Movies Ltd

του Ben Stiller. Με τους Ben Stiller, Kristen Wiig, Shirley MacLaine, Adam Scott, Kathryn Hahn, Sean Penn, Patton Oswalt

Can you hear me Major Tom?

του zerVo (@moviesltd)

Ονειροπόληση. Το καλύτερο και πιο ανέξοδο ταξίδι. Μέσα σε κλάσματα της στιγμής, χωρίς εισιτήρια και συγκοινωνίες, έχεις μεταφερθεί από την μια άκρη του σύμπαντος στην άλλη, δίχως να δίνεις αναφορά σε κανέναν, δίχως στην πραγματικότητα να σε ενδιαφέρει και κανένας άλλος. Δεν πάει να σκούζει ο διπλανός και να σε σκουντάει να απομακρυνθείς από τον λήθαργο που σε έχει καθίσει με ένα ζωγραφιστό χαμογελάκι να ατενίζεις το υπερπέραν, εσύ αυτή την ώρα νοερά - μα τόσο αληθινά - βρίσκεσαι αλλού. Ψηλά στις Άνδεις, χαμηλά στους Μαορί, κονταροχτυπιέσαι με έναν σταυροφόρο ιππότη, χαϊδεύεις τα κάλλη της Monicas. Τι σε μέλλει κι αν σε πουν φαντασιόπληκτο. Ένα δευτερόλεπτο δικό σου, ολάκερη η ζωή η δική τους...

Άσχημα τα μαντάτα για το νούμερο ένα αμερικάνικο περιοδικό, το Life Magazine. Η διοίκηση του πήρε την απόφαση να κατεβάσει ρολά η έντυπη έκδοση του και πλέον θα υπάρχει μόνο ως dot com, στις οθόνες του διαδικτύου. Ανάμεσα στους εργαζόμενους που παίρνει η μπάλα και ο επί δεκαέξι χρόνια, υπάλληλος της φωτοσύνθεσης Γουόλτερ Μίτι, υπεύθυνος για να αρνητικά που στέλνουν οι απανταχού στον πλανήτη, διασκορπισμένοι φωτορεπόρτερς. Σαν τον αναγνωρισμένο Σον Ο'Κοννελ, καλή ώρα, που το 25ο καρέ του τελευταίου του φιλμ, θα αποτελέσει το εξώφυλλο του τεύχους που θα ρίξει την αυλαία ενός αιώνα κυκλοφορίας.

Η θέση 25 του κοντάκτ όμως είναι κενή, άδεια, σαν να μην έχει τραβηχτεί ποτέ το στιγμιότυπο. Με τον απαιτητικό, υπερφίαλο και περιπαιχτικό προιστάμενο που έχει αναλάβει την εκκαθάριση των υπαλλήλων να ωρύεται για την απώλεια, την όμορφη συνάδελφο που κάνει κλικ στην καρδιά του, ακόμη κι αν εκείνη σχεδόν αγνοεί την ύπαρξη του, να προβληματίζεται και τον χρόνο να τρέχει αμείλικτος, ο φουκαράς Γουόλτερ, πρέπει με τα ελάχιστα στοιχεία που έχει στην κατοχή του, να εντοπίσει τα ίχνη της εξαφανισμένης φωτογραφίας. Κι αν ακόμη δεν έχει ταξιδέψει ούτε μέχρι την διπλανή πολιτεία, τώρα έφτασε η ώρα να κάνει την υπέρβαση και να βρεθεί στο κατόπι του Ο'Κόννελ, που οι πιο πρόσφατες πληροφορίες τον έδιναν κάπου στην μακρινή Γροιλανδία...

Παραμύθι είναι, σύμφωνοι. Και μάλιστα βασίζεται σε μια παράξενα φανταστική ιδέα του James Thurber, που για πρώτη φορά είδε το φως της δημοσιότητας περίπου εβδομήντα χρόνια πριν στις σελίδες του New Yorker, ενώ λίγο καιρό αργότερα αποτέλεσε την βάση ομότιτλης φιλμικής παραγωγής, με τον λαστιχένιο Danny Kaye, στον βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο. Η εκδοχή του 2013, όπως είναι πολύ λογικό, είναι προσαρμοσμένη στις ρεαλιστικές ανάγκες και τις κοινωνικές απαιτήσεις της εποχής. Οικονομικό κραχ, τρομακτικό κύμα ανεργίας, απρόσωπες κοινωνικές σχέσεις, ρυθμοί ζωής, που πολλές φορές ξεπερνούν ακόμη και τα πιο ακραία όρια. Σε αυτό τον αληθινό κόσμο, ο καλοκουρδισμένος πολίτης Κύριος Μίτι, που ελέγχει μέχρι τελευταίας δεκάρας τις δαπάνες του, που δίνει λύσεις στις νευρώσεις μητέρας κι αδελφής, που έχει περιορίσει στο μηδέν το προσωπικό του κέφι, έχει βρει διέξοδο στα διαρκή του ζόρια στο όνειρο. Όχι αυτό το νυχτερινό, του ύπνου, το αλλόκοτο, αλλά το ημερήσιο, το φωτεινό, το ταξιδιάρικο. Που έστω και τον φοβιτσάρη υπαλληλάκο, μεταμορφώνει μονομιάς σε Σούπερμαν, σωτήρα των αδύναμων, που σε δευτερόλεπτα δύναται να τον στείλει από την Ισλανδία στο Αφγανιστάν, από τα θεόρατα κύματα του Ατλαντικού, στην κορυφή των Ιμαλαίων, γεμίζοντας περηφάνια την μαραζωμένη του ψυχή. Έστω και στα ψέματα. Στα παραμύθια. Δικαίωμα του είναι. Αναφαίρετο.

Συνεπώς η αναζήτηση του αόρατου καρέ, από τον φαντασιόπληκτο Γουόλτερ δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια αλληγορία, μια μεταφορά που στο φινάλε της, σχηματίζει σε εξωφυλλένιο καδράκι τον πραγματικό πρωταγωνιστή της ζωής, τον αληθινό σούπερ ήρωα του μεροκάματου και της ζορισμένης καθημερινότητας. Πηγάζει αισιοδοξία η πέμπτη σκηνοθετική απόπειρα του δημοφιλέστατου και εμπορικότατου κωμικού Ben Stiller, που όπως και οι (καλές) προηγούμενες του, δεν στερείται ανατρεπτικού χαρακτήρα, δεν του λείπει η σαρκαστική διάθεση, δεν χάνει ιδιαίτερα σε φιλοδοξίες, εντέλει όμως δεν είναι και κάτι παραπάνω από μια ανεξάρτητης φιλοσοφίας αμερικάνικη ταινία, που για να πραγματοποιηθεί - βλέπε μερικά ειδικά εφέ και βόλτες ανά την υφήλιο - χρειάστηκε τους παράδες της Fox. Κι αυτό σε κάποιο σημείο, της στερεί σημαντικό μέρος της σοσιαλιστικής της διακήρυξης.

Για πες: Εν κατακλείδι όμως το The Secret Life Of Walter Mitty, ως δημιουργία είναι γλυκιά, είναι συγκινητική, είναι ανθρώπινη, δεν φοβάται να βγάλει μελαγχολίες, προτείνει ένα ταιριαστό ζευγαράκι, όπως το συνθέτουν ο Stiller με την ταλαντούχα Wiig, υπενθυμίζει στους παλαιότερους την ανεξάντλητη μορφή της Shirley MacLaine, με στοιχεία αποδεικνύει πως ο Sean Penn είναι ζωντανός, τραγουδάει Bowie σε μια σεκάνς που σου φορά στα πόδια φτερά, ε, ζητάς κι άλλα? Αν ναι, το πολύ πολύ μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να τα ονειρευτείς...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 26 Δεκεμβρίου 2013 από την Odeon