της Liz W. Garcia. Με τους Kristen Bell, David Lambert, Mamie Gummer, Martin Starr, Alex Shaffer, Joshua Harto, Amy Madigan
Γυρίζω Σπίτι...
του zerVo (@moviesltd)
Υπάρχουν κάποιες στιγμές που πολύ θα ήθελες να υπάρχει εκείνο το κουμπάκι, που πατώντας το θα σε επέστρεφε χρονικά σε μια εποχή της ζωής σου και θα σου έδινε την δυνατότητα να διορθώσεις κάποια λάθη ή να προβείς σε πράξεις που πιθανόν σε φόβιζαν ή τις θεωρούσες απαγορευμένες. Φυσικά κάθε δράση ή αντίδραση σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, θα συνοδευόταν και από την γνώση της ενηλικίωσης ή της ωριμότητας, που τότε δήλωνε απούσα και δεν είχες την βοήθεια της στο ενδεχόμενο που κάτι θα πήγαινε στραβά. Πολλές φορές μάλιστα, μια εμφανής απογοήτευση από το ενήλικο σήμερα, οδηγεί στην απόλυτη αναπόληση των ανέμελων νεανικών χρόνων, με αποτέλεσμα το υποκείμενο να πέφτει σε παλιμπαιδισμούς και συμπεριφορές που δεν συνάδουν - επ ουδενί - με την πραγματική του ηλικία.
Σε κάποιον άλλον θα έμοιαζε ως η πραγματοποίηση όλων των ονείρων ζωής, όχι όμως και στην ματιά της 29χρονης Λη, που αντιλαμβάνεται πως παγιδεύεται σε ένα τέλμα, σε μια παγίδα που δεν είχε υπολογίσει ξεκινώντας την καριέρα της. Την καριέρα της δημοσιογράφου - ανταποκρίτριας του Associated Press στην Νέα Υόρκη, εκεί που ζει την τελευταία δεκαετία, μακριά από την μιζέρια και την στείρα καθημερινότητα του τόπου καταγωγής της. Κι όμως, με αφορμή την αποτυχημένη ερωτική της σχέση με τον αρχισυντάκτη της, η ευσυγκίνητη ρεπόρτερ, θα πάρει την απόφαση να επιστρέψει στην γενέτειρα της, στο ήρεμο και φιλήσυχο πατρικό της, επιζητώντας να ξεφύγει για λίγο από την βουή του Μεγάλου Μήλου, προκειμένου να βρει και πάλι τον εαυτό της.
Εκεί που για να βγάλει τα προς το ζην, θα ακολουθήσει ξανά το επάγγελμα του φύλακα της τοπικής πισίνας, μια απασχόληση περιορισμένων ευθυνών αλλά και εσόδων, που έκανε κάποτε στα φοιτητικά της χρόνια, για να βγάζει χαρτζιλίκι, που όμως δείχνει να ταιριάζει απόλυτα με την ιδιοσυγκρασία της την δεδομένη στιγμή. Άσε που θα έχει απεριόριστο χρόνο για να συναντήσει ξανά τους χαμένους της κολλητούς, την παντρεμένη πλέον Μελ, που έχει εξελιχθεί σε στέλεχος του γυμνασίου της περιοχής και τον Τοντ, που ακόμη ζορίζεται μέσα του για το πως θα αποδεχτεί, τόσο ο ίδιος, όσο και ο περίγυρος του την ομοφυλοφιλία του. Η στενή παρέα που θα ξεκινήσει να κάνει η μετά από καιρό επανασυνδεδεμένη τριάδα, με τους καταπιεσμένους δεκαεξάχρονους της γειτονιάς, θα επιφέρει φέρει πολλές ανατροπές τόσο στον τρόπο συμπεριφοράς των μελών της, που σταδιακά θα δείχνουν έντονα σημάδια ανωριμότητας.
Και ειδικά για την κεντρική ηρωίδα, που διαισθανόμενη τα πόσα έχασε από τις αναστολές που η ίδια είχε θέσει στον εαυτό της μια φορά κι έναν καιρό, δεν θα διστάσει να πέσει στην αγκαλιά ενός φιλόδοξου πιτσιρικά, με τα μισά ακριβώς της χρόνια. Φυσικά και δεν γνωρίζω το πόσες προσωπικές της αναμνήσεις πέρασε στο σενάριο της η πρωτόπειρη σκηνοθέτιδα / σεναριογράφος Liz W. Garcia, είναι όμως πασιφανές πως το μεγαλύτερο κομμάτι του στόρι της πρέπει να βασίζεται σε δικά της βιώματα και θύμησες, τόσο από την εφηβική όσο και από την ενήλικη περίοδο της. Παρότι ακολουθεί πιστά τις προσταγές της ανεξάρτητης σχολής του σύγχρονου αμερικάνικου σινεμά - εξ ου και η πρόσκληση του πονήματος της στο επίσημο πρόγραμμα του φεστιβάλ Sundance - εντούτοις τα λάθη στην αφήγηση του δράματος είναι σημαντικά και δεν βοηθούν τον ειρμό του θεατή να προσεγγίσει το ζήτημα με τον απαιτούμενο ρεαλισμό.
Για πες: Κι αυτό διότι ο βασικό κορμός του πλοτ, στο "Γυρίζω Σπίτι" της ζορισμένης Λη, που ερμηνευτικά την υποστηρίζει με σθένος η indie πλευρά της ξανθούλας Kristen Bell, δεν διαθέτει τις βαθιές ρίζες που θα στηρίξουν τα (πολύ πιο ενδιαφέροντα από το δικό της) περιφερειακά παρακλάδια - η κολλημένη επαρχιώτισσα φιλενάδα που θέλει να μείνει έγκυος, η μεσήλικας μάνα που έχει δει τις προσδοκίες της γκρεμίζονται, οι νέοι που στην περιφέρεια δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ως φιλμικό ντεμπούτο, το The Lifeguard με τις πάμπολλες αλληγορίες στην εξέλιξη του, κρίνεται οριακά αξιοπρεπές. Και τουλάχιστον στην κινηματογραφική της φαντασία, η δημιουργός βρήκε το μαγικό κουμπί που της επέτρεψε να γυρίσει το ρολόι πίσω για να κάνει πραγματικότητα όσα λησμόνησε κάποτε...
Εκεί που για να βγάλει τα προς το ζην, θα ακολουθήσει ξανά το επάγγελμα του φύλακα της τοπικής πισίνας, μια απασχόληση περιορισμένων ευθυνών αλλά και εσόδων, που έκανε κάποτε στα φοιτητικά της χρόνια, για να βγάζει χαρτζιλίκι, που όμως δείχνει να ταιριάζει απόλυτα με την ιδιοσυγκρασία της την δεδομένη στιγμή. Άσε που θα έχει απεριόριστο χρόνο για να συναντήσει ξανά τους χαμένους της κολλητούς, την παντρεμένη πλέον Μελ, που έχει εξελιχθεί σε στέλεχος του γυμνασίου της περιοχής και τον Τοντ, που ακόμη ζορίζεται μέσα του για το πως θα αποδεχτεί, τόσο ο ίδιος, όσο και ο περίγυρος του την ομοφυλοφιλία του. Η στενή παρέα που θα ξεκινήσει να κάνει η μετά από καιρό επανασυνδεδεμένη τριάδα, με τους καταπιεσμένους δεκαεξάχρονους της γειτονιάς, θα επιφέρει φέρει πολλές ανατροπές τόσο στον τρόπο συμπεριφοράς των μελών της, που σταδιακά θα δείχνουν έντονα σημάδια ανωριμότητας.
Και ειδικά για την κεντρική ηρωίδα, που διαισθανόμενη τα πόσα έχασε από τις αναστολές που η ίδια είχε θέσει στον εαυτό της μια φορά κι έναν καιρό, δεν θα διστάσει να πέσει στην αγκαλιά ενός φιλόδοξου πιτσιρικά, με τα μισά ακριβώς της χρόνια. Φυσικά και δεν γνωρίζω το πόσες προσωπικές της αναμνήσεις πέρασε στο σενάριο της η πρωτόπειρη σκηνοθέτιδα / σεναριογράφος Liz W. Garcia, είναι όμως πασιφανές πως το μεγαλύτερο κομμάτι του στόρι της πρέπει να βασίζεται σε δικά της βιώματα και θύμησες, τόσο από την εφηβική όσο και από την ενήλικη περίοδο της. Παρότι ακολουθεί πιστά τις προσταγές της ανεξάρτητης σχολής του σύγχρονου αμερικάνικου σινεμά - εξ ου και η πρόσκληση του πονήματος της στο επίσημο πρόγραμμα του φεστιβάλ Sundance - εντούτοις τα λάθη στην αφήγηση του δράματος είναι σημαντικά και δεν βοηθούν τον ειρμό του θεατή να προσεγγίσει το ζήτημα με τον απαιτούμενο ρεαλισμό.
Για πες: Κι αυτό διότι ο βασικό κορμός του πλοτ, στο "Γυρίζω Σπίτι" της ζορισμένης Λη, που ερμηνευτικά την υποστηρίζει με σθένος η indie πλευρά της ξανθούλας Kristen Bell, δεν διαθέτει τις βαθιές ρίζες που θα στηρίξουν τα (πολύ πιο ενδιαφέροντα από το δικό της) περιφερειακά παρακλάδια - η κολλημένη επαρχιώτισσα φιλενάδα που θέλει να μείνει έγκυος, η μεσήλικας μάνα που έχει δει τις προσδοκίες της γκρεμίζονται, οι νέοι που στην περιφέρεια δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ως φιλμικό ντεμπούτο, το The Lifeguard με τις πάμπολλες αλληγορίες στην εξέλιξη του, κρίνεται οριακά αξιοπρεπές. Και τουλάχιστον στην κινηματογραφική της φαντασία, η δημιουργός βρήκε το μαγικό κουμπί που της επέτρεψε να γυρίσει το ρολόι πίσω για να κάνει πραγματικότητα όσα λησμόνησε κάποτε...
Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική