Στη Χώρα των Άλλων
του Sang-soo Hong. Με τους Isabelle Huppert, Jun-Sang Yu, Yu-mi Jeong
Το Δόντι
του zerVo (@moviesltd) 
Ακούς κι εσύ Φεστιβάλ Καννών, συμμετοχή στο επίσημο Κονκόρσο, κόκκινα χαλιά, χρυσοί φοίνικες, πρεμιέρες και παραμυθιάζεσαι σινεφίλ μου. Λες τι στην ευχή είκοσι ταινίες παίζουν στο επίσημο διαγωνιστικό του σημαντικότερου ραντεβού της Γηραιάς, ε δεν μπορεί είναι άξιες λόγου. Έλα μην απορείς, Έλληνας είσαι. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνες που μπαίνουν από το παράθυρο και κτίζουν καριέρες κινηματογραφιστών για πλάκα. Το Δόντι που λέμε στον τόπο μας, you know? Παντού λοιπόν παίζει κι ένα δόντι, ένας μπάρμπας στην Κορώνη, μια γνωριμία, που σε μπάζει στα πράγματα, ακόμη κι αν δεν αξίζεις να προβληθείς ούτε σε φεστιβάλ ερασιτεχνικής κατηγορίας.
Βαριεστημένη πλήρως από το άοσμο καλοκαίρι που περνάει μαζί με την αγέλαστη μητέρα της, σε πληκτικό παραθαλάσσιο θέρετρο, νεαρή κοπέλα με τάση στην συγγραφή σεναρίων, θα πάρει απόφαση να σκοτώσει την ανία της συγγράφωντας τρία σκριπτ, βασισμένα πάνω στο ίδιο θέμα. Κεντρικό πρόσωπο και στα τρία μια Δυτικοευρωπαία, η Αν, που για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά, επισκέπτεται τον ίδιο εξοχικό τόπο, διαμένει στον ίδιο ξενώνα, γνωρίζει μέσες άκρες τους ίδιους ανθρώπους, περπατάει στα ίδια αμμώδη και φιλήσυχα σοκάκια.
Στην πρώτη ρουμπρίκα είναι μια φημισμένη σκηνοθέτιδα, που επισκέπτεται ένα φιλικό ζευγάρι, που εντός ολίγου περιμένει την άφιξη του πελαργού. Γεμάτη νευρώσεις και βουτηγμένη στην καχυποψία πως ο άντρας της την απατά, η εγκυμονούσα θα πειστεί μέσα της πως κάτι τρέχει ανάμεσα στην Αν και τον συμβίο της. Κι όχι άδικα. Στην μεσιανή ιστοριούλα, η ηρωίδα μας είναι παντρεμένη διατηρεί παράνομη σχέση όμως με Κορεάτη σκηνοθέτη, που καθώς τον περιμένει εναγωνίως να καταφτάσει στο βαρετό μέχρι θανάτου ριζόρτ, θα κάνει τις βόλτες της μέχρι την παραλία. Τέλος στην τρίτη και ύστατη παζλίτσα, η ερωτική απάτη έχει κτυπήσει την ίδια, καθώς ο καλός της, μόλις την έχει εγκαταλείψει για τα μάτια ενός γοητευτικού Ασιάτη...
Καμία συνοχή, κανένα απολύτως ενδιαφέρον. Ούτε καν σκηνοθετικά από τον απωανατολίτη Sang-soo Hong, των τριών υποψηφιοτήτων για Παλμ Ντορ παρακαλώ, που στήνει την κάμερα του σε τρία τέσσερα σημεία, σε μια βεράντα, σε έναν βράχο, απέναντι σε μια σκηνή, ζουμάροντας - και καλά - αδέξια, πάνω στις ίδιες ανούσιες και διαφανείς προσωπικότητες. Ελπίζεις φυσικά βαθιά μέσα σου πως κάποια στιγμή όλο αυτό το αταίριαστο τρίπτυχο θα ενωθεί εις σάρκα μία, δίνοντας σου μια κεντρική ιδέα, που θα δικαιολογήσει όχι φυσικά την στάμπα των Καννών στην μαρκίζα, αλλά τον ίδιο τον λόγο της ύπαρξης του. Ματαιότης. Δεν υπάρχει καμία απολύτως ταινία.
Για πες: Είναι η πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια - το μικρό πέρασμα της από το Amour δεν λογίζεται σαφώς - που η έμπειρη και δυνατή ερμηνευτικά Isabelle Huppert πέφτει σε υποκριτικό λήθαργο, συμμετέχοντας σε ετούτη την φιλμική ανυπαρξία. Που και κοριτσάκι του δημοτικού να έβαζες να γράψει τρεις εκθέσεις με πέντε σειρές για το πως πέρασε το καλοκαίρι του, θα το έκανε καλύτερα, σίγουρα πιο εμπνευσμένα, από την σεναριογράφο του In Another Country...
Στην πρώτη ρουμπρίκα είναι μια φημισμένη σκηνοθέτιδα, που επισκέπτεται ένα φιλικό ζευγάρι, που εντός ολίγου περιμένει την άφιξη του πελαργού. Γεμάτη νευρώσεις και βουτηγμένη στην καχυποψία πως ο άντρας της την απατά, η εγκυμονούσα θα πειστεί μέσα της πως κάτι τρέχει ανάμεσα στην Αν και τον συμβίο της. Κι όχι άδικα. Στην μεσιανή ιστοριούλα, η ηρωίδα μας είναι παντρεμένη διατηρεί παράνομη σχέση όμως με Κορεάτη σκηνοθέτη, που καθώς τον περιμένει εναγωνίως να καταφτάσει στο βαρετό μέχρι θανάτου ριζόρτ, θα κάνει τις βόλτες της μέχρι την παραλία. Τέλος στην τρίτη και ύστατη παζλίτσα, η ερωτική απάτη έχει κτυπήσει την ίδια, καθώς ο καλός της, μόλις την έχει εγκαταλείψει για τα μάτια ενός γοητευτικού Ασιάτη...
Καμία συνοχή, κανένα απολύτως ενδιαφέρον. Ούτε καν σκηνοθετικά από τον απωανατολίτη Sang-soo Hong, των τριών υποψηφιοτήτων για Παλμ Ντορ παρακαλώ, που στήνει την κάμερα του σε τρία τέσσερα σημεία, σε μια βεράντα, σε έναν βράχο, απέναντι σε μια σκηνή, ζουμάροντας - και καλά - αδέξια, πάνω στις ίδιες ανούσιες και διαφανείς προσωπικότητες. Ελπίζεις φυσικά βαθιά μέσα σου πως κάποια στιγμή όλο αυτό το αταίριαστο τρίπτυχο θα ενωθεί εις σάρκα μία, δίνοντας σου μια κεντρική ιδέα, που θα δικαιολογήσει όχι φυσικά την στάμπα των Καννών στην μαρκίζα, αλλά τον ίδιο τον λόγο της ύπαρξης του. Ματαιότης. Δεν υπάρχει καμία απολύτως ταινία.
Για πες: Είναι η πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια - το μικρό πέρασμα της από το Amour δεν λογίζεται σαφώς - που η έμπειρη και δυνατή ερμηνευτικά Isabelle Huppert πέφτει σε υποκριτικό λήθαργο, συμμετέχοντας σε ετούτη την φιλμική ανυπαρξία. Που και κοριτσάκι του δημοτικού να έβαζες να γράψει τρεις εκθέσεις με πέντε σειρές για το πως πέρασε το καλοκαίρι του, θα το έκανε καλύτερα, σίγουρα πιο εμπνευσμένα, από την σεναριογράφο του In Another Country...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 30 Ιανουαρίου 2014 από την Strada
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική