Κανονικά η θέση της είναι για (πολύ) ψηλότερα και αυτή η άποψη δεν διαθέτει το παραμικρό ίχνος υπερβολής. Υπό τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ τοπικιστής, σοβινιστής και όλα τα λοιπά άθλια επίθετα που αποποιούμαι, τοποθετώ την Μικρά Αγγλία στην 20η συν μία θέση της λίστας με τα ποιοτικότερα φιλμς της χρονιάς, όπως ακριβώς προβλήθηκαν στις αίθουσες μας, επί συνόλου 258 παρακαλώ. Έχοντας ήδη παρακολουθήσει τρεις φορές το τρίωρο κοινωνικό δράμα του σκηνοθέτη που έχει προσφέρει μεγάλες δημιουργίες σαν τα Πέτρινα Χρόνια, το Χάππυ Ντέη, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, πρέπει να ομολογήσω πως εδώ πρόκειται για την κορώνα στην καριέρα ενός σπουδαίου κινηματογραφιστή. Ο Παντελής Βούλγαρης, με φόντο την Άνδρο του Μεσοπολέμου, ξετυλίγει στην μεγάλη οθόνη μια ιστορία βουτηγμένη στην αλμύρα της θάλασσας, στον θυμό που προκαλεί η ανελευθερία της καθολικής κοινωνικής ιεράρχησης, στον σπαραγμό της απώλειας, στην θλίψη της θωριάς του ανομολόγητου έρωτα. Εκατόν ογδόντα λεπτά που νιώθεις την καρδιά να πάλλεται σε μανιασμένο τέμπο, αγωνιώντας για την έκβαση της επόμενης σεκάνς, έχοντας διαρκώς στα αυτιά σου το τρίξιμο από τα μοιραία σανίδια, τα σανίδια της οργής. Αναμφίβολα το έργο κατατάσσεται στα σπουδαιότερα της ιστορίας του Ελληνικού σινεμά, προσφέροντας στιγμές που δύσκολα μπορείς να λησμονήσεις και ακόμη πιο δύσκολα δεν σε συγκλονίζουν στην θύμηση τους.
Ημερομηνία πρώτης προβολής - 5 Δεκεμβρίου 2013 από την Feelgood
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική