του Kasper Barfoed. Με τους John Cusack, Malin Åkerman, Liam Cunningham, Richard Brake, Bryan Dick, Lucy Griffiths
Start To Count...
του zerVo (@moviesltd)
Από την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι μυστικές υπηρεσίες χρησιμοποιούσαν καλά κρυμμένους σταθμούς μετάδοσης, προκειμένου να στέλνουν τα άκρως απόρρητα κωδικοποιημένα μηνύματα στους κατασκόπους στα πεδία της μάχης. Σε αντίθεση με τις ψηφιακές και τις ασύρματες επικοινωνίες, αυτού του είδους η μεταφορά μηνυμάτων, ακόμη κι αν έπεφτε στα χέρια του εχθρού, ήταν αδύνατο να αποκρυπτογραφηθεί. Όλες οι κυβερνήσεις, ακόμη και σήμερα, αρνούνται την ύπαρξη τέτοιου είδους σταθμών, όμως οι μεταλλαγμένοι αριθμοί, είναι βέβαιο, πως ακόμη κυκλοφορούν στον αέρα.
Έχοντας διανύσει μια διαδρομή δύο δεκαετιών στην Υπηρεσία, ο μυστικός πράκτορας Έμερσον Κεντ, πλέον έχει κορεστεί από την σκληρότητα που απαιτεί το επάγγελμα του, ενώ κάποιες από τις αιματοβαμμένες εικόνες που έχει αντικρίσει στην καριέρα του, επανερχόμενες στην ματιά του σαν Ερινύες έχουν κλονίσει την ψυχική του υγεία. Αντιλαμβανόμενος πως βρίσκεται ένα μόλις βήμα πριν την ολοκληρωτική κατάρρευση, θα αποδεχτεί την πρόταση, να κατεβάσει παλμούς και να αναλάβει την πολύ πιο χαλαρή ευθύνη της φύλαξης μιας αναμεταδότριας βάρδιας ενός top secret σταθμού αναφοράς, στην βρετανική ύπαιθρο του Σάφολκ. Ακόμη κι εκεί όμως οι κίνδυνοι που τον περιμένουν, είναι πολύ πιο έντονοι από ότι θα φανταζόταν.
Επιστρέφοντας από το ρεπό του Σαββατοκύριακου, μαζί με την προστατευόμενη του, θα αντιληφθεί πως η βάση - κλωβός, έχει παραβιαστεί και οι εισβολείς που έχουν εισχωρήσει εντός των εγκαταστάσεων, αφού εξόντωσαν τους συντρόφους τους, επιθυμούν να κάνουν χρήση του συστήματος κωδικοποίησης προκειμένου να αφανίσουν ολόκληρο το σύστημα των παγκόσμιων intelligence services. Αποκομμένη από το κέντρο αποφάσεων, δίχως άνωθεν βοήθειες και γνωρίζοντας καλά πως στην πραγματικότητα η οντότητα τους στον πρακτορικό κόσμο είναι αόρατη, η δυάδα πρέπει να τα βάλει με τους αδίστακτους τρομοκράτες. Και ο χρόνος έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα...
Εκ πρώτης όψης η βασική ιδέα της κατασκοπικής περιπέτειας The Number Station μοιάζει ελκυστική, κινούμενη σε ένα πεδίο υπαρκτό - αυτό των υπηρεσιών πληροφοριών - που πάντοτε προκαλεί μια ιδιαίτερη γοητεία στην παρακολούθηση του, από τον (λογικά) αδαή παρατηρητή. Τονισμένη μάλιστα από τις hi-tech εξάρσεις των πανίσχυρων υπολογιστών, των αμέτρητων κωδικών πρόσβασης και ενός ενδεχόμενου κλειστοφοβικού κλίματος, θα μπορούσε το φιλμ να αποτελέσει έναν εύπεπτο κλώνο του σίριαλ Bourne. Δυστυχώς τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει, αφού είτε θέλεις η φτώχεια της παραγωγής, είτε η περιορισμένης ικανότητας ευρωπαϊκή κινηματογράφηση του θρίλερ, είτε η χαλαρότητα της σκηνοθεσίας του Δανού Kasper Barfoed, προκαλούν σύγχυση στην ανάγνωση της έτσι κι αλλιώς μπουρδουκλωμένης ίντριγκας.
Για πες: Με στενοχωρεί κάπως, που ένας από τους πιο ελπιδοφόρους ζεν πρεμιέ που γέννησαν τα 80s, ο John Cusack, ουδέποτε κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πάνω πρωταγωνιστικό ράφι. Αφού δεν εκμεταλλεύτηκε τις όχι λίγες μπλοκμπάστερ ευκαιρίες που του δόθηκαν για να εξελιχθεί σε σούπερ αστέρι, ούτε όμως και τις αναμφισβήτητα σοβαρές εμφανίσεις του σε ψαγμένες παραγωγές, ο μελαγχολικός Τζόνη του High Fidelity, πλέον προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην, σε βήτα διαλογής και παρωχημένης αισθητικής φιλμάκια όπως εδώ. Ότι διαθέτει ποιότητα στην έκφραση δεν τίθεται καν θέμα, ίσως μια πιο μελετημένη συμμετοχή σε καστ ανώτερου level (όπως για παράδειγμα στο πρόσφατο παρόν του στην all star ομήγυρη του The Butler) αντί για την εδώ κονσομασιόν της κουκλάρας, κορμάρας, αλλά και ατάλαντης Malin Akerman, ίσως του δώσει την ώθηση για να πάρει και πάλι την ανηφόρα που του αξίζει.
Επιστρέφοντας από το ρεπό του Σαββατοκύριακου, μαζί με την προστατευόμενη του, θα αντιληφθεί πως η βάση - κλωβός, έχει παραβιαστεί και οι εισβολείς που έχουν εισχωρήσει εντός των εγκαταστάσεων, αφού εξόντωσαν τους συντρόφους τους, επιθυμούν να κάνουν χρήση του συστήματος κωδικοποίησης προκειμένου να αφανίσουν ολόκληρο το σύστημα των παγκόσμιων intelligence services. Αποκομμένη από το κέντρο αποφάσεων, δίχως άνωθεν βοήθειες και γνωρίζοντας καλά πως στην πραγματικότητα η οντότητα τους στον πρακτορικό κόσμο είναι αόρατη, η δυάδα πρέπει να τα βάλει με τους αδίστακτους τρομοκράτες. Και ο χρόνος έχει αρχίσει να μετρά αντίστροφα...
Εκ πρώτης όψης η βασική ιδέα της κατασκοπικής περιπέτειας The Number Station μοιάζει ελκυστική, κινούμενη σε ένα πεδίο υπαρκτό - αυτό των υπηρεσιών πληροφοριών - που πάντοτε προκαλεί μια ιδιαίτερη γοητεία στην παρακολούθηση του, από τον (λογικά) αδαή παρατηρητή. Τονισμένη μάλιστα από τις hi-tech εξάρσεις των πανίσχυρων υπολογιστών, των αμέτρητων κωδικών πρόσβασης και ενός ενδεχόμενου κλειστοφοβικού κλίματος, θα μπορούσε το φιλμ να αποτελέσει έναν εύπεπτο κλώνο του σίριαλ Bourne. Δυστυχώς τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει, αφού είτε θέλεις η φτώχεια της παραγωγής, είτε η περιορισμένης ικανότητας ευρωπαϊκή κινηματογράφηση του θρίλερ, είτε η χαλαρότητα της σκηνοθεσίας του Δανού Kasper Barfoed, προκαλούν σύγχυση στην ανάγνωση της έτσι κι αλλιώς μπουρδουκλωμένης ίντριγκας.
Για πες: Με στενοχωρεί κάπως, που ένας από τους πιο ελπιδοφόρους ζεν πρεμιέ που γέννησαν τα 80s, ο John Cusack, ουδέποτε κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πάνω πρωταγωνιστικό ράφι. Αφού δεν εκμεταλλεύτηκε τις όχι λίγες μπλοκμπάστερ ευκαιρίες που του δόθηκαν για να εξελιχθεί σε σούπερ αστέρι, ούτε όμως και τις αναμφισβήτητα σοβαρές εμφανίσεις του σε ψαγμένες παραγωγές, ο μελαγχολικός Τζόνη του High Fidelity, πλέον προσπαθεί να βγάλει τα προς το ζην, σε βήτα διαλογής και παρωχημένης αισθητικής φιλμάκια όπως εδώ. Ότι διαθέτει ποιότητα στην έκφραση δεν τίθεται καν θέμα, ίσως μια πιο μελετημένη συμμετοχή σε καστ ανώτερου level (όπως για παράδειγμα στο πρόσφατο παρόν του στην all star ομήγυρη του The Butler) αντί για την εδώ κονσομασιόν της κουκλάρας, κορμάρας, αλλά και ατάλαντης Malin Akerman, ίσως του δώσει την ώθηση για να πάρει και πάλι την ανηφόρα που του αξίζει.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 22 Αυγούστου 2013 από την Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική