Διατριβή για ένα φόνο
του Hernán Goldfrid. Με τους Ricardo Darín, Alberto Ammann, Arturo Puig, Calu Rivero
Η αλεπού 100. Το αλεπουδάκι?
του zerVo (@moviesltd) 
Πανέξυπνη η ιδέα των Αργεντίνων, που ευτυχώς είχε, τουλάχιστον, εμπορικό αντίκρυσμα. Ποια ακριβώς? Να αρχίσουν να εκμεταλλεύονται και εντός και εκτός των συνόρων της πάμπας, τον κουρνιαχτό που σήκωσε η καταπληκτική δημιουργία του Campanella, El Secreto De Sus Ojos - ταινία που μετά την διψήφια ανάγνωση της, πλέον δεν βρίσκω άλλα καινούργια στοιχεία να αναλύσω, στην δαιδαλώδη αφήγηση της - δημιουργώντας μια σχολή στο genre του αστυνομικού νουάρ θρίλερ, που καθώς φαίνεται διαθέτουν τεράστιες δυνατότητες στην ανάπτυξη του. Το ένα εκατομμύριο εισιτήρια που έκοψε η Διατριβή στην Αρζεντίνα, είναι ικανό δείγμα διάνας στο πλάνο. Αρκεί την επόμενη φορά, η έμπνευση να βάλει στόχο να αγγίξει, αν όχι να ξεπεράσει τον πήχη που έθεσε η τελευταία Οσκαρικά βραβευμένη στιγμή, made in Latinamerica.
Αναγνωρισμένος ποινικολόγος που έχει αποσυρθεί εδώ και αρκετό καιρό από την δικηγορία είναι ο Ρομπέρτο Μπερμούδεζ, που μεταφέρει την εμπειρία τόσων ετών μέσα στα δικαστήρια, άλλοτε στα πολυδιαβασμένα από τους πάσης φύσης ενδιαφερόμενους βιβλία του, άλλοτε στα σεμινάρια που αναλαμβάνει ως διακεκριμένος λέκτορας. Η έναρξη της καινούργιας περιόδου διαλέξεων του, θα στιγματιστεί από ένα αιματηρό φονικό που θα λάβει χώρα στο πάρκινγκ της Νομικής Σχολής, με θύμα μια νεαρή γυναίκα, που στραγγαλίστηκε με βάναυσο τρόπο από έναν παρανοϊκό φονιά. Με το κουσούρι της έρευνας να μην τον έχει εγκαταλείψει ποτέ, ο μοναχικός, απόμακρος και εμφανώς ψυχικά ζορισμένος άντρας θα συνεργαστεί ερασιτεχνικά με τις αρχές προκειμένου να αποκαλύψει τον δράστη.
Οι πρώτες ενδείξεις, αλλά και κάποιες παράξενες συμπτώσεις, θα πείσουν άμεσα τον καθηγητή, πως ο καλύτερος του μαθητής και γνώριμος του από τα παιδικά του χρόνια, όντας γιος ενός καλού του φίλου δικαστικού, ο γοητευτικός Γκονζάλο, είναι ο θύτης. Και όσο ο καιρός περνά και στα χέρια του πέφτουν νέα στοιχεία από την υπόθεση, τόσο σιγουρεύεται πως ο νεαρός όχι μόνο είναι εκείνος που αναζητά η αστυνομία, αλλά ένας στυγερός σίριαλ κίλερ, που έχει υποπέσει στο ίδιος αμάρτημα ξανά στο παρελθόν. Και όσο τα λεπτά κυλούν, είναι πιθανόν να επαναλάβει το φρικιαστικό του έργο...
Οπότε αυτομάτως το ζήτημα που τίθεται είναι αν πραγματικά η πείρα ενός μεσήλικα (plus) και wannabe Πουαρό, είναι ικανή για αποδείξει του λόγου (του) το αληθές ή στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αρρωστημένη φαντασίωση ενός ξεκουτιασμένου μπεκρή, που πέραν της επαγγελματικής του αναγνώρισης, δεν έχει να επιδείξει τίποτα άλλο με θετικό πρόσημο σε μια ολόκληρη πορεία ζωής. Και καθώς τα δευτερόλεπτα κυλούν κι ο επίδοξος ντέτεκτιβ μπερδεύεται όλο και πιο πολύ στον ιστό της αράχνης, που ο ίδιος διάλεξε να πιαστεί, η πιθανότητα να υπάρξει και καινούργιο θύμα - ένα πρόσωπο που ο ίδιος έχει δεθεί συναισθηματικά μαζί του - δίνει στον ίδιο αλλά και στην ίντριγκα μια άγρια ομορφιά.
Το ελκυστικό αποτέλεσμα που προσφέρει ο Hernan Goldfrid στην τρίτη μεγάλου μήκους δημιουργία του, δεν είναι απόρροια ούτε του σεναρίου του Patricio Vega, που δεν διακρίνεται για την χαρισματικότητα του στην πρωτοτυπία, ούτε του τέμπο, που κυλά σχεδόν υπνωτικά, σε αντίθεση με τις προσταγές του φκιασιδώματος ενός σπουδαίου θρίλερ. Ο Αργεντινός όμως παίζει τόσο όμορφα με τις προοπτικές του, μέσα από θολούρες πίσω από τα ασύμμετρα γυαλιά ή τα έντεχνα παραπετάσματα καπνού, ώστε να δημιουργεί ατμόσφαιρα σασπένς, ακόμη και σε σημεία που δεν υπάρχει ίχνος αγωνίας. Δείγμα υψηλών δυνατοτήτων, αλλά και υπόσχεση για κάτι ακόμη ποιοτικότερο, σε ενδεχόμενο ύπαρξης ενός κάποιου πιο εμπνευσμένου θέματος στο μέλλον για τον 34χρονο πελικουλίστα.
Για πες: Δεν θέλει και πολύ ψάξιμο πάντως για να εντοπίσεις τον ένα και σημαντικότερο λόγο, που το Tesis Sobre Un Homicidio ζητά και δικαιούται της προσοχής σου. Ο εξωπραγματικός Ricardo Darin, ο χαρισματικότερος σύγχρονος ερμηνευτής της σουδαμερικάνας βιομηχανίας του σινεμά, αγαπημένος από τον καιρό του Nueve Reinas και του El Aura, αποτελεί την ντε φάκτο εγγύηση ποιότητας για όσα πρόκειται να παρακολουθήσεις. Πόσο μάλλον όταν στο υποκριτικό πινγκ πονγκ, έχει απέναντι του τον εξαίσιο νεανία συμπατριώτη του Alberto Ammann (του Celda 211) που αποδεικνύεται σκληρότατος αντίπαλος, ως το αλεπουδάκι που βγάζει μια μονάδα παραπάνω από την ίδια την αλεπού.
Οι πρώτες ενδείξεις, αλλά και κάποιες παράξενες συμπτώσεις, θα πείσουν άμεσα τον καθηγητή, πως ο καλύτερος του μαθητής και γνώριμος του από τα παιδικά του χρόνια, όντας γιος ενός καλού του φίλου δικαστικού, ο γοητευτικός Γκονζάλο, είναι ο θύτης. Και όσο ο καιρός περνά και στα χέρια του πέφτουν νέα στοιχεία από την υπόθεση, τόσο σιγουρεύεται πως ο νεαρός όχι μόνο είναι εκείνος που αναζητά η αστυνομία, αλλά ένας στυγερός σίριαλ κίλερ, που έχει υποπέσει στο ίδιος αμάρτημα ξανά στο παρελθόν. Και όσο τα λεπτά κυλούν, είναι πιθανόν να επαναλάβει το φρικιαστικό του έργο...
Οπότε αυτομάτως το ζήτημα που τίθεται είναι αν πραγματικά η πείρα ενός μεσήλικα (plus) και wannabe Πουαρό, είναι ικανή για αποδείξει του λόγου (του) το αληθές ή στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αρρωστημένη φαντασίωση ενός ξεκουτιασμένου μπεκρή, που πέραν της επαγγελματικής του αναγνώρισης, δεν έχει να επιδείξει τίποτα άλλο με θετικό πρόσημο σε μια ολόκληρη πορεία ζωής. Και καθώς τα δευτερόλεπτα κυλούν κι ο επίδοξος ντέτεκτιβ μπερδεύεται όλο και πιο πολύ στον ιστό της αράχνης, που ο ίδιος διάλεξε να πιαστεί, η πιθανότητα να υπάρξει και καινούργιο θύμα - ένα πρόσωπο που ο ίδιος έχει δεθεί συναισθηματικά μαζί του - δίνει στον ίδιο αλλά και στην ίντριγκα μια άγρια ομορφιά.
Το ελκυστικό αποτέλεσμα που προσφέρει ο Hernan Goldfrid στην τρίτη μεγάλου μήκους δημιουργία του, δεν είναι απόρροια ούτε του σεναρίου του Patricio Vega, που δεν διακρίνεται για την χαρισματικότητα του στην πρωτοτυπία, ούτε του τέμπο, που κυλά σχεδόν υπνωτικά, σε αντίθεση με τις προσταγές του φκιασιδώματος ενός σπουδαίου θρίλερ. Ο Αργεντινός όμως παίζει τόσο όμορφα με τις προοπτικές του, μέσα από θολούρες πίσω από τα ασύμμετρα γυαλιά ή τα έντεχνα παραπετάσματα καπνού, ώστε να δημιουργεί ατμόσφαιρα σασπένς, ακόμη και σε σημεία που δεν υπάρχει ίχνος αγωνίας. Δείγμα υψηλών δυνατοτήτων, αλλά και υπόσχεση για κάτι ακόμη ποιοτικότερο, σε ενδεχόμενο ύπαρξης ενός κάποιου πιο εμπνευσμένου θέματος στο μέλλον για τον 34χρονο πελικουλίστα.
Για πες: Δεν θέλει και πολύ ψάξιμο πάντως για να εντοπίσεις τον ένα και σημαντικότερο λόγο, που το Tesis Sobre Un Homicidio ζητά και δικαιούται της προσοχής σου. Ο εξωπραγματικός Ricardo Darin, ο χαρισματικότερος σύγχρονος ερμηνευτής της σουδαμερικάνας βιομηχανίας του σινεμά, αγαπημένος από τον καιρό του Nueve Reinas και του El Aura, αποτελεί την ντε φάκτο εγγύηση ποιότητας για όσα πρόκειται να παρακολουθήσεις. Πόσο μάλλον όταν στο υποκριτικό πινγκ πονγκ, έχει απέναντι του τον εξαίσιο νεανία συμπατριώτη του Alberto Ammann (του Celda 211) που αποδεικνύεται σκληρότατος αντίπαλος, ως το αλεπουδάκι που βγάζει μια μονάδα παραπάνω από την ίδια την αλεπού.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 25 Ιουλίου 2013 από την Microkosmos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική