Πάρκλαντ
του Peter Landesman. Με τους James Badge Dale, Zac Efron, Jackie Earle Haley, Colin Hanks, David Harbour, Marcia Gay Harden, Ron Livingston, Jeremy Strong, Billy Bob Thornton, Jacki Weaver, Tom Welling, Paul Giamatti, Bitsie Tulloch, Brett Stimely, Kat Steffens, Mark Duplass
Μισός αιώνας άγνοιας
του zerVo (@moviesltd) 
Στην θέση των Γιάνκηδων, ούτε καν θα μου περνούσε από τον νου να επαναφέρω ως θύμηση, όλα όσα συνέβησαν εκείνο το μαύρο μεσημέρι της 22ας του Νοέμβρη του 1963. Σίγουρα όχι το πιο μαύρο στην πιτσιρίκα ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, εφόσον έχουν φροντίσει γι αυτό οι επιθέσεις των Γιαπωνέζων και των Μουσουλμάνων σε Περλ Χάρμπορ και World trade center αντίστοιχα, αλλά σαφώς το πιο ντροπιαστικό. Αφού πέραν της εξευτελιστικής ανικανότητας των σωμάτων ασφαλείας να προστατέψουν τον πρώτο πολίτη της χώρας, έχει αφεθεί για μισό ακριβώς αιώνα να πλανάται ένα πέπλο μυστηρίου πάνω από την υπόθεση της δολοφονίας του Πλανητάρχη, που δεν επιτρέπει ακόμη να δοθούν απαντήσεις με σαφήνεια σε καίρια ερωτηματικά: Ποιοι επακριβώς είναι οι θύτες? Πότε πλήρωσαν για το φονικό? Ποιοι τους έβαλαν να πατήσουν τις σκανδάλες? Γιατί ακόμη και σήμερα προστατεύεται με τόσο πάθος, στην In The Land Of The Free, το παρακράτος?
Γιορτινή είναι η ατμόσφαιρα που επικρατεί στην μεγαλούπολη του Lone Star, Ντάλας, καθώς για πρώτη φορά μετά από καιρό, ο Πρόεδρος της χώρας, ο δημοφιλής Δημοκρατικός Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, θα την επισκεφτεί με κάθε επισημότητα. Καθώς η ξέσκεπη λιμουζίνα του ηγέτη, που συνοδεύεται από την σύζυγό του Ζακλίν Μπουβιέ και τον Κυβερνήτη του Τέξας Τζιν Κόνολι, πλησιάζει στο κέντρο της πόλης, στην Ντίλι Πλάζα, τρεις (?) πυροβολισμοί θα διαλύσουν το πανηγυρικό κλίμα, μετατρέποντας την φιέστα σε θρήνο. Μπροστά στα μάτια τους εμβρόντητου και τρομαγμένου πλήθους, ο Κένεντι θα γείρει αιμόφυρτος στο πλάι του κονβέρτιμπλ. Συναγερμός!
Για τους εργαζόμενους βάρδιας στο νοσοκομείο της περιοχής Πάρκλαντ, η ημέρα δεν μοιάζει διαφορετική από όλες τις άλλες. Γιατροί, νοσοκόμες, τραυματιοφορείς βρίσκονται στην θέση τους, περιμένοντας τα έκτακτα περιστατικά, όχι προετοιμασμένοι όμως για τον VIP που η μοίρα θα τους στείλει. Ο αναίσθητος JFK με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι, κουβαλημένος στα χέρια των αντρών της προσωπικής του φρουράς, θα φτάσει στην κλινική, δίχως σοβαρές ελπίδες να ανανήψει. Στις 1 και τριάντα λεπτά, μετά από απέλπιδες προσπάθειες των γιατρών, ο 35ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, θα αφήσει την τελευταία του πνοή, βυθίζοντας ένα ολόκληρο έθνος στο πένθος.
Με αυτή την ημέρα που στιγμάτισε τα παγκόσμια χρονικά του 20ου αιώνα, ασχολείται το ντοκούντραμα Parkland, φιλμ που επιχειρεί όχι να ρίξει φως στα παρασκήνια της δολοφονίας, ούτε να αποκαλύψει τους δράστες, αλλά να παρακολουθήσει τις ζωές απλών και καθημερινών ανθρώπων, που ένιωσαν την ζωή τους να αλλάζει από την μια στιγμή στην άλλη, από το πάτημα της σκανδάλης του ελεύθερου σκοπευτή. Όπως ο τίμιος και νομοταγής Έιμπ Ζαπρούντερ, ένας εύπορος έμπορος υφασμάτων, που τραβώντας με την οκτάρα κάμερα του την πομπή από απόσταση αναπνοής, ποτέ δεν θα φανταζόταν πως φιλμάρει τα πιο σημαντικά τριάντα δευτερόλεπτα που καταγράφηκαν ποτέ σε σελιλόιντ. Όπως ο νεαρός χειρουργός Τσαρλς Καρίκο, που μετά από τόσες ψυχές που έχουν σβήσει (ή αντίστοιχα έχει σώσει) στα χέρια του, δεν θα περίμενε να συμβεί κάτι τέτοιο και με τον ακριβοθώρητο Κύριο Πρόεδρο. Όπως ο χαμηλών τόνων μεροκαματιάρης Ρόμπερτ Όσβαλντ, που μέσα σε μια στιγμή έγινε ο αδελφός του πιο μισητού ανθρώπου στον κόσμο, του Λι Χάρβει, του φερόμενου από το FBI ως στυγερού εκτελεστή.
Θα μου πεις εδώ δεν τα κατάφερε ολάκερος Oliver Stone να φτιάξει μια ολοκληρωμένη φιλμική εικόνα, για το τι σκοτεινό συνέβη εκείνη την ημέρα στο Ντάλας, περιμένεις από έναν άμαθο σκηνοθέτη όπως ο Peter Landesman, να σε διαφωτίσει? Όχι, φυσικά και μάλιστα είναι και προς τιμήν του, που οπουδήποτε κι αν ταξίδεψε το πόνημα του - κυρίως σε Τορόντο και Βενετιά - δεν υποστήριξε πως θα ξεσκεπάσει καμία καινούργια θεωρία συνωμοσίας. Αντίθετα η προσέγγιση της ψυχολογίας της στιγμής, όλων όσων βρέθηκαν στο πλάι του δολοφονηθέντος, γίνεται με ρεαλισμό έστω κι αν η ιστορική αλήθεια αμφισβητείται, ποτέ όμως και σε κανένα της σημείο, αυτές οι ανθρώπινες προεκτάσεις δεν δείχνουν πρακτικά ενδιαφέρουσες.
Για πες: Εκτός ίσως του δράματος που συντελείται στην μεριά του κακού της υπόθεσης, ρουμπρίκα που θα μπορούσε κάποια στιγμή να αποτελέσει μια ξεχωριστή δραματουργική οντότητα, που εδώ δεν υποστηρίζεται σωστά ούτε από το πολυσχιδές σενάριο, ούτε από τις overacted ερμηνείες του αδελφού Badge Dale και της μάνας Weaver. Απεναντίας όλοι οι υπόλοιποι αστέρες του πολυδύναμου καστ, στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, συνθέτοντας μια αξιόλογη ερμηνευτική ομάδα, που σκοπό έχει απλώς να αποδώσει τον κάθε επιμέρους χαρακτήρα, επίπεδα και δίχως την εμβάθυνση που απαιτεί ένα κινηματογραφικό έργο της προκοπής.
Για τους εργαζόμενους βάρδιας στο νοσοκομείο της περιοχής Πάρκλαντ, η ημέρα δεν μοιάζει διαφορετική από όλες τις άλλες. Γιατροί, νοσοκόμες, τραυματιοφορείς βρίσκονται στην θέση τους, περιμένοντας τα έκτακτα περιστατικά, όχι προετοιμασμένοι όμως για τον VIP που η μοίρα θα τους στείλει. Ο αναίσθητος JFK με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι, κουβαλημένος στα χέρια των αντρών της προσωπικής του φρουράς, θα φτάσει στην κλινική, δίχως σοβαρές ελπίδες να ανανήψει. Στις 1 και τριάντα λεπτά, μετά από απέλπιδες προσπάθειες των γιατρών, ο 35ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, θα αφήσει την τελευταία του πνοή, βυθίζοντας ένα ολόκληρο έθνος στο πένθος.
Με αυτή την ημέρα που στιγμάτισε τα παγκόσμια χρονικά του 20ου αιώνα, ασχολείται το ντοκούντραμα Parkland, φιλμ που επιχειρεί όχι να ρίξει φως στα παρασκήνια της δολοφονίας, ούτε να αποκαλύψει τους δράστες, αλλά να παρακολουθήσει τις ζωές απλών και καθημερινών ανθρώπων, που ένιωσαν την ζωή τους να αλλάζει από την μια στιγμή στην άλλη, από το πάτημα της σκανδάλης του ελεύθερου σκοπευτή. Όπως ο τίμιος και νομοταγής Έιμπ Ζαπρούντερ, ένας εύπορος έμπορος υφασμάτων, που τραβώντας με την οκτάρα κάμερα του την πομπή από απόσταση αναπνοής, ποτέ δεν θα φανταζόταν πως φιλμάρει τα πιο σημαντικά τριάντα δευτερόλεπτα που καταγράφηκαν ποτέ σε σελιλόιντ. Όπως ο νεαρός χειρουργός Τσαρλς Καρίκο, που μετά από τόσες ψυχές που έχουν σβήσει (ή αντίστοιχα έχει σώσει) στα χέρια του, δεν θα περίμενε να συμβεί κάτι τέτοιο και με τον ακριβοθώρητο Κύριο Πρόεδρο. Όπως ο χαμηλών τόνων μεροκαματιάρης Ρόμπερτ Όσβαλντ, που μέσα σε μια στιγμή έγινε ο αδελφός του πιο μισητού ανθρώπου στον κόσμο, του Λι Χάρβει, του φερόμενου από το FBI ως στυγερού εκτελεστή.
Θα μου πεις εδώ δεν τα κατάφερε ολάκερος Oliver Stone να φτιάξει μια ολοκληρωμένη φιλμική εικόνα, για το τι σκοτεινό συνέβη εκείνη την ημέρα στο Ντάλας, περιμένεις από έναν άμαθο σκηνοθέτη όπως ο Peter Landesman, να σε διαφωτίσει? Όχι, φυσικά και μάλιστα είναι και προς τιμήν του, που οπουδήποτε κι αν ταξίδεψε το πόνημα του - κυρίως σε Τορόντο και Βενετιά - δεν υποστήριξε πως θα ξεσκεπάσει καμία καινούργια θεωρία συνωμοσίας. Αντίθετα η προσέγγιση της ψυχολογίας της στιγμής, όλων όσων βρέθηκαν στο πλάι του δολοφονηθέντος, γίνεται με ρεαλισμό έστω κι αν η ιστορική αλήθεια αμφισβητείται, ποτέ όμως και σε κανένα της σημείο, αυτές οι ανθρώπινες προεκτάσεις δεν δείχνουν πρακτικά ενδιαφέρουσες.
Για πες: Εκτός ίσως του δράματος που συντελείται στην μεριά του κακού της υπόθεσης, ρουμπρίκα που θα μπορούσε κάποια στιγμή να αποτελέσει μια ξεχωριστή δραματουργική οντότητα, που εδώ δεν υποστηρίζεται σωστά ούτε από το πολυσχιδές σενάριο, ούτε από τις overacted ερμηνείες του αδελφού Badge Dale και της μάνας Weaver. Απεναντίας όλοι οι υπόλοιποι αστέρες του πολυδύναμου καστ, στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, συνθέτοντας μια αξιόλογη ερμηνευτική ομάδα, που σκοπό έχει απλώς να αποδώσει τον κάθε επιμέρους χαρακτήρα, επίπεδα και δίχως την εμβάθυνση που απαιτεί ένα κινηματογραφικό έργο της προκοπής.
Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική