Είναι Τρελοί Αυτοί οι Γάλλοι
του Michaël Youn. Με τους Michaël Youn, José Garcia, Isabelle Funaro, Ary Abittan, Vincent Moscato, Franck Gastambide, Jéroôme Commandeur
Αλονζανφάν ντε λα Πατρί...
του zerVo (@moviesltd) 
Στο ενδεχόμενο που δεν έχεις τικάρει ακόμη το boxάκι για την πιο ηλίθια κινηματογραφική δημιουργία που προσέγγισε τις γαλανόλευκες αίθουσες από την αρχή της χρονιάς, μόλις έφτασε η στιγμή να πάρεις στα χέρια μαρκαδόρο. Και ειλικρινά δεν πίστευα ποτέ πως θα μπορούσε να υπερκεράσει κανείς στην ιδιαίτερα "τιμητική" αυτή κατηγορία την μια ακόμη συνέχεια του Scary Movie, αλλά εδώ οι φίλοι μας οι Φραντσέζοι ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που άλλη φορά θα είμαι πιο συγκρατημένος στα σχόλια μου για made in Greece περιπτώσεις τύπου Ακάλυπτος, μιας και οι υποτιθέμενα πιο προχωρημένες φιλμικές βιομηχανίες από την δική μας, δίνοντας έγκριση σε τόσο βλακώδη σενάρια, που εμπεριέχουν μάλιστα στην μαρκίζα τους και το όνομα της χώρας, σπάνε κάθε ρεκόρ!
Βοσκοί στην μικροσκοπική χώρα του Ταμπουλιστάν - ασιατικού κρατιδίου που ανακάλυψε το γευστικό πλιγούρι με λαχανικά, πριν κλέψουν την συνταγή οι γείτονες Λιβανέζοι - είναι ο Μουζαφάρ και ο Φερούζ. Δυο εξάδελφοι όχι ιδιαίτερα υψηλού πνευματικού επιπέδου, που την χαζομάρα τους θα εκμεταλλευτεί ο γιος του τοπικού δικτάτορα, πείθοντας τους να γίνουν μάρτυρες τους έθνους, ρίχνοντας ένα επιβατικό τζάμπο, πάνω στο έμβλημα της Γαλλίας, τον πολυσύχναστο Πύργο του Άιφελ, ανεβάζοντας συνάμα την δημοτικότητα του, στην τρομοκρατική ιεραρχία της Μέσης Ανατολής. Η Οδύσσεια των κουτών Ταμπουλιστιανών, θα ξεκινήσει από την στιγμή που το, σύμφωνα με το ανεκδιήγητο πλάνο τους μοιραίο, αεροσκάφος, από βλάβη δεν θα καταφέρει να προσεγγίσει το Παρίσι, αλλά θα προσγειωθεί κάπου στην Κορσική.
Άντε να κατανοήσουν, λοιπόν, οι μέχρι χθες μαθημένοι μόνο στην σκόνη της ερήμου απολίτιστοι βουνίσιοι, πως η πρωτεύουσα απέχει μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από εκεί που βρίσκονται και ακόμη χειρότερα, πως εκτός από αυτούς που θέλουν να βάλουν φωτιά στο μνημείο της πόλης, υπάρχουν ακόμη μερικά εκατομμύρια Τρικολόρ αντι-Παριζιάνων, που πολύ θα επιθυμούσαν ακριβώς το ίδιο. Οι περιπέτειες τους, κάτω από την ψεύτικη ταυτότητα των Μισέλ Πλατινί και Γιανίκ Νοά (!!!) θα ακολουθήσουν την διαδρομή από το υπό ανεξαρτησία νησί, στην επαναστατημένη Μαρσίλια, κατόπιν στην ηλιόλουστη πλην γκροτέσκα επαρχία της Τουλούζης, πριν καταλήξουν στην Πόλη του Φωτός, εκεί που το εξωφρενικό παραλήρημα θα λάβει επιτέλους τέλος. Μέχρι τότε βεβαίως έχει γίνει διεθνώς γνωστό πως το Γαλλικό είναι ένα έθνος ανάδελφο, δίχως την παραμικρή συνοχή, που αν του δινόταν αύριο η ευκαιρία θα διασκορπιζόταν σε καμιά εικοσαριά καντόνια και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες, που αντιμετωπίζουν ένα υφιστάμενο ζήτημα με επιζήμια προχειρότητα, όσο και επικινδυνότητα.
Για όποιον παρακολουθεί, ακόμη και στα κατακάθια του, τον σινεμά της Γαλλίας, το συγκεκριμένο δημιουργικό βήμα του Michael Youn, ενός επαγγελματία (?) κωμικού (??) που η ύπαρξη του πρέπει να προκαλεί τρίξιμο στα θεμέλια της Comedie Francaice, δεν πρέπει να δημιουργεί και ιδιαίτερη έκπληξη, καθώς ο ατάλαντος σαραντάχρονος, έχει αποφασίσει να ακολουθήσει κατά πόδας τα χνάρια του Sacha Baron Cohen. Ali G λοιπόν εκείνος? Fatal ετούτος εδώ. Borat ο Εγγλέζος? Vive La France ο μυτόγκας, προβάλλοντας κάποιους βλαχο-χαρακτήρες που προέρχονται από τα βάθη της Ανατολής και παθαίνουν πολιτισμικό σοκ, ευρισκόμενοι στο επίκεντρο του πολιτισμού. Καμία σχέση όμως! Μηδενική έμπνευση, αστεία που προκαλούν μήνη αντί για γέλιο και ντροπιαστικά ανέκδοτα, βασισμένα πάνω σε καταστάσεις που έχουν πληρώσει με το αίμα τους, ακόμη και συμπατριώτες του σεναριογράφου - σκηνοθέτη (???) που δεν ενδείκνυνται για να γελάει κανείς.
Για πες: Είναι ατυχές που συμμετέχει σε ετούτο δω το ανοσιούργημα ένας εξαιρετικός ρολίστας του επιπέδου του Jose Garcia, που φυσικά δεν σώζει την κατάσταση ως ο αγριότερος και πιο Ταλιμπάν του διδύμου, που για να πετύχει τον σκοπό του, στο αποκορύφωμα της ανοησίας, ντύνεται από λούτρινος κροκόδειλος μέχρι παίκτης του ράγκμπι! Αλονζανφάν ντε λα Πατρί...
Άντε να κατανοήσουν, λοιπόν, οι μέχρι χθες μαθημένοι μόνο στην σκόνη της ερήμου απολίτιστοι βουνίσιοι, πως η πρωτεύουσα απέχει μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από εκεί που βρίσκονται και ακόμη χειρότερα, πως εκτός από αυτούς που θέλουν να βάλουν φωτιά στο μνημείο της πόλης, υπάρχουν ακόμη μερικά εκατομμύρια Τρικολόρ αντι-Παριζιάνων, που πολύ θα επιθυμούσαν ακριβώς το ίδιο. Οι περιπέτειες τους, κάτω από την ψεύτικη ταυτότητα των Μισέλ Πλατινί και Γιανίκ Νοά (!!!) θα ακολουθήσουν την διαδρομή από το υπό ανεξαρτησία νησί, στην επαναστατημένη Μαρσίλια, κατόπιν στην ηλιόλουστη πλην γκροτέσκα επαρχία της Τουλούζης, πριν καταλήξουν στην Πόλη του Φωτός, εκεί που το εξωφρενικό παραλήρημα θα λάβει επιτέλους τέλος. Μέχρι τότε βεβαίως έχει γίνει διεθνώς γνωστό πως το Γαλλικό είναι ένα έθνος ανάδελφο, δίχως την παραμικρή συνοχή, που αν του δινόταν αύριο η ευκαιρία θα διασκορπιζόταν σε καμιά εικοσαριά καντόνια και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες, που αντιμετωπίζουν ένα υφιστάμενο ζήτημα με επιζήμια προχειρότητα, όσο και επικινδυνότητα.
Για όποιον παρακολουθεί, ακόμη και στα κατακάθια του, τον σινεμά της Γαλλίας, το συγκεκριμένο δημιουργικό βήμα του Michael Youn, ενός επαγγελματία (?) κωμικού (??) που η ύπαρξη του πρέπει να προκαλεί τρίξιμο στα θεμέλια της Comedie Francaice, δεν πρέπει να δημιουργεί και ιδιαίτερη έκπληξη, καθώς ο ατάλαντος σαραντάχρονος, έχει αποφασίσει να ακολουθήσει κατά πόδας τα χνάρια του Sacha Baron Cohen. Ali G λοιπόν εκείνος? Fatal ετούτος εδώ. Borat ο Εγγλέζος? Vive La France ο μυτόγκας, προβάλλοντας κάποιους βλαχο-χαρακτήρες που προέρχονται από τα βάθη της Ανατολής και παθαίνουν πολιτισμικό σοκ, ευρισκόμενοι στο επίκεντρο του πολιτισμού. Καμία σχέση όμως! Μηδενική έμπνευση, αστεία που προκαλούν μήνη αντί για γέλιο και ντροπιαστικά ανέκδοτα, βασισμένα πάνω σε καταστάσεις που έχουν πληρώσει με το αίμα τους, ακόμη και συμπατριώτες του σεναριογράφου - σκηνοθέτη (???) που δεν ενδείκνυνται για να γελάει κανείς.
Για πες: Είναι ατυχές που συμμετέχει σε ετούτο δω το ανοσιούργημα ένας εξαιρετικός ρολίστας του επιπέδου του Jose Garcia, που φυσικά δεν σώζει την κατάσταση ως ο αγριότερος και πιο Ταλιμπάν του διδύμου, που για να πετύχει τον σκοπό του, στο αποκορύφωμα της ανοησίας, ντύνεται από λούτρινος κροκόδειλος μέχρι παίκτης του ράγκμπι! Αλονζανφάν ντε λα Πατρί...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 4 Ιουλίου 2013 από την Village
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική