Ένας Χρόνος Είναι Αρκετός
του Dan Mazer. Με τους Rose Byrne, Rafe Spall, Anna Faris, Simon Baker, Stephen Merchant, Minnie Driver, Jason Flemyng, Olivia Colman
Will You...Divorce Me?
του zerVo (@moviesltd) 
Μην βιάζεσαι να κάνεις την επιλογή ζωής, λέει ο σοφός λαός. Συγκατοίκησε για λίγο με τον σύντροφο σου, τον άνθρωπο που επιθυμείς να ανταλλάξεις όρκους αιώνιας πίστης και αγάπης, γνώρισε τα χούγια του, μάθε τις ιδιαιτερότητες του, πληροφορήσου τις αδεξιότητες του και τις συμπεριφορές που ίσως να μην ταιριάζουν με τις δικές του και αν όλα πάνε πρίμα, τότε προχώρα μέχρι τα σκαλοπάτια της εκκλησιάς. Κυριότερον και σημειωτέον: Πείσου - πείσου όμως, όχι άντε πάμε κι όπου βγει - πως εκείνος πραγματικά είναι ο / η εκλεκτός / ή της καρδιάς σου κι όχι στο πρώτο φλερτ που θα σου πετύχει, να βαρυγκομάς που ξεστόμισες το I Do...
Εκείνη, η Νατ, είναι μια δυναμική Λονδρέζα καριερίστα, με επιτυχίες στον χώρο της διαφήμισης, χαμηλότονη και υπερβολικά σοβαρή, που ξοδεύει το μεγαλύτερο διάστημα της μέρας της σε επαγγελματικά ραντεβού, στοχεύοντας να αυξήσει με μαθηματική πρόοδο την λίστα των εύπορων πελατών της. Εκείνος, ο Τζος, ανεπάγγελτος και εκκολαπτόμενος συγγραφέας ενός βιβλίου του οποίου έχει - δεν έχει συμπληρώσει δέκα σελίδες, σπιτόγατος και ερωτιάρης, δεν χάνει στιγμή όπου σταθεί κι όπου βρεθεί να επιδείξει τον φωνακλά, επιδεικτικά αστείο και έξω καρδιά χαρακτήρα του. Τα ετερώνυμα όπως λένε έλκονται, έτσι απλά η Νατ κι ο Τζος, μετά από ένα εξάμηνο μαζί, θα περάσουν βέρες και θα χορέψουν τον χορό του Ησαΐα, επιστεγάζοντας την ευτυχία τους. Τι κι αν όλοι οι παρευρισκόμενοι στην τελετή, στοιχηματίζουν μετά βεβαιότητας, πως ο γάμος τους δεν πρόκειται να κρατήσει παραπάνω από έναν χρόνο...
Και πραγματικά κάπου εκεί στην μέση του υπολογιζόμενου χρόνου, θα κάνουν την εμφάνιση τους τα (εξ Αμερικής) διαβόλια, στην μεριά της νύφης με την μορφή του γοητευτικού επιχειρηματία Γκάι, που έχει καταφέρει να τιγκάρει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, ασχολούμενος με την επεξεργασία λημμάτων και στην πλευρά του γαμπρού, με την φιγούρα της τσαχπίνας Κλόι, που μια φορά κι έναν καιρό είχε υπάρξει επίσημη αγαπημένη του. Καθώς οι απογοητεύσεις από την γαμήλια συμβίωση, θα σκάνε με πολυβολικούς ρυθμούς, οι νεόνυμφοι δεν θα αργήσουν να κατανοήσουν, πως ποτέ δεν υπήρξαν πλασμένοι ο ένας για τον άλλο...
Και τώρα παίρνεις πίσω το δαχτυλίδι και τραβάς πλώρη για τις άλλες πολιτείες που γράφει στο ριζικό σου ή το παλεύεις για λίγο καιρό ακόμη, μπας και διαψεύσεις τις Κασσάνδρες, που μαζί με τα ρύζια, εκτόξευσαν και την χολή τους την στιγμή της παντρειάς. Ούτε πρωτότυπη είναι, ούτε πρωτοφανέρωτη, ούτε διαθέτει καμία τεράστια έκπληξη στην θεματική της βάση η κομεντί I Give It A Year. Είναι όμως Βρετανική και αυτό το στοιχείο αρκεί από μόνο του για να καταλάβεις, πως μαζί της θα περάσεις μια χαρά, αν είσαι από εκείνους που εμπιστεύονται το ιδιόμορφο φλέγμα των νησιωτών. Ο κορμός φυσικά και σφύζει από κοινοτοπίες και προβλεψιμότητες, οι σεκάνς όμως που ως γέφυρες συνδέουν τα κομμάτια του σεναρίου, είναι βουτηγμένες σε αυτό το ιδιότυπο εγγλέζικο χιούμορ, ώστε το διασκεδαστικό τέμπο να παραμένει σταθερά ικανοποιητικό, μέχρι το αναμενόμενο χάπι εντ φινάλε.
Για πες: Αν μάλιστα σου λέει κάτι η καρτουνίστικη μουτσούνα ενός εκκεντρικού μυστακιοφόρου ρεπόρτερ από το Καζακστάν, που κατάφερε να κάνει άνω κάτω ολάκερη την αμερικάνικη περιφέρεια, τότε να σε ενημερώσω πως εκείνος που τον σκαρφίστηκε, ο Dan Mazer, είναι ο ίδιος που υπογράφει πλήρως και την παρούσα κομεντί, συνεπώς ανέμενε μερικές εγγυημένες στιγμές γέλιου, όπως εκείνη που θα δεις με εντελώς άλλο μάτι το αγαπημένο παιχνίδι της παντομίμας. Αν μάλιστα ο ένας πρωταγωνιστικός πόλος, ο αρσενικός, που τον υποδύεται ο άνισος Rafe Spall, έδειχνε ακόμη πιο άνετος μέσα στο αμπέχονο του ιντιπένταντ, θα έμοιαζε πολύ πιο ταιριαστά αταίριαστος στο πλάι της απίστευτα σέξι Αυστραλής Rose Byrne, που το αναμφισβήτητο ταλέντο της, ακόμη περιμένει εκείνον τον σπουδαίο ρόλο, για να εκτοξεύσει την καριέρα της.
Και πραγματικά κάπου εκεί στην μέση του υπολογιζόμενου χρόνου, θα κάνουν την εμφάνιση τους τα (εξ Αμερικής) διαβόλια, στην μεριά της νύφης με την μορφή του γοητευτικού επιχειρηματία Γκάι, που έχει καταφέρει να τιγκάρει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, ασχολούμενος με την επεξεργασία λημμάτων και στην πλευρά του γαμπρού, με την φιγούρα της τσαχπίνας Κλόι, που μια φορά κι έναν καιρό είχε υπάρξει επίσημη αγαπημένη του. Καθώς οι απογοητεύσεις από την γαμήλια συμβίωση, θα σκάνε με πολυβολικούς ρυθμούς, οι νεόνυμφοι δεν θα αργήσουν να κατανοήσουν, πως ποτέ δεν υπήρξαν πλασμένοι ο ένας για τον άλλο...
Και τώρα παίρνεις πίσω το δαχτυλίδι και τραβάς πλώρη για τις άλλες πολιτείες που γράφει στο ριζικό σου ή το παλεύεις για λίγο καιρό ακόμη, μπας και διαψεύσεις τις Κασσάνδρες, που μαζί με τα ρύζια, εκτόξευσαν και την χολή τους την στιγμή της παντρειάς. Ούτε πρωτότυπη είναι, ούτε πρωτοφανέρωτη, ούτε διαθέτει καμία τεράστια έκπληξη στην θεματική της βάση η κομεντί I Give It A Year. Είναι όμως Βρετανική και αυτό το στοιχείο αρκεί από μόνο του για να καταλάβεις, πως μαζί της θα περάσεις μια χαρά, αν είσαι από εκείνους που εμπιστεύονται το ιδιόμορφο φλέγμα των νησιωτών. Ο κορμός φυσικά και σφύζει από κοινοτοπίες και προβλεψιμότητες, οι σεκάνς όμως που ως γέφυρες συνδέουν τα κομμάτια του σεναρίου, είναι βουτηγμένες σε αυτό το ιδιότυπο εγγλέζικο χιούμορ, ώστε το διασκεδαστικό τέμπο να παραμένει σταθερά ικανοποιητικό, μέχρι το αναμενόμενο χάπι εντ φινάλε.
Για πες: Αν μάλιστα σου λέει κάτι η καρτουνίστικη μουτσούνα ενός εκκεντρικού μυστακιοφόρου ρεπόρτερ από το Καζακστάν, που κατάφερε να κάνει άνω κάτω ολάκερη την αμερικάνικη περιφέρεια, τότε να σε ενημερώσω πως εκείνος που τον σκαρφίστηκε, ο Dan Mazer, είναι ο ίδιος που υπογράφει πλήρως και την παρούσα κομεντί, συνεπώς ανέμενε μερικές εγγυημένες στιγμές γέλιου, όπως εκείνη που θα δεις με εντελώς άλλο μάτι το αγαπημένο παιχνίδι της παντομίμας. Αν μάλιστα ο ένας πρωταγωνιστικός πόλος, ο αρσενικός, που τον υποδύεται ο άνισος Rafe Spall, έδειχνε ακόμη πιο άνετος μέσα στο αμπέχονο του ιντιπένταντ, θα έμοιαζε πολύ πιο ταιριαστά αταίριαστος στο πλάι της απίστευτα σέξι Αυστραλής Rose Byrne, που το αναμφισβήτητο ταλέντο της, ακόμη περιμένει εκείνον τον σπουδαίο ρόλο, για να εκτοξεύσει την καριέρα της.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 26 Σεπτεμβρίου 2013 από την Village
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική