Movies Ltd

του Ben Wheatley. Με τους Alice Lowe, Steve Oram

Tainted Love

του gaRis (@takisgaris)

Ben Wheatley κύριος. Αυτόν να έχεις στα βαριά υπόψη σου. Έχει κάνει μόλις τρεις ταινίες. Όλες μέσα στα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το εννιά παρέδωσε το Down Terrace, ένα μαφιόζικο κίτσεν σίνκ ντράμα, σε φάση Mike Leigh με ανίερο δολοφονικό τουίστ. Σχεδόν τόσο καλό αναλογικά όσο το Χάρντ 8, ντεμπούτο του αρχιμάστορη Πολ (Θωμά) Άντερσον. Εκεί όμως που δίνω ρέστα και τρελό πουρμπουάρ είναι για το σατανικά ελεγειακό μετα-νουάρ Kill List, δύο χρόνια αργότερα. Ο Polanski με τον Sidney Lumet σε πλήρη εναρμόνιση με τη μόνιμη μικροαστική νταουνίλα του Wheatley. Θεωρώ αδιανόητο το ότι μετά από αυτή την κυριολεκτικά ξεχωριστή ταινία δεν τον έχει αρπάξει από τα μαλλιά το mainstream. Όσο αυτό δε γίνεται, τόσο ο Ben θα βαυκαλίζεται να ξεχαρμανιάσει διονυσιαζόμενος με ότι δολοφονικά διεστραμμένο συγκαλύπτει το λογικά σκεπτόμενο μέρος (όπως με κοιτάζεις, δεξιά) του ανθρώπινου εγκεφάλου. Το οποίο, ως παγκοίνως γνωστό, δεν ξεπερνά το 10% σε επιρροή στον τομέα λήψης αποφάσεων.

Το Sightseers είναι ευθύβολο, μονομανές όσο και ρισκαδούρικο σε σύλληψη. Δέστο σαν Μπόνυ και Κλάιντ στην βρετανική καραβλαχιά, εκεί που κοπρίζουν φτωχοδιάβολοι τουρίστες με καραβάνια, τροχόσπιτα, τρέιλερ, τέτοια πράματα. Το «χέσε ψηλά κι αγνάντευε» στην τυχοδιωκτική όσο και αντισυμβατική αυτοεκπλήρωσή του. Το ζευγάρι των πρωταγωνιστών (και συνεργαζομένων εδώ σεναριστών Alice Lowe και Steve Oram, προερχόμενοι αμφότεροι από την κωμική χορεία σκετσογράφων) είναι η Τίνα και ο Κρις, κατά τα επιφαινόμενα αταίριαστοι, κατ’ουσίαν όμως και εξελικτικά ως πλοκή το άρσεν – θήλυ του χειρότερου είδους κατά συρροήν δολοφόνου: Ασήμαντοι πουθενάδες που το παίζουν θεουλάκοι ενάντια στον κάθε συμπολίτη - γουρούνι που ρυπαίνει τους χώρους μουσειακού ενδιαφέροντος ή το δείνα μπλαζέ ζευγάρι με ένα τερριέ που εξόφθαλμα πρέπει να αντικαταστήσει το πανομοιότυπο, σουρεάλ δολοφονημένο εξ’αμελείας από την Τίνα, προς οδύνη και αποτροπιασμό της χήρας μάνας της, που μισεί τον Κρις γιατί της βγάζει μια διαστροφή – και οι μανάδες έχουν πάντα δίκιο σε κάτι τέτοια.

Ένα καλοκαιρινό οδοιπορικό με άλλοθι το sightseeing μα κυρίαρχο ναρκωτικό την δι’ ασήμαντον αφορμή δολοφονία που σύντομα θα μεταμορφώσει την μαζοχούλα Τίνα σε αφέντρα μοργκάνα –δυνάστρια του αρχετυπικά αμβλέος αρσενικού Κρις. Οπότε η κωμωδία-πίσσα ξεθηκαρώνει μια γοτθική ερωτική ιστορία, με το φόνο ως αφροδισιακό και συνάμα γυναικεία χειραφέτηση. Το σάουντρακ σιγοντάρει την πλακίτσα με Tainted Love (Soft Cell) και The Power of Love (Frankie Goes to Hollywood), για να στηλιτεύσει μια γενιά σαραντάρηδων πλέον (καλή ώρα) που μεγάλωσαν μέσα στη φούσκα των 80s, σε ένα όργιο «όχι» και «μη» όπου ο φόνος είναι περισσότερο μια εστέτ δήλωση νιχιλισμού παρά πολιτική ανυπακοή. Κι αν το American Psycho διαθέτει τον εικονικά αρχοντογιάπυ Patrick Bateman, βαφτισμένο στην αστική καραχλίδα, το Sightseers απαντά με σβουνιά από τας αγγλικάς εξοχάς, μπόλικο σαρδόνιο χιούμορ και ένα σερί από ολοένα πιο αδέξια φονικά, ώστε το άδοξο τέλος των περιθωριακών αντι-ηρώων να χαιρετά από μίλια μακριά, κάνοντας αρκετά από τα 88 μόλις λεπτά διάρκειας να μοιάζουν μάλλον ουτιδανής αξίας.

Για πες: Σαν άσκηση ύφους ο Wheatley παίρνει άριστα. Το σεναριακό περικολοζαμέντε του βγαίνει ίσα-ίσα στα τελευταία δευτερόλεφτα, για τρίτη συνεχόμενη φορά στην βραχύβια μα τόσο υποσχόμενη πορεία του ως σήμερα. Έχοντας τσεκάρει από τους πρώτους το teaser της επόμενης δουλειάς του, A Field in England, αδημονώ να τον ξαναδώ να σβαρνίζει τα γνώριμα χωράφια του Kill List, θέτοντας ορόσημο τον μεταφυσικό εφιάλτη και λεπίδι το καυστικό κοινωνικό σχόλιο για την ανθρώπινη υποταγή στη φθίση, εκεί που η προσωπικότητα αποδεικνύεται ικανή για το χειρότερο. Ο Ben Wheatley είναι αυτή τη στιγμή ο υπ.αρ. 1 auteur – to – watch της γηραιάς Αλβιώνας. Άδραξε τώρα την ευκαιρία να είσαι από τους λίγους που τον πίστεψαν εξαρχής, προτού περάσει από τα φεστιβαλικά νερά στα παχυλά μπάτζετ της κατά Hollywood μεριάς.

Στις δικές μας αίθουσες? Πιθανότατα κατευθείαν στο βίντεο