Free Birds
του Jimmy Hayward. Με τις φωνές των Owen Wilson, Woody Harrelson, Amy Poehler, Dan Fogler, Lesley Nicol, George Takei, Colm Meaney, Keith David
Θα ζήσω ελεύθερο πουλί!
του zerVo (@moviesltd) 
Βασική πληροφορία, για να μπορέσεις να το παρακολουθήσεις: Η Ημέρα των Ευχαριστιών, είναι μια γιορτή που ορίζει έθιμο των περιοχών της Βόρειας Αμερικής, δεν έχει εκκλησιαστικό υπόβαθρο, αποτελεί δέηση όμως προς τον Θεό, για όλα τα καλά που Εκείνος προσφέρει στα δημιουργήματα του. Έχει τις ρίζες της τον 17ο αιώνα, με τους αποίκους των Δυτικών Πολιτειών να είναι οι πρώτοι που εκκίνησαν την δοξασία και στις μέρες μας ουσιαστικά ορίζει την έναρξη των πανηγυρικών εκδηλώσεων, μέχρι την Πρωτοχρονιά. Στις ΗΠΑ εορτάζεται την τέταρτη Πέμπτη του Νοέμβρη, ενώ στον Καναδά, περίπου ένα μήνα νωρίτερα. Βασικός πρωταγωνιστής του - τρομακτικά - πλουσιοπάροχου μενού, είναι η γαλοπούλα. Όπως συμβαίνει στα μέρη μας δηλαδή, ανήμερα τα Χριστούγεννα...
Η γιορτή των Ευχαριστιών (βλέπε εισαγωγή λοιπόν) πλησιάζει και οι ανυποψίαστες γαλοπούλες του απέραντου πτηνοτροφείου, τρισευτυχισμένες περιμένουν να φτάσει η στιγμή, που θα πάνε στον Παράδεισο. Όλες, εκτός ίσως από τον μοναδικό αντιδραστικό του κοτετσιού, τον ενοχλητικό προς όλους Ρέτζι, που γνωρίζει πολύ καλά πως ο ίδιος και οι όμοιοι του, σύντομα θα οδηγηθούν στην σφαγή, προκειμένου να στολίσουν, με την ανάλογη γαρνιτούρα, το γιορτινό τραπέζι. Ο επιμένων δικαιώνεται όμως, αφού κατόπιν παρέμβασης του ίδιου του Προέδρου της χώρας (!) μία από τις καλοθρεμμένες γαλοπούλες, θα πάρει χάρη και ω, της σύμπτωσης, το σωτήριο βελάκι θα υποδείξει τον Ρέτζι, που θα επιλεγεί ως ένα από τα επίσημα κατοικίδια του Λευκού Οίκου...
Πάνω που ο φουκαράς γάλος όμως, θα αρχίσει να καλοπερνά στην προεδρική κατοικία, καινούργια βάσανα θα του κτυπήσουν την πόρτα, με την μορφή του γιγαντιαίου, πανίσχυρου, μα όχι και τόσο έξυπνου Τζέικ, μαχητή του Μετώπου Απελευθέρωσης Γαλοπούλας, που υποχρεωτικά θα κατατάξει τον φοβιτσάρη Ρέτζι ως υπαρχηγό του και με την βοήθεια της μηχανής του χρόνου, θα επιχειρήσουν να γυρίσουν πίσω, στον πρώτο εορτασμό των Ευχαριστιών, ώστε να αφαιρέσουν από το κυρίως πιάτο, το εθιμοτυπικό φουρνιστό πτηνό.
Λίγη φιλοζωική παρακίνηση, λίγη ψευδοιστορική φαντασία, ψήγματα από την sci-fi συλλογιστική του H.G. Wells και νάσουτο το πρώτο μεγάλου μήκους animation από μια ακόμη κομπανία που εισέρχεται στον δύσκολο και ανταγωνιστικό χώρο, την Reel FX. Κατά βάση αστείο, λόγω των σλάπστικ αντιδράσεων του βασικού τρεμουλιάρη πρωταγωνιστή του στόρι, σαφώς περιπετειώδες, αφού η δυάδα των φτερωτών μαχητών, βρίσκει στο παρελθόν μια ολόκληρη κυνηγημένη φυλή ιθαγενών (και έτοιμων προς βρώση) γαλόπουλων, πανέτοιμη να κινήσει επανάσταση, ενίοτε ρομαντικό, εφόσον δύσκολα ακόμη και τόσο χαζός ο ήρωας μας δεν θα ανακάλυπτε στο μέσον του χαμού την αδελφή ψυχή του, είναι το πολύχρωμο, ζωηρό και ανατρεπτικών διαθέσεων κινούμενο σκίτσο που υπογράφει ο διατελέσας θητεία σε όλες τις γνωστές μπράντες του χώρου (Pixar, Fox, Blue Sky) Jimmy Hayward. Αναμφίβολα η προσπάθεια είναι αξιοπρεπής, με τις κομπιουτερέ ζωγραφιές να ζωντανεύουν με αρκετή χάρη τους χαρακτήρες - ζωάκια, την ώρα όμως που το σενάριο απαιτεί εκείνο το κάτι παραπάνω, που θα κάνει το συγκεκριμένο animation να ξεχωρίσει από το σωρό, το πράγμα βουτά στις επαναλήψεις, στις από μηχανής Θεού λύσεις και στις ζαχαρωμένες ευκολίες, που θα ικανοποιήσουν το δεκάχρονο target group, όχι όμως κι εκείνον που ψάχνει στα τρισδιάστατα πλάνα του Free Birds, το καινούργιο Chicken Run.
Για πες: Πολλοί θα πιστέψουν πως πρόκειται για μανιφέστο των χορτοφάγων, που αντιτίθενται στην υπερκατανάλωση - και συνεπώς στην εξόντωση - κρέατος, πουλερικών και συναφών παραγώγων. Μόλις σκάει ο αντικαταστάτης της γαλοπούλας όμως στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, γίνεται σαφές πως όλα αυτά δεν είναι παρά ένα αστείο, που οδηγεί στο συμπέρασμα, ας φαγωθεί όποιος νά' ναι, αρκεί να μην ανήκει στο είδος μας...
Πάνω που ο φουκαράς γάλος όμως, θα αρχίσει να καλοπερνά στην προεδρική κατοικία, καινούργια βάσανα θα του κτυπήσουν την πόρτα, με την μορφή του γιγαντιαίου, πανίσχυρου, μα όχι και τόσο έξυπνου Τζέικ, μαχητή του Μετώπου Απελευθέρωσης Γαλοπούλας, που υποχρεωτικά θα κατατάξει τον φοβιτσάρη Ρέτζι ως υπαρχηγό του και με την βοήθεια της μηχανής του χρόνου, θα επιχειρήσουν να γυρίσουν πίσω, στον πρώτο εορτασμό των Ευχαριστιών, ώστε να αφαιρέσουν από το κυρίως πιάτο, το εθιμοτυπικό φουρνιστό πτηνό.
Λίγη φιλοζωική παρακίνηση, λίγη ψευδοιστορική φαντασία, ψήγματα από την sci-fi συλλογιστική του H.G. Wells και νάσουτο το πρώτο μεγάλου μήκους animation από μια ακόμη κομπανία που εισέρχεται στον δύσκολο και ανταγωνιστικό χώρο, την Reel FX. Κατά βάση αστείο, λόγω των σλάπστικ αντιδράσεων του βασικού τρεμουλιάρη πρωταγωνιστή του στόρι, σαφώς περιπετειώδες, αφού η δυάδα των φτερωτών μαχητών, βρίσκει στο παρελθόν μια ολόκληρη κυνηγημένη φυλή ιθαγενών (και έτοιμων προς βρώση) γαλόπουλων, πανέτοιμη να κινήσει επανάσταση, ενίοτε ρομαντικό, εφόσον δύσκολα ακόμη και τόσο χαζός ο ήρωας μας δεν θα ανακάλυπτε στο μέσον του χαμού την αδελφή ψυχή του, είναι το πολύχρωμο, ζωηρό και ανατρεπτικών διαθέσεων κινούμενο σκίτσο που υπογράφει ο διατελέσας θητεία σε όλες τις γνωστές μπράντες του χώρου (Pixar, Fox, Blue Sky) Jimmy Hayward. Αναμφίβολα η προσπάθεια είναι αξιοπρεπής, με τις κομπιουτερέ ζωγραφιές να ζωντανεύουν με αρκετή χάρη τους χαρακτήρες - ζωάκια, την ώρα όμως που το σενάριο απαιτεί εκείνο το κάτι παραπάνω, που θα κάνει το συγκεκριμένο animation να ξεχωρίσει από το σωρό, το πράγμα βουτά στις επαναλήψεις, στις από μηχανής Θεού λύσεις και στις ζαχαρωμένες ευκολίες, που θα ικανοποιήσουν το δεκάχρονο target group, όχι όμως κι εκείνον που ψάχνει στα τρισδιάστατα πλάνα του Free Birds, το καινούργιο Chicken Run.
Για πες: Πολλοί θα πιστέψουν πως πρόκειται για μανιφέστο των χορτοφάγων, που αντιτίθενται στην υπερκατανάλωση - και συνεπώς στην εξόντωση - κρέατος, πουλερικών και συναφών παραγώγων. Μόλις σκάει ο αντικαταστάτης της γαλοπούλας όμως στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, γίνεται σαφές πως όλα αυτά δεν είναι παρά ένα αστείο, που οδηγεί στο συμπέρασμα, ας φαγωθεί όποιος νά' ναι, αρκεί να μην ανήκει στο είδος μας...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 14 Νοεμβρίου 2013 από την Feelgood
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική