνομήλικης του Πένυ, βίαια αντίδραση που θα δημιουργήσει ζόρια στην κηδεμονία του μικρού, με την κοινωνική λειτουργό να απειλεί πως θα τον αποσπάσει από τον ετερόκλητο γονιό. Που να φανταστεί ο Κύριος Πίμποντι, πως στην μικρή γιορτή εξιλέωσης προς τους γονείς της δαγκαμένης συμμαθήτριας, το βλαστάρι του θα της αποκάλυπτε το μυστικό του παιχνίδι, την μηχανή του χρόνου, που του δίνει την ικανότητα να ταξιδεύει πέρα δώθε μέσα στην ιστορία.
Στάση πρώτη, λοιπόν, Αρχαία Αίγυπτος, εκεί στο πλάι του Νείλου, που άντε να τα βγάλεις πέρα με τις ορέξεις του ανήλικου Τουταγχαμών, να κάνει σύζυγό του καλά και σώνει την φαντασμένη αρραβωνιάρα Πένυ. Στάση δεύτερη, ελέω απώλειας καυσίμου, στην Αναγεννησιακή Φλωρεντία, όπου ο παλιόφιλος Λεό Ντα Βίντσι, καλείται με την γνώση του να βάλει ένα χεράκι, ώστε η απελπισμένη τριάδα, να γυρίσει στο σήμερα. Στάση τρίτη και πιο επικίνδυνη, εκεί που θα διαταραχθεί και η χρονική συνέχεια, η Ομηρική Τροία, την στιγμή μάλιστα που οι Έλληνες πραγματοποιούν την τελική τους επίθεση και είναι ζήτημα χρόνου η πολιορκημένη πόλη να παραδοθεί. Ένα απροσδόκητο συμβάν όμως, θα φέρει τα πάνω κάτω, κλονίζοντας τον ανέμελο κόσμο του ανεύθυνου - ως παιδί - Σέρμαν, που πρέπει πλέον να συμπεριφερθεί σαν ενήλικος για να διορθώσει το σφάλμα του...
Παιχνίδι με την αντιστροφή του ρεαλιστικού κόσμου, εδώ που κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να πάρει στην σκέπη του ένα κατοικίδιο, συνεπώς γιατί όχι κι ένα (ομιλών την ανθρωπολαλιά) σκυλάκι να μην μπορεί να παίξει το ρόλο του γονέα, είναι η περίπτωση του Mr Peabody and Sherman, που με σεβασμό στην ορίτζιναλ βάση, επεξεργάζεται ο υπαίτιος για Lion King και Ποντικομικρούληδες, Rob Minkoff. Παιχνίδι, που για να πάρει την σινεφίλ πλατεία με το μέρος του, φροντίζει πρωτίστως να γίνει αρεστό στον συνοδό, παρά στο έμπειρο από τα τόσα κινηματογραφικά σκίτσα που παρακολουθεί σε μια σεζόν, μικράκι που συνοδεύει, πασπαλίζοντας την πολύχρωμη, αναλυτική σχεδιαστικά και ταχύτατων λήψεων ατμόσφαιρα, με αστεία που μόνο ο μεγάλος θα κατανοήσει. Και δεδομένα θα γελάσει.
Στήνοντας την εξέλιξη του στόρι, πάνω στην ευαίσθητη σχέση του πατέρα με τον κανακάρη του, έστω και σε αυτή την αντισυμβατική της μορφή, μέσα από ένα μελετημένο σενάριο (συγχαρητήρια και στην μεταγλώττιση, φαντάζομαι - δίχως να γνωρίζω - εφάμιλλη της ποιότητας του ξένου σάουντρακ) η συγκινητική sci-fi υπόθεση, με άνεση κεντρίζει την ψυχή του ώριμου θεατή, στις ελάχιστες φορές που δεν θα βαρεθεί την ζωή του συνοδεύοντας στην αίθουσα το "μπορεί και μουτρωμένο πιτσιρδέλι", που δεν θα καταλάβει το joke για τον Οιδίποδα ή για τις Πληγές του Φαραώ. Η τελική πράξη πάντως, που επικρατεί ένα φωτεινό πανδαιμόνιο, αγκαλιασμένο από τις ευθύβολες νότες του Danny Elfman, φτιάχνει έναν πιασάρικο στην θωριά επίλογο, που δύσκολα, έως απίθανα, δεν θα ορίσει τον πυλώνα ενός πανομοιότυπου σίκουελ.
Για πες: Πάρα πολύ καλά ξεκίνησε λοιπόν η animation σεζόν, με ένα φιλμ που διατήρησε τα υψηλά τεχνικώς και αφηγηματικώς στάνταρντς του απαιτητικού genre, που κάλυψε τις ανάγκες για μια ψυχαγωνική βόλτα και των μεγαλυτέρων θεατών, που εντέλει, θα είναι τεράστια έκπληξη, αν απουσιάσει από την οσκαρική πεντάδα, του χρόνου τέτοια εποχή.
Η λύση στο πρόβλημα του, ακούει στο όνομα Σέρμαν, ένα αγόρι που πριν επτά χρόνια, εντόπισε εγκαταλελειμμένο σε ένα σοκάκι και όπου ακολουθώντας όλες τις νόμιμες διαδικασίες, υιοθέτησε, δίνοντας την υπόσχεση, πρωτίστως στον εαυτό του, να τον αναθρέψει σαν να είναι αίμα του. Οι δυσκολίες στην ανατροφή του ιδιοφυή πιτσιρίκου, θα εμφανιστούν την πρώτη κιόλας ημέρα στο σχολείο, όταν θα απαντήσει με δαγκωνιές, στις προκλήσεις της περιφρονητικής συνομήλικης του Πένυ, βίαια αντίδραση που θα δημιουργήσει ζόρια στην κηδεμονία του μικρού, με την κοινωνική λειτουργό να απειλεί πως θα τον αποσπάσει από τον ετερόκλητο γονιό. Που να φανταστεί ο Κύριος Πίμποντι, πως στην μικρή γιορτή εξιλέωσης προς τους γονείς της δαγκαμένης συμμαθήτριας, το βλαστάρι του θα της αποκάλυπτε το μυστικό του παιχνίδι, την μηχανή του χρόνου, που του δίνει την ικανότητα να ταξιδεύει πέρα δώθε μέσα στην ιστορία.
Στάση πρώτη, λοιπόν, Αρχαία Αίγυπτος, εκεί στο πλάι του Νείλου, που άντε να τα βγάλεις πέρα με τις ορέξεις του ανήλικου Τουταγχαμών, να κάνει σύζυγό του καλά και σώνει την φαντασμένη αρραβωνιάρα Πένυ. Στάση δεύτερη, ελέω απώλειας καυσίμου, στην Αναγεννησιακή Φλωρεντία, όπου ο παλιόφιλος Λεό Ντα Βίντσι, καλείται με την γνώση του να βάλει ένα χεράκι, ώστε η απελπισμένη τριάδα, να γυρίσει στο σήμερα. Στάση τρίτη και πιο επικίνδυνη, εκεί που θα διαταραχθεί και η χρονική συνέχεια, η Ομηρική Τροία, την στιγμή μάλιστα που οι Έλληνες πραγματοποιούν την τελική τους επίθεση και είναι ζήτημα χρόνου η πολιορκημένη πόλη να παραδοθεί. Ένα απροσδόκητο συμβάν όμως, θα φέρει τα πάνω κάτω, κλονίζοντας τον ανέμελο κόσμο του ανεύθυνου - ως παιδί - Σέρμαν, που πρέπει πλέον να συμπεριφερθεί σαν ενήλικος για να διορθώσει το σφάλμα του...
Παιχνίδι με την αντιστροφή του ρεαλιστικού κόσμου, εδώ που κάθε παιδί έχει το δικαίωμα να πάρει στην σκέπη του ένα κατοικίδιο, συνεπώς γιατί όχι κι ένα (ομιλών την ανθρωπολαλιά) σκυλάκι να μην μπορεί να παίξει το ρόλο του γονέα, είναι η περίπτωση του Mr Peabody and Sherman, που με σεβασμό στην ορίτζιναλ βάση, επεξεργάζεται ο υπαίτιος για Lion King και Ποντικομικρούληδες, Rob Minkoff. Παιχνίδι, που για να πάρει την σινεφίλ πλατεία με το μέρος του, φροντίζει πρωτίστως να γίνει αρεστό στον συνοδό, παρά στο έμπειρο από τα τόσα κινηματογραφικά σκίτσα που παρακολουθεί σε μια σεζόν, μικράκι που συνοδεύει, πασπαλίζοντας την πολύχρωμη, αναλυτική σχεδιαστικά και ταχύτατων λήψεων ατμόσφαιρα, με αστεία που μόνο ο μεγάλος θα κατανοήσει. Και δεδομένα θα γελάσει.
Στήνοντας την εξέλιξη του στόρι, πάνω στην ευαίσθητη σχέση του πατέρα με τον κανακάρη του, έστω και σε αυτή την αντισυμβατική της μορφή, μέσα από ένα μελετημένο σενάριο (συγχαρητήρια και στην μεταγλώττιση, φαντάζομαι - δίχως να γνωρίζω - εφάμιλλη της ποιότητας του ξένου σάουντρακ) η συγκινητική sci-fi υπόθεση, με άνεση κεντρίζει την ψυχή του ώριμου θεατή, στις ελάχιστες φορές που δεν θα βαρεθεί την ζωή του συνοδεύοντας στην αίθουσα το "μπορεί και μουτρωμένο πιτσιρδέλι", που δεν θα καταλάβει το joke για τον Οιδίποδα ή για τις Πληγές του Φαραώ. Η τελική πράξη πάντως, που επικρατεί ένα φωτεινό πανδαιμόνιο, αγκαλιασμένο από τις ευθύβολες νότες του Danny Elfman, φτιάχνει έναν πιασάρικο στην θωριά επίλογο, που δύσκολα, έως απίθανα, δεν θα ορίσει τον πυλώνα ενός πανομοιότυπου σίκουελ.
Για πες: Πάρα πολύ καλά ξεκίνησε λοιπόν η animation σεζόν, με ένα φιλμ που διατήρησε τα υψηλά τεχνικώς και αφηγηματικώς στάνταρντς του απαιτητικού genre, που κάλυψε τις ανάγκες για μια ψυχαγωνική βόλτα και των μεγαλυτέρων θεατών, που εντέλει, θα είναι τεράστια έκπληξη, αν απουσιάσει από την οσκαρική πεντάδα, του χρόνου τέτοια εποχή.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 27 Φεβρουαρίου 2014 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική