Στον Μαραθώνιο ρίχτηκαν 76 δρομείς από όλο τον κόσμο, διεκδικώντας επί ίσοις όροις την ψήφο των Ακαδημαϊκών, ώστε να βρεθούν όσο γίνεται πιο κοντά στην Οσκαρική καταξίωση. Όπως συνηθίζει η AMPAS λίγο πριν την ανακοίνωση των τελικών nods, η αρχική λίστα των συμμετεχόντων, περιορίστηκε σε μονοψήφιο αριθμό, συγκεκριμένα εννέα, εκ των οποίων οι πέντε θα φτάσουν μέχρι το Kodak Theatre τον ερχόμενο Μάρτη. Πριν την αναφορά εκείνων που μπαίνουν στον βατήρα του ημιτελικού, να δούμε κάποια βαρύγδουπα ονόματα που έμεινα εκτός νυμφώνος πολύ νωρίς, ανάμεσα τους, όπως αναμενόταν και η ελληνική εκπροσώπηση με το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού του Έκτορα Λυγίζου. Πρώτο και πιο τρανταχτό αντίο εκείνο του The Past (Le Passe) του Ιρανού Asghar Farhadi, που αρχικά ακουγόταν μέχρι και το επικρατέστερο για να φτάσει πρώτο στο τέρμα. Απώλεια σημαντικότατη και άδικη - πιθανότατα λόγω της μη προβολής της στους εκλέκτορες - και η Χιλιανή Gloria, ενώ από το ρόστερ απουσιάζουν και η Γαλλία, που προτίμησε να προτείνει τον μέτριων επιδόσεων Renoir από την La Vie D' Adele, η Μεγάλη Βρετανία με το Metro Manila αλλά και η Σαουδική Αραβία με το επίτευγμα της πρώτης ολοκληρωμένης κινηματογραφικής δημιουργίας της χώρας και μάλιστα από γυναίκα, με την Wadjda. Εν ολίγοις την εννιάδα των καλύτερων μη αγγλόφωνων φιλμς κατά την κρίση των αιωνίων της Αμερικάνικης Ακαδημίας Τεχνών, απαρτίζουν το Βέλγικο The Broken Circle Breakdown, το Βόσνιο An Episode In The Life Of An Iron Picker, το The Missing Picture από την Καμπότζη, το Δανέζικο The Hunt, το Γερμανικό Two Lives, το The Grandmaster από το Χονγκ Κονγκ, το Μαγιάρικο The Notebook, ο Omar από την Παλαιστίνη και φυσικά το γκραν φαβορί πλέον για τον τίτλο La Grande Bellezza από την Ιταλία. Η πρόβλεψη για τα τελικά πέντε αρκετά δύσκολη και ριψοκίνδυνη, αν και θεωρώ απίθανο εκεί να μην βρεθεί η Ιταλία, η Δανία, το Βέλγιο και ο Wong Kar Wai με την θέση που απομένει να παίζεται ανάμεσα στους υπόλοιπους μνηστήρες.
