Πρεμιέρα και για τους αντίποδες, στο διαγωνιστικό τμήμα του 70ου Φεστιβάλ Βενετίας, με την καινούργια ταινία του πάντα σοβαρού και αξιοπρεπή John Curran (The Painted Veil, Stone) Tracks, που απεικονίζει την πραγματική ιστορία της άφοβης νεαρής Ρομπιν Ντέιβιντσον, η οποία διέσχισε στις αρχές της δεκαετίας του 70, περίπου 1700 άγριας και παρθένας γης της Αυστραλίας, έχοντας σαν μοναδική συντροφιά, τέσσερις καμήλες και ένα πιστό σκύλο. Το φιλμ αποτέλεσε και μια πρώτης τάξης ευκαιρία για την Αυστραλιανή ενζενί Mia Wasikowska, για να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη, σχεδόν μια δεκαετία μετά την μετακόμιση της στο Χόλιγουντ (Alice In Wonderland, Jane Eyre, Albert Nobbs, Lawless, Stoker). "Είμαι κατενθουσιασμένη αφού για πρώτη φορά το σκηνικό του έργου, ήταν το πραγματικό μου σπίτι" ομολογεί η 24χρονη σταρ. Τις ικανότητες της ταλαντούχας ξανθούλας, εξήρε μάλιστα και η ίδια η Ντέιβιντσον, που βρέθηκε τιμής ένεκεν στην πρώτη προβολή του φιλμ στο Lido: "Από την πρώτη στιγμή που την παρακολούθησα σε μια από τις αρχικές της ερμηνείες, στο Treachment, γνώριζα πως σε ένα ενδεχόμενο που το βιβλίο μου θα γινόταν ταινία, εκείνη θα ήταν αυτή που θα με υποδυόταν. Είχε μια αμεσότητα, αλλά και μια φρεσκάδα συνάμα που με είχε συναρπάσει. Όταν την γνώρισα μάλιστα και από κοντά κατάλαβα πως διέθετε τον ενθουσιασμό και την πυγμή που ο ρόλος απαιτούσε. Ακόμη και στην πρώτη της συνάντηση με τις καμήλες, έδειξε ατρόμητη, οπότε δεν θα μπορούσα να σκεφτώ άλλη καλύτερη επιλογή από την Mia."
Photo: Getty Images Europe / zimbio.com
Το πολύμηνο ταξίδι της Ντέιβιντσον, προσπαθεί να προσαρμόσει στις σημερινές συνθήκες ο δημιουργός: "Πρόκειται περί ενός άθλου, που έχει τρομακτικό αντίκρυσμα στην νεολαία της χώρας μας στις μέρες μας. Τότε αυτό το επίτευγμα υπήρξε κομμάτι μιας περιόδου που οι νέοι έδειχναν ιδιαίτερα επαναστατημένοι, ήταν το έναυσμα για να αποδράσουν από τους κανόνες της καθημερινότητας, κάτι που ζητούν με επιμονή και την εποχή που διανύουμε. ίσως πριν από δέκα χρόνια να μην ήταν απαραίτητη αυτή η ταινία, τώρα όμως είναι." Μαζί του συμφωνεί και η πρωταγωνίστρια, που ήδη έχει θέσει γερή υποψηφιότητα για το βραβείο της καλύτερης γυναικείας ερμηνείας του θεσμού: "Στην εποχή μας, που τα πάντα κινούνται μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών, των μέιλς και των τηλεφώνων, είμαστε υποχρεωμένοι να σχεδιάζουμε με απόλυτη ακρίβεια, το αύριο, το μεθαύριο, το τι θα πράξουμε σε μια εβδομάδα ή έναν μήνα. Η Ρόμπιν βγάζει τον εαυτό της έξω από αυτό το παιχνίδι του προγραμματισμού και γυρνά στους βασικούς κανόνες της επιβίωσης, δίχως κανένα πλάνο, ακολουθώντας απλά τις προσταγές του ενστίκτου της."
Το Tracks δεν έχει ακόμη οριστεί πότε θα προβληθεί στις δικές μας αίθουσες.
Το πολύμηνο ταξίδι της Ντέιβιντσον, προσπαθεί να προσαρμόσει στις σημερινές συνθήκες ο δημιουργός: "Πρόκειται περί ενός άθλου, που έχει τρομακτικό αντίκρυσμα στην νεολαία της χώρας μας στις μέρες μας. Τότε αυτό το επίτευγμα υπήρξε κομμάτι μιας περιόδου που οι νέοι έδειχναν ιδιαίτερα επαναστατημένοι, ήταν το έναυσμα για να αποδράσουν από τους κανόνες της καθημερινότητας, κάτι που ζητούν με επιμονή και την εποχή που διανύουμε. ίσως πριν από δέκα χρόνια να μην ήταν απαραίτητη αυτή η ταινία, τώρα όμως είναι." Μαζί του συμφωνεί και η πρωταγωνίστρια, που ήδη έχει θέσει γερή υποψηφιότητα για το βραβείο της καλύτερης γυναικείας ερμηνείας του θεσμού: "Στην εποχή μας, που τα πάντα κινούνται μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών, των μέιλς και των τηλεφώνων, είμαστε υποχρεωμένοι να σχεδιάζουμε με απόλυτη ακρίβεια, το αύριο, το μεθαύριο, το τι θα πράξουμε σε μια εβδομάδα ή έναν μήνα. Η Ρόμπιν βγάζει τον εαυτό της έξω από αυτό το παιχνίδι του προγραμματισμού και γυρνά στους βασικούς κανόνες της επιβίωσης, δίχως κανένα πλάνο, ακολουθώντας απλά τις προσταγές του ενστίκτου της."
Το Tracks δεν έχει ακόμη οριστεί πότε θα προβληθεί στις δικές μας αίθουσες.
zerVo
