Μια από τις θρυλικότερες μορφές της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ, ένας ερμηνευτής που κατέγραψε το όνομα του με τεράστια γράμματα στην λίμπρο ντ'όρο του κινηματογραφικού αιώνα, ο Βρετανός μύθος Peter O' Toole, πέρασε από σήμερα στην αιωνιότητα, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο Λονδίνο, σε ηλικία 81 ετών. Γεννημένος το 1932 στην Ιρλανδική επαρχία, ο O' Toole από μικρός έδειξε έφεση στην υποκριτική, ακολουθώντας κλασσικές σπουδές και ανεβαίνοντας στο θεατρικό σανίδι, συμμετέχοντας σε σημαντικούς θιάσους, όπως τον Old Vic του Μπρίστολ και την Stage Company της πρωτεύουσας, που ειδικεύονταν κατά βάση στα μεγαλειώδη έργα του Shakespeare. Επίσημα, η πρώτη εμφάνιση του στην μεγάλη οθόνη, σε αξιόλογο ρόλο, πραγματοποιήθηκε στην ταινία The Day They Robbed The Bank Of England του John Guillermin (1960), εκεί που τον διέκρινε ο μεγάλος David Lean, για να τον επιλέξει να του δώσει τον ρόλο εκείνο που στιγμάτισε ολάκερη την πέντε και πλέον αιώνων καριέρα του.Ο Lawrence Of Arabia (1962) εκτός του ότι υπήρξε η κατά τεκμήριο καλύτερη ταινία της χρονιάς, αναδείχτηκε και ως μια από τις σπουδαιότερες όλων των εποχών, εκτοξεύοντας το σταρικό επίπεδο του O' Toole στα ουράνια και καθιστώντας τον περιζήτητο σε κάθε σοβαρό πρότζεκτ. Η ταινία θα αποσπάσει επτά κορυφαία βραβεία της αμερικάνικης ακαδημίας, ανάμεσα στα οποία όμως δεν θα είναι εκείνο της ανδρικής ερμηνείας, ξεκινώντας μια αλυσίδα οκτώ ολάκερων ημιτελών κρίκων, που ολοκληρώθηκε το 2007, απογοητεύοντας τον O' Toole, που δεν κατάφερε ποτέ του να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο. Αδικία? Σημείο των καιρών? Αν μη τι άλλο, γλυκαίνει το χάπι της (όποιας) Οσκαρικής αποτυχίας, το γεγονός πως σε κάθε κόντρα το βραβείο απέσπασαν ισουψείς μύθοι, όπως ο Gregory Peck, ο John Wayne, ο Cliff Robertson, μέχρι και ο Ben Kingsley. Τον Λόρενς της Αραβίας ακολούθησαν μεγάλες στιγμές, σαν τον Becket του Peter Glenville (1964) με την δεύτερη Οσκαρική nod, o Λόρδος Τζιμ του Richard Brooks (1965), το What's New Pussycat του Clive Donner την ίδια χρονιά, η ρομαντική κομεντί How To Steal A Million του William Wyler (1966) στο πλάι της Audrey Hepburn, η Βίβλος του John Huston (1966), η Νύχτα των Στρατηγών του Anatole Litvak (1967). H δεκαετία του 60 θα ολοκληρωθεί με δύο πολύ μεγάλες ερμηνείες από τον O' Toole σε δύο αντίστοιχα μεγάλες κινηματογραφικές στιγμές, που του χάρισαν δύο ακόμη συμμετοχές στην πεντάδα της AMPAS. Το Λιοντάρι τον Χειμώνα του Anthony Harvey (1968) και το Goodbye Mr. Chips του Herbert Ross (1969) θα εντάξουν τον O' Toole στην αφρόκρεμα των μεγάλων του σινεμά.
Τα 70's δεν θα παρουσιάσουν την ίδια δυναμική στην πορεία του Βρετανού, μολονότι και πάλι θα φτάσει μέχρι τις πεντάδες ανδρικής ερμηνείας για το The Ruling Class του Peter Medak. Πέμπτη υποψηφιότητα, πέμπτη απογοήτευση. Πιο αξιομνημόνευτες παρουσίες του αυτή την περίοδο, στο Murphy's War του Peter Yates (1971) και στον Καλιγούλα του Tinto Brass στα 1979. Ο O' Toole είναι πλέον πενήντα ετών και στρέφει το ενδιαφέρον των ρόλων του σε πιο σοβαρές και ώριμες περσόνες, όπως εκείνη του φυγά που φορά την στολή του κασκαντέρ προκειμένου να γλυτώσει την δίωξη του νόμου στον The Stunt Man του Richard Rush (1980) και αυτή του τηλεοπτικού ειδώλου στο My Favourite Year του Richard Benjamin (1982). Αμφότερες περιπτώσεις τον οδήγησαν στην αγωνία για την κατάκτηση του χρυσού βραβείου, καμία δεν ευοδώθηκε ξανά. Στην πορεία του εισβάλλει και η τηλεόραση, όπου συμμετέχει σε αξιόλογα σίριαλ όπως του Sherlock Holmes και του Pygmalion, που τον διατηρούν σε φόρμα μέχρι να κάνει την μεγάλη του επιστροφή στα τέλη του 80, στον The Last Emperor του Bernardo Bertolucci.
Έκτοτε η καριέρα του παρέμεινε σε στασιμότητα, με συμμετοχές σε μέτριες έως και αδιάφορες δημιουργίες, έως την στιγμή που θα κληθεί από τον Wolfgnag Petersen να υποδυθεί τον Βασιλιά Πρίαμο στο πανάκριβο Troy, ρόλος που τον επανέφερε στο προσκήνιο, δίνοντας του ευκαιρίες σε αξιοπρεπείς στιγμές όπως την Lassie (Charles Sturridge, 2005), Stardust (Matthew Vaughn, 2007) και Venus (Roger Michell, 2006) παρουσία που του έδωσε την όγδοη και τελευταία άγουσα προς την υποψηφιότητα της Ακαδημίας, που ούτε και αυτή τελεσφόρησε. Ευτυχώς που οι διοικούντες, λίγα χρόνια πριν, φρόντισαν να τιμήσουν τον σπουδαίο Ιρλανδό, για το σύνολο της προσφοράς του στην Έβδομη Τέχνη...
Στην πολυετή πορεία του ο Peter O' Toole παρότι υποδύθηκε μεγάλους ρόλους, εντούτοις ουδέποτε ξεπέρασε την μαρκίζα που η Μέκκα του φόρεσε, μαζί με τον μανδύα του Αξιωματικού του Βρετανικού Στρατού Τ. Ε. Λόρενς. Με αυτή την αραβική στολή θα παραμείνει για πολλές ακόμη δεκαετίες στην μνήμη των σινεφίλ, που πραγματικά λάτρεψαν την φιγούρα του, ακόμη και τώρα που ο μεγάλος ηθοποιός ξεκίνησε το μεγάλο του ταξίδι. R.I.P.
