Απρόσκλητος Επισκέπτης
του Gary Fleder. Με τους Jason Statham, James Franco, Kate Bosworth, Winona Ryder, Frank Grillo, Izabela Vidovic
Αυτό που σκέφτεσαι, ξανασκέψου το!
του zerVo (@moviesltd) 
Ας ελέγξω την λίστα με τα συστατικά, που ορίζουν ένα action drama περιοπής: Ακατάπαυστη δράση από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο? Check! Ένας αλλά λύκος κεντρικός ήρωας, που με γνώμονα τις ηθικές αρχές του τα βάζει με μια μεραρχία κακοποιών και στο τέλος κερδίζει? Check! Ένας βασικός κακός χαρακτήρας, που σε όλο το χρονικό εύρος του φιλμ ο θεατής επιθυμεί διακαώς την εξόντωση του από το καλό παλικάρι? Check! Πιστολίδι, εκρήξεις, εφετζίδικα τρικ, αδρεναλίνη στο φουλ, βαρύγδουπες και πομπώδεις ατάκες? Check! Stallone? Χμμμ... O Sly κι αν εγέρασε - που λέει η παροιμία - κι άσπρισε το μαλλί του, έχει βρει κι άλλες ταυτότητες για να κάνει αισθητή την παρουσία του, αδυνατώντας πλέον να σταθεί, όπως του αρμόζει, ως ο σούπερ σταρ του πρότζεκτ. Χρηματοδότης και σεναριογράφος. Οπότε, Check κι εδώ και η οθόνη είναι έτοιμη να πάρει φωτιά!
Δύο χρόνια μετά την μεγαλύτερη επιτυχία του ως μυστικού αστυνομικού, μια υπόθεση που ακόμη στοιχειώνει τα όνειρα του, ο χήρος και συνταξιοδοτημένος πλέον από την υπηρεσία του, ντετέκτιβ Φιλ Μπρόκερ, θα πάρει την απόφαση ζωής να εγκατασταθεί με την μικρή ανήλικη θυγατέρα του Μάντι, σε μια κωμόπολη του αμερικάνικου Νότου, εγκαταλείποντας οριστικά την ενεργό δράση. Από τις πρώτες στιγμές στην Λουιζιάνα, η παρουσία του δεν θα γίνει αποδεκτή όμως από τους κοκκινολαίμηδες επαρχιώτες, που αντιλαμβανόμενοι πως δεν τα βγάζουν πέρα εύκολα μαζί του, θα βάλουν σε εφαρμογή τα μεγάλα μέσα...
...που ακούν στο όνομα Γκέιτορ Μποντάιν, το καλόπαιδο της περιοχής, που πίσω από το αδρανές συνεργείο ταχύπλοων σκαφών, έχει στημένο το παράνομο εργαστήρι δημιουργίας μεθαμφεταμινών, που παράγει ποσότητες ικανές να τροφοδοτήσουν ολάκερες τις Νότιες Πολιτείες. Λειτουργώντας με μεθόδους εκκεντρικές, που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας, ο έκρυθμος βαρονέτος των ναρκωτικών, όχι μόνο θα προκαλέσει ανοιχτά τον άρτι αφιχθέντα γείτονα, αλλά εν αγνοία του θα αποκαλύψει και την πραγματική του ταυτότητα. Την ίδια στιγμή που πολλοί, υψηλόβαθμοι μαφιόζοι, έχοντας πάρει, χάρη στην αστυνομική ικανότητα του Μπρόκερ, τον δρόμο για το φρέσκο, θα ήθελαν πολύ να πληροφορηθούν την καινούργια του κρυψώνα και να ζητήσουν εκδίκηση.
Συνεπώς εκεί παραδίπλα από τα βαλτοτόπια με τους ανθρωποφάγους κροκόδειλους, θα στηθεί το σκηνικό της τελικής μάχης ανάμεσα στον Ένα και όλους τους άλλους. Επιχειρώντας να γυρίσω τον χρόνο - αρκετά - πίσω, εκεί στην διφορούμενη δεκαετία του 80, μπορώ με άνεση να θυμηθώ δεκάδες παρόμοιες κινηματογραφικές και πολλαπλάσιες straight to video στιγμές, που ο μοναχικός όσο και ατρόμητος μαχητής, πολεμούσε κόντρα σε θεούς και δαίμονες, τόσο για να προστατέψει την φαμίλια του, όσο και για να διεκδικήσει μέχρι τέλους το δίκιο του. Καλώς ή κακώς (κακώς ασυζητητί) το αυτόνομο genre, με τον παροπλισμό του Sly, του Russell, του Snipes, του Van Damme, ακόμη και του Seagal έπεσε σε μαρασμό και πλέον θεωρείται όχι απλά παλιομοδίτικο, μα και παρωχημένο. Τρανή απόδειξη, η μετριότατη εμπορική αποδοχή του Homefront στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, που τσίμα θα βγάλει τα 20 εκατομμύρια του κόστους του, εν αντιθέσει με κάποτε που θα αποτελούσε τον ορισμό του μπλοκμπάστερ.
Σημασία έχει ποιον ακριβώς πτοεί αυτό το χαλαρό κέφι του μποξ όφη, κυρίως στο να σκεφτεί να επαναλάβει την διαδικασία στο προσεχές μέλλον, με παρόμοια λαχτάρα και όρεξη για αναβίωση. Γιατί το φιλμ που υπογράφει ο Gary Fleder (των αξιοπρεπέστατων Kiss The Girls και Don's Say A Word) μια χαρά τα καταφέρνει στην διατήρηση του αγωνιώδους τέμπο, εκτοξεύοντας παλμούς στον φλογισμένο επίλογο, δεν πέφτει σε τίποτα τραγικές λακκούβες στην ρότα της αφήγησης του, ούτε προκαλεί το ορθολογικό αίσθημα με ακρότητες τραβηγμένες από τα μαλλιά. Με δυο λόγια οι (φανατικοί) φίλοι μια χαρά θα περάσουν το δίωρο τους, παρακολουθώντας μια περιπέτεια που φτιάχτηκε από τα μπρατσωμένα χεράκια του Stallone, χωρίς όμως εκείνον στο κέντρο του εκράν.
Ευτυχώς που ο Ιταλιάνος πάντως έχει φροντίσει να αφήσει εδώ και καιρό διάδοχο στον αυτοκρατορικό του θρόνο, τον μάτσο, λιγομίλητο όσο πρέπει και ατακαδόρο εκεί που το σενάριο απαιτεί, Jason Statham, που έχει κοπεί κι έχει ραφτεί ταμάμ για τέτοιους ρόλους. Άνετος ακόμη κι όταν τα περιθώρια στενεύουν και σε σωστές δόσεις επιδεικτικός, φροντίζοντας να δείξει από πολύ νωρίς ποιος είναι το αφεντικό, ο Εγγλέζος δεν αφήνει ούτε δευτερόλεπτο να αμφισβητήσει κανείς το ποιος θα βγει τροπαιούχος στην βάναυση αιματηρή κόντρα. Έχοντας δοκιμαστεί και στο παρελθόν, υποδυόμενος αρνητικούς χαρακτήρες, από την μεριά του ο ιδίου βεληνεκούς σταρ James Franco δεν το παλεύει καν να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία, αρκούμενος να σταθεί σε δεύτερο πλάνο. Παρέα με τις μορφονιές Rachelle Lefevre, Kate Bosworth (too classy για redneck) και Winona Ryder (τζάνκι πόρνη η Winona, ποιος θα το φανταζόταν?) που βάζουν τις δικές του σέξι πινελιές στην ίντριγκα.
Για πες: Δεν δυσκολεύομαι να αναδείξω τον Απρόσκλητο Επισκέπτη ως την τοπ action δραματική στιγμή του 2013, εφόσον κάλυψε απόλυτα ακόμη και την παραμικρή μου απαίτηση, ως επισκέπτη της σκοτεινής αίθουσας, με λιγοστές καλλιτεχνικές απαιτήσεις μα πολύ περισσότερες για σασπένς και φανφάρες. Παρέα μόνο με το Olympus Has Fallen, οι δυο ικανότεροι εκπρόσωποι του είδους για φέτος, έπεσαν μαζί πάνω στο νήμα. Ποιος θα πάρει την πρωτιά, μπορεί να το ορίσει μόνο το φώτο φίνις...
...που ακούν στο όνομα Γκέιτορ Μποντάιν, το καλόπαιδο της περιοχής, που πίσω από το αδρανές συνεργείο ταχύπλοων σκαφών, έχει στημένο το παράνομο εργαστήρι δημιουργίας μεθαμφεταμινών, που παράγει ποσότητες ικανές να τροφοδοτήσουν ολάκερες τις Νότιες Πολιτείες. Λειτουργώντας με μεθόδους εκκεντρικές, που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας, ο έκρυθμος βαρονέτος των ναρκωτικών, όχι μόνο θα προκαλέσει ανοιχτά τον άρτι αφιχθέντα γείτονα, αλλά εν αγνοία του θα αποκαλύψει και την πραγματική του ταυτότητα. Την ίδια στιγμή που πολλοί, υψηλόβαθμοι μαφιόζοι, έχοντας πάρει, χάρη στην αστυνομική ικανότητα του Μπρόκερ, τον δρόμο για το φρέσκο, θα ήθελαν πολύ να πληροφορηθούν την καινούργια του κρυψώνα και να ζητήσουν εκδίκηση.
Συνεπώς εκεί παραδίπλα από τα βαλτοτόπια με τους ανθρωποφάγους κροκόδειλους, θα στηθεί το σκηνικό της τελικής μάχης ανάμεσα στον Ένα και όλους τους άλλους. Επιχειρώντας να γυρίσω τον χρόνο - αρκετά - πίσω, εκεί στην διφορούμενη δεκαετία του 80, μπορώ με άνεση να θυμηθώ δεκάδες παρόμοιες κινηματογραφικές και πολλαπλάσιες straight to video στιγμές, που ο μοναχικός όσο και ατρόμητος μαχητής, πολεμούσε κόντρα σε θεούς και δαίμονες, τόσο για να προστατέψει την φαμίλια του, όσο και για να διεκδικήσει μέχρι τέλους το δίκιο του. Καλώς ή κακώς (κακώς ασυζητητί) το αυτόνομο genre, με τον παροπλισμό του Sly, του Russell, του Snipes, του Van Damme, ακόμη και του Seagal έπεσε σε μαρασμό και πλέον θεωρείται όχι απλά παλιομοδίτικο, μα και παρωχημένο. Τρανή απόδειξη, η μετριότατη εμπορική αποδοχή του Homefront στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, που τσίμα θα βγάλει τα 20 εκατομμύρια του κόστους του, εν αντιθέσει με κάποτε που θα αποτελούσε τον ορισμό του μπλοκμπάστερ.
Σημασία έχει ποιον ακριβώς πτοεί αυτό το χαλαρό κέφι του μποξ όφη, κυρίως στο να σκεφτεί να επαναλάβει την διαδικασία στο προσεχές μέλλον, με παρόμοια λαχτάρα και όρεξη για αναβίωση. Γιατί το φιλμ που υπογράφει ο Gary Fleder (των αξιοπρεπέστατων Kiss The Girls και Don's Say A Word) μια χαρά τα καταφέρνει στην διατήρηση του αγωνιώδους τέμπο, εκτοξεύοντας παλμούς στον φλογισμένο επίλογο, δεν πέφτει σε τίποτα τραγικές λακκούβες στην ρότα της αφήγησης του, ούτε προκαλεί το ορθολογικό αίσθημα με ακρότητες τραβηγμένες από τα μαλλιά. Με δυο λόγια οι (φανατικοί) φίλοι μια χαρά θα περάσουν το δίωρο τους, παρακολουθώντας μια περιπέτεια που φτιάχτηκε από τα μπρατσωμένα χεράκια του Stallone, χωρίς όμως εκείνον στο κέντρο του εκράν.
Ευτυχώς που ο Ιταλιάνος πάντως έχει φροντίσει να αφήσει εδώ και καιρό διάδοχο στον αυτοκρατορικό του θρόνο, τον μάτσο, λιγομίλητο όσο πρέπει και ατακαδόρο εκεί που το σενάριο απαιτεί, Jason Statham, που έχει κοπεί κι έχει ραφτεί ταμάμ για τέτοιους ρόλους. Άνετος ακόμη κι όταν τα περιθώρια στενεύουν και σε σωστές δόσεις επιδεικτικός, φροντίζοντας να δείξει από πολύ νωρίς ποιος είναι το αφεντικό, ο Εγγλέζος δεν αφήνει ούτε δευτερόλεπτο να αμφισβητήσει κανείς το ποιος θα βγει τροπαιούχος στην βάναυση αιματηρή κόντρα. Έχοντας δοκιμαστεί και στο παρελθόν, υποδυόμενος αρνητικούς χαρακτήρες, από την μεριά του ο ιδίου βεληνεκούς σταρ James Franco δεν το παλεύει καν να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία, αρκούμενος να σταθεί σε δεύτερο πλάνο. Παρέα με τις μορφονιές Rachelle Lefevre, Kate Bosworth (too classy για redneck) και Winona Ryder (τζάνκι πόρνη η Winona, ποιος θα το φανταζόταν?) που βάζουν τις δικές του σέξι πινελιές στην ίντριγκα.
Για πες: Δεν δυσκολεύομαι να αναδείξω τον Απρόσκλητο Επισκέπτη ως την τοπ action δραματική στιγμή του 2013, εφόσον κάλυψε απόλυτα ακόμη και την παραμικρή μου απαίτηση, ως επισκέπτη της σκοτεινής αίθουσας, με λιγοστές καλλιτεχνικές απαιτήσεις μα πολύ περισσότερες για σασπένς και φανφάρες. Παρέα μόνο με το Olympus Has Fallen, οι δυο ικανότεροι εκπρόσωποι του είδους για φέτος, έπεσαν μαζί πάνω στο νήμα. Ποιος θα πάρει την πρωτιά, μπορεί να το ορίσει μόνο το φώτο φίνις...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 5 Δεκεμβρίου 2013 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική