Ένας Ακόμα
του Dennis Iliadis. Με τους Rhys Wakefield, Logan Miller, Ashley Hinshaw, Natalie Hall, Rohan Kymal
Ξυπνάει ο άλλος σου εαυτός...
του zerVo (@moviesltd) 
Ούτε μίζερος, ούτε γκρινιάρης, ούτε ισοπεδωτικός είμαι. Αυτό το πράγμα με την βλαχοδημαρχειακή υπερηφάνεια που συνταράσσει την ράτσα μας, στο άκουσμα της πιθανής διεθνούς καριέρας ενός συμπατριώτη μας, λες και στην πλάτη του ο πετυχημένος κουβαλά τις προσδοκίες ενός ολάκερου έθνους, είναι η απόλυτη σαχλαμάρα. Και πως ακριβώς ορίζεται αυτό το International carreer? Δεν λέω να γίνει ο καθείς μονομιάς Κακογιάννης, αλλά να, από το να ξεπεταχτεί ένας οτέρ από μια (αξιοπρεπή) τινέιτζερ κοινωνική φρεσκαδούρα γυρισμένη στον Άλιμο και να αποκληθεί χολιγουντιανός, δεν του φτάνει ούτε μια ανούσια διασκευή ενός θρυλικού horror, ούτε φυσικά ένα MTV υπαρξιακό θριλεράκι, ανύπαρκτης θεματικής και μηδενικής συλλογιστικής. Που δεν προβλήθηκε σε καμία χώρα του κόσμου στις αίθουσες (πλέον φεστιβαλικών εκδηλώσεων) εκτός της πατρίδος του καλλιτέχνη, τόπου που γνωρίζει να τιμά καθώς φαίνεται το (αμφίβολης ποιότητας) έργο των παιδιών του, που την παλεύουν στην αλλοδαπή...
Δυο χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που διαλύθηκε η ονειρεμένη ερωτική σχέση του μορφονιού Ντέιβιντ και της γοητευτικής πρωταθλήτριας της ξιφασκίας Τζιλ, ένας χωρισμός που ακόμη εκείνος, παρότι φταίχτης, δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει. Ευκαιρία να συναντήσει την πρώην αγαπημένη του για ακόμη μια φορά και πιθανόν να καταφέρει να δικαιολογήσει την στάση του, θα έχει στο πάρτι που διοργανώνει η παρέα και που θα παρευρεθεί σύσσωμη η νεανική κοινότητα της περιοχής. Άφθονο ποτό, μυριάδες σπιντάκια, ημίγυμνες χορεύτριες, αμέτρητα μπιτς και χορό μέχρι πρωίας, υπόσχεται η ξέφρενη βραδιά. Ένα μυστηριώδες φαινόμενο, όμως, θα βαλθεί να χαλάσει τα σχέδια των γεμάτων κέφι νεολαίων...
Μια πτώση φλεγόμενου μετεωρίτη, καναδυό ηλεκτρικές εκκενώσεις, κάποιοι έφηβοι να παραμένουν με βλέμμα κολλημένο στο φωτεινό κενό και η παράσταση αρχίζει. Με διαφορά φάσης περίπου ενός τετάρτου, θα κάνουν την εμφάνιση τους σωσίες των πιτσιρικάδων, που με την παρουσία τους θα αναστατώσουν ολάκερο το γλέντι. Ποιος ο σκοπός τους? Ποια η σημασία της ύπαρξης τους? Ποιο το σχέδιο τους, αν υπάρχει και αν είναι εχθρικό προς τους ήδη (προ)υπάρχοντες καρναβαλιστές? Με σεναριακό σπινθήρα παρμένο (τύποις) από το Invasion Of The Body Snatchers, το υποτιθέμενο σασπένς ξοδεύεται ανάμεσα στις γεμάτες απορία φάτσες των κάκιστων ερμηνευτικά ηρώων. Άλλος γιατί μπερδεύεται από την συμπεριφορά της καλής του, άλλος γιατί χάνεται στην πραγματοποίηση της απόλυτης ερωτικής του φαντασίωσης, άλλη ανακαλύπτοντας στο (αλιενικό?) αντίγραφο της, το έτερο ήμισι που πάντα της έλειπε. Έγινε Dennis, καλά το φιλοσοφήσαμε το πράγμα, να βγάλουμε και λίγο νόημα ε?
Για πες: Εκτός και ο σκοπός μας ήταν να στήσουμε ένα πολύχρωμο μα και άσκοπο γαϊτανάκι με λαμπιόνια, νέον και ambient ακούσματα στα πλατό, για να κάνουμε απλά και μόνο το κέφι μας. Έτσι δικαιολογείται η ύπαρξη του +1, που δεν αντέχει της παραμικρής σοβαρής κινηματογραφικής προσέγγισης. Ευχή μου ο φιλόδοξος Ηλιάδης να βρει τον δρόμο που του αξίζει και που δεν περνά από αλλοπρόσαλλα γουίκεντ στου Μπέρνι σαν και δαύτο, που απορρίπτει ακόμη και το VOD της καλωδιακής. Το άλμα να περάσει τον ωκεανό το έκανε, καιρός να κάνει και το βήμα τώρα...
Μια πτώση φλεγόμενου μετεωρίτη, καναδυό ηλεκτρικές εκκενώσεις, κάποιοι έφηβοι να παραμένουν με βλέμμα κολλημένο στο φωτεινό κενό και η παράσταση αρχίζει. Με διαφορά φάσης περίπου ενός τετάρτου, θα κάνουν την εμφάνιση τους σωσίες των πιτσιρικάδων, που με την παρουσία τους θα αναστατώσουν ολάκερο το γλέντι. Ποιος ο σκοπός τους? Ποια η σημασία της ύπαρξης τους? Ποιο το σχέδιο τους, αν υπάρχει και αν είναι εχθρικό προς τους ήδη (προ)υπάρχοντες καρναβαλιστές? Με σεναριακό σπινθήρα παρμένο (τύποις) από το Invasion Of The Body Snatchers, το υποτιθέμενο σασπένς ξοδεύεται ανάμεσα στις γεμάτες απορία φάτσες των κάκιστων ερμηνευτικά ηρώων. Άλλος γιατί μπερδεύεται από την συμπεριφορά της καλής του, άλλος γιατί χάνεται στην πραγματοποίηση της απόλυτης ερωτικής του φαντασίωσης, άλλη ανακαλύπτοντας στο (αλιενικό?) αντίγραφο της, το έτερο ήμισι που πάντα της έλειπε. Έγινε Dennis, καλά το φιλοσοφήσαμε το πράγμα, να βγάλουμε και λίγο νόημα ε?
Για πες: Εκτός και ο σκοπός μας ήταν να στήσουμε ένα πολύχρωμο μα και άσκοπο γαϊτανάκι με λαμπιόνια, νέον και ambient ακούσματα στα πλατό, για να κάνουμε απλά και μόνο το κέφι μας. Έτσι δικαιολογείται η ύπαρξη του +1, που δεν αντέχει της παραμικρής σοβαρής κινηματογραφικής προσέγγισης. Ευχή μου ο φιλόδοξος Ηλιάδης να βρει τον δρόμο που του αξίζει και που δεν περνά από αλλοπρόσαλλα γουίκεντ στου Μπέρνι σαν και δαύτο, που απορρίπτει ακόμη και το VOD της καλωδιακής. Το άλμα να περάσει τον ωκεανό το έκανε, καιρός να κάνει και το βήμα τώρα...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Ιανουαρίου 2014 από την Feelgood
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική